"Hey! Brother." รักนะคะ คุณพี่ชายหน้ามึน

-

เขียนโดย NimNim

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.51 น.

  17 ตอน
  14 วิจารณ์
  19.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2559 15.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) คืนแรกของบ้านใหม่-//-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


      "ถ้าไม่เรียกนายจะทำไมล่ะ!!"

ฉันกระแทกเสียงใส่กลบเกลื่อนกับความน่าอายเมื่อกี้


     "ทำไมน่ะเหรอฉันก็จะ.."

 

เคนตะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆก่อนที่จมูกฉันจะชนกับจมูกเคนตะ..

-//- ใกล้เข้ามาเรื่อยๆเรื่อยๆ-///-
จนริมฝีปากเราแตะกันนิดหน่อยเคนตะเริ่มเอามือของเขามาวางที่ใบหน้าของฉัน

ก่อนจะระเรงการจูบที่นุ่มนวลของเขา 

เคนตะขยี้ปากฉันไปเรื่อยๆจนกระทั่งฉันเริ่มหายใจไม่ออก 0///0


      "อั้น อ๋ายไอไอ้ออก" (ฉันหายใจไม่ออก)

 

แต่เคนตะยังไม่ยอมหยุดเขายังละเลงริมฝีปากฉันไปเรื่อยๆ ...

จนกระทั่งเขาถอนริมฝีปากออก..

 

       "นาย!!!! นายจูบฉันทำไม!!!"


      "ก็ฉันเตือนเธอแล้วนี่ฉันขอให้เธอเรียกฉันว่าพี่ดีๆแล้วนะ:) "


กรี๊ดดดดดT///T ฉันจะฆ่านายยย! 0///0


      "แล้วใครอนุญาติให้นายมา..เอ่อจูบฉันล่ะ!"

 

     "หืมม?~ เธอไม่ผลักฉันออกเองนี่แถมยังให้ฉันจูบตั้งนานด้วย~

      ว้าวว~ริมฝีปากเธอนี่หวานชะมัด~~ "

 

โอ้ยยย-///- ฉันชาไปหมดแล้วนะแถมยังมาพูดว่าริมฝีปากหวานอีก-///-

หึย!ไอ้คนขี้โกง>///<!!

 

     "จำไว้ เด็กดื้ออย่างเธอต้องเจอบทลงโทษถูกแล้ว"


     "แต่บทลงโทษก็ไม่ควรเป็นจูบนี่!อีกอย่างฉันเป็นน้องนายนะ!"
     

     "แต่เธอไม่เคยเรียกฉันว่าพี่นี่:) "

 

      "ก็มัน..ก็..มัน.."

 

      "หึหึ จำไว้นะเด็กดื้อ ถ้ายังดื้อบทลงโทษของเธอคือจูบนี่แหละ!"


หน็อยไอ้บ้า! โรคจิต-//- ฉันด่าในใจ. 


     "เออ..วันนี้เธอนอนห้องฉันไปก่อนนะเพราะห้องใหม่

      ยังไม่ทำความสะอาด"


    "หะ..หาาา!! นี่มันไม่ตลกนะนายจะให้ฉันไป

      นอนห้องนายได้ยังไงฉันเป็นผู้หญิงนะ!"


    "มันไม่มีทางเลือกแล้วนี่-__-"


มาอีก ละไอ้บทหน้ามึนเนี่ย! ToT แล้วไหงทำไมต้องไปนอน

ห้องไอ้คุณชายหน้ามึนเล่าา!! ตอบ!

 

     "จะนอนไม่นอนฉันมีเวลาไม่มาก"


     "....." เอาไงดี-3-


     "..3.."

 

     "..2.."

 

     "..1..''

   

    "เออ!! นอนก็ได้-*-!" 

 

    "ก็แค่นั้น เอาล่ะเดินตามฉันมา"


หลังจากที่เคนตะพูดเส็จฉันก็เดินขึ้นบันไดไปตามเคนตะ ห้องของเขาอยู่ทางฝั่งขวา
ทันทีที่เดินเข้าไปในห้อง.. =0= หา! นี่ห้องหรือพระราชวังวะเนี่ยใหญ่เอาโล่เลยเรอะ

 

      "ทำหน้าอย่างกับไม่เคยเห็น-__-"
   

      "ก็ไม่เคยเห็นน่ะสิ-*- นี่ห้องหรือวังเนี่ย"


      "-__- ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"


      "อือ"

 

ฉันตอบสั้นๆจากนั้นเคนตะก็เดินเข้าไปในห้องน้ำ.. ฟู้ว~ น่าเบื่อจังหาอะไรเล่นดีกว่า~
โอ้ะนั่นมันอะไรน่ะ. นกแก้วเหรอ? เคนตะเนี่ยนะเลี้ยงสัตว์ -0- ฉันเดินไปที่กรงของนกแก้วเหมือนมันจะหลับแหะ ลองแตะดูดีกว่า-.,- ฮิฮิ.. จะแตะละนะ.. ฮึบบ!

 

ฟุ่บ.!! โครม!!!! "กรี๊ดดดดดดดดด"

 

เจ็บหัวชะมัดT^T ไอ้กรงนกมันตกลงมาโดนหัวฉันเต็มๆ

 

       "เห้ยเธอเป็นอะไรรึป่าว"

 

 

หลังจากที่ฉันลืมตาก็เห็นว่าเคนตะยังอาบน้ำไม่เส็จแถมยัง.. ยังใส่ผ้าขนหนูผืนเดียว!! 0///0!!
โอ้วมายก็อด นั่นซิกแพ็กของเคนตะหลอ
-///- อ้ายยยหุ่นเซ็กซี่เป็นบ้า~~ จะเป็นลมค่ะ (อาการแพ้ผู้ชายหล่อกำเริบ-.,-)

 

       "นี่!! เจ็บตรงไหนรึป่าว"
เห็นซิกแพ็กนายอาการเจ็บของฉันมันหายไปแล้วอ่ะ-///-

 

      "อ่ะ..เอ่อก็เจ็บนิดหน่อยแถมมึนหัวอีกด้วย-^- "


     "ฮ่าๆๆๆ สมน้ำหน้ายัยเตี้ยเอ้ยรู้ว่าตัวเองเตี้ยยังจะเขย่งไป

      แตะนกอีกนะเธอน่ะฮ่าๆๆ"


เอ๋..เคนตะหัวเราะแล้วนี่..
ฉันนั่งนิ่งจ้องใบหน้าของเคนตะ..


        "จ้องอะไรของเธอ- -"


        "ห้ะ? ก็ไม่รู้สิเวลานายหัวเราะแบบนั้นแล้วฉันว่ามันดูดีกว่า

        หน้ามึนของนายอ่ะ"


        "จริงๆแล้วฉันไม่ได้หัวเราะแบบนี้มานานแล้วน่ะ"

 

        "เอ๋..? ทำไมล่ะ"

 

        "ชั่งมันเถอะ.. นอนได้ละ"

เอ้าอะไรของหมอนี่นะ- -

 

       "เดี๋ยวฉันนอนโซฟาเธอนอนเตียงฉันละกัน"


       "นายเป็นเจ้าของห้องนี่นาให้ฉันนอนโซฟาดีกว่านะ^^"


       "ไม่เป็นไรหรอกน่า"


       "แต่ว่าฉัน.."


       "เธอจะยอมนอนดีๆหรือจะให้ฉันจูบอีกรอบ-__-"


อะ..ไอ้บ้า!!-//- ฉันอุส่าห์จะลืมแล้วนะ!!! พูดขึ้นมาทำไมมมมT///T

ตอนนี้ฉันนอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้วนะแต่ดูเหมือนเคนตะจะไม่สบายสักเท่าไหร่
- -^ นอนดิ้นไปดิ้นมาเหมือนหนอนเลย 5555. อืม... แต่ก็น่าสงสารนะ..

 

       "นี่นาย... มานอนที่เตียงก็ได้นะ"

 

ปากของฉันย่อมไปไวกว่าต่อมความคิด.. -..- เฮ้ย.! ไอ้ปากทรยศ! เมื่อกี้ฉันพูดอะไรออกปายย!! T^T เขาจะว่าฉันเป็นผู้หญิงใจง่ายป้ะเนี่ย

 

       "นอนได้เหรอ?" เคนตะถาม..


       "อืมได้สิเตียงกว้างจะตายไป"

 

พอฉันพูดจบอีตาเคนตะก็รีบตรงมาที่เตียงทันที.. เอ่อ..-///-

ฉันต้องหาอะไรมากั้นแล้วล่ะนอนแบบนี้มีหวังเขินตายพอดี..
พูดจบฉันก็เดินไปเอาหมอนข้างมากั้น

 

       "นายห้ามล้ำเขตฉันเด็ดขาดเลยนะ!!"


       "อืม" เคนตะตอบ


       "งั้นฝันดีนะ"

 

 

พูดจบฉันก็รีบข่มตาลงทันที..ไม่ใช่ไรหรอกกลัวเขิน-//- ..

 


-----รุ่งเช้า----- (ไวเกิ้นน)

 


อืมมม.... นิ่มจังงงงง งัวเงียย
ฉันเริ่มลืมตา..ขึ้นมา.. เอ..นิ่มจัง..ฉันยังคงสลึมสลืออยู่..

