สูตรรักกะทันหัน

ที่สนามบิน
"ฮัลโหลแดน อยู่ไหนแล้ว"
"อยู่ที่สนามบนิแล้วเดี๋ยวเข้าไปหานะ"
"เออ...เร็วนะฉันกับยัยเกล้าเนี่ยรอจะขาจะหักอยู่แล้ว"
"เออ...ไปแล้วๆ อ่ะนั่นไงเราเห็นแกแล้วเดี๋ยวเจอกัน"
บริเวรเคาน์เตอร์
"สวัสดีค่า"
"สวัสดีค่ะ พอดีเราเป็นผู้โชคดีที่จะได้ไปญี่ปุ่นน่ะค่ะ"
"เอ่อสักครู่นะคะ.....ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีทางบริษัทเพิ่งโทรมายกเลิกเมื่อครู่นี้เองน่ะค่ะ"
"หรอคะ เดี่ยวดิฉันขอโทรไปทางบริษัทสักครู่นะคะ"
ติ๊ดๆๆๆ........ตู๊ด.....ตู๊ด.......ตื๊ด
"สวสัดีค่ะบริษัทไทยเมอร์ค่ะ"
"ขอสอบถามนิดนึงนะคะ พอดีดิฉันเป็นผู้โชคดีที่ได้ไปญี่ปุ่นน่ะค่ะคืออพดิฉันมาที่สนามบนิเขาบอกว่าทางคุณได้โทรมายกเลิก ไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ"
"อ๋อ.....อย่างนี้นะคะพอดีทางเราเนี่ยลืมแจ้วว่ารางวัลที่หนึ่งเนี่ยเราเปลี่ยนเป็น ทองคำสามบาทสองเส้นน่ะค่ะต้องขอประทานโทษจริงๆนะคะ ส่วนรางวัลมารับที่บริษัทวนัพรุ่งนี้เดี๋ยวทางเราจะส่งเมลไปให้นะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ คราวหน้าถ้าจะเปี่ยนรางวัลก็ควรจะโทรมาแจ้งหน่อยนะคะ สวัสดีค่ะ"
"ค่า สวัสดีค่ะ"
"เขาว่าไงบ้างมิน"
"เขาบอกว่าเปลี่ยนรางวัลน่ะ เฮ้ออดไปเลยอ่ะ"
"อ้าวอย่างนี้เราก็แจ้งความเอเรื่องได้นะมาเปลี่ยนรางวัลไม่บอกไม่กล่าวกันอย่างนี้อ่ะ"
"ใช่แดนพูดถูกนะมิน"
"แต่ว่างรางวัลที่เขาเปลี่ยนให้เนี่ยทองสามบาทสองเส็นเลยนะ"
"จริงดิงั้นเราก็ได้ไปญี่ปุ่นอะดิ"
"ถึงได้ไปแล้วตั๋วกลับล่ะ"
"เราก็แค่เช็คราคาเสร็จแล้วก็ขอแม่เอาไง"
"โหเกล้าง่ายจังเนาะ แล้วทำไมแกอยากไปญี่ปุ่นล่ะ"
"ก็.....ไม่มีไรหรอกช่างเหอะ"
"งั้นเอางี้ดีกว่า เราเอาทองไปขายที่ร้านเสร็จแล้วก็เอาไปซื้อของกัน"
"โหห้าหมื่นกว่าเลยอ่ะ"
"จริงดิเกล้า"
"ถ้าหารสามก็ได้ประมาณคนละหมื่อนเก้าเก้าร้อยหกสิบห้าบาทเลยนะ"
"งั้นเราก็สบายและอ่ะดิ"
"งั้นพรุ่งนี้ไปร้านทองเอ้ยรับทองที่บริษัทเขากัน"
"โอเคพรุ่งนี้เจอกันนะ"
"แล้วมีใครไปไหนต่อมั้ย ถ้าไม่มีเราจะได้ไปส่งทั้งสองคนเลย"
"เราไปฟิวเจอร์ต่ออ่ะงั้นแดนไปส่งมินก็แล้วกันนะ"
"เออได้แล้วเจอกันนะ"
"จร้า...."