Between ระหว่างเราสองคน

Violin Past
 
"นี่นาย!ปล่อยฉันนะ>[]<"ฉันที่ตอนนี้อยู่นอกงานและพยายามแกะมือที่โอบรอบเอวของฉันอยู่ Y^Y
"นี่!อย่าดิ้นสิเดี๋ยวก็อดสนุกกันพอดี"ป๊อบทำเสียงดุๆใส่ฉันT^Tกลัวง่ะ
"สนุกอะไรของนาย?"นายนั่นหัวเราะ=[]="
"ฮึๆ แล้วจะมีเรื่องอะไรอีกหละ"เค้าเอามือที่โอบเอวฉันตะกี้คลายออกแล้ว
"อ้ะ!?!.."เค้าช้อนตัวฉันแล้วกลับเข้างานโดยที่ยังอุ้มฉันอยู่!!
ณ ที่แห่งนั้นทุกสายตาต่างจับจ้องที่ฉันกับป๊อบ>////<(ก็เธอเด่นเองนี่//ไรเตอร์)
(แล้วใครแต่ง?//ไวโอลิน)(เอ่อ.....//ไรเตอร์)
'เฮ้ยๆ ดูดิไอป๊อบมันอุ้มสาวเข้างานว่ะ'
'เออๆจริงด้วยกล้ามาก แล้วสาวน้อยคนนั้นใครวะ'
'สาวน้อยทำไมถูกอุ้มจ้ะ'
กระซิบนินทากันใหญ่เลยฉันอายนะY^Y
ปึก!
ฉันหันไปทุบเค้าทีนึงเบาๆให้เค้าได้สติว่าทำอะไรอยู่แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่สทกสท้านเลยอ่ะ
โอ้ย!นางเอกเครียด T[]T
"อายรึไง"เค้าก้มลงมากระซิบ
"-////-ใช่สิยะ ตาบ้าวางฉันลงได้แล้วย่ะ"
"อืม"0-0ว่าง่ายขนาดนั้นเลยอ่ะ
"นายทำบ้าอะไรของนาย-///-"
"ก็แค่อยากแกล้ง^^"กรี๊ด!!พูดมาได้อยากแกล้ง ป.ญ.อ(ปัญญาอ่อน=_=) รึไงยะ
"บะบ้า!!>///<"ฉันเดินออกจากงานโดยไม่รอใคร ถามว่าเดินไปไหนฉันจะกลับบ้าน-///-
กึก!
เมื่อถึงบ้านฉันก็ขึ้นห้องและล็อกประตูทันที
"นายบ้าคิดอะไรของเค้าอยู่กันนะ-////-"ฉันพูดพร้อมล้มตัวลงบนเตียงและจมสู่ห้วงนิทราไปในที่สุด