พอลืมตาขึ้นมาอีกครั้งฉันก็ตกใจจนเกือบถีบนายเคนตะตกเตียง

 

          "นี่นาย!!! มากอดฉันทำไม!!ไม่ทราบหา!!"


          ''งืมม...อะไรของเธอออ.."


          "-*- ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะเอาแขนออกไปด้วย"

 

ไม่ต้องสังสัยหลอกตอนนี้ฉันกับเคนตะเรากำลังนอนกอดกันโดย

ที่ฉันอยู่ในอ้อมแขนของหมอนี่ -////-

 

         "ขอนอนต่ออีกแปปนึงน่าาเธอนิ่มดีนี่นาขอกอดอีกแปปดิ"


-///- ไอ้บ้าในเวลานี้ยังมาพูดอีกนะ วันนี้ฉันมีเรียนนะเว้ยยย!! -//-


         "ขอกอดบ้าอะไรของนายฉันมีเรียนนะ! วันนี้ฉันเปิดเทอม"


         "งืมมม...ไม่ไปไม่ได้หรอ..ขอกอดอีกแปปนึงน่าาานะๆๆ"


สรุปตานี่มันตื่นยังเนี่ย-_-


        "ไม่ได้! ฉันมีเรียนตื่นได้แล้ว"

 

ฟึ่บ!!

 

      "ถ้าฉันตื่นต้องมีข้อแลกเปลี่ยน~ :)"

 

ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเคนตะกำลังคร่อมฉันอยู่-///-

โอ้ยยตายท่าพิสดารของนายมันทำให้ฉันกำลังจะตายแล้วนะเฟร้ย
-///-

 

       "..ตึกตัก..ตึกตัก.."

เสียงหัวใจฉันดังมากกก หมอนี่จะได้ยินมั้ยเนี่ยย T^T โอ้ยย

 

       "ข้อแรกเปลี่ยนฉันคือ.."

 

       "......"

       "วันนี้เธอต้องมากินข้าวกับฉันที่โรงอาหาร เข้าใจ้?"

 

ห้ะ? แค่เนี้ย!?

 

        "แต่ฉันอยากกินกับเพื่อนนี่นา.. -3-"


       "และอีกหนึ่งข้อ..เธอต้องกลับบ้านกับฉันทุกวัน!! เข้าใจใช่มั้ย!!"


      "เออๆๆรู้แล้วๆ-//- สั่งมากจริง

         แล้วเมื่อไหร่นายจะลุกออกจากฉันสักที-/-"


ฉันเขินจนหูแดงแล้วนะยะ -////-


      "เครๆ สัญญาแล้วนะ :)"

 

      "เอออ-//-"


ฟุ่บ !! ก่อนเคนตะจะลุกออกไป นั้น..
เครตะกลับยื่นน่าเข้ามาใกล้ๆและ.. chu..~

 

0/////0 เคนตะจุ๊ปที่ปากฉันเบาๆแล้วลุกออกไปอาบน้ำทิ้งให้ฉันนั่งเอ๋ออยู่คนเดียว..
0////////0 ไอ้คนฉวยโอกาศเอ้ย!! ทำแบบนี้ได้ไงเนี่ย ถ้าแฟนนายรู้เข้าจะไม่ด่าฉันตายเรอะ.. ฉันก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่หลอกนะว่ามีแฟนยังแต่หน้าตาหล่อขนาดนี้ต้องมีชัวร์ๆ
แหละมั้ง.. ฉันส่ายหัวไปมาก่อนจะลุกออกจากเตียง

 

เฮ้อ.. อะไรของหมอนั่นนะ-//- ฉันเป็นน้องเขานะ.... แล้วทำไม..ถึงจูบกับฉันล่ะ..

ฉันเอามือแตะริมฝีปากตัวเอง.. อ้ากกกคิดแล้วเขิน.. หน้าฉันแดงไปหมดแล้ว..

ไหนจะกอดเมื่อเช้าอีก.. โอ้ยยย-//////////- พอๆๆ
หยุดคิดๆๆ>< ฉันจะต้องไม่รักเคนตะท่องไว้ๆๆ จำไว้นะลิกะห้ามหวั่นไหวเด็ดขาด..
..เพราะเขาเองก็คงทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนแหละมั้ง... เขาทั้งหล่อทั้งรวยใครๆก็อยากได้มาครอบครองเท่านั้นแหละ..


ส่วนฉันในสายตาเขาก็เป็นได้แค่น้องไม่มีอะไร..ไม่มีเลย...

 

 

ติดตามตอนต่อไปนะคะ ^^

แก้ไขให้แล้วนะตะเองงเดี๋ยวอ่านไม่ออก-3- 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา