ยัยนักข่าวจอม B*tch!! (18+)

 
(เวลาต่อมา)
 
               หลังจากที่ฉันกับชาร์ลทานอาหารกันเสร็จแล้วฉันจึงขอลากลับก่อนแต่ดูเหมือนว่าชาร์ลจะไม่ยอมและอาสาที่จะขับรถมาส่งฉันที่อพาทเมนต์ เฮ้อ.....นี่ฉันถอนหายใจไปกี่รอบแล้วเนี่ย!!!
 
“แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะครับเจสซี่” ชาร์ลพูดขึ้นหลังจากที่รถของเค้ามาจอดเทียบที่หน้าอพาทเมนต์ของฉัน
 
“เจอกันชาร์ล”
    ฉันโบกมือลาชาร์ลขณะที่กำลังก้าวลงจากรถซูเปอร์คาร์สีดำคันงามของชาร์ลพร้อมกับหยิบกุญแจห้องออกมาจากประเป๋าของฉันด้วยเอจะเตรียมเข้าห้อง และหลังจากที่ฉันปิดประตูรถเรียบร้อยแล้วชาร์ลก็จัดการขับรถออกไปทันที เฮ้อ....ช่างเป็นการทานดินเนอร์ที่รู้สึกอึดอัดเป็นบ้าเลย.....
 
“คุณไปไหนมา...” มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังของฉันให้ตายสิ ขอเวลาให้ฉันพักหายใจสักนิดเถอะนะ
 
“ฉันไปทำงานมา” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับหันไปยังต้นเสียงที่อยู่ข้างหลังของฉัน และเค้าคนนั้นก็คือแจ็ค เค้ามายืนรอฉันอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!!!
 
“ทำงาน....แล้วทำไมคุณต้องใส่ชุดแบบนี้ด้วยละ”
 
“คุณก็รู้นี่ว่าฉันมีงานสัมภาษณ์ ฉันจะไปดินเนอร์กับแขกของฉันมันก็เรื่องปกติของฉัน”
 
“แล้วยังไง...ไปสัมภาษณ์แต่ไม่จำเป็นต้องใส่ชุดแบบนี้นี่!!”
 
“ก็นี่มันชุดของฉัน!! งานของฉัน!!! แล้วคุณเป็นใครถึงได้มีสิทธิ์มาสั่งห้ามฉันแต่งตัวนู่นนั่นนี่ได้!!!!”
 
“ก็เป็นแบบนี้ไง!!!!”
     แจ็คเข้าจู่โจมฉันด้วยการรวบตัวฉันเอาไว้ในอ้อมแขนของเค้าและจัดการบดขยี้ฝีปากของฉัน! ฉันพยายามใช้แรงที่มีเพื่อจะสลัดเค้าให้หลุด! แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผลเลย! ให้ตายสิ!!!!
    ในเมื่อฉันดิ้นไม่ได้ก็ต้องใช้แผนอื่นฉันจัดการใช้เข่าของฉันแตะไปที่กลางเป้าของแจ็คเพื่อให้เค้าหยุดการกระทำ!!! ซึ่งนั่นมันทำให้เค้ายอมละจากริมฝีปากของฉัน แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยตัวฉันเลยสักนิด......
 
“นี่คุณจะทำแบบนี้ไปทำไมฉันแจ็ค!!!!!!”
 
“ก็ในเมื่อผู้หญิงของผมไปทานข้าว2ต่อ2กับผู้ชายคนอื่นผมก็ต้องหึงสิ!!” ว่าแล้วแจ็คก็จัดการแบกตัวฉันมาพาดไว้บนไหล่ของเค้า พร้อมกับดึงกุญแจออกไปจากมือของฉันด้วย!!
 
“เฮ้ๆ!! ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้!!! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณนะแจ็ค!!!” ฉันพูดไปดิ้นไปในขณะที่แจ็คกำลังพาตัวฉันขึ้นไปยังห้องของฉัน!!!
 
“ไม่เอาน่า เจสซี่คุณปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าในหัวของคุณคิดถึงแต่ผม!!! ดูจากสายตาผมก็รู้แล้ว!!!”
 
“อย่ามามโนไปเองสิ!!! คนหลงตัวเอง!!! มีผู้ชายต่อคิวรอให้ฉันทอดสะพานให้ตั้งเยอะตั้งแยะฉันไม่จำเป็นต้องมาสนกับแฟนเก่าอย่างคุณหรอกแจ็ค!!!! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!!!”
 
“เฮ้อ....เมื่อไหร่แม่ลิงตัวนี้จะหายซ่าสักทีนะ”แจ็คพาฉันจนขึ้นมาถึงยังห้องของฉันจากนั้นเค้าจึงจัดการล็อคประตูห้องและโยนฉันลงกับโซฟา
 
“แจ็คหยุดก่อนจะได้มั้ย!!!!!!” ฉันตะโกนขึ้นในขณะที่แจ็คกำลังเดินตรงมาทางฉัน พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อของเค้าไปด้วย
 
“หื่ม..........จะทำยังไงกับผู้หญิงอย่างคุณดีนะ” แจ็คนั่งลงตรงหน้าของฉัน ทำให้ฉันต้องถอยห่างไปจนสุดขอบของโซฟา
 
“แจ็ค......”
 
“จริงสิ...ตั้งแต่คุณเลิกกับผมไปเนี่ยใช้ตัวเปลืองจังนะ”
 
“นี่คุณคอยแอบตามดูฉันมาตลอดเลยงั้นหรอ”
 
“ไม่ได้แอบตามแต่แค่.....รู้...รู้ทุกอย่าง รู้ว่าคุณจะไปไหนกับใครและทำอะไร”
 
“และทุกอย่างที่ฉันคิดว่าบังเอิญนั่นก็...........”
 
“ผมวางแผนไว้หมดแล้ว....เสียดายที่น้องสาวของผมไม่รู้เรื่องด้วยก็เลยความแตก”
 
“จะบอกว่า......คุณวางแผนทั้งหมดเพื่อจะให้ฉันกลับไปหาคุณงั้นหรอ!!”
 
“ก็ไม่เชิง...ตอนแรกผมก็ไม่อยากจะทำแบบนั้นหรอกแต่กลับกลายเป็นว่าการที่ผมเลิกกับคุณมันทำให้คุณต้องกลายเป็นแบบนี้! กลายเป็นผู้หญิงที่ชอบนอนกับผู้ชายไปทั่ว!!! เพียงแค่เพื่อเงินทอง!! และหน้าที่การงานที่ดีขึ้น!!! จนลืม.....ลืมสิ่งสำคัญไป......”
 
“แจ็ค.....คือฉัน.....” ฉันในตอนนี้ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรหรือยังไงต่อดีเพราะดูจากแจ็คในตอนนี้แล้วมันทำให้ฉันอดที่จะใจอ่อนไปไม่ได้เลย
 
“ผมผิดเองเจสซี่.......ผิดที่บอกเลิกคุณในวันนั้นเพียงเพราะเห็นแก่งานและ...ทำให้คุณกลายเป็นแบบนี้....ผมขอโทษ...”
     แจ็คก้มหน้าลงและซบไปที่ขาของฉันทั้งน้ำตา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าที่ผ่านมาฉันก็ทำตัวแย่และพยายามที่จะลบความทรงจำเดิมๆที่เค้าเคยทำให้ฉันโดยการนอนกับผู้ชายหลายๆคนเพื่อให้ฉันรู้สึกดีขึ้น
   แต่แก้วที่มันพังไปแล้วมันก็ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนได้อีกแล้ว!!! ได้โปรดอย่ามาร้องไห้ใกล้ๆฉันตรงนี้เลยนะขอร้องละ!!!
 
“แจ็ค...คือ...ไม่ต้องขอโทษขนาดนั้นก็ได้ คือฉันก็มีส่วนผิดด้วยเหมือนกัน......แต่จะให้ฉันกลับไปรู้สึกแบบเมื่อก่อนฉันคงจะทำไม่ได้หรอก....”
 
“แล้วถ้าผม......ทำให้คุณกลับมารักผมได้ละ” แจ็คเงยหน้าขึ้นมามองฉันและเขยิบเข้าใกล้ฉันมากขึ้นจากเดิมก็ใกล้กันอยู่แล้วนะ!!!
 
“ห๊ะ!!! ยังไง!!!”
 
“อื้ม....เดี๋ยวคุณก็รู้เอง!!”
    แจ็คเขยิบตัวมาใกล้ฉันมากขึ้นพร้อมกับเลื่อนใบหน้าของเค้าเข้ามาใกล้ฉันจนสัมผัสได้ถึงลมหายร้อนๆของเค้า จนฉันต้องเอามือดันหน้าอกของเค้าเอาไว้เพื่อไม่ให้เค้าเข้ามาชิดกว่านี้อีก
 
“เอิ่ม.....แจ็คจะทำแบบนี้จริงๆหรอ...”
 
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
 
เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้แจ็คที่กำลังจะโน้มตัวจูบฉันต้องหยุดชะงัก พร้อมกับถอนหายใจเล็กน้อย
 
“เฮ้อ.....ถ้าจะมีคนมาขัดจังหวะแบบนี้นะ”
 
“ก็มันช่วยไม่ได้นี่....เอาเป็นว่าฉันขอออกไปเปิดประตูก่อนนะ”
    ว่าแล้วฉันก็จัดการลุกขึ้นออกจากโซฟาและเดินตรงไปยังประตูของห้องเพื่อจะดูว่าใครกันที่มาเคาะประตูห้องของฉันในเวลาแบบนี้ และเมื่อฉันเปิดออกไปก็พบกับชาร์ลที่ยืนคู่กับลุงเจ้าของอพาทเมนต์
 
“อ้าว ชาร์ล....”
 
“ไง เจสซี่!”
 
“เอาละหมดหน้าที่ของลุงแล้ว ขอตัวไปก่อนนะ”
   ลุงเจ้าของอพาทเมนต์ขอตัวลาโดยที่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้กับฉัน ให้ตายสิ!!!!! รถไฟ 2 ขบวนมาชนกันเข้าแล้ว!!!!
 
“มาทำอะไรที่นี่หรอชาร์ล”
 
“พอดีว่าตอนขับรถออกไป ผมมองกระจกหลังแล้วเห็นว่าคุณถูกอุ้มก็เลยขับรถกลับมาดูคุณด้วยความเป็นห่วง....”
 
“อ๋อๆ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกชาร์ล” ฉันใช้มือดันหน้าอกของชาร์ลเอาไว้เพื่อไม่ให้เค้าเดินเข้าไปในห้อง
 
“ทำไมละเจสซี่!!!”
 
“เฮ้อ....ผมแค่มารับผู้หญิงของผมเข้าบ้าน ไม่ทราบว่าคุณมีปัญหาอะไรรึเปล่า” แจ็คที่อยู่ในห้องจู่ๆก็เดินมาหาฉันจากทางด้านหลังและเข้ามาโอบไหล่ของฉันเอาไว้ ไม่นะ!!!! นี่เค้าพูดอะไรออกไปเนี่ย!!!!
 
“แจ็คหยุดเลยนะ!!!!!!” ฉันหันไปตีแจ็คพร้อมกับแกะมือของเค้าออกจากไหล่ของฉัน
 
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง!!!!!!!”
 
“หยุดๆๆๆ!!!!! หยุดทั้งคู่เลยนะ!!!!” ฉันรีบห้ามปรามชาร์ลเอาไว้เมื่อเค้าเริ่มขึ้นเสียงใส่แจ็ค พร้อมกับง้างหมัดขึ้นมาเตรียมจะชกหน้าแจ็คอยู่แล้ว!!!
 
“ก็ผมพูดเรื่องจริงนี่ว่าคุณ...เป็นผู้หญิงของผม!”
 
“ไม่!!! เจสซี่เป็นของผมต่างหาก!!!!!”
 
“นี่หยุด!!!!! ฉันจะอธิบายเอง!!! ทางนี้คือแจ็ค! แฟนคนแรกของฉันเอง!!!” ฉันชี้ไปทางแจ็คในขณะที่แจ็คกำลังจะดึงฉันไปโอบอีกรอบ
 
“ไงน้อง” แจ็คยักคิ้วใส่ชาร์ล
 
“และส่วนนี่ก็คือ...ชาร์ล ฉันเคยกิ๊กกับเค้าสมัยเรียนมหาลัย” และฉันก็ชี้ไปทางชาร์ลจากนั้นชาร์ลก็จัดการแย่งฉันออกมาจากอ้อมกอดของแจ็ค โอย!!! นี่ฉันเป็นคนนะไม่ใช่ของเล่น!!! จะได้แย่งกันไปแย่งกันมา
 
“ไม่เอาต้องเรียกผมว่าชาลีสิ เจสซี่ของผม!” ชาร์ลดึงฉันเข้ามากอดเอาไว้พร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปทางแจ็ค ซึ่งมันทำให้แจ็คอารมณ์เดือดสุดๆ และกระชากฉันให้กลับไปทางเค้าอีกครั้ง ซึ่งมันทำให้ฉันหงุดหงิดมากขึ้นจนอกแทบจะระเบิด!!!!
 
“พอแล้ว!!!! เลิกแย่ง!!! เข้าไปนั่งข้างในทั้งคู่เลย!!!” ฉันตะวาดไล่ให้ทั้งสองเข้าไปในห้องซะ!! แล้วจัดการปิดประตูห้องจากนั้นก็เดินไปหาทั้ง 2 คนที่กำลังจะกัดกันอยู่โซฟาในห้องของฉัน!!
 
“แล้วจะทำยังไงละเจสซี่........ถ้าจะให้แข่งกันผมว่าช่วยคิดกติกาที่มันไม่ต้องเวลานานจะดีที่สุดนะผมว่า” แจ็คเอ่ยขึ้นก่อนเป็นคนแรก พร้อมกับสบตามาทางฉัน ฉันรู้รหอกว่าเหลือเวลาอีกมากเพราะอีก 7 สัปดาห์ข้างหน้าฉันก็จะต้องเริ่มตรวจคครรภ์ได้แล้วว่าฉันจะท้องรึเปล่า
 
“เอาเป็นว่า......ฉันจะให้เวลาภายใน 1 เดือนถึง 2 เดือนในการจีบฉันหรือทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันควรจะฝากชีวิตไว้กับคนนั้น โดย....ฉันจะผลัดเวลาให้คนหนึ่งวันคู่อีกคนวันคี่ โอเคนะ ตกลงนะเพราะบางทีฉันก็ต้องทำงานของฉันเหมือนกัน”
 
“ก็โอเคดีนะ อันที่จริงผมก็ให้เจสซี่เลือกผมนะเพราะผมมีทุกอย่างพร้อม ไม่ว่าคุณอยากได้อะไรผมสามารถหาคุณได้ทุกอย่าง”
 
“โว้วๆๆ เพื่อน! เจสซี่ไม่ใช่ผู้หญิงที่อยากได้นู่นนี่สักหน่อย เธอต้องการคนที่เข้าใจเธอต่างหาก!!!”
 
“พอๆ ได้แล้วทั้งคู่เอาเป็นว่าเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้นะ!!! ไปๆกลับบ้านกันไปได้แล้ว!!!!!!”
      ฉันตะโกนใส่ชายหนุ่มทั้ง 2 คนพร้อมกับวิ่งไปหยิบไม้กวาดออกมาเพื่อที่จะไล่ฟาดทั้งสองคนให้ออกไปจากห้องไม่งั้นคงไม่ยอมแน่!! ซึ่งเล่นเอาวุ่นวายไปพักใหญ่เลยละแต่สุดท้าย พวกเค้าก็ต้องยอมกลับไปกันจนหมด เฮ้อ.....ฉันละเบื่อจริงๆ
     อันที่จริงตัวฉันไม่ได้อยากให้เรื่องมันเกิดแบบนี้เลย!! แต่ก็ใช่ว่าแจ็คจะผิดคนเดียวฉันเองก็ผิดด้วย! ที่ปล่อยให้เรื่องมาไกลขนาดนี้ แถมยังมีเวลาจำกัดอีกด้วย ฉันล้มตัวนอนบนเตียงนอนของฉัน พลางจ้องมองไปที่เพดานที่แสนจะว่างเปล่า กับแสงไฟเล็กจากโคมไฟ
    เฮ้อ...ได้มีเวลานอนคิดแบบนี้มันช่างดีจริงๆเลย ฉันหลับตาลงช้านอนคิด คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ เพราะหลังจากนั้ฉันจะต้องตัดสินใจอย่างรอบคอบ อันที่จริงอยากจะบอกว่าฉันไม่ได้นึกชาร์ลอยู่ในสมองของฉันเลย เพราะเค้าเหมือนกับคนที่ผ่านๆมารักฉันเพียงเพราะภายนอก
   และคิดว่าฉันคงเป็นเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่หวังแค่เงินทองและเครื่องประดับราคาแพง ซึ่งมันอาจจะตรงกันข้ามกับแจ็ค.....ที่เข้าใจฉัน แต่บางทีการกระทำของเค้าก็ทำให้ฉันคิดว่าเค้ารักฉันจริงๆรึเปล่า? หรือแค่ต้องการจะสั่งสอนฉันที่กลายเป็นแบบนี้ เฮ้อ...ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
 
ก๊อก!
 
เสียงเคาะดังขึ้นทำให้ถึงกับสดุ้งตัวลุกขึ้นนั่ง! และหันไปมองรอบๆ เอ๊ะ เดี๋ยวนะเสียงเมื่อกี้มันไม่ใช่เสียงเคาะประตูนี่!!! เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันจึงรีบลุกจากเตียงและวิ่งไปที่หน้าที่อยู่ทางห้องนั่งเล่น
 
ก๊อก! ก๊อก!
 
เสียงเคาะดังขึ้นอีกครั้งและเมื่อฉันเดินไปถึงที่หน้าต่างก็พบแจ็คยืนรออยู่ตรงนั้น!!! แม่เจ้า!! นี่เค้าแอบปีนบรรไดลิงขึ้นมางั้นหรอ!!! ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะเดินไปเปิดหน้าต่างเพื่อให้แจ็คเข้ามา!
 
“นี่จะบ้ารึไง!!!!!”
 
“เฮ้อ....ก็ผมยังเคลียร์กับคุณไม่เสร็จเลยนี่ แถมยังโดนขัดจังหวะผมก็เลยรอเวลาให้หมอนั่นกลับไปส่วนผมก็กลับมาอยู่ที่นี่ต่อ”
 
“ห๊ะ!!!”
 
“แล้วก็ขอค้างที่นี่ด้วยเลยละกัน ขออาบน้ำก่อนนะที่รัก” ว่าแล้วแจ็คก็รีบเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที!!
 
“เดี๋ยวๆๆ!!! คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะแจ็ค!!! กลับไปเดี๋ยวนี้!!! อีกอย่างคุณจะค้างที่นี่ไม่ได้!!!!” ฉันรีบปิดหน้าต่างห้องพร้อมกับรีบวิ่งเพื่อจะไปห้ามปรามแจ็ค!! ให้หยุดคิดว่าบ้านฉันเป็นบ้านของเค้า!!
 
“ทำไมผมจะค้างไม่ได้ละ แค่ผมไม่มีเสื้อผ้างั้นหรอ! โธ่ คุณก็น่าจะรู้นะว่าผู้ชายใส่เสื้อผ้าซ้ำได้ ส่วนคุณเองก็ยังไม่ได้อาบน้ำเหมือนกันใช่ม๊ะ!”
 
“แล้วจะทำไม!”
 
“ก็.....”
     แจ็คหันหลังกลับมาทางฉันที่ยืนอยู่ข้างหลังของเค้า พร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาทางฉันทำให้ฉันที่รู้สึกว่า เป็นแบบนี้ไม่ดีแน่ๆ พยายามก้าวเท้าถอยหลังไปเรื่อยๆ ในขณะที่แจ็คเองก็ก้าวเท้าตามเข้ามาใกล้เรื่อยๆ อันตราย! แบบนี้อันตรายแน่ๆ! ฉันควรจะหาทางหนีไปนอนที่อื่นที่ไม่ใช่อพาทเมนต์ของฉัน!!
 
“ไม่เอานะแจ็คอย่าทำแบบนี้.....” ฉันก้าวถอยหลังไปเรื่อยๆจนกระทั่งตัวของฉันไปชิดอยู่กับขอบโซฟา! ให้ตายสิ!! จะเขยิบไปทางไหนต่อดี! จะเขยิบไปทางหน้าต่างดีมั้ย!
 
“ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกที่รัก....แค่อยากให้ช่วยถูหลังให้หน่อยก็เท่านั้นเอง!” ว่าแล้วแจ็คก็จัดการอุ้มฉันไปพาดไว้บนไหล่ของเค้า! อีกแล้วงั้นหรอ!! รออะไรคะ!! ดิ้นสิ!!!
 
“ไม่เอาแบบนี้นะแจ็ค!!!!!! ปล่อย!!! โอ๊ย!!!!!!”
    แจ็คตีไปที่ก้นของฉันอย่างแรง! จนทำให้ฉันต้องร้องออกมาให้ตายสิจะตีฉันเพื่อให้เงียบไม่มีทางซะหรอก!! ฉันพยายามดิ้นไปมาเพื่อจะให้หลุดจากแจ็คให้ได้ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเอาซะเลย
   โธ่!! ในที่สุดแจ็คก็จัดการลากฉันเข้าห้องน้ำได้สำเร็จและจัดการล็อคประตูห้องน้ำทันที โอย....ปล่อยหนูเถอะ!!! จากนั้นแจ็คจึงปล่อยฉันลงกับพื้น ทำให้ฉันได้มีโอกาศวิ่งไปที่ประตูห้องน้ำเพื่อที่จะหนี! เอาละ!!
 
“จะไปไหนครับ!!! ยังไม่ทันจะได้ถอดเสื้อเลย!” แจ็คเข้ามายืนขวางทางออกของฉันเอาไว้
 
“ก็....ก็....ถอดเสื้อไปสิฉันจะไปเอาชุดนอนไง...”
 
“ไม่ต้องหรอก....ยังไงอาบน้ำเสร็จแล้วก็ต้องออกไปเอาอยู่ดี...หรือจะให้ผมถอดชุดให้คุณละ” แจ็คเหยียดยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยก่อนที่จะค่อยๆแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ด ทีละเม็ดเผยให้เห็นซิกแพ็ค อันสุดแสนจะเพอร์เฟ็คของเค้า โอ๊ย!! อย่ามาทำแบบนี้นะ!!!
 
“ไม่นะ!” ว่าแล้วแจ็คก็จัดการกดฉันให้ติดกับผนังของห้องน้ำและจัดการหมุนตัวของฉันให้หันหลังไปทางเค้า จากนั้นแจ็คจึงค่อยๆใช้มือทั้งสองข้างเข้ามาสวมกอดฉันเอาไว้และซบหน้าลงบนไหล่ของฉัน
 
“ผมรู้นะว่าคุณไม่ชอบอะไรแบบนี้.......แต่ว่าผมก็อยากให้คุณรู้เอาไว้ว่าผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณเมื่อตอนนั้น....ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วคุณอาจจะไม่เลือกผมก็ตามเจสซี่ แต่ขอมีเพียงแค่โอกาสเล็กน้อยเพื่อจะให้ผมได้อยู่กับคุณ....ผมก็พอใจแล้ว”
 
“มันจะแค่นั้นจริงๆหรอแจ็ค.....”
 
“แค่นี้จริงๆ เจสซี่และบอกเอาไว้ก่อนว่าถ้าคุณไม่เลือกผม ผมก็จะไปจากชีวิตของคุณโดยที่ผมจะไม่กลับมาให้คุณพบ ให้คุณเห็นอีกเลย”
 
“คุณจะไปที่ไหนกันแจ็ค.....”
 
“ผมบอกไม่ได้เจสซี่.....ผมบอกไม่ได้จริงๆ แต่ว่าตอนนี้ได้โปรดให้ผมใช้เวลาที่มีอยู่ ได้อยู่กับคุณ ได้ใกล้ชิดกับคุณอีกครั้งและถึงแม้ว่าจะมีเวลาแค่ 2 เดือนแต่ผมก็จะทำให้มันคุ้มค่าที่สุดเท่าที่จะทำได้”
 
“ฉันรู้แจ็ค....ฉันรู้.....”
   ฉันเบือนหน้าหนีไปอีกทางในขณะที่แจ็คก็ค่อยๆจุมพิตลงที่กลางแผ่นหลังของฉันอย่างแผ่วเบา และกำชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก.....ทำให้ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนๆของแจ็คที่กำลังจุมพิตบนแผ่นหลังของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเริ่มเปลี่ยนจากจูบที่แสนจะอ่อนโยน
   ให้เป็นจูบที่เร้าร้อนมากขึ้น มือของแจ็คค่อยๆลูบไล้ไปตามต้นขาของฉันไปมานั่นทำให้ทั้งฉันและแจ็ครู้สึกมีอารมณืมากขึ้นยิ่งกว่าเดิมเสียอีก จากนั้นแจ็คจึงเริ่มปลดซิปของเสื้อเดรสสีน้ำเงินของฉันออกอย่างเร่งรีบ!
 
“แจ็ค......จะทำแบบนั้นอีกงั้นหรอ!”
 
“ผมทนไม่ไหวแล้วเจสซี่.......ตอนนี้........ผมต้องการคุณ......”
 
ริ๊ง!!!!!!!!!!!!! ริ๊ง!!!!!!!!!!!!!
 
เสียงมือถือของแจ็คดังขึ้นทำให้ทั้งฉันและแจ็คต้องหยุดการกระทำในครั้งนี้ ฉันจึงรีบเดินไปที่ราวแขนเพื่อจะหยิบผ้าขนหนูมาห่มตัวเอาไว้
 
“ไม่!! ผมบอกไปแล้วยังไงผมก็ไม่กลับบ้านคืนนี้ไง!!!!!!”
   แจ็คตะโกนใส่คนที่อยู่ปลายสายและสีหน้าของเค้าดูเปลี่ยนไปมาก ฉันไม่ชอบที่เค้าโมโหแบบนี้เลยแต่คงต้องยุ่งสักหน่อยแล้ว ฉันจัดการปลดชุดเดรสของฉันออกและห่มตัวผ้าขนหนู จากนั้นจึงเดินเข้าไปใกล้ๆแจ็คเพื่อฟังบทสนทนา
 
[แจ็ค!! พ่อแม่ของมารีน่ามารอถึงที่บ้านแล้ว!!! ยังไงก็ต้องกลับ!!!]
 
“งั้นหรอ!!! งั้นก็ช่วยฝากบอกด้วยละกันว่ายังไงผมก็ไม่กลับจนกว่าพวกเค้าจะเลิกบีบบังคับผมให้แต่งงานกับมารีน่าซะ!!”
 
[แต่แจ็ค.....]
 
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นแม่....ช่วยเชื่อในตัวของผมสักนิด ผมขอเวลาอีกสักนิดแค่นั้นก็พอและขอสัญญาว่าถ้าผมทำไม่สำเร็จผมจะแต่งงานกับเมรีน่าให้...” แจ็คกดวางสายไปก่อนที่จะเดินตรงไปที่อ่างล้างหน้า
 
“คุณโอเคมั้ยแจ็ค...” ฉันถามแจ็คขึ้นพร้อมกับนั่งฐานโต๊ะตรงอ่างล้างมือ
 
“ไม่...ผมไม่โอเคเลยเจสซี่”
 
“เกิดอะไรช่วยเล่าให้ฉันฟังแบบละเอียดเลยจะได้มั้ย”
 
“ก็ได้....คือผมสัญญากับแม่ไว้ว่าจะหาคุณให้พบและขอคุณเป็นแฟนก่อนที่ผมจะตกลงแต่งงานกับมารีน่า”
 
“แล้วมารีน่านี่คือใครงั้นหรอ”
 
“เธอเป็นลูกสาวของประธานบริษัทที่แม่ผมทำงานให้...และเธอต้องการที่จะแต่งงานกับผม”
 
“แค่นั้นอ่ะนะ!!!!!”
 
“ใช่...แต่คุณรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงไม่ยอมแต่งงานกับมารีน่า” แจ็คเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉันดวงตาสีเขียวอ่อนคู่นั้น จ้องมองเข้ามาข้างในดวงตาของฉันอย่างไม่ลดละ พร้อมกับเคลื่อนตัวของเค้าเข้ามาใกล้ฉันและจากนั้นแจ็คจึงใช้มือทั้งสองข้างโอบกอดเอวของฉันเอาไว้
 
“เพราะอะไรละแจ็ค......”
 
“เพราะผมยังคงรักคุณ.....รักคุณเสมอมา”
 
“ถึงแม้ว่าฉันอาจจะ...ไม่ได้รักคุณแล้ว แต่คุณก็จะยังคงรักฉัน”
 
“อาจจะต้องตัดใจเมื่อถึงเวลานั้นและ....นี่คือสิ่งที่ผมอยากจะบอกกับคุณ”
 
“แต่ว่าตอนนี้ฉันคงจะรับมันไว้ไม่ได้หรอกแจ็ค ขอเวลาฉันหน่อย”
 
“ผมให้เวลากับคุณได้เสมอเจสซี่”
  แจ็คค่อยโน้มตัวลงและจูบฉันอย่างแผ่วเบาราวกับกำลังกลัวว่าฉันจะละลายหายไป แต่ในจูบที่แสนจะอ่อนโยนนั้นก็แฝงไปด้วยความรู้สึกที่อบอุ่น ความอบอุ่นของความรู้สึกที่เค้ามีต่อฉัน
   มันทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ในหัวของฉันก็ได้แต่คอยปฏิเสธว่าอย่าไปคล้อยตามเค้า อย่ากลับไปหารักเค้า อย่าให้ใจไปกับเค้าอีกครั้ง......แต่ดูเหมือนว่าร่างกายของฉันจะไม่ยอมปฏิเสธเอาเสียเลย ฉันจูบตอบแจ็คซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนจูบที่แสนจะอบอุ่นกลายเป็นจูบที่ร้อนแรงมากขึ้น ดุดันขึ้น และมีอารมณ์มากขึ้นจนฉันแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ และจมไปกับช่วงเวลาอันแสนหวานที่แจ็คมอบให้กับฉัน.........