นี่คือรักจริงๆใช่ไหม

  " นักเรียนทุกคน นั่งลงได้ "
" ในที่สุดการยืนเคารพธงชาติก็เสร็จสิ้น  พึ่งรู้โรงเรียนนี่ยืนเคารพธงชาติ นานจังเลยแฮะ! "
 " นักเรียนทำความเคารพ "
 "สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู "
" สวัสดี นักเรียนที่รักทุกคน วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ จะไม่ค่อยมีการเรียนการสอนนะจ๊ะ "
" ผู้บริหารเอ่ยกับนักเรียนขึ้น "
" อ่าวนี่ ! ครูจะแนะนำ อาจารย์ นักศึกษา เขามาฝึกสอนในรายวิชาสังคม เชิญแนะนำตัวเลยนะครับ"
" ผ.อ ยื่นไมค์ให้ครูนักศึกษา 2 คน"
" สวัสดีค่ะ อาจารย์ที่เคารพทุกท่าน  ดิฉันชื่อ นิชิซาว่า  นิชิซังนะค่ะ "
" ค่ะ ดิฉันชื่อ มิโอกิ  มิคุรุซัง ค่ะ  พวกเรา 2 คน
 จะมาฝึกสอนในรายวิชา สังคมค่ะ
 " นี่ๆ นาโนกิ  นายคิดว่าครูนิชิซังหน่ะ น่ารักไหมมม "  โยชิถามผม
" วินาทีนั้นผมไม่สนใจ คำถามของโยชิ ผมมัวแต่จ้อง จ้อง จ้อง จ้องและจ้อง ครู มิคุรุซัง 
 ผมรู้สึกได้ว่า หัวใจผมมันเต้นแรงกว่าปกติ "  และทันใดนั้นผมก็......
"  ต๊าบ!!  โอย!!  เจ็บอ่ะ   นี่นายนายทำบ้าอะไรกับฉันเนี่ยฮะ จู่ๆ ก็มาตบหัวกันแบบ นี้เนี่ย!! "
" นาโนกิ ฉันถามนายว่า ครูนิชิซังของฉันหนะ น่ารักไหม ฉันก็รอคำตอบจากนายตั้งนาน  แต่นายก็ไม่ตอบซักที ฉันเห็นนายมัวแต่ยิ้ม หน้าแดง ตั้งนานแล้วนะ  ตกลงนายจะตอบคำถามฉันได้ยังฮ่ะ!!
" คะ....ครับๆ นะ..นะ...น่า ระ...รัก คะ..ครับ " ผมตอบโยชิไปอย่างตะกุกตะกัก เพราะตอนนั้นผมมัวแต่จ้องหน้า แถมยังหน้าแดงไม่หยุดอีกต่างหากก
" นักเรียนทุกคน เดินเข้าห้องเรียนได้ "
" เสียงประชาสัมพันธ์ประกาศหน้าแถว "
 ณ  ห้องเรียน
" ตุ้ม!  นี่นาย นายบอกมาตรงๆนะว่านายหนะ ชอบครู นิชิซังของฉัน "
" พอมาถึงห้อง โยชิก็ตรงดิ่งมายังโต๊ะเรียนของผม พร้อมกับถามคำถามที่ไร้สาระมาก "
" ปะ.. เปล่านี่  ผมเปล่าชอบ "
" นายจะไม่ได้ชอบได้ไงล่ะ เมื่อกี้ฉัันจ้องหน้านายแทบไม่คลาดสายตา นายตอบฉันพลางหน้าแดง ขนาดนี้ ฉํนไม่เชื่อนายหรอกนะ "
" ผะ..ผมบอกว่า ผมไม่ดะ.. "
"  อะ..แฮ่ม!! นักเรียนจ๊ะเงียบๆหน่อยสิจ๊ะ! "
ขณะที่ผมจะตอบโยชิกลับไปนั้นครูประจำชั้นก็เดินเข้ามาขัดจังหวะ
 อ่าาานักเรียนจ๊ะ เปิดเทอมวันแรกก็เชิญมาแนะนำตัวกันหน่อยยนะจ๊ะ
 " สวัสดีค่า ดิฉัน อากิ ค่าา "
" สวัสดีครับ ผม โมจิ ครับ "
"สวัสดีค่า ดิฉัน...@@!$$# แล้วก็ บราาาาาา " แล้วก็ถึงคิวของผม
" สวัสดีฮะ ผมชื่อ นาโนกิฮะฝากตัวด้วยนะฮะ ! " 
 พอการแนะนำชื่อจบลงครูก็ขอให้พวกเราอยู่อย่างเงียบๆ แต่เมื่อครูสังเกตพวกเราในห้องไปมาๆ ครูก็จัดการเลือกที่นั่งให้นักเรียนใหม่ ซะ งั้น ฮ่าาาๆ จากที่เดิม ผมนั่งติดกับหน้าต่าง ตอนนี้ผมนั่งติดประตูห้อง หึหึ ! 
เวลาผ่านไป ก็เกือบจะ 10 โมงล่ะ ผมนั่งอ่านการ์ตูนสุดโปรดของผมเพื่อฆ่าเวลาอันแสนจะไม่มีค่าา
" ตึกๆ เสียงคนเดินแถวๆระเบียงกำลังจะผ่านหน้าห้องผมไป ผมเลยชะโงกหน้าเข้าไปดู คะ..ครู มิคุรุซัง ครู นิชิซัง  ผมพลั้งปากพูดออกไป  แต่ครูมิคุรูซังหันมามองผมคนเดียวซะงั้น เพราะครูนิชิซังมัวคุยโทรศัพท์อยู่  "
"  ครูมิคุรุซังยิ้มกว้างให้ผม แล้วก็เดินผ่านหน้าห้องผมไปในที่สุด "
" ผมกลับมานั่งฟุบโต๊ะ ผมหน้าแดงมาก แดงจนทำอะไรไม่ถูก นี่แค่รอยยิ้มของครูเขาเท่านั้นนะเนี่ย"