เพื่อนพระเอก

 ทุกๆวันที่ผ่านไป ผมกับฮานะ สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เห็นเธอ ใจผมมันสั่นมันรู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมา เวลาที่เธอมองมายังผมมันทำให้ผมรู้สึกราวกับว่า โลกนี้ช่างดูสดใส ดูมีชีวิตชีวามาก จนอยากจะครอบครองเธอไว้คนเดียว แต่พอพูดถึงเจ้าเรียว ที่ไรทำไมนะมันเริ่มปวดใจขึ้นมา ทำไมไม่เป็นเรานะ คิดอะไรพร่ำเพ้อไปเรื่อย ฮานะมักมาที่ห้องผมบ่อยๆ เพราะตัวเองไม่ถนัดเรื่องทำอาหารเท่าไร มาทีไรก็จะสั่งอยากกินนั่นบ้าง นี่บ้าง ผมก็พอจะทำให้ได้บ้างไม่ได้บ้าง วันนี้ก็เช่นเคย

 หิวมากเลย ขี้เกียจมากด้วย ห้องพี่โซล แอร์เย็นดีจัง ห้องฮานะ ไม่มีแอร์ร้อนมากๆ

เหอๆงั้นรอแปบนึงเดี๋ยวไปหาอะไรให้กิน อยากนอนก็นอนไปอย่ามาเกะกะ ขวางทางละกันนะ

 โห  . . . . .

 มีวันไหนบ้างมั้ยที่ไม่เอ่ยถึงเขา เข้าใจนะว่าอยากรู้เรื่องของเรียว เพราะผมเป็นเพ่ือนรักของเรียว รู้จักนิสัยว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไร ซึ่งฮานะเองก็ชอบถามผมบ่อยๆ ก็แหงละ ใครไม่อยากรู้เรื่องของแฟนตัวเองบ้างละ

 พี่โซลๆ  พี่เรียว ตอนเด็กๆ นิสัยแบบนี้รึเปล่า

ไม่นะ..แต่ทำไมไม่ถามเรียวเองละ

 ไม่ละ ..เดี๋ยวจะหาว่า อยากรู้อะไรเกินไป

หรอ.  รู้สึกเหนื่อยหรอที่คบกับเรียว เห็นงอนกันบ่อยๆ  มีปัญหาอะไรกันหรอ

 ไม่ค่ะ บางทีแค่ไม่เข้าใจ ว่าพี่เรียว คิดอะไรอยู่ บางทีก็งอนเรื่องไม่เป็นเรื่องแหละ

อ่อ ถ้ามีอะไรเดี๋ยวบอกพี่ได้นะ เดี๋ยวพี่ไปคุยกับเรียวมันให้

 ค่ะ. . .

 แล้วผมต้องเข้าใจทุกอย่างด้วยใช่มั้ย ความรู้สึกของผมคงส่งผ่านไปไม่ถึงเธอ ไม่สิต้องเรียกว่าไม่เคยรู้สึกว่าผมส่งผ่านไป คนที่แอบรัก มันไม่เหมือนกับคนที่เธอรัก เพราะความสำคัญมันต่างกัน เธอคงเห็นผมเป็นแค่ที่พักยามเธอเหนื่อยล้ากับสิ่งที่ตัวเองเจอ ถึงภายนอกเธอจะเป็นคนร่าเริง แต่จริงๆแล้วเธอค่อนข้างอ่อนไหวกับเรื่องบางเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องของ เรียว จนบางทีผมก็อดอิจฉาเจ้าเรียวมันไม่ได้ 

 เวลาเธอนอนดูเหมือนลูกแมวเลย น่ารักมาก แก้มใสอมชมพู ผมตรงยาวสยาย แต่ไหงนอนกรนได้เนี้ย หมดสภาพเลย เป็นมุมมองที่ดูดีไปอีกแบบ ผมอดยิ้มไม่ได้ที่ได้เห็น สงสัยวันนี้คงเหนื่อยมามาก พร้อมทั้งหยิบผ้าห่มมาคลุมให้ มือผมค่อยๆเอื้อมไปจับหน้า แต่กลับหยุดก่อนที่จะถึงใบหน้าของฮานะ ผมทำไม่ได้ มันไม่ไช่หน้าที่ของผม

แล้วถอยห่างออกมาไปนั่งตรงริมหน้าต่าง คงมีสักวันแระ ที่เธอจะนึกถึงผม ผมแค่รอวันนั้น แต่มันจะมีจริงมั้ย วันนั้นจะมาถึงมั้ยนะ วันที่คำว่าเพื่อนพระเอก จะเปลี่ยนไป

 พี่โซล ขอบคุณมากๆเลย มีอะไรจะมาปรึกษาอีกนะ

ได้ทุกเมื่อนะ ว่างตลอด รีบกลับไปนอนได้แล้ว ไป ชิ่วๆ

 โห ไม่ต้องไล่ก็ได้ค่ะ ไปละ บาย พี่เรียวโชคดีจริงมีเพื่อนที่ดีอย่างพี่

อ่อ คับ 

 ผมโชคดีนะที่มีเพื่อนดีๆแบบเรียว เฮ้อ จริงหรอ ทำไมผมเริ่มรู้สึกว่ามันไม่เป็นเช่นนั้น มันเริ่มเมื่อไหร่นะ สงสัยมันคงจะเริ่มตั้งแต่เจ้าเรียวมาบอกว่า เธอคือแฟนเขา ก็เป็นได้