ลิขิตรักเจ้าสาวยมทูต

     ที่รีสอร์ตแคนเทอร์ล๊อต
"ถึงแล้วค่ะ สถานที่เข้าค่ายของเราที่นี้ ขอให้ทุกคนสนุกและอนุรักษ์ป่าไม้ไปด้วยกันนะ" ทุกคนต่างสนุกสนานทั้งนำดินแปะหน้าบ้าง ปาใส่บ้าง "แปะ" (เอ๊ะใครป้ายดินใส่แก้ม) "นี่เมกุมิไม่สนุกกับคนอื่นบ้างเลยเหรอ"(เรียวคุง)"ไม่หรอกฉันเห็นคนอื่นสนุกแล้วฉันก็สนุกไปด้วย" "งั้นทุกคนเราเลิกแค่นี้นะ นี่ก็ค่ำแล้วไปนอนได้เลยจ้ะ" และทุกคนก็กลับไปที่ห้องของตนเอง ขนข้าวขนของไปที่ห้องกัน
.
.
.
.
     ที่ห้องนอน
"นี่เรียวคุง ที่โรงเรียนเก่าของเรียวคุงน่ะ ดีหรือเปล่า" "กะ...กะก็ดีนะ" เรียวคุงตอบแบบอ่ำๆอือๆ "แล้วทำไมถึงย้ายมาที่นี่อ่ะ" "เพราะชั้นมาตามหา'เจ้าสาวของชั้น" ห่ะที่นี่มีเจ้าสาวของเรียวคุงด้วยเหรอ "แล้วใครล่ะจ้ะ" "ชะ...ชั้นก็ไม่รู้เธอไม่ต้องรู้หรอก" เรียวคุงตอบแบบเหมือนจะโกรธชั้น และหันหลังใส่ชั้น ชั้นนี่มัน แย่ๆจริงๆที่ทำให้เรียวคุงลำบากใจ "ชะ...ฮึอๆขะ...ขอโทษนะ" ห่ะนี่ชั้นร้องไห้มาทำไม เดี๋ยวเรียวคุงก็ลำบากใจอีก ชั้นนี่มันเป็นคนไม่ดีจังเลย ควับ!!! "ระ...เรียวคุง!!!" เรียวคุงโผเข้ากอดชั้นแนบกับอกแบบชั้นที่ไม่ทันตั้งตัว "ไม่ต้องขอโทษชั้นหรอก ชั้นไม่ได้โกรธเธอหรอกนะ" เรียวคุงเหมือนพูดปลอบใจชั้นที่กำลังร้องไห้ ไออุ่นในอกของเรียวคุงนี่ทำให้ชั้นรู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก "ไม่ร้องไห้นะ" "จ้ะ" "เธอนอนก่อนเถอะชั้นจะไปห้องน้ำก่อนล่ะ" "จ้ะ" ชั้นรู้สึกว่าคืนเป็นคืนที่วิเศษที่สุดแล้วล่ะ