นายเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น

เรื่องนี้มีเนื้อหา
ชายรักชาย
ใครไม่ชอบกด
xนะครับ
และเรื่องนี้มีฉากติดเรทและใช้ความรุนแรง
โปรดใช้วิจารณา
ในการรับชม
ด้วยนะครับ
 
 การเอาชีวิตรอดกำลังจะเริ่มต้นขึ้น...
 
ในธารน้ำเย็น ดับคลายร้อนให้แก่ สตีฟเป็นอันมากตอนนี้เขากำลังหลงทางอย่างมากถึงมากที่สุด ตอนแรกเขากำลังมาส่งสินค้าแต่ดันว่าพายุเข้าเสียก่อนทำเอาเรือชำรุดเลย บ้าจริง!แบบนี้คงหาทางกลับไม่ได้นอกจากอาศัยอยู๋ที่นี่ไปพลางๆก่อนเสียแล้วสิ เฮ่ย... เอ๊ะทำไมวันนี้ฟ้ามันมืดๆจังเลยแหะ คงใกล้มืดเต็มที่แล้วแถมของที่เอามาก็มีเพียง ซุปกับนมแค่นั้น ซวยจริงๆ...อืมรีบสร้างบ้านดีกว่าจะได้ปลอดภัยแถวนี้มึดซะด้วยmonsterชุมชัวเลย... ระหว่างที่สตีฟกำลังสบถกับตัวเองพร้อมสร้างบ้านกลับมีชายหนุ่มร่างสูงตาสีขาวประกายงดงามมองอยู่ห่างไกลและยิ้มกรุ่มกริ่มครุดคริด
"คนที่ฉันรอคอยมากว่า1000ปีมาถึงแล้วสินะ!"เสียงชายร่างสูงพูดก่อนจะวาปหายไปจากห่วงมิตินั้น
ในที่สุดก็เสร็จซะทีนะบ้านของฉัน=w=เหนื่อยแทบตาย สตีฟพูดพร้อมนอนลงบนกองหญ้าเพราะยังไม่มีเตียงนอน
"ราตรีสวัสดิ์นะ"สตีฟพูดกับตนเองก่อนจะหลับไป
"ราตรีสวัสดิ์นะหนุ่มน้อย"เสียงทุ้มต่ำของอีกคนหนึ่งพูดขึ้นในตาประกายสีขาวงาม ก่อนจะประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากบางพร้อมซุกไซร้หน้าลงบนซอกคอ
"รอฉันก่อนนะสตีฟที่รักสักวันฉันจะเอานายไปอยู่ด้วยละ"ชายร่างสูงพูดจบก็วาปหายไปโดยทิ่งไว้เพียงเศษเกล็ดสีขาวใส
เช้ารุ่งขึ้น...
"หาวววววว...เช้าแล้วหรอเนี่ย"สตีฟพูดขึ้นก่อนจะยืดเส้นยืดสาย><ยืด...
ทำไมรู้สึกปากบวมๆนะ...สตีฟครุดคริดก่อนจะสังเกตบนหัวเตียง เห็นเกร็ดสีขาวใสอยู่บนฟางนั้น(หัวเตียงของสตีฟ) 
"นี้มันอะไรกันเนี่ย หรือว่าในฟางมีของซ่อนอยู่...? แต่ก็ไม่น่านะเพราัของที่ประกายวิบวับแบบนี้ไม่เหมาะมาอยู่ในฟางด้วยซ้ำแล้วมันมาจากไหนกันเนี่ย? งง"สตีฟทำหน้าครุดคริด ชั่งเถอะรีบไปตัดไม้สร้างบ้านดีกว่า พอของเยอะๆค่อยสร้างเรือกลับบ้าน...จุดมุ่งหมายของสตีฟเริ่มต้น
"หนุ่มน้อยเอ๋ยเจ้าคงไม่มีทางออกไปจากที่นี้ได้หรอกนะ : )"ชายร่างสูงพูดขึ้น
"เพราะนายจะต้องเป็นของของฉันคนเดียวเท่านั้นยังไงละ"ชายร่างสูงพูดก่อนจะคลียิ้มเจ้าเลห์
ชายร่างสูงพูดกับตัวเองก่อนจะหายตัวไป
เวลาผ่านไป...
"มึดแล้วสิ...รีบกลับดีกว่าตัดไม้ได้พอสมควรแล้ว"สตีฟพูดเบาๆกับตัวเองก่อนจะกลับบ้านไปทำอุปกรณ์ เขาคราฟเตียงนอนก่อนจะว่างไว้ในห้องนอน...
"ง่วงแล้วสิ นอนก่อนดีกว่า..." สตีฟพูดกับตัวเองพร้อมนอนลงบนเตียงขนแกะก่อนตาจะพร่ามัวกับเห็นคนคนหนึ่งแต่ด้วยความง่วงสติกับหลุดหาย สตีฟหลับตาพริมไม่สนใจคนข้างหน้าแม้แต่น้อย....
"ขนาดนายหลับยังน่ารักเลยหนุ่มน้อย แล้วฉันจะอดทนได้มั้ยเนี่ยอยากทะนุทนอมนายจัง..."พูดเสร็จร่างสูงก็จูบลงตรงปากบางอย่างโหยหาร่างบางกระตุกนิดหน่อยแต่ยังไม่รู้สึกตัว...ร่างสูงกดจูบพร้อมสอดใส่ลิ้นไปควานหาน้ำหวานในโพรงปากของสตีฟ
"อื้อ..."ร่างบางท้วงออกอย่างเอาแต่ใจ
"หึๆ...ราตรีสวัสดิ์นะหนุ่มน้อยของฉัน"ร่างสูงพูดก่อนะจะจุมพิตลงตรงหน้าผากและซอกคอ...นายต้องเป็นของฉันเท่านั้นสตีฟถึงนายจะยินยอมหรือไม่ถึงต้องทำร้ายนายเท่าใด ขอเพียงฉันเอานายมาได้ก็พอ...เพราะฉะนั้นใครมายุ่งกับนายเพียงปลายเล็บมันจะต้องไม่อยู่สุข...
 
เย้ๆๆๆๆตอน1มาละน้าาาแอบมีนิดนึงเนอะๆ ติดตามกันเยอะๆด้วยนะค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะค่ะ ผิดพลาดอะไรบ้างคอมเมนต์บอกได้นะค่ะ 
เรื่องนี้เป็นเรื่องคิดเองน้าบางอย่างก็ไม่ใช่เรื่องจริงของminecraftนะค่ะ^^