รักข้างเดียว

7.8

เขียนโดย LUCAS

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2561 เวลา 20.45 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,097 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 มกราคม พ.ศ. 2561 20.59 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) คะตะโอโมอิ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
   การที่เราได้เห็นคนที่เรารักนั้นมีความสุข เราเองก็จะมีความสุขไปด้วย ถึงเเม้ข้างในจิตใจเราจะไม่ได้คิดอย่างนั้นก็ตาม เเต่เราก็ต้องยอมรับความจริง เพราะมันได้เกิดขึ้นเเล้ว เเละไม่สามารถเปลี่ยนมันได้ คนไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ เเละนี่คือจุดเริ่มต้นของนิยายรักข้างเดียว คะตะโอโมอิ เหตุการณ์ที่ไม่ขาดฝันของเด็กหนุ่มที่ได้พบเธอคนนึง เขาได้รู้เลยว่าเธอผู้นั้นคือคนที่เขาตามหา ต้องมาตามหาความรักที่อาจจะเป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้ 
   ทุกคนเคยคิดว่า การได้เห็นคนที่คุณรักมีความสุขแค่นี้ก็เกินพอแล้ว แต่สำหรับผมมันไม่ใช่แค่การได้เห็นแต่มันต้องมาด้วยน้ำพักน้ำแรงที่ผมได้พยายามทำลงไปเพื่อทำให้คนที่ผมรักนั้น มีความสุข  “พูดมาขนาดนี้แล้วมาฟังเรื่องราวของผมกันเถอะเนาะ” 
   ผมชื่อโป้ครับ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเก่งเรื่องเรียนซักเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเรื่องฟุตบอลละก็ผมมั่นใจว่าไม่ด้อยไปกว่าใครแน่นอน
   ไม่ได้มั่นหน้านะแต่เก่งจริงๆ ไม่ได้โม้ เลยเถิดมาเยอะละ เข้าเรื่องเลยละกัน จะเริ่มเล่าเลยละนะ วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักแล้ววันนั้นเป็นวันแข่งฟุตบอลของระดับจังหวัด ซึ่งทีมของผมนั้นถูกฝ่ายตรงข้ามนำอยู่ 1 ลูก กับเวลาอันน้อยนิดถ้าดูเพียงผิวเผินแล้วไม่มีทางชนะแน่นอน กับผมที่เป็นตัวทำเกมส์ก็ไม่รู้เลยว่าตัวเองจะทำประตูได้รึป่าว เพราะมันยากมาก สำหรับพื้นสนามที่เปียกแล้วสภาพฝนที่ตกหนักมันแน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าไปทำประตู ผมได้แต่เฝ้าภาวนาขอให้มีโอกาสสักนิดที่จะทำประตูได้ถึงแม้มันจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม แต่แล้วเหตุการณ์วันนั้นก็ทำให้ผมไม่มีวันลืมไปได้เลย เธอคนนั้นคนที่กำลังเดินมา คนที่ทำให้ใจผมเต้นรัว เธอกำลังมองดูมาที่ผม หรือผมคิดไปเองรึป่าว แล้วส่งยิ้มมาให้ผมผมรู้สึกดีใจกับรอยยิ้มที่เธอส่งมาให้มันทำให้ผมรู้ว่าเวลาต่อจากนี้ไปผมจะต้องทำมันให้ดี และดียิ่งขึ้นหลังจากที่กรรมการทำการเป่าสัญญาณเขี่ยบอล ผมตะโกนดังลั่นสนามแล้วบอกว่าทุกคนพยายามเข้านะอย่าถอดใจเวลายังไม่หมด จากนั้นเพื่อนของผมก็เลี้ยงบอลขึ้นมา     ผมได้ตะโกนลั่นอีกทีว่าส่งบอลมาทางนี้ พอเพื่อนส่งบอลมาให้ผมจับบอลแล้วยิงทันที วินาทีนั้นผมได้แต่คิดไว้ว่ามันต้องเข้า ต้องเข้าให้ได้ ไม่เกิน 2-3 วินาทีบอลได้เข้าไป ผมดีใจพร้อมกับน้ำตาไหลออกมา ผมรีบหันกลับไปมองหาเธอคนนั้นแต่เธอกลับไม่อยู่แล้ว ผมรู้แค่ว่าถึงแม้จะไม่เจอเธอแล้ว ผมก็จะจำเธอแล้วจะจำตลอดไปเพราะผมมั่นใจว่าเธอคือคนที่ผมตามหามาตลอด
จบตอนที่1 คะตะโอโมอิ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา