ขอโทษคับ ผมเป็นแค่คนรับใช้ ( Y )

-

เขียนโดย acertam

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.10 น.

  8 ตอน
  0 วิจารณ์
  14.89K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ขอโทษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

สวัสดีตอนเช้าคับ นกสุดสวย ฮ้าวววววววววววววว ผ่านไป ก็มาถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ เฮ้ออออ ผมต้องไป ทำสวนตามที่ คุณแม่พี่พีท ขอล่ะสินะ ก็แม่ผมอนุญาตินะครับ อีกอย่างท่านก็ใจดี และจะส่งผมเรียนต่อ มหาลัยอีกตังหาก เพราะ เงินไงคับ ผมเลยต้องทน

ตอนนี้ผมอยู่หน้าบ้าน ไม่สิ พระราชวังต่างหาก ก็ดูสิ ใหญ่ขนาดดดดดดดด

 

"กริ่ง กริ่ง"

 

"อ้าว มาแล้วหรอ เจ" เสียงของป้านะครับ ผมรีบวิ่งเข้าไปหอมแก้ม และกอดแน่นๆ

 

"คิดถึง ป้าจังคับ" ใช่คับไม่เจอ อาทิตย์ 1 ใจจะขาดนะคับ

 

"แล้วใครช่วยแม่ขายกับข้าวล่ะลูก" เออ ใช่คับ ไอ้เด็กนิค เขาอาสาช่วยแม่วันหยุด อีกอย่าง พ่อของมันก็ทำเพื่อจะจีบแม่นะคับ เฮ้ออออ แก่แล้วยัง ยัง ไม่หยุด

 

"ออ นิค นะคับ "

 

"ใช่เด็ก หน้าตาตี๋ๆที่อยู่ตรงข้ามร้านไหม" ชัดเลย

 

"คับป้า" จากนั้นผมก็เดินตามป้าไป ซึ่งต้องเข้าไปสวัสดี คุณหญิง และ พี่พีท

 

"มาแล้วหรอจ๊ะ" แม่พี่พีท ยืนขึ้นจากโซฟา และยิ้มให้ผม

 

"ครับ สวัสดีคับ คุณ....." เอออ เรียกอะไรดี

 

"เรียก แม่สิจ๊ะ " ฮ่ะ ผม ผม ไม่กล้าขนาดนั้นหรอก

 

"เออ คือ ผม" แม่พี่พีทเดินมา และมาจับที่หัวผม ท่านยิ้ม เหมือนจะบอกว่า ไม่เป็นไร

 

"คับ แม่" ท่านหัวเราะ และลูบหัวผมเบาๆ

 

"อ้าว มาแล้วหรอ เจ" พี่พีทเดินลงมาจากบ้าน และยิ้มทักทายผม

 

"คับ สวัสดีคับ" ผมยิ้มให้พี่เขา

 

"กินข้าวมายังล่ะ มาทานด้วยกันสิ" พี่พีทชวนผม คุณผู้หญิงก็ใช้สายตาชวนผมไปทาน

 

"คือ ผม....."

 

"เขาคงทานมาแล้วล่ะคับ" เสียงคุ้นๆ ไอ้บ้าพลลลลล เดินลงมาจากบันได

 

"ใช่ไหม" เขาเน้น และหันหน้ามายิ้มให้ผมด้วยสีหน้าดูถูก

 

"ใช่คับ ผมทานมาแล้ว" ผมเน้นคำพูดและหันไปหาเขา ด้วยสายตาที่ไม่ยอมแพ้

 

"งั้นก็ไปทำสวนสิ" ดูมันพูดดดดดดดดด

 

"นี่ อย่าพูดกับ เพื่อนแบบนั้นสิลูก" เพื่อนหรอ ผมไม่ต้องการมัน

 

"งั้นผม ไปทำสวนก่อนนะคับ" ผมจึงเดินออกมา และเดินตรงไปทางสวน ซึ่งสวนบ้านเขา จัดคล้ายกับสวน สาธารณะเพราะพื้นที่กว้างพอสมควร ดอกไม้นาๆพันธุ์ สวยมาก และมีสระวายน้ำที่อยู่บ้าน แต่สวนอยู่ข้างหลังบ้าน 

วันนี้ ผมมาจัดการพรวนดิน และรดน้ำต้นไม้ ซึ่งดูเหมือนมันจะแห้ง ใกล้ตายเพราะคนสวนที่นี้ลาออก

ผมพรวนดิน ไปรอบๆ ซึ่งสวนมันใหญ่มาใช่เวลา ได้เกือบ 3 ชั่วถึงเสร็จ

 

"งานพวกนี้คงถนัดสินะ" ใช่สิ ถนัดมาก ไอ้บ้านิมาตอนไหน

 

"คับ" สุภาพเข้าไว้

 

"เชอะ" ไอ้บ้านี้ มันอุทานได้น่า เอาดินยัดปากจริงๆ

 

"ขอโทษ" ฮ่ะ พระเจ้าคับ ผมหูหนวก ผมลุกขึ้นจากการพรวนดิน ยืนจ้องหน้าไอ้พล

 

"คุณ ว่า ไงนะ" ใช่ได้ยินไม่ชัด

 

"ก็บอกว่า ขอโทษ" ฮ่าๆๆๆๆๆ พอใจ ก็ดีขอโทษ สำนึกผิด

 

"ไม่เป็นไรหรอกคับ คุณแค่เข้าใจผิด" ใช่ เขาเข้าใจผมผิด แถๆ (ตลอดนะ แต่หน้าแดงแล้วนั้น) เจ๊ผมเปล่านะ (ฮ่าๆ) อะไรๆเจ๊

จากนั้นผมก็ พรวนดินต่อ โดยไม่สนใจสายตาที่เขามองผม จ้องบ้าไร ไม่เคยเห็นคนหล่อหรอออ

ผมเลยเดินไปเปิดน้ำ อัตโนมัติ ที่บ้านคนรวยเขามีกัน

 

ขมับ

 

เฮ้ยยยย เขาคว้ามือผม อีกข้ากอดเอวผมไว้ เชื่อสิคับ สายตาเขาดูน่ากลัวมาก แล้วตอนนี้ดูเหมือนน้ำอัตโนมัตินั้น จะพ่นออกมา ทำให้เรา 2 คนอยู่ทามกลาง ธรรมชาติ สายน้ำ ถุยยยยย

 

"นี่ ปล่อยสินาย" ผมยังพูดไม่จบ ไอ้หมอนี้มัน จูบ จูบหรอออออออออออออออ

อุบ อุบ

มัน ถอนริมฝีปากออก และมายิ้มให้กับผม

 

"นาย ชอบ ไม่ใช่หรอ" ดูมันพูดดดด

 

เพี๊ย

 

"ฉันเป็นแค่คนรับใช้ ไม่ใช่มาขายตัว ไอ้พล ไอ้บ้า" ผมเลยผลักมัน และเดิน ไม่สิ ผมวิ่งออกมาจากหลังบ้าน และ รีบวิ่งออกจาก ในรั้วบ้านหลังนั้น จากนั้น ก็เรียกรถแท๊กซี เพื่อกลับบ้าน ตอนนี้ตัวผมเปียกหมด เหมือนลูกหมาตกน้ำ ส่วนตัวไอ้นั้นก็คงเปียกด้วย นี่ผมคิดถึงมันทำไม

ผมให้แท๊กซีไปจอดที่บ้านพัก เพื่อไม่ให้แม่รู้ 

 

"นี่คับ" ผมจ่ายเงินและลงรถแท๊กซี่ และไปเปิดประประตูห้องพัก เข้าไปไปนั่ง หายเหนือยสักพัก มือผมไปจับที่ริม ฝีปากของตัวเอง นี่ไม่นะ นี้มัน จูบแรก

 

 

 

 

#### สงสารจุง###

 

ติดตามต่อเน้ออออออออออออออออออ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา