จะร้ายหรือจะรัก

-

เขียนโดย marrymy

วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.54 น.

  24 ตอน
  1 วิจารณ์
  22.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 15.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) ออกจากป่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
น้ำที่นั่งอยู่ หน้ากองไฟ กอดอกแน่นเพราะอากาศค่อนข้างจะหนาว ฟ้าเพิ่งกลับมาจากเดินสำรวจจึงถอดเสื่อตัวนอกแล้วเดินมาคุมให้น้ำ
“ขอบคุณนะคะ”น้ำหันหลังไปบอกแฟนหนุ่มที่เอาเสื้อมาคุมให้
“ไม่เป็นไร แล้วทำไมน้ำยังไม่ไปนอนอีกละ นี่ก็ดึกมาแล้ว” ฟ้าก้าวขาข้ามท่อนไม้ที่น้ำนั่งอยู่ แล้วนั่งลงข้างๆ
“น้ำนอนไม่หลับอ่าค่ะ แล้วอีกอย่างเดี๋ยวก็เช้าแล้ว”น้ำพูดพลางหันไปมองหน้าฟ้า
“น้ำ พี่รักน้ำนะ” ฟ้าเอ่ยขึ้น ทำให้น้ำถึงกับเขิล
“น้ำรู้แล้วค่ะ”^^
“นี่ ถ้ากลับแล้ว พี่ขอไปรับไปส่งน้ำทุกวันเลยได้ม่ะ”  ฟ้าเอ่ยถาม
“งานการไม่มีทำหรือไงค่ะ”น้ำหันไปขมวดคิ้วใส่
“มี แต่เป็นห่วง ขอไปรับไปส่งแค่นี้เองนะๆๆๆ”ฟ้าพูดแกรมอ้อนใส่น้ำ
“ก็ได้ค่ะ” น้ำพูดจบ ฟ้าที่นั่งอยู่น้อมตัวลงมากอดปฟนสาว
ปรางที่ตื่นขึ้นมาเห็น จึงเอ่ยแซวขึ้น
“อิจฉาค่ะ กอดกันกลางดงกลางป่ากันเลยหรา”ปรางเอ่ยขึ้น
“แหมๆๆ ใครจะเหมือนปรางละนอนกอดกันกลางป่ากลางดง” น้ำแซวกลับเอาซะปรางเงียบไปเลยแล้วน้ำกำใส่ปราง
โต้ที่ตื่นมาจึงลุกขึ้นมานั่งแลวดึงตัวปรางเข้ามากอด
“นี่นาย”  ปรางเอ่ยขึ้นทันทีที่โต้กอด
“ก็เห็นบ่นว่าอิจฉาก็เลย ลุกมากอดมั้งไง เธอจะได้ไม่ต้องไปอิจฉาเขา” โต้พูดอย่างกวนๆ
“นายปล่อยฉันนะ”
“ไม่ปล่อย”โต้ยิ่งกระชับกอดแน่นขึ้น
“ไม่ปล่อยใช่ไหม” พูดจบปรางก็ศอกใส่โต้อย่างแรง จนเขาถึงกับจุกพูดไม่ออก
------  1 ชั่วโมงผ่านไป ----
ทุกคนกำลังเก็บของ แล้วเดินมารวมตัวกันที่ด่านข้างของเฮลิคอปเตอร์
“มาครบกันแล้วนะครับ ผมว่าเราออกเดินทางกันดีกว่า”โต้เอ่ยขึ้นแล้วเดินไปหยุดตรงหน้าปราง แล้วก้มลงอุ้มปรางแล้วพาวางลงบนห้องโดยสารก่อนที่จะเดินเข้าประจำที่บังคับ
“เอากับเขามั้งมะ”นิวหันมาพูดกับทราย
“ไม่ต้องเลยฉนเดินเองได้”พูดจบทรายก็เดินนำออกไป
แล้วไม่นาน
เฮลิคอปเตอร์ค่อยทยานสู่ท้องฟ้า  เฮลิคอปเตอร์ก็อยู่บนท้องฟ้าได้ไม่นานก่อนที่เครื่องจะค่อย ลงจอดที่สนามบิน
ทั้งหมดค่อยทยอยลงจะเฮลิคอปเตอร์ลำใหญ่ แล้วเดินมายังที่จอดรถ ที่มารอรับเพื่อนกลับเข้า
“ปรางกลับบ้านดีๆนะ”โต้เดินมาส่งปรางที่รถ
“อ้าวแล้วโต้ไม่ไปกลับกับพวกเราหรอ” ปรางเอ่ยถามขึ้น
“เดี๋ยวโต้ต้องอยู่ตรวจสภาพเครื่องอีก เดี๋ยวเสร็จแล้วโต้จะโทรไปหานะ กลับบ้านไปก็พักผ่อนเยอะๆนะ”โต้พูดพลางเอามือขยี้หัว
“โอ้ยๆ หวานกันพอยังจ้ะ” น้ำแซว ปรางหันมามองค้อนใส่น้ำก่อนที่จะหันมาหาโต้
“ปรางไปก่อนนะ” แล้วรถก็ค่อยๆแล่นออก
------------------  เช้าวันถัดมา --------------------
ปรางมาถึงมหาลัยเป็นคนแรกของกลุ่มเดินมานั่งที่โต๊ะประจำ ไม่นานน้ำก็เดินมาพร้อมกับฟ้าที่เดินตื่นมาส่งน้ำแต่เช้า
“อ้าว ปรางมาแต่เช้าเลยหรอ”ฟ้าเอ่ยถาม
“ใช่จร้า” ปรางหันไปตอบ
“แล้วไอ้โต้ไม่ได้ไปรับหรอ เมื่อวานเห็นมันคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้ว่าจะไปรับแต่เช้า พี่ก็คิดว่าเป็นปรางวะอีก” ฟ้าพูดแกรมสงสัย
“ตั้งแต่กลับมาเมื่อวานโต้ก็ยังไม่โทรมาหาปรางเลย ทั้งๆที่บอกว่าจะโทรมาหาแท้”ปรางพูดด้วยท่าทีที่หดหู่
“ปรางน้ำหิวอ่า เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”น้ำรีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะเห็นเพื่อนดูซึมๆ
“....” ปรางพยักหน้าตอบ แล้วน้ำก็หันไปบอกให้ฟ้ากลับไปก่อน
“ส่วนพี่ฟ้ากลับไปนอนเถอะค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” แล้วน้ำก็เดินจูงมือปรางไปโรงอาหาร
ฟ้าที่เดินกลับมาที่รถ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหา โต้ทันที แต่กลับติดต่อไม่ได้
‘เอ้า! ติดต่อไม่ได้อีก’ ฟ้าพูดกับตัวเอง แล้วก็เปิดประตูขึ้นรถ แล้วขับออกไป
----------------------------------------------------------------------------------
ทำไมหนุ่งโต้ถึงหายไปนร่า แล้วสาวปรางจะทำยังไงต่อไปรอดูตอนหน้านะคร่าาาา ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา