Coffee Cream จับรักหวานมาเติมน้ำตาลอีกนิด!

10.0

วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.00 น.

  3 chapter
  6 วิจารณ์
  5,213 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 17.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Coffee Cream : Intro

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
Coffee Cream บทนำ
 
        เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนลู่ถึงแผ่นหลังถูกหวีลวกๆอย่างรีบร้อน  มือเรียวเล็กขยับหน้าม้าเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวอยู่ที่หน้ากระจกห้องน้ำ  ผิวขาวถูกแต่งแต้มให้แดงระเรื่อขึ้นด้วยมือที่ตบลงที่แก้มของตน  ดวงตากลมโตเหมือนลูกกวางสั่นระริกด้วยความเคอะเขิน  เรียวปากสีชมพูซีดวาดลวดลายสีชมพูสดด้วยลิปกลอส
 
        "ครีม! เสร็จรึยัง" เสียงใสดังมาจากด้านนอกของห้องน้ำ
 
        "เสร็จแล้ว" ครีมสดตอบกลับ  พลางสูดลมหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง
 
        รองเท้านักเรียนสีดำก้าวขาออกจากห้องน้ำ  เมื่อสายตาสีฟ้าซีดเหลียวมองหาเพื่อนรักรอบๆกลับพบกับชายหนุ่มท่าทางแปลกตา  ราวกับถูกสะกดครีมสดจ้องมองชายหนุ่มผู้มีเรือนผมสีเข้ม ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน  ผิวขาวรูปร่างสูงโปร่ง
 
        "ครีม! กูอยู่นี้" ครีมสดสะดุ้งก่อนจะหันไปหาเพื่อนสนิทที่เรียกสติตัวเองอยู่ไม่ไกลนัก  เธอรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้เพื่อนสนิทด้วยสีหน้าแดงระเรื่อเต็มประดา
 
        "อีหมี่... นั่นใครอ่ะ" ทันทีที่มาถึงเธอก็ยิงคำถามใส่เพื่อนสาวทันที
 
        "ไหนวะ?..อ้อ คนนั้นไงมึง  พี่ ม.5 ชื่อคอฟฟี่" มัดหมี่รีบอธิบายให้เพื่อนสาวฟังพลางดึงแขนเสื้อนักเรียนเพื่อนสาวเป็นเชิงเรียกให้สนใจ "พี่เขาเป็นประธานชมรมกีฬา ..ทำไม? มึงสนใจเขาหรอวะ"
 
        "เปล่า... ไม่ได้สนใจ"
 
        "เออช่างเถอะ  นี่! มึงเลือกชมรมรึยัง"
 
พลั่ก!
 
        แรงกระแทกที่มาพร้อมกับขวดน้ำเปล่าขวดหนึ่งหล่นใส่เท้าของครีมสด  เธอรีบหันหน้ากลับไปยังต้นเหตุอย่างคาดโทษ  หวังจะด่าสักทีให้หายโมโห
 
        "ขอโทษนะครับ น้องเป็นอะไรรึเปล่า" คำถามจากเสียงนุ่มหวานของชายที่ไม่คาดฝันทำให้หัวใจของครีมสดไหววูบ  ดวงเนตรสีน้ำตาลอ่อนที่หลงใหลอยู่ใกล้ไม่ถึงสิบเมตร
 
        กลิ่นหอมอ่อนๆจากกายของเขายิ่งทำให้เธอดวงหน้าขึ้นสี  หญิงสาวรีบย่อตัวลงเก็บขวดน้ำเปล่าแล้วรีบลุกขึ้นยืน  มือเล็กกำขวดน้ำเปล่าเย็นๆไว้ในอุ้งมือก่อนจะส่งให้กับชายที่สูงกว่า
 
        "ไม่เป็นอะไรค่ะ..แค่เฉียดๆ" ครีมสดตอบก่อนจะหลุบใบหน้าลงต่ำ
 
        "งั้นก็ดีแล้ว  พี่ไปก่อนนะ" เขาส่งรอยยิ้มเป็นมิตรให้ก่อนจะหันหลังเตรียมจะเดินกลับ
 
        "เดี๋ยวค่ะพี่!"
 
        "ครับ?"
 
        "เอ่อ.. ชมรมพี่คนเต็มรึยังคะ!!?"
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา