my secret
-
เขียนโดย ภรรยาน้องหยอย
วันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.01 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
7,280 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 15.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ขอบคุณนะ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ...
อ๊ากกกก ไอ้จุดปลาสามจุดนี่มันคืออาร๊ายยยย =0=!!! ทำไมหมอนี่ไม่ตอบฉันเลยอ่าาา
" เฮ้ ฉันเรียกนายไม่ได้ยินหรือไง "
" ... "
" เฮ้ย ถ้าได้ยินก็ช่วยตอบหน่อยได้ม่ะ !! "
" ...ตอบ "
" ( ช็อกบวกสิบ ) "
" ... ช่างเถอะๆ ว่าแต่นายน่ะพึ่งย้ายเข้ามานี่ นายเลยยังไม่รู้ใช่ม้า ว่าโรงเรียนของเราน่ะมีสระน้ำเป็นบ่อใหญ่ๆเลยน้า เเล้วก็มีสวนเล็กๆอยู่ด้านหลังตึกของพวกเราด้วย ได้ฟังอย่างนี้เเล้วอยากไปใช่ม้า ฉันอาสาเป็นคนนำเที่ยวให้ได้นะเพราะว่าฉันน่ะอยู่ที่นี่มานานกว่านาย ถ้าอยากไปดูรอบๆก็บอกได้เลยนะ หรือจะไปตอนนี้ก็ได้ สนใจมััย " พูดซะยาวเยียดเลยอ่ะ เหนื่อย ขอเวลาหอบแปป แฮกๆ ( บ้า )
" ไม่จำเป็นหรอก ....เธอน่ะไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก "
" ทำไมล่ะ นายคิดว่านายจะอยู่คนเดียวโดยไม่มีเพื่อนได้รึไง ! " หมอนีพูดอย่างนี้ได้ไง บอกให้ฉันไม่ต้องไปสนใจเขาเหรอ อยากอยู่คนเดียวมากนักรึไง !
" ... " เเละจุดปลาสามตัวนั้นทำให้ฉันยิ่งโกรธเขามากขึ้น
" นายไม่อยากมีเพื่อนรึไง นายอยากอยู่แบบนี้น่ะเหรอ นายชอบเหรอที่ไม่มีใครมาสนใจนายน่ะ ถ้านายชอบนายคงเป็นโรคจิตเเล้วล่ะ ฉันน่ะ..เกลียดพวกที่ปิดกั้นตัวเองที่สุด เเละฉันเกลียดคนประเภทนายมากที่สุด แต่ฉันไม่อยากให้นายเป็นอย่างนี้ เหตุผลน่ะเหรอ นายยังไม่ต้องรู้หรอก แต่เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันเป็นเพือนกับนายแล้ว ตกลงนะ โอเค เจอกันตอนเย็นน้า " เขาจะมองฉันยังไงนะจากที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ แต่ช่างเถอะตอนนี้ฉันลงำปซื้อ ' บางอย่าง ' ดีกว่า ><
--เลิกเรียน--
และเเล้วเวลานี้ก็มาถึงได้เวลาที่จะเอา 'สมุด' ไปให้เขาเเล้วว ฉันลงไปซื้อสมุดมาสองเล่นเมื่อตอนกลางวันไงล้าา มันเป็นสมุดสีขาวกับสีฟ้าเป็นสีที่ฉันชอบมากที่สุด >< เป็นลายทางกับเส้นตรง ฉันเห็นมันน่ารักดีเลยซื้อสองเล่มนี้มา และฉันคิดว่าโชก็ต้องชอบเหมือนกัน ก็เขาน่ะชอบสีขาว...
ว่าแต่โชอยู่ไหนอ่ะ โอ๊ะๆ มาเเล้วๆ
" อ่ะนี่ สมุดของนาย สีขาว นายน่ะชอบสีนี้ใช่ม่ะล้าา " ฉันพูดยิ้มๆพร้อมกับยื่นสมุดไปให้เขา
เขาไม่ได้ตอบอะไรฉันเลยพูดต่อว่า
" หน้าที่ของนายคือเขียนเรื่องที่นายไม่มีทางที่จะบอกใครลงในสมุดเล่มนั้นน่ะ เขียนไปเรื่อยๆจนกว่าฉันจะเหนื่อยเเละยอมแพ้เรื่องของนายเเละวันนั้นคือวันที่นายต้องเอาสมุดของนายมาเเลกกับของฉัน เป็นอันว่าตกลงนะ ไปล่ะ เจอกันพรุ่งนี้น้าา " พอพูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่เห็นว่า โชกำลังยิ้มน้อยที่มุมปากและพึมพำว่า " เธอรู้ไดยังไง "
----------------------------------------------------------------------------------ช่วงนี้ยุ่งจริงค่า แต่จะรีบอัพให้จบ ขอบคุณที่อ่านเรื่องนี้นะค้า ><
อ๊ากกกก ไอ้จุดปลาสามจุดนี่มันคืออาร๊ายยยย =0=!!! ทำไมหมอนี่ไม่ตอบฉันเลยอ่าาา
" เฮ้ ฉันเรียกนายไม่ได้ยินหรือไง "
" ... "
" เฮ้ย ถ้าได้ยินก็ช่วยตอบหน่อยได้ม่ะ !! "
" ...ตอบ "
" ( ช็อกบวกสิบ ) "
" ... ช่างเถอะๆ ว่าแต่นายน่ะพึ่งย้ายเข้ามานี่ นายเลยยังไม่รู้ใช่ม้า ว่าโรงเรียนของเราน่ะมีสระน้ำเป็นบ่อใหญ่ๆเลยน้า เเล้วก็มีสวนเล็กๆอยู่ด้านหลังตึกของพวกเราด้วย ได้ฟังอย่างนี้เเล้วอยากไปใช่ม้า ฉันอาสาเป็นคนนำเที่ยวให้ได้นะเพราะว่าฉันน่ะอยู่ที่นี่มานานกว่านาย ถ้าอยากไปดูรอบๆก็บอกได้เลยนะ หรือจะไปตอนนี้ก็ได้ สนใจมััย " พูดซะยาวเยียดเลยอ่ะ เหนื่อย ขอเวลาหอบแปป แฮกๆ ( บ้า )
" ไม่จำเป็นหรอก ....เธอน่ะไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก "
" ทำไมล่ะ นายคิดว่านายจะอยู่คนเดียวโดยไม่มีเพื่อนได้รึไง ! " หมอนีพูดอย่างนี้ได้ไง บอกให้ฉันไม่ต้องไปสนใจเขาเหรอ อยากอยู่คนเดียวมากนักรึไง !
" ... " เเละจุดปลาสามตัวนั้นทำให้ฉันยิ่งโกรธเขามากขึ้น
" นายไม่อยากมีเพื่อนรึไง นายอยากอยู่แบบนี้น่ะเหรอ นายชอบเหรอที่ไม่มีใครมาสนใจนายน่ะ ถ้านายชอบนายคงเป็นโรคจิตเเล้วล่ะ ฉันน่ะ..เกลียดพวกที่ปิดกั้นตัวเองที่สุด เเละฉันเกลียดคนประเภทนายมากที่สุด แต่ฉันไม่อยากให้นายเป็นอย่างนี้ เหตุผลน่ะเหรอ นายยังไม่ต้องรู้หรอก แต่เอาเป็นว่าตอนนี้ฉันเป็นเพือนกับนายแล้ว ตกลงนะ โอเค เจอกันตอนเย็นน้า " เขาจะมองฉันยังไงนะจากที่ฉันพูดไปเมื่อกี้ แต่ช่างเถอะตอนนี้ฉันลงำปซื้อ ' บางอย่าง ' ดีกว่า ><
--เลิกเรียน--
และเเล้วเวลานี้ก็มาถึงได้เวลาที่จะเอา 'สมุด' ไปให้เขาเเล้วว ฉันลงไปซื้อสมุดมาสองเล่นเมื่อตอนกลางวันไงล้าา มันเป็นสมุดสีขาวกับสีฟ้าเป็นสีที่ฉันชอบมากที่สุด >< เป็นลายทางกับเส้นตรง ฉันเห็นมันน่ารักดีเลยซื้อสองเล่มนี้มา และฉันคิดว่าโชก็ต้องชอบเหมือนกัน ก็เขาน่ะชอบสีขาว...
ว่าแต่โชอยู่ไหนอ่ะ โอ๊ะๆ มาเเล้วๆ
" อ่ะนี่ สมุดของนาย สีขาว นายน่ะชอบสีนี้ใช่ม่ะล้าา " ฉันพูดยิ้มๆพร้อมกับยื่นสมุดไปให้เขา
เขาไม่ได้ตอบอะไรฉันเลยพูดต่อว่า
" หน้าที่ของนายคือเขียนเรื่องที่นายไม่มีทางที่จะบอกใครลงในสมุดเล่มนั้นน่ะ เขียนไปเรื่อยๆจนกว่าฉันจะเหนื่อยเเละยอมแพ้เรื่องของนายเเละวันนั้นคือวันที่นายต้องเอาสมุดของนายมาเเลกกับของฉัน เป็นอันว่าตกลงนะ ไปล่ะ เจอกันพรุ่งนี้น้าา " พอพูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งกลับบ้านไปเลยโดยที่ไม่เห็นว่า โชกำลังยิ้มน้อยที่มุมปากและพึมพำว่า " เธอรู้ไดยังไง "
----------------------------------------------------------------------------------ช่วงนี้ยุ่งจริงค่า แต่จะรีบอัพให้จบ ขอบคุณที่อ่านเรื่องนี้นะค้า ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