"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

-

เขียนโดย NimNim

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.51 น.

  17 ตอน
  14 วิจารณ์
  19.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) พิสูจน์กัน !!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   เบอร์แปลกจัง ใครโทรมาล่ะเนี่ย..

รับเลยดีกว่า..

 

''สวัสดีค่ะ..เบอร์ใครคะ?''

''ฉันเอง..อลิซ''

 

หาาาา -o-!!!!!!!!! นี่คงจะไม่โทรมาด่ากันหรอกใช่ม้อยยย? ใช่มั้ยย! T^T

 

''ฉันมีเรื่องจะถามเธอ 19:00 ที่สวนสาธารณะ ละกัน''

''อ่ะ เอ่อ..ค่ะ ''

ตู้ดด ตู้ดด นี่ก็รีบตัดสายจ้างงง แล้วฉันจะไปดีมั้ยเนี่ยย - -

 

----------19:00----------

 

ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจลากสังขารออกมาที่สวนสารธารณะ.. -3-

 

''ขอโทษที่เรียกออกมาเวลานี้นะ..''

''ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แล้วมีธุระอะไรรึเปล่าคะ?''

''ฉันจะไม่อ้อมนะ..  เธอชอบเคนตะรึปล่าว? ''

''....''

''ว่าไงล่ะ? ตอบไม่ได้หรอ''

''ไม่ได้ชอบค่ะ..''

''ว้าวว จริงหรอเฮ้อโล่งอกไปที^^ อ้ะ!! ฉันจะตอบแทนเธอที่อุส่าห์เสียสละเวลาออกมาละกันไปกินข้าวร้านอาหารอร่อยๆละกันเนอะ ^^ ในฐานะพี่สะใภ้ละกัน >< งั้นฉันไปก่อนนะ''

''เดี๋ยว..''

''..มีอะไรอีกหรอจ้ะ? ^^''

''ที่บอกว่าไม่ชอบน่ะ..เรื่องจริง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รัก..''

''เธอพูดเรื่องอะไรขอเธอ..''

''ขอโทษนะคะพี่อลิซ เคนตะคือคนที่ฉันรักมาก..ฉันคงเรียกพี่ว่าพี่สะใภ้ไม่ได้หรอกค่ะ..''

 

''เหอะ.. เธอนี่น่าเบื่อจังนะ''

''หมายความว่าไงคะ?''

''เธอน่ะเป็นแค่น้องสาวเขา เคนตะไม่มีทางมองเธอหรอกเพราะเธอเป็นแค่น้องสาวเขาเท่านั้น!!''

''งั้นเรามาพิสูจน์มั้ยคะ..''

''ได้ ! ฉันจะไปถามเคนตะว่าระหว่างฉันกับเธอเขาจะเลือกใคร!!''

''ค่ะ''

 

-----บ้านเคนตะ(หรือวังวะ - -)-----

 

บางทีฉันก็คิดนะ ว่าบ้ารึปล่าวไปท้าทายพี่อลิซเค้า ไม่น่าเชื่อเลยนะ

เห็นน่ารักใสๆแบบนี้ จะบ้ามากขนาดนี้ -0- อ้ะ! นั่นเคนตะนี่นา..

 

''เคนตะ!!!!!''  เอาแล้วไงพี่อลิซตรงเข้าไปหาเคนตะสะแล้ว

''อะไร - -''

''ฉันมีเรื่องต้องคุยกับนาย! และลิกะ ''

''เรื่องอะไรของเธอ..''

.

..

...

''ระหว่างลิกะ กับ ฉัน นายเลือกใคร!!''

''แล้วทำไมฉันต้องเลือก..''

''เหอะให้มันรู้ไปว่านายจะเลือกใคร ฉันต้องการคำตอบ!''

''...ฉันไม่รู้..''

''.....''  ทั้งห้องเงียบ..

 

ฉันจะทำไงดีเนี่ย.. นั่นสินะ เขาคงตอบไม่ได้ ยังไงเขาก็ไม่มีวันเลือกฉันหรอก..

ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง..  เขาจะได้ไม่ลำบากใจ..

 

''คือว่า...''  ฉันจะพูดแล้วนะ...

''ถ้ามันทำให้เคนตะซังลำบากก็ไม่ต้องตอบหรอก ฉันจะเป็นคนไปเอง พอใจแล้วนะคะพี่อลิซ

ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของพี่2 คนอีก..''

''หึหึ พึ่งจะคิดได้นะ :) ''  พี่อลิซยิ้มอย่างพอใจ

''....''   ส่วนเคนตะน่ะหรอ..  เขาเงียบอย่างเดียวง้ะ -3-

 

''งั้นขอตัวนะคะ..''

ปัง!

 

ฉันเดินออกมาอย่างเร็วเฮ้อจะอยู่ให้เขาเห็นน่าทำไมล่ะ..

เจ็บใจแปลกๆแฮะ เฮ้ออออออออออ ไปเดินเล่นดีกว่าเผื่อจะดีขึ้น T^T

....

ฉันควรทำยังไง

ฉันผิดหรอ?

ฉันควรไปจากเขาจริงๆสินะ..

ไม่กล้ามองน่าเขาเลยแฮะ..

โอ้ยยยยยย สับสน!  ฉันต้องทำไงดีเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

 

 

ไม่ได้อัพนานเลย - - สั้นไปก็ซอรี่ด้วยนะตัวว -...-

จะปีใหม่ละนะ โชคดีกันนะ ทิ้งเรื่องเอี้ยๆไว้ปีเก่า ต้อนรับปีใหม่กานนนน  ><!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา