รักป่วนๆที่โรงเรียนฮันเตอร์

 2 วันผ่านไปไวเหมือนโกหกฉันเดินกลับบ้านเคียงคู่กับคิรัวคุงเเฟนจ๋าของฉัน มีชีวิตเเบบนี้นี่เเหละที่ฉันต้องการมากที่สุดในสามโลกเลย>∆< ขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่ตรงฟุตบาท"หลบไป!!"ตุ๊บบ!"โอ๊ย!! เจ็บอ่ะ"มีผู้ชายใส่หมวกสีดำใส่เเว่นกันเเดดชุดสีดำ(ทั้งชีวิตมีเเต่สีดำ=_=)วิ่งมาชนฉันจนล้มลงก้นกระเเทกพื้น อีตานี้วิ่งไม่เคยมองทางเลยรึไง"ช่วยด้วยค่าา จับโจรวิ่งลาวทีค่า เเฮกๆ (ถ้าเขียนไม่ถูกก้อขออภัย)"ทันใดนั้นเองก้อมีเสียงป้าเเก่ๆใส่สร้อยทองเเหวนเพรชครบทั้งห้านิ้ว(เว่อร์)ตะโกนขอความช่วยเหลือด้วยความเหนือยล้า ก้อต้องเปรอย่างนั้นสิเล่นวิ่งมาไมาสังขารตัวเองเลย ฉันได้เเต่นั่งงงๆเพราะตอนนี้ยังไม่รู้สถานะการเลยT_T"อารุกะรอเเปปนึงนะเดี๋ยวฉันมา"คิรัวคุงวิ่งตาม'ไอ้'โจรวิ่งลาวไปอย่างรวดเร็ว โอ้~~ช่างเปรวีรบุรุษซะจริงเลยเเฟนจ๋าของฉัน ฉันทำตาวิ้งๆเมื่อเห็นคิรัวไล่ล่า'ไอ้'โจรวิ่งลาวต่ำซามไร้มารยาทพ่อเเม่ไม่สั่งสอน เเบบนี้เค้าเรียกว่าได้ทีขี่เเพะไล่ (มั่ง ไม่เเน่ใจ)ฉันรีบพยุงตัวขึ้นมาเเล้วรีบวิ่งไปหาป้าเเก่ที่กำลังหอบอยู่"คุณป้าค่ะ ไม่เปรอะไรใช่ไหมค่ะ?""ป้าไม่เปรอะไรหรอกจะเเม่หนู เเต่กระเป๋าเเบรนเนมของป้ากำลังเสียหายเพราะโจรนั้น ฮือๆ กระเป๋าจ๋ากลับมาหาฉันเถอะ ฮือๆ"ป้าไม่ห่วงตัวเองเลยใช่ไหมเนี่ย? กระเป๋าเเบบนั้นมันสำคัญมากเลยเหรอไง? มีเงินมากไม่ใช่หรอซื้อใหม่ก้อได้หนิ โมโห เดี๋ยวนะฉันจะโมโหป้าทำไมอีกเนี่ยโอ้ยยย สับสนสับสนกับชีวิตของตัวเองเหลือเกิน"เอาเปรว่ารีบเเจ้งตำรวจก่อนเถอะค่ะ""ฮือๆ เข้าใจเเล้วล่ะ"ไปดูทางด้านคิรัว"หยุดเดี๋ยวนี้นะเจ้าโจรกระจอก""ไม่หยุดเว้ย!! ใครหยุดก้อโครตบ้าอ่ะ""ว่าไงนะ! ไอ้บ้าหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ"เมื่อคิรัวได้ยินอย่างจึงบรรดานโทสะ(ขอใช้คำสุภาพ)ต่อว่า'ไอ้'โจรกระจอก เเต่ทันใดนั้นเอง มีชายเเก่คนนึงโผล่มาตรงฟุตบาทที่คิรัวกับโจรวิ่งไล่กันพอดิบพอดี "โฮะๆ วิ่งไล่จับกันเหรอ? งั้นฉันขอเล่นด้วยสิ"นี้ๆลุงไม่รู้สถานะการณ์เลยรึไงเขาไม่ได้วิ่งไล่จับกันเว้ยย เขาไล่จับโจรกันต่างหาก"งั้นเปรว่าฉันเปรสินะ"ชายเเก่ยื่นมือออกมาทำท่าจะยันหน้า'ไอ้'โจรกระจอก(เลิกด่าฉันว่ากระจอกทีเถอะ#โจรพูดนะฮะผมไม่เกี่ยว)เข้าเรื่องๆ ไอ้โจรก้อดันคิดว่าจะหลบได้เลยวิ่งเข้าไปโดยไม่ได้คิดอะไร (โง่ป่าวเนี่ยวิ่งเข้าไปทำไม ) เเต่ก้อวิ่งชนเข้าอย่างจัง"อะเฮือก!!"ไอ้โจรทำเสียงได้ปวดร้าวมาก คิรัวที่วิ่งตามมาถึงกับอึ้ง "อ้าว! ตายซะล่ะ""อ่ะนั้น คิรัวไม่ใช่เหรอ"คิรัวเมื่อได้ยินคนอื่นเสียกชื่อจัวเองนั้นจึงตามเสียงไปโดยไม่ได้คิดอะไร เเต่ทันใดนั้นเเหละ อึ้ง ทึ่ง เสียว (คำสุดท้ายล้อเล่นนะ อย่าคิดลึก)เมื่อคนที่เสียกชื่อเขาคือ.....คือ.....คือ.....เนเทโล่ล่ล่ล่ล่น่าทึ่งตรงไหนเนี่ย"อ้าวปู่ มาทำอะไรเเถวนี้เนี่ย""ก้อมาเดินเล่นนิดหน่อยเอง ไม่มีอะไรสำคัญหรอก เเต่ที่สำคัญคือ โจรเมื่อกี้นี้หน่ะหนีไปเเล้วนะ""อ้าวเฮ้ย!! เอาเปรว่าลาก่อนก้อเเล้วกัน"คิรัวเมื่อเห็นเจ้าโจรวิ่งหนีไปจึงรีบกล่าวลากับเนเทโลเเล้วรีบวิ่งตามโจรไป"คิรัวเจ้าเเห่งความมืดงั้นเหรอ น่าสนใจนะเนี่ยหลานนายหนิ เซโน่"เนเทโลเมื่อพูดประโยคนั้นเสร็จก้อเดินหายไปราวกับสายลมทางด้านคิรัวตอนนี้คิรัววิ่งทันเจ้าโจรเเล้ว เพราะอะไรนะเหรอเพราะว่าความรุนเมื่อครู่ที่เนเทโล่ได้ก่อไว้กับเจ้าโจรมันหนักมากจึงทำให้โจรวิ่งเซไปเซมาจนคิรัววิ่งตามทัน ทันใดนั้นเสียงรถตำรวจก้อดังขึ้นเจ้าโจรหยุดซะงักไปทันทีเพราะเหตุนี้จึงทำให้คิรัวจับเจ้าโจรกระจอกได้ เเละเจ้าโจรก้อโดนจับไปเข้าคุกส่วนกระเป๋าของป้าเเก่ก้อยับยู่ยี้เเต่เเกก้อเปลี่ยนใจบอกว่าจะซื้อใบใหม่เเทนใบเก่าเพราะใบเก่ามันเชย#เรื่องมากเเละเเล้วเรื่องวุ่นวายก้อจบลงฉันเดินมาที่บ้านพักพร้อมกับคิรัวคุงที่มียัยมิกุมานั่งรอโดยไม่รู้สารทุกข์สุขดิบของพวกเราเลย"วันนี้เหนื่อยจัง""เอาเถอะน่า ยังไงก้อยังมีฉันอยู่เพราะฉะนั้นจะไม่ทำให้เธอเหนื่อยไปมากกว่านี้หรอก""จริงเหรอ? ฉันว่ามันจะชลมุนมากไปกว่านี้นะสิ"ฉันพูดด้วยความเหนื่อยล้าสุดๆก้อวันนี้มันมีเเต่เรื่องวุ่นๆนี้นา"อย่าคิดเเต่เรื่องร้ายๆน่า เอาเปรว่ารีบไปอาบน้ำเเล้วรีบนอนซะ จะได้สดชื่นขึ้น""อื้ม นี่คิรัวคุง""อะไรเหรอ"คิรัวทำหน้างงๆเมื่อฉันเรียกเขา"ขอกอดหน่อยสิ ไหนๆก้อเปรเเฟนกันเเล้ว""ก้อได้"คิรัวโอบกอดฉันเพราะคำขอของฉัน เรากอดกันอยู่นานเเต่เเล้วสิ่งที่ทำให้พวกเราต้องหยุดกอดกันก้อคือ ยัยมิกุ"อ้าวอารุกะจังกลับมาเเล้วเหรอ"ยัยมิกุส่งเสียงเรียกฉันขณะที่ฉัสกำลังกอดคิรัวคุงอยู่"อือๆ กลับมาเเล้ว"ฉันกับคิรัวรีบผลักออกจากกันเมื่อได้ยินเสียงยัยมิกุโธ่ มิกุเธอทำเวลาอันเเสนวิเศษของฉันพังทลายอีกเเล้ว"เอาเปรว่า ลาก่อนนะเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเจอกัน""อือ"คิรัวกล่าวลาฉันฉันที่ได้ยินดังนั้นจึงขานกลับไปเเล้วรีบวิ่งเข้าบ้านพักที่มียัยมิกุจอมขัดขวางเวลาโรเมนติกของฉันกันคิรัวคุงนั่งอยู่เอาเปรว่ากินข้าวเย็น อาบน้ำ เเล้วรีบๆนอนดีกว่าพรุ่งนี้เช้าจะได้เจอคิรัวคุงเร็วๆ