Ugly Who Care!! ไม่สวยจะทำไมยะ

วันนี้อากาศไม่สดใสเท่าไหร่ และสุดแสนจะง่วงนอนสุดๆเลยแต่ทำไมฉันต้องเดินมาโรงเรียน ทั้งๆที่ยังเช้าด้วยฟะนี่!
ถ้านี่ไม่ใช่เพราะว่าพี่สาวมาอยู่ด้วยจะไม่ตื่นเช้าหรอกย่ะ
* พี่สาวของเหมยชื่อหมิว เป็นคนที่ชอบออกกำลังกายและตื่นเช้ามาก ถ้าหากใครไม่ตื่นจะต้องโดนเธอบ่นตั้งแต่เช้ายันเย็น
 
 ฉันจึงต้องเดินเข้าประตูโรงเรียนไปอย่างช้าๆ และก็เดินผ่านสนามฟุตบอลซึ่งมีพี่พฤกษ์เล่นบอลอยู่ด้วย กรี๊ดดด!!! หนูจะมาเช้าๆทุกวันเลยยย ><
"ไอ้พฤกษ์บอลลอยไปทางนั้นแล้ว!!" เสียงเอะอะโวยวายของนักฟุตบอลคนหนึ่งดังขึ้น 
"เฮ้ยเธอ!! ระวัง!!"   
หะ O_O!! 
ฟิ้วววววววว ปึก!!!!! ในระหว่างที่ฉันกำลังเพ้อไปเรื่อยอยู่นั้นลูกบอลก็ลอยมาอัดหน้าฉันเต็มๆ Orz!!! 
มันไม่เหมือนในละครหรือนิยายเลย ที่จะมีพระเอกมาช่วยมารับแทน แต่นี่มันชีวิตจริงฉันจึงต้องปล่อยไปตามโชคชะตาที่กำหนดไว้ ล้มเอง ลุกเอง ไม่พอโดนหัวเราะอีกต่างหาก OMG!!! แล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปมองพี่พฤกษ์ละว้าาา 
 
"นี่เธอเป็นอะไรหรือเปล่า!?" 
ผู้ชายคนหนึ่งมาถามฉัน พลางยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
"ก็เจ็บดิวะไอ้เวรรร ไอ้ส_สสสสส!!!! "
ฉันตะโกนด่าทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ 
"...."
อีกฝ่ายเงียบไป ฉันลืมตาขึ้นพร้อมที่จะด่าต่อแต่ว่าเขาคนนั้นคือ 
"พะพี่พฤกษ์"
เชร้ดดดดดด นี่ฉันทำอะไรลงไปวะเนี่ย!!!!!!! OMG!!! ด่าเขาไปขนาดนั้นจะกล้ามองหน้าได้ยังไง
"นะน้องเหมยไม่โกรธพี่ใช่ไหม?"
เขาถามฉันด้วยเสียงสั่นนิดๆ
ฉันตอบกลับเขาไปด้วยการส่ายหน้ารัวๆ
"พี่ขอโทษนะ เพื่อเป็นการขอโทษพักเที่ยงนี้พี่จะเลี้ยงข้าวน้องเองนะ"
กรี๊ดดดดด ดีใจที่สุดในสามโลกกกกกกก
"เอ่อค่ะ"
"เฮ้ยไอ้พฤกษ์ขอโทษอีนี่เสร็จยังวะ หรือว่าแกจะปิ๊งอีเหมย ฮิ้ววว" ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาแล้วพูดแทรก
"พ่อเมิงดิ! ใครจะไปชอบแค่ขอโทษให้พอเป็นพิธีก็จบ ไปๆเล่นบอลต่อ"
จากนั้นพี่พฤกษ์ก็เดินจากไปพร้อมกับลูกบอล ปล่อยให้สมองของฉัน Replayคำพูดก่อนหน้านี้ซ้ำไปซ้ำมา
' พ่อเมิงดิ! ใครจะไปชอบแค่ขอโทษให้พอเป็นพิธีก็จบ ไปๆเล่นบอลต่อ '
'ใครจะไปชอบแค่ขอโทษให้พอเป็นพิธีก็จบ'
'ใครจะไปชอบ' 
ว้ากกกกกกก !!!! เหมือนโดนหินถล่มทับใส่ แล้วคำพูดเมื่อกี้นี่มันอะไรก๊านนนน แล้วที่บอกว่าจะพาไปเลี้ยงข้าวล่ะ
โกหกเรอะ!!!! นี่ฉันเพ้อไปคนเดียวใช่ไหม!? สมแล้วที่เป็นชีวิตจริงไม่ใช่ละครหรือนิยาย ไม่ได้มุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งชวนฟิน 
คิดได้แค่นั้นฉันจึงเดินขึ้นห้องเรียน ทั้งๆที่สมองยังคง Replay คำพูดของพี่พฤกษ์ และเพ้ออะไรบ้ากับชีวิตของฉันอีกนิดหน่อย สรุป กลางวันนี้ฉันจะมีคนพาไปเลี้ยงข้าวหรือเปล่าหว่า? 
....................................................................................................................................................................................

แหะๆ นิยายเรื่องนี้อาจหักมุมเล็กน้อยเพื่อให้ได้อรรถรสชีวิตจริง55 ในชีวิตจริงไม่ได้สวยหรูเหมือนในละครหรือนิยายหรอกค่ะ ยกตัวอย่างเช่นถ้าคุณหกล้ม คุณก็ต้องลุกเองไม่มีใครช่วยมิหนำซ้ำยังโดนหัวเราะเยาะอีก น่าหมั่นไส้!!!
 
สุดท้ายนี้ก็ขอฝาก


ด้วยนะค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา 
 
สามารถไปติดตามเนื้อเรื่องต่อได้ที่ เว็บ http://writer.dek-d.com/dekd/writer/view.php?id=1422167 เลยน้าค้าา หรือ เสิร์ชหาชื่อเรื่อง Ugly who care ไม่สวยจะทำไมยะ ได้ที่กูเกิลค่าาาาา