วุ่นรัก TJ sole

 
 
คอนโดของ TJ sole
 
"พี่! จีมินออกไปไหนกะเมเนเจอร์อ่ะ?" ปาร์คจินถามถึงน้องเล็กที่ไม่เห็นเลยหลังจากไปงานแฟนมีตติ้งเมื่อช่วงเช้า "อ๋อ มันมีอัดรายการวิทยุคืนนี้หน่ะ" เทียร์สตอบ ขณะที่มือยังไม่ปล่อยจอยเกมส์
 
"นี่พี่ไปนอนได้แล้วมั้ง พรุ่งนี้พี่ไม่มีตารางงานรึไง"
 
" เออ ไม่มี " "จริงดิ! งั้นพี่ก็อยู่คอนโดคนเดียวหรอ! อย่าหิ้วสาวมากินที่นี่หล่ะฮ่าฮ่า" ปาร์คจินพูดหยอกก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปบนเตียงที่เขาพึ่งจัดเสร็จ ...เทียร์สไม่ได้พูดอะไรตอบไป หลงเหลือแต่ความเงียบและเสียงจอยที่เขากด ' ทำไมบรรยากาศมันแปลกๆแห้ะ? เวลาเขาแซวเรื่องผู้หญิงทีไรพี่เทียร์สมักเงียบใส่ทุกที ' ปาร์คจินครุ่นคิดสงสัยอยู่คนเดียว จนเวลาล่วงเลยไปและเผลอหลับไปในที่สุด...
 
"หลับแล้วอ่อ" เทียร์สเดินไปใกล้ๆเตียงของเขาแล้วนั่งลงข้างเตียง
 
"ทำไมชอบคิดแต่จะหาเรื่องผู้หญิงให้พี่นะจิน" เทียร์สพูดกับคนตรงหน้าเบาๆที่กำลังหลับไหล
 
"เมื่อไหร่ ที่จินจะรู้นะว่าพี่มีคนที่ชอบอยู่แล้ว..." ผม หยักศกสีน้ำตาลทองที่เข้ากับใบหน้าสีขาวซีดสไตล์ลูกครึ่งสันกรามที่ดูแข็ง แรงและเซ็กซี่ไปในตัว เทียร์สทำได้เพียงจ้องมองบุคคลที่เอาแต่เรียกพี่มาตลอด ทั้งๆที่เขาไม่เคยมองว่าเด็กคนนี้เป็นน้องเลย 'นี่เขาเริ่มชอบเจ้าบ้านี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ?...' เทียร์สคิด พลางลูบหัวปาร์คจินอย่างแผ่วเบา 'ไม่รู้ล่ะว่าดันไปชอบเจ้านี่ตอนไหน ก็คนมันชอบไปแล้วนี่เนอะ' คิดไปยิ้มไปก่อนที่จะเอื้อมมือไปปิดโคมไฟแล้วคว้าร่างเล็กที่นอนไม่รู้เรื่องไปนอนกอด "ฝันดีครับจิน" เสียงกระซิบอย่างแผ่วเบาที่ข้างๆหูของปาร์คจิน
 
 
 
'ยัยนั่นจะรู้รึยังนะว่าเราแอบแอดไลน์ส่วนตัวไปด้วยน่ะ?' แทยองนั่งคิดถึงหน้าของเทียร์สที่จ้องมองเด็กผู้หญิงคนนั้นอย่างเปิดเผย 'เอ.. ไม่เคยเห็นหมอนี่มองผู้หญิงด้วยสายตาแบบนั้นเลยนี่.. ยัยนั่นก็น่ารักซะด้วยสิ หาแฟนให้เพื่อนดีปะวะ? เห้ยๆไม่ดิๆ!!!' แทยองที่กำลังนั่งเถียงกับตัวเองอยู่ สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินไปเปิดตู้เย็นหาอะไรกินแทน แม้จะปาเข้าไปตีสองแล้วก็ตาม..."ทักไลน์ไปดีไหมวะ?....ถ้าเทียร์สมันชอบยัยนั่นเดี๋ยวมันก็จีบเองแหละ!" แทยองพูดขึ้นอยู่คนเดียวหน้าตู้เย็น
 
 
 
"อะ อะไรกัน ที่พี่แทยองพิมนี่มันหมายความว่าอะไรกันเนี่ย? จะบอกว่าพี่เทียร์สชอบฉันหรอ?! กรี๊ดดดดดดด" ฮานึลอ่านบันทึกนั่นซ้ำไปซ้ำมา "ฮานึลของพี่" เสียงพี่เทียร์สรอยเข้ามาในโสตประสาทหูอีกครั้ง "พี่เทียร์ส รู้ไหม?ว่าพี่ทำให้ชั้นหลงพี่มากแค่ไหนแล้ว" ชั้นพูดกับโปสเตอร์รูปพี่เทียร์สที่แปะอยู่เต็มหอพักของฉัน
 
 
 
"แต่ที่แน่ๆ ผมเริ่มสนใจคุณแล้วสิ - แทยอง.. ไอ้ที่บอกว่าเริ่มสนใจนี่มันหมายความว่าไงกันนะ?!" ฮานึลอ่านประโยคสุดท้ายของบันทึกอีกครั้ง แล้วภาพที่เขายิ้มร่าขัดกับน้ำเสียงที่น่ากลัวนั่นก็ฉายให้เห็นในความทรงจำอีกครั้ง "พี่แทยองเค้าเป็นคนที่แปลกจริงๆแฮะ..." หลังจากที่เลิกคิดอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ สมองก็สั่งการให้หยิบสมุดโน้ตมาอ่าน "อ่าาๆๆตายแล้ว อีกไม่กี่อาทิตย์ก็สอบไฟนอลแล้วต้องอ่านหนังสือหน่อยล่ะๆTT“
 
------------------------------/ตู๊ ตุ่งง แจ้งเตือน มี1ข้อความใหม่จากไลน์
 
แทยองงี่ : หวัดดี.