รักว้าวุ่น

 เช้าวันหนึ่งในวันที่อากาศแจ่มใส

เวลา06.30

ฉันตื่นมาพร้อมกับคาวมสดชื่น จากนั้นเดินไปล้างหน้าอาบน้ำเตรียมแต่งตัวไปโรงเรียน

"แม่ค๊ะ หนูไปก่อนนะคะ"พูดด้วยเสียงที่สดใส

"จ่ะ ลูก ไปโรงเรียนเดินดีดีนะลูก"แม่พูดด้วยความห่วงใย

ฉันเดินไปด้วยความร่าเริง ใครจะไปคิดหละว่าฉันจะต้องเจอเรื่องที่ทำให้ฉันเก็บไปฝันตลอดทุกคืนเมือฉันเดินสดุดก้อนกินล้มอย่างไม่ได้ทันระวัง

จากนั้นก็มีมือ2ข้างมาคอยรับฉันไว้เมื่อสำผัสถึงอ้อมกอดครั้งแรกรู้สึก อบอุ่น มันร้อนไปทั้งตัวใจก็เต้นแรงมากกแต่ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเพื่อนของฉันเมื่อมองหน้าสบตากันก็รู้ว่าเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกัน ห้องเดียวกันด้วย ตอนนั้นความรู้สึกว่าเป็นเพื่อนมันหายไปมันรู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูกสับสนกับตัวเอง"นี่หรือว่าเรา....เริ่มชอบเค้าแล้ว" "ไม่หรอกน่า เรานี่คิดมากไปแล้ว"(คิดคนเดียวในใจ)

"อะอะ...เอ้า ไง สวัสดีไปโรงเรียนพร้อมกันเลยดิ"พูดไป เขิลไป 

"ไปสิไป"เขาพูดด้วยหน้าตายิ้มแย้มเบิกบาน 

ณ ระหว่างที่กำลังเดินไป

"บ้านเทอย้ายมาอยู่แถวนี้แล้วหรอ"ฉันถามด้วยความสงสัย

"อ๋อ อืมใช่ บ้านฉันย้ายมาอยู่แถวนี้ อาจเป็นเพราะพรมหลิขิตก็เป็นได้นะ"

"หระหระ...เหรอ"ตอบด้วยความอาย อายฟุดๆๆ ฉันหน้าแดงเลยเมื่อคำคำที่เปล่งว่า"อาจเป็นเพราะพรมหลิขิต"และฉันก็เดินไปโรงเรียนกัน2คนต่างคนก็ต่างอายซึ่งกันและกัน จนถึงโรงเรียน