Last Snow รักสุดท้ายปลายฤดูหนาว

   ..."อินซา อินซา" หลังจากพายุหิมะที่โถมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่งเริ่มสงบลง แจซอน และ ฮันอุน ตามหา อินซา ด้วยความเป็นห่วง
 
 นั่นไง !! ... คัง แจซอน รีบบอก ฮันอุน พร้อมชี้นิ้วไปที่ใต้เวที แสดง 
 
 "แล้วผู้หญิงคนนี้คือใครเนี่ย" ... ฮันอุน พูดขึ้นมาด้วยความสงสัย
 "ช่างเถอะเธอจะเป็นใครก็ช่าง  ฉันว่ารีบพา 2 คนนี้ไปห้องพยาบาลเถอะ" ...แจซอน พูดพร้อมกับ
 ประครองร่างของอินฮาขึ้นมา
 
   ...หลังจาก แจซอน และ ฮันอุน พาทั้ง 2 คน มาห้องพยาบาลอย่างปลอดภัย แต่ด้วยความหนาวเย็นของพายุหิมะเมื่อครู่ บวกกับ ที่ทั้ง2ต้องอยู่ข้างนอกทำให้ร่างกายอ่อนล้าอย่างมาก จึงสลบไปนานกว่า 2 ชั่วโมง
 
 "อินฮยอน เธอได้สติแล้วหรอ ? " ซอง กังยู เพื่อนสนิทของอินฮยอน ถามพร้อมจับที่มือของเธอ
 "ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง? ฉันจำได้ว่า ฉันติดอยู่ท่ามกลางพายุนั่น แล้ว.. แล้วก็ ไม่รู้สิ่ ฉันจำไม่ได้"
อินฮยอนบอก กังยู ขณะที่ร่างกายยังสั่นอยู่เพราะความกลัว
 
 "นี่เธอไม่รู้หรอว่ารุ่นพี อินซา เค้าช่วยเธอไว้ เค้าโอบกอดเธอไว้แนบกาย ทั้งๆที่เค้ากำลังจะหมดสติ" นี่ไง เสื้อโค้ดเค้ายังอยู่นี่อยู่เลย กังยู ชี้ไปที่เก้าอี้ที่มีเสื้อโค้ดสีดำพาดอยู่
"แล้วพี่เค้าอยู่ไหน เค้าเป็นอะไรบ้างไหม ฉันจะไปหาเค้า" อินฮยอนค่อยๆ ดันตัวเองขึ้นมาจากเตียง
 "ใจเย็นๆเพื่อน พี่เค้าไม่เป็นไรมากแล้ว ตอนนี้คนขับรถที่บ้านเค้ามารับไปแล้ว" กังยู บอกกับ อินฮยอน พร้อมกับ จับไหล่เธอให้นอนลงเช่นเดิม
 "ฉันต้องไปขอบคุณเค้าให้ได้ เอาไว้โอกาสหน้าแล้วกัน" อินฮยอนนอนลงตามคำสั่งของ กังยู