Hunny Game เปิดสงครามห้ามหัวใจไม่ให้รักเธอ

    เฮ้อ~ เหนื่อยเหลือเกิน ซ้อมวิ่งทุกวันงี้ก็ไม่ไหวนะ ไปนั่งพักตรงเก้าอี้หินอ่อนหน่อยดีกว่า
    ตึก...ตึก...ตึก...
    "ใครน่ะ!!!"
    ฉันหันหลังไปอย่างเร็วและตะโกนเสียงดังเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใครบางคน แต่...ฉันอาจจะหูฝาด
ก็ได้นะ เพราะที่นี่คือโรงยิมของโรงเรียน คนที่ไม่ได้อยู่ชมรมบาสล่ะก็ จะเข้าไม่ได้เลยล่ะ ตอนนี้เพื่อนๆในชมรมก็กลับกันหมดแล้วด้วย
    ไม่ต้องสงสัยกันนะ ฉันหันหลังไปแล้ว ไม่มีอะไรทั้งสิ้น ^^
    ตึก...ตึก...
    "เอ๊ะ! ใครน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้!!!"
    ฉันก็ชักจะหลอนเข้าซะแล้ว เสียงฝีเท้าที่เบาๆ เหมือนกำลังย่องเข้ามานี่มันอะไรกัน โจรลักพาตัวหรอ? ไม่หรอก เพราะโรงเรียนมีความปลอดภัยสูง รั้วโรงเรียนสูงยิ่งกว่า...
    "แฮ่!!!"
    แว้กกกกกกกกก =[]=
    "อ้าว! พี่คิณ...ตกใจหมดเลย นึกว่าโจรโรคจิตที่ไหนมาคอยเดินตาม"
    "ฮ่าๆๆ ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะ แกล้งแฟนตัวเองนี่สนุกสุดกว่าใครในโลกละ"
    "เว่อร์ไปมะ"
    "ไม่อ่ะ ก็แฟนพี่มันน่าแกล้ง ^^"
    "รอให้หนูแกล้งกลับบ้างเถอะ แล้วพี่จะยิ้มไม่ออก แบร่ :P"                    
    "โหๆ กลัวแล้วคร้าบบบบบ"
    พี่คิณทำหน้ากลอกตาเล่นเพื่อกวนประสาทฉัน คนส่วนใหญ่มักจะเอือมระอา แต่สำหรับฉันนะ
มองยังไงเขาก็ดูน่ารัก
    "งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งที่หน้าโรงเรียนนะ"
    "โหย...หนูไม่อยากลำบากพี่คิณอ่ะ ทางตั้งไกล"
    "ไม่ลำบากหรอกนะ"
    ฟึ่บ~
    เย้ยยยยย =[]= จู่ๆพี่คิณก็เอาหมวกกันน็อคมาใส่ให้ฉันเฉยเลย?!
    "มาเถอะน้องสก๊อย"
    ฉันไม่ใช่สก๊อยน้าาาาาาาาาา TT^TT