♥ เรียนพิเศษ เกรดเต็มร้อย ♥

เช้าวันอาทิตย์วันที่เบียร์ต้องมาเรียนพิเศษที่บ้านของเเก้มพอดี ตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดเเก้มถึงได้โกรธขนาดนี้
"เบียร์ เสร็จหรือยังลูกไปได้เเล้วนะเดี๋ยวจะสาย"
คุณเเม่เรียกเบียร์เเต่เช้า่ เพราะกลัวว่าลูกชายจะไปเรียนพิเศษสาย
"ค้าบๆ ไปเเล้วค้าบๆ"
"เเหม รีบเลยนะเเม่บอกไว้ก่อนเลยนะว่าเรียนด้วยไม่ใช่สนใจเเต่หนูเเก้ม"
"ค้าบ รู้เเล้วๆไปกันได้เเล้วค้าบ"
"จ้า สมพงษ์ออกรถได้เลย"
"ครับคุณหญิง"
น้าพงษ์คนขับรถของบ้าน
....เมื่อมาถึงบ้านเเก้ม....
"อ้าว! ว่าไงเบียร์เกือบจะสายเเล้วนะเนี้ยเรา"
เเม่ของเเก้มทักเบียร์เเต่เช้า
"ค้าบเเล้ว..เเก้มล่ะครับ"
คุณเเม่ทั้งสองมองตากัน เอาอีกเเล้วหรอลูกชายตัวดีคิดถึงเเต่เเก้มอีกเเล้ว
"เเหม เบียร์มาที่นี่เเปบเดียวก็พูดถึงเเก้มเลยหรอ"
คุณเเม่เเซวเบียร์ พร้อมกับยิ้มให้ลูกชาย
"เเก้มอยู่ข้างบนจ๊ะ ขึ้นไปทักทายกันก่อนก็ได้นะเเล้วรีบลงมาล่ะเดี๋ยวเรียนสาย"
ตึ้กๆๆ เบียร์รีบวิ่งขึ้นบรรไดเพื่อไปหาเเก้มที่ห้อง
ก๊อกๆๆ (เสียงเคาะประตู)
"ใครค้าาา"
"เค้าเอง"
"เบียร์ จะรีบมาไปไหนกลัวไม่ได้เรียนหรือไง"
"เเหมจำเสียงเค้าได้ด้วยหรอ ก็ต้องรีบมาสิก็เค้าคิดถึงเเก้มไง"
ปึ้ง (เสียงเเก้มเปิดประตูห้อง)
"ใครคิดถึงนาย"
เเก้มพูดเเละค่อยๆเดินลงบรรได
"อย่าปากเเข็งหน่อยเลยน่า เเก้มก็คิดถึงเค้าใช่ป่าว"
"ไม่ๆๆ บอกเเล้วไงว่าไม่"
"ก็ได้งั้นเค้าไปเรียนก่อนน่ะเเล้วเดี๋ยวมาหาใหม่ จุ๊บๆ"
เบียร์ทำปากจู๋เเล้วเอาหน้ามาใกล้ๆเเก้ม
"ไปไกลๆเลย ไอบ้า!"
เเก้มรีบวิ่งขึ้นข้างบนห้องทันที
ปึ้กๆ ป๊อกๆ ปั๊กๆ
เสียงโครมครามๆอยู่ข้างบนห้องของเเก้มทำให้เบียร์ไม่มีสามาธิเรียน
"เสียงอะไรหรอครับ คุณป้า"
"อ่อ! เเก้มทำงานอยู่น่ะมันต้องตอกตะปู เลื้อยไม้มันเลยเสียงดังอ่ะจ๊ะ"
กริ๊งงง (เสียงกริ่งหมดเวลาเรียนในวันนี้)
"่อ่า หมดเวลาเเล้วเเหละเเล้วเจอกันอาทิตย์หน้านะ"
"ครับ ผมขอขึ้นไปหาเเก้มก่อนได้ไหมครับ"
"ได้สิ ช่วยเเก้มทำงานหน่อยก็ดีเพราะว่าเเก้มเป็นผู้หญิงคงไม่ค่อยถนัดเรื่องเเบบนี้มั้ง"
ก็อกๆๆ (เสียงเคาะประตู)
"ใครค้าา"
"เค้าเอง"
"เรียนเสร็จเเล้วไม่ใช่หรอ ทำไมไ่กลับบ้านซะทีเนี่ย"
"เดี๋ยวสิขอเข้าไปได้ไหม"
"ไม่ต้องเลย กลับบ้านไปเลย"
"นี่เค้าจะมาช่วยทำงานนะ"
ปึ้ง (เสียงเปิดประตู)
"เข้ามาดิ"
เเก้มพูดเเละเเอบยิ้มนิดๆ
"อะนี่ช่วยหน่อยเราตอกตะปูไม่เป็น"
เเก้มพูดเเละยื่นค้อนให้เบียร์
ปึ้กๆๆ (เสียงตอกตะปู)
"เห้ย ! ตอกเเรงๆหน่อยดิว่ะ เดี๋ยวตะปูมันก็ไม่ลงหรอก"เบียร์เริ่มขเหยิบไปใกล้ๆเเก้มทีล่ะนิดๆเเละเเก้มก็หันหน้าเข้าหาเบียร์ทันทีทำให้ทั้งสองคนจุ้บเเก้มกัน ><
"นี่ๆ นี่นายยย!"
ปึ้งง!!
เเก้มจับเเก้มตัวเองเธออึ้งมากเพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหนหอมเเก้มเธอมาก่อนเธอเลยต่อยเบียร์เช้าจังๆที่เบ้าตา
"โอ๊ยย! เค้าเจ็บนะ"
"ก็ ๆ ก็็ใครให้นายหอมเเก้มฉันล่ะ!"
"เอ๊ะ! เดี๋ยวนะเเต่เธอหันหน้ามาเองน้าา"
"นี่ไอบ้า! กลับบ้านไปเลยไป"
"อะๆ วันนี้เค้ากลับก่อนก็ได้เเล้วอย่าลืมฝันถึงเค้าน้าาา"
"ไอ ไอ ไอบ้าาา"