แผลที่ไม่หาย { Y }

7.7

เขียนโดย acertam

วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.03 น.

  30 ตอน
  5 วิจารณ์
  26.29K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 17.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

22) 19.1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
จู่ๆโทรศัพท์ของมิกซ์ก็ดังขึ้นช่วยชีวิตผมไว้
 
มิกซ์ปล่อยมือออกจากคอผมด้วยสีหน้าไม่พอใจ แต่เขายังเหนี่ยวแขนผมเอาไว้แน่นไม่ให้ไปไหนได้
 
"ว่าไง" เสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ยกับปลายสาย ก่อนใบหน้าหล่อที่เหมือนมาร์คทุกกระเบียดนิ้วจะแปรเปลี่ยนเป็นซีดขาว
"อะไรนะ!!" แรกเริ่มผมไม่เข้าใจเลย จนกระทั่งมิกซ์พูดประโยคต่อมา
"ไอ้มาร์คโดนรถชน.....อยู่โรงพยาบาล A อาการสาหัสงั้นหรอ!"
ดวงตาผมเบิกกว้างด้วยความตกใจ ผมผลักมิกซ์จนกระเด็นออกไปได้ยังไงไม่รู้ ผมรู้แต่ผมวิ่งออกมาจากที่นั่น
 
"เดี๋ยว!!" มิกซ์ตะโกนเรียก
 
แต่ผมไม่คิดจะสนใจเขาอีกต่อไป ตอนนี้น้ำตาผมไหลออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มหน้าราวกับเขื่อนทะลัก ผมวิ่งลงมาจนถึงชั้นล่าง และจะวิ่งไปบอกยามเพื่อเรียกแท๊กซี่ให้ แต่มิกซ์ตามมากระชากแขนผมไว้
 
"ยังคุยกันไม่จบเลยนะ!!" มิกซ์รั้งร่างผมให้หันไป แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อเห็นสีหน้าย่ำแย่ของผม
 
"ฮึก....ปล่อย ฉันจะไปหามาร์ค..." ผมสะอึกสะอื้นจนเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่อยู่
 
"นายเป็นอะไรกับมาร์คกันแน่" มิกซ์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัย "ฉันทะเลาะกับไอ้มาร์คจนต้องย้ายออกมาก็เพราะเรื่องที่ฉันทำร้ายนาย บอกมาเดี๋ยวนี้นะ!"
 
"เรารักกัน! ฉันรักพี่ชายของนายไง!!"
มิกซ์ทำสีหน้าตะลึงมากเมื่อได้ยินคำตอบของผม เขาทำหน้าไม่ถูกอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลากผมไปขึ้นรถและพาไปโรงพยาบาลด้วยอย่างเสียไม่ได้
 
 
 
โรงพยาบาล A
ตอนนี้ผมกับมิกซ์นั่งรอหมออยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน ผมร้องไห้ไม่หยุดเมื่อรู้ว่ามาร์คอาการสาหัสมากจากนางพยาบาลที่โทรแจ้งมิกซ์ ส่วนมิกซ์.....หมอนั่นทำหน้าเครียดเหมือนแทบจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้าด้วยมือเปล่า
ท่ามกลางเวลาเนิ่นนานที่เหมือนจะไม่สิ้นสุด ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกหมอเดินออกมาจากห้องนั้น ผมรีบวิ่งเข้าไปถามอาการของมาร์คทันที
 
"เขาเป็นไงบ้างครับ"
 
"คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ รวมถึงไม่มอาการบาดเจ็บของสมองด้วย ไม่ต้องเป็นห่วง"
 
ผมโลงใจที่ได้ยินแบบนั้น และตอนนั้นเองตำรวจสองนายก็เดินตรงมาที่ผมกับมิกซ์ยืนอยู่ สีหน้าของมิกซ์เปลี่ยนไปเป็นแข็งกร้าวทันทีที่เห็นตำรวจ
 
"ขอโทษนะครับ คุณทั้งสองเป็นญาติของผู้เสียหายที่ถูกรถชนใช่มั้ยครับ" ตำรวจนายหนึ่งถามขึ้น
 
"ใช่ครับ มีอะไรหรอ" มิกซ์ตอบแต่สีหน้าดูไม่ไว้ใจ
 
"ผมอยากให้คุณทั้งสองได้พูดคุยกับคนร้ายที่จงใจจะขับรถชนผู้เสียหายอย่างแรง และ พยายามหนี ทางเราอยู่ทางนั้นพอดีเลยจับกุมเอาไว้ได้ครับ"
 
"มันอยู่ไหน!!" มิกซ์ตะโกนเสียงกร้าว
 
"เชิญทางนี้ครับ"
คุณตำรวจนั้นเดินนำผมกับมิกซ์ไป และเมื่อเห็นร่างที่นั่งก้มหน้าถูกจับกุมตัวอยู่ มิกซ์ก็เข้าไปกระชากคอเสื้อหมอนั่นทันที เขาเงื้อหมัดขึ้นสูงท่ามกลางการห้ามปรามของเจ้าหน้าที่ตำรวจ
 
ทว่าผมกลับต้องหน้าซีดเผือดทันทีที่เห็นผู้ชายคนนั้นชัดๆ....
เพราะเขาคือผู้ชายคนเดียวกันกับผมเห็นว่ายืนคุยกับธารที่คลับเมื่อคืนนี้!
 
 
 
/////// คิดถึงเจ๊ไหม เจ๊คิดถึงคนอ่านนะ คอมเมนต์เจ๊หน่อยจิ๊ ใกล้จบแหละ /////
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา