ความรัก....เป็นแบบนี้เองหรอ

5.0

เขียนโดย มาริโกะ

วันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 13.39 น.

  7 Ep.
  0 วิจารณ์
  7,525 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มีนาคม พ.ศ. 2560 19.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ขึ้นเครื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     เธอ...เธอยังคิดถึงฉันไหม เมื่อสองเรานั้นยังต้องห่างไกล....(เสียงโทรศัพท์)
"ฮัล..."ยังไม่ทันพูดไรเลยนะ ยัยบร้าาาา
[ยัยบ้า!!!!แกยังจะหลับอีกหรอหะ!!!] ไม่ต้องว่าใคร ก็ยัยอลิซอะดิ ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อ นานะ อยู่บ้านคนเดียว พ่อแม่ทิ้งไปตั้งแต่ ป.5 มีน้องอยู่ 1 คน ตอนนี้อยู่กับป้าที่ปารีส ส่วนฉันอยู่ที่เมืองไทยและได้ตัดสินใจว่าจะไปเรียนต่อที่ญี่ป่นกับเพื่อนอีก 2 คน ชื่อ อลิซ กับ อันนา อลิซเป็นลูกครึ่ง คน-นกหวีด เอ้ย!!!ไม่ใช่ ไทย-อังกฤษ ส่วนอันนาก็คนไทย จบแค่นี้ กลับเข้าเรื่อง
"เออ กี่โมงแล้ววะ"ถามดิรอไร เดี๋ยวก็โดนอีกอ่ะดิ
[หกโมงยี่เก้าอ่ะดิ]ฮะ!? หกโมงยี่เก้า(=6.29)ถามดิ ตายไหม ตอบ ตายสิ (ถามเองตอบเอง) เครื่องออก เจ็ดโมง พุทโท ธัมโม โหติ จ้า เผ่นเข้าห้องน้ำให้เร็วที่สุด ฟิ้วๆๆ (ลืมวางสาย)
[ยัยนานะ!!!แกยังอยู่ไหม!!!]จบจ้าจบ ไปถึงโดนแน่ๆ
 
.
 
 
 
 
 
.
 
 
 
 
 ็
.
 
 
 
 
   10 นาทีต่อมา
ตอนนี้ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็หยิบสัมภาระของใช้ส่วนตัวแล้วก็ตรงดิ่งไปที่รถทันที(แล้วจะรอไร?)
แล้วสตาร์ทรถออกจากบ้านทันที
 
     ณ  สนามบิน
พอมาถึงก็ตามหา 2 คนนั้น พอเจอก็วิ่งไปหาทันที
"นี่ กว่าจะมาได้น่ะ ยัยนานะ"มาถึงก็บ่นเลยเนอะ อลิซ
"ก็คนมันลืมอะ"ตอบโต้สิ คนอย่างฉันไม่มีวันยอมใครหรอก
"ไปหาไรกินกัน"อันนาพูดแล้วเดินนำไปร้านแห่งหนึ่งชื่อ' My Way' ชื่อมันแปลกๆเปล่า แต่ก็ช่างเถอะ ไปหาไรกินก่อนดีกว่า
"ยินดีต้อนรับค่ะ"พนักงานหญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
"มากี่ท่านคะ"พนักงานหญิงคนเดิมถาม
"3 ค่ะ"อันนาตอบแล้ว เราทั้ง 3 คนก็เดินตามพนักงานไปไม่นานก็มี พนักงานชายคนหนึ่งเข้ามาถาม
"รับอะไรดีครับ"เขาถาม พรางยื่นเมนูให้
"ฉันให้แกสั่งเลย อันนา"คือฉันไม่รู้จะเอาไรก็เลยให้อันนาสั่งให้แทน
"ได้เลย แล้วแกอะจะให้ฉันสั่งให้ด้วยป่าว"
"ก็ดี" ตอบสั้นมากเลยนะจ๊ะ เพื่อนฉัน แล้ว อันนาก็สั่ง
"แค่นี้ใช่ไหมครับ"
"ค่ะ" ไม่นานอาหารทั้งหมดก็มาเสิร์ฟ แล้วพวกเรารับประทานอย่างเงียบๆ แล้วไปจ่ายเงิน
 
"ขอให้ท่านผู้โดยสารที่ประสงค์จะไปประเทศญี่ป่นกรุณาขึ้นเครื่องด้วยค่ะ"
"ขอย้ำอีกครััง ขอให้ท่านผู้โดยสารที่ประสงค์จะไปประเทศญี่ป่นกรุณาขึ้นเครื่องด้วยค่ะ"พอพนักงานที่สนามบินประกาศพวกเราก็ตรงดิ่งไปที่เครื่องบินทันที
 
 
     ณ   ในเครื่องบิน
พอฉัน อลิซและอันนา ขึ้นเครื่องแล้วก็หาที่นั่งกัน(แล้วจะยื่นรออะไรคะ>ผู้แต่ง)พอได้ที่นั่งกันแล้วก็พูดคุยกันไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึง
 
        __โปรดติดตามตอนต่อไป__
 ----------------------------------------------------------------------------------
ช่วยวิภาควิจารณ์กันหน่อยน่ะคะ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา