Game of dead

“น…นาย ทำอะไร กับห้วหน้าหน่ะ นายฆ่าหัวหน้าทำไม”

    ฉันกำลังตกใจสุดขีดกับเรื่องที่เกิดขึ้นตกใจกว่าที่ถูกคน10คนจ่องเล่นงาน คำพูดเหล่านั้นฉันอยากจะถามเค้าเหลือเกินแต่ด้วยความกลัวทำให้ปากขยับไม่ได้ ถ้าให้ฉันเดานายเป็นสปายใช้ไหม ไอ่ซามูไร มาเพื่อฆ่าฉันแน่ หันมาทางนี้แล้ว ไม่นะอย่า อย่าฆ่าฉัน

กรี๊ดดดด!!

   ฉันหลับตาลงและกรีดออกมาสุดเสียง ทันใดนั้นก็มีมือมาสัมผัสที่หัว ฉันแปลกใจและลืมตาขึ้น ภาพที่เห็นคือนายซามูไรกำลังยิ้มแล้วพูดว่า

  "คนที่เธอเห็นไม่ใช้หัวหน้าหรอกนะ"

"ห้ะ อะไรนะ ก็เห็นอยู่ว่าคนที่นายลงมือฆ่าคือหัวหน้าแน่ๆ"

  ทันใดนั้นหัวหน้าตัวจริงก็ปรากฏ

"โห้ว พวกปลอมตัวหรอ เหมือนไม่ใช้เล่นเลยแฮะ"

 หัวหน้า ยังไม่ตายโล้งอกไปที ที่นี้มีผู้หญิงแค่คนเดียวถ้าตายไปจริงๆฉันมีหวังโดนข่มขืนแน่เลย

"คุณหนู ยังกลัวอยู่รึป่าว" เธอยิ้มและกอดฉัน

 "ว่าแต่ว่า นายรู้ได้ไงว่าคนๆนี้ไม่ใช้หัวหน้า"

"......." ซามูไรเงียบไม่ยอมพูด

"เห้อ อย่างน้อยก็ช่วยพูดให้ฉันได้ยินบ้างเถอะทียัยคุณหนูยังพูดกันได้เลย เอาล่ะ ยังไงซะก็นอนพักเถอะ แต่ต้องมีคนคุ้มกันละ จะให้ฉันนอนด้วย หรือ เจ้าซามูไรล่ะ” หัวหน้าทำหน้าแปลกๆแล้วมองมาที่ฉัน

“จะบ้าหรอค่ะ ใครจะไปนอนกับ ผ…ผู้ชายกันล่ะ” ฉันหน้าแดง สายตาแอบมองนายซามูไรอย่างลุกลี้ลุกลน

“ฮาๆ ฉันล้อเล่นหรอกน่า เดียวคืนนี้ฉันจะนอนเป็นเพื่อนเธอเอง นี้…..พ่อหนุ่มซามูไร อยู่ในห้องนอนผู้หญิงนานๆมันดูไม่ดีหรอกนะ จัดการศพพวกนี้แล้วกลับห้องไปซะ อย่าลืมจัดเวรยามเฝ้าหน้าประตูห้องด้วยล่ะ”

   นายซามูไร พยักหน้าเก็บกวาดศพและออกไปในทันที  จะว่าไปเค้าก็หล่อดีเหมือนกันนะ ตัวไม่สูงมากแต่หุ้นดีใช้ได้เลย มีรอยแผลเป็นที่แขนด้วยน่าจะได้มาจากการต่อสู้แน่ๆ ดาบที่เขาถือเป็นสีดำทั้งเล่มแต่มือที่ถือดาบอยู่มีผ้าพันอยู่ระหว่างมือกับดาบจับ

“ค…คือว่า ”

“มีอะไรหรอคุณหนู”

“เลิกเรียกแบบนั้นซักทีได้ไหมคะ มันอึดอัดนะ”

“ก็เป็นลูกของจำนายนิน่า จะให้เรียกว่าอะไรล่ะ”

“ฉันชื่อ อ…” จู่ๆหัวหน้าก็เอามือมาปิดปากฉัน

“นี้คุณหนู ลืมอ่านคู่มือที่แจกไปใช้ไหม”

“คู่มือ?”

“อ่อ โทษที ฉันยังไม่ได้ให้ไปสินะ งั้นคืนนี้ฉันจะเล่าให้ฟังเองล่ะกัน”

  พอพูดจบ หัวหน้าหยิกกล้องกระดาษที่อยู่แถวนี้มาปูเป็นที่นอนสำหรับเค้า เธอนอนลงบนกล่องกระดาษนั้นใช้แขนหนุนแทนหมอน

“แล้วเธอจะยืนทื้ออยู่ทำไมล่ะ ไปนอนที่ของเธอสิ ”

ฉันกลับไปนอนที่เดิม หันหน้าเข้ากำแพงเพื่อหลบหน้าเธอ

“กลัวฉันหรอ ขอโทษทีนะ จริงๆแล้วเรามีกฎอยู่ว่าห้ามบอกชื่อจริงเพื่อกันความปลอดภัยน่ะ เราจะเรียกกันด้วยชื่อใหม่ที่ฉันเป็นคนตั้งให้ ที่นรกแห่งนี้พวกคนข้างนอกไม่ปรานีเธอหรอกนะ”

“งั้นหรอค่ะ”

“จริงสิ เมื่อกี้เธอมีอะไรจะถามฉันสินะ”

“ค่ะ นายซามูไรเมื่อกี้ที่มือซ้ายของเขา ทำไมต้องพันผ้ากับด้ามจับดาบด้วยล่ะ”

“จากข้อมูลที่ฉันศึกษามา เจ้านั้นน่ะ ด้วยมือขวา”

 น้ำเสียงของหัวหน้าเปลี่ยนไป ตอนที่พูดในที่ประชุมเสียงของเธอไม่ได้จริงจังแบบนี้ หรือว่า…

“มือขวานั้น ทำไมหรอค่ะ”

“หมอนั้นน่ะ ฆ่าคนรักของมัน ด้วยมือข้างนั้น……”