ลิขิตแห่งจันทร์ by พลอยลภัสร์ (โรแมนติด-แฟนตาซี)

8.3

เขียนโดย พลอยลภัสร์

วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.02 น.

  19 chapter
  9 วิจารณ์
  21.47K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2557 20.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ลิขิตแห่งจันทร์
(โรแมนติค-แฟนตาซี)
 
 
 
บทนำ
 
          ‘ท่าพระจันทร์’ ท่าเรือเทียบท่าที่อยู่ติดกับมหาวิทยาลัยชื่อดังของเมืองไทย คราคร่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวมากมาย ทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศ เพราะอยู่ไม่ไกลจากวัดที่สวยงามที่ติดอันดับต้นๆ ของสถานที่เที่ยวที่น่าสนใจของโลก ซึ่งรู้จักกันในนาม ‘วัดพระแก้ว’
          ซึ่งความน่าสนใจของที่นี่ คงจะหนีไม่พ้นเรื่องของร้านขายของกินที่มีมาแต่สมัยโบราณ รวมทั้งร้านขายของเก่าที่พบเห็นได้ประปรายตามซอกหลืบหรือริมทางเดิน และบริเวณนี้ก็ยังเต็มไปด้วยผู้ที่มีความรู้ความสามารถในเรื่องของโหราศาสตร์ที่พากันจับจองพื้นที่บริเวณริมรั้วของมหาวิทยาลัยใช้เป็นสถานที่ในการทำนายทายทัก
          นอกจากนี้ ยังมีร้านรับขัด รับซ่อมรองเท้ามากมาย ที่แย่งชิงจับจองพื้นที่ในการทำมาหากินอยู่บริเวณนี้เช่นกัน ถ้าผู้ที่เดินผ่านไปผ่านมาบริเวณนี้ไม่ได้ตั้งใจจะใช้บริการ ก็คงจะไม่มีใครสังเกตเห็นร้านรวงริมรั้วเหล่านี้
          ‘ศศิธร’ ตัดสินใจเข้าไปทรุดนั่งด้านหน้าร้านรับซ่อมรองเท้าของชายชราคนหนึ่ง หลังจากเกิดอุบัติเหตุทำส้นรองเท้าหัก เมื่อเดินออกมาจากร้านขายเครื่องประดับเก่าร้านหนึ่ง เมื่อเห็นว่าบริเวณหน้าร้านไม่มีลูกค้าสักคน
          แต่ถึงร้านของชายชราจะไม่มีลูกค้า แต่ชายชราเจ้าของร้านก็ยังนั่งยิ้มอย่างมีความสุขกับการนั่งขีดเขียน นั่งท่องอะไรสักอย่าง ซึ่งแลดูมีความสุขกับชีวิตเรียบง่ายของตน
          “ซ่อมรองเท้าหน่อยค่ะ” ศศิธรเอ่ยพร้อมกับยื่นรองเท้าที่ส้นหักส่งให้ชายชราเจ้าของร้าน
          ชายชราวางมือจากงานขีดเขียนหนังสือใส่แผ่นกระดาษสีเหลืองนวลตรงหน้า แล้วหันมารับรองเท้าจากมือของหญิงสาว “ซ่อมตรงไหน”
          “ส้นหักค่ะ”
          “รอเลยหรือ”
          “ค่ะ” ศศิธรพยักหน้ารับ “เท่าไหร่คะ”
          “ห้าสิบบาท”
          เมื่อศศิธรพยักหน้ายอมรับกับค่าซ่อมส้นรองเท้า ชายชราจึงหันไปซ่อมรองเท้าเงียบๆ ทว่าท่ามกลางเสียงจอแจของรถยนต์และผู้คนบริเวณนี้ ศศิธรกลับได้ยินบทกลอนที่ชายชราท่องออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยชัดเจน ชัดเจนจนเธอรู้สึกขนลุก ใจเต้นแรง และเหมือนจะจำได้ขึ้นใจอีกด้วย...
 
          ‘มิติกาลเชื่อมได้ด้วยแรงรัก                 ซึ่งประจักษ์ในคืนจันทร์วันสุกใส
          ทิฆัมพรสะท้อนส่องผ่องประไพ         เกิดคลื่นใหญ่ในธาราขึ้นบัดดล
          เปิดประตูข้ามห้วงแห่งเวลา                  ชักนำพาสองใจภักดิ์ดั่งเล่ห์มนต์
          ก่อกำเนิดสายสวาทมิคลาดคน             ผูกพันธ์จนเป็นรักนิจนิรันดร์’
 
 
 
+++++++++++++++++
 
ฝากติดตามด้วยนะคะ
ถ้าถูกใจก็ขอเม้นต์สักเล็กน้อย
 
รัก
พลอยลภัสร์ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา