blood chain พันธนาการสีเลือด

9.7

เขียนโดย nunam

วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.50 น.

4 ตอน

0 วิจารณ์

5,845 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 16.35 น. โดย เจ้าของนิยาย

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ทำไมพี่ยังไม่กลับมาน่ะ??
........
แล้วคนที่มาบ้านเรานี้ใครล่ะ
.............
ทำไมพ่อต้องหยิบปืนขึ้นมาด้วย???
....................
พี่ค่ะ..พี่อยู่ไหน..พี่อันทร?

ตึกฝึกซ้อม 01
"เออ...คือพาฉันมาทำไมที่นี้กัน วารี??"ฉัน(อันทร)ถามยัยคนที่ลากฉันออกมาจากห้องพักฝื้น(ยัยวารี)
"ฝึกไง"วารีตอบ ก็เข้าใจน่ะว่าขี้เกียจพูดมากแต่2พยางค์มันน้อยไปป่ะะ
"...ขยายความหน่อยสิจ้ะะะ ^^' "ฉันพูด
"ก็ฝึกให้เธอเอาชีวิตรอดในโลกของเรา..อาเทอร์ ได้ไง"วารีตอบแล้วยิ้มหวาน
"...ฝึกไรอ่ะ"ฉันถามอีก
"ต่อสู้บ้าง.. ชงชาบ้าง.. ฝึกใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์บ้าง.. และอีกมากมาย><"วารีบอก(ใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์หรอ..มีงี้ด้วย?!)
"อะ..อืม"ฉันตอบ แต่น่ะอดคิดถึงครอบครัวไม่ได้เลยอ่ะ ทำไงดีหนอ..ว่าแต่ยัย นภา น้องสาวตัวดีที่ติดฉันตลอดเวลาจะคิดถึงฉันบ้างมั้ยน่ะะ?? แล้วพ่อ-แม่ล่ะ ปลอดภัยดีสิน่ะ..
"เป็นอะไรหรอค่ะ??"วิรินน้องสาวของวารีถามฉันพลางเอียงคอเล็กน้อยด้วยความสงสัย
"ป่าวจ้ะ ^^' "ฉันตอบแล้วยิ้มหวานให้ยัยวิริน ที่แสนตัวเล็กน่ารัก
"เห็นพี่เหม่อ หนูเลยเป็นห่วง.....ถ้ามีอะไรกังวลล่ะก็! หนูจะเป็นที่ปรึกษาให้น่ะ!!"วิรินบอก...
เห็นตัวเล็กแล้วขี้อ้อนอย่างนี้ แต่เธอคนนี้อายุเป็น40ปีแล้วน่ะะ แถมยังเป็นอาเทอร์ที่แข็งแกร่งตนหนึ่งเลยแหละะ
"จ้ะะ ^^ "ฉันบอก แล้วยัยวารีก็โยนดาบซามูไรเก่าๆมาให้ฉัน ฉันรีบคว้ามันแล้วมองหน้ายัยวารีงงๆว่าเอาดาบเก่าๆนี้มาให้ทำไม
"ฝึกไง ฝึก! เธอนี้ชอบทำหน้างงเรื่อยเลยน่ะ"วารีบอก
"อ่า...คือว่า ฉันเป็นอาเทอร์เผ่าอะไรหรอ?"ฉันถาม
"อ่อ เด้วฝึกเสร็จแล้วค่อยไปตรวจดูล่ะกันน่ะค่ะ ^^ "วิรินบอกแล้วกอดตุ๊กตากระต่ายเปื้อนเลือดในมือเเน่น พลางยิ้มหวานๆให้ฉัน
"อ่อจ้ะ"ฉันบอก
"เอ้า!! รับดาบ !! "วารีตะโกนแล้วฝาดดาบลงมาที่ฉัน
"แหะ!! อย่าเพ่ง! "ฉันตะโกนแล้วรีบชักดาบมาปัดดาบที่พุ่งมาทางฉันอย่างรวดเร็ว
หึๆฉันก็เป็นหนึ่งในสมาชิกองค์กรปราบอาเทอร์ NAS น่ะ!!! ต้องเคยฝึกการใช้อาวุธอย่างชำนาญมาอยู่แล้วคิกๆ
"ช้าไป! "วารีตะโกนบอก แล้วพุ่งดาบมาที่ช่องว่างที่ตรงท้องฉันมาตรงๆ
"กรี้ด! นั้นดาบจริงน่ะย่ะ! ระวังหน่อย!!"ฉันบอกแล้วรีบหลบคำดาบ(ของจริง!)อย่างรวดเร็ว...เกือบหน้าแตกแล้วไง!
"ถึงต้องระวังไง ยิ่งเป็นดาบของจริงเวลาฝึกก็แสดงฝีมือได้มากขึ้น"วารียิ้มแล้วหยุดพุ่งดาบมาทางฉัน
"เหรอ!"ฉันบอกแล้วพุ่งดาบไปตอนที่ยัยนี้เผลอ
"โอ่ ใช้จังหวะที่ศัตรูเผลอพุ่งดาบมาตรงๆเลยเรอะ =..="ยัยวารีบอกแล้วหักหลบ พลางปัดดาบในมือของฉันให้หลุดจากมือ
"แล้วไง!"ฉันบอกแล้วยกขาเตะไปที่ท้องของยัยวารี แต่ยัยนี้ก็ดันหลบได้อีกแล้ว ชิ!
"เก่งนี้...แต่ว่าพอแค่นี้แล้วไปดูเผ่าของเธอก่อนมั้ย"วารีบอกแล้วทิ้งดาบของเธอลงบนพื้นอย่างไม่ระวังเลย
"อะ..อืม! "ฉันบอก

ตอน 3

สารบัญ