มีโค้กแต่ไม่มีเธอ

ปล่อยนะเฟ้ย! ไอ้เถิก
เด็กหนุ่มอายุ18นั้นกำลังโวยวายพร้อมกู่ตะโกนดังทั่วฐานอย่างกับสุนัขกำลังโดนรถเหยียบขาหักอย่างไงอย่างงั้น
คิซารากิคนพี่  ไม่สิ  ชินทาโร่~ นายฝันอะไรเกี่ยวกับพี่สาวงั้นเหรอ~"ไอ้เจ้าคาโนะถามอย่างสงสัยก่อนจะฉีกยิ้มแบบพิลึกๆให้ผมอย่างน่าขนลุกพร้อมส่งแววตาสุดหน้าสะพรึงกลัวที่ส่อแววอาฆาต
ก่อนจะหันไปถามเอเนะผู้รับรู้เหตุการเกือบจะทั้งหมด 
"เอเนะจัง...ชินทาโร่เขาระเมอบ้างรึเปล่า~?"
"ระเมอเจ้าค่ะ"เด็กสาวจากโลกไซเบอร์กล่าวขึ้นก่อนจะเลือบมองนายท่านของตัวเองก่อนจะยิ้มออกมาด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนมีแผนแกล้งผม
ก็ประมาณว่า อายาโนะ ...อย่าทิ้งชั้นไป~ น่ะเจ้าค่ะ^^"พอพูดจบก็ทำท่าทางประกอบเสริมเข้าไปด้วย
เหหหหห ชินทาโร่ถึงกับระเมอเรียกชื่อคุณพี่สาวเชียวเหรอ"คาโนะเริ่มทำสีหน้าแปลกขึ้นเรื่อยๆก่อนจะมองหน้าผมเหมือนมองใส้เดือน
"แล้วจากนั้นเป็นยังไงต่อเหรอ~?"คาโนะหันไปถามเอเนะอีกรอบอย่างเก็บอาการเพื่อไม่ให้เด็กสาวจากโลกไซเบอร์สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่าง.
"ก็...กอดหมอนข้างแล้วก็กลิ้งไปกลิ้งมาพร้อมกับพูดคำว่า อายาโนะ~~ น่ะเจ้าค่ะ"
พอเอเนะพูดจบคาโนะก็นิ่งเงียบไปราวกับมีมนต์สะกดเอาไว้ผมที่เห็นแบบนั้นจึงเถียงกลับอย่างไม่รีรอให้เจ้ากำมาต่อยปากแตก
ห๊า!! ตอนระเมอชั้นทำงั้นด้วยเหรอเอเนะ?"ผมมองหน้ายัยไวรัสอย่างสงสัยก่อนจะก่อนจะรีบเถียงกลับ
เหหหหห เป็นงั้นเองเหรอ?"คาโนะเริ่มแสดงสีหน้าที่แปลกกว่าเดิม
"ไม่ใช่อย่างที่คิดนะเฟ้ย!!"ผมโวยขึ้นอีกครั้ง
คาโนะที่ดูเหมือนเริ่มสุดจะทนแล้วจึงตัดสินใจเอ่ยไล่
  เอเนะจัง~ออกไปรอข้างนอกก่อนนะ"พอพูดจบก็เหลือบตามองเด็กสาวมัลแวร์ที่เริ่มจะทำแก้มป่องแสดงถึงอาการไม่พอใจที่อยู่ก็โดนขันไสไล่ส่ง
จึงรีบออกไปรอข้างนอกกับพวกคิโดะ
          "เอาละ~สิ่งที่ผมอยากจะบอกนายก็คือ"
คาโนะหุปยิ้มก่อนจะมองผมด้วยสายตาเย็นชาพร้อใเอ่ยขึ้นว่า
แกไม่มีแม้แต่สิทธิจะฝันถึงพี่อายาโนะ!!"คาโนะพูดอย่างโกรธเกรี้ยวก่อนจะกระชากคอเสื้อชายร่างหนาที่อยู่ตรงหน้าเต็มแรง 
พี่สาวผม..ตายเพราะแก..ชินทาโร่!!.
ความโกรธแปลเปลี่ยนเป็นนํ้าตาที่ไหลรินออกมาจากนัยตาของเด็กหนึ่งตาแมวผู้ที่มักจะแสแสร้งแกล้งทำเป็นยิ้มตลอดมา 
             ทำไม. ทำไมแกต้องผลักพี่อายาโนะ!!
เพื่อไอ้โรงงานโค้กบ้าๆนั่นด้วย!! ตอบชั้นมา!! ฮรึก
เด็กหนุ่มตะคอกใส่หน้าอีกฝ่ายทั้งนํ้าตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดแล้วความแค้นเคือง
              เอามา!!...เอาพี่สาว..ของพวกผมคืนมา!!
ร่างหนาเมื่อเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจพูดสิ่งที่กำลังคิดออกมา.  
                            ชั้น..รู้ว่าชั้นมันเลว
                     ชั้นทิ้งอายาโนะไว้เพราะโค้ก
                      ชั้นมันเห็นแก่ตัว!.. ผัวะ!!!
พอร่างหนาพูดจบไม่ทันไรก็โดนอีกฝ่ายต่อยเข้าที่หน้าอย่างจังจนหน้าหันมีรอยชํ้าที่ข้างแก้ม
อย่างไม่ปราณี
อย่ามาล้อเล่น!!จะมาขอโทษอะไรเอาตอนนี้!!
ชั้นเกลียดแก!!  ได้ยินไหมชินทาโร่!!
ฮรึก ฮืออออ
เด็กหนุ่มเริ่มปล่อยโฮ่ออกมาอย่างไม่อายก่อจะชกชินทาโร่ซํ้าแล้วซํ้าเล่าจนเพื่อนๆเริ่มผิดสังเกตว่าทำไมถึงนานขนาดนี้จึงพากันเดินมาดูสถานการณ์
ทุกๆคนต่างตกตลึงภาพที่ตนเองเห็นเพราะไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่าง(ไอเถิก)จะร้องไห้มิหนำซํ้ายังกำลังใช้ความรุนแรงกับชินทาโร่อีก
เฮ้ย!! คาโนะหยุดนะ!!
เซโตะกับคิโดะพูดเป็นเสียงเดียวกันก่อนจะวิ่งเข้า
ไปแยกคาโนะเพื่อพามาสงบสติอารณ์
ปล่อยนะเซโตะ!! คาโนะยังคงตะโกนออกมาอย่างไม่หยุดปากก่อนจะโดนเซโตะสับท้ายทอยเพื่อไห้สลบ
                         พี่อายาโนะ....
                           ชินทาโร่กับเจ้าคาโนะ
                             เทลาะกัน
              พี่ไม่ต้องห่วงนะพวกเราจะจัดการทุกอย่างเองหลับไห้สบายนะ...พี่ 
.
.
.
.
.
.
.
 
 
.
.
.
.
.
.
.
 
 
=======================================
ตอนนี้คาโนะร้องไห้ขี้มูกโป่งY_Y