ร่านรักทัณฑ์สวาทเพื่อนพ่อ นิยายชุดร่านไม่เลิก

 
      “เพิ่งจะตีสองเองเหรอ” เมธียกข้อมือขึ้นมาดูเวลาเขาคิดว่าใกล้เช้าแล้วซะอีกเพราะรู้สึกว่าหลับไปนานมาก ศีรษะยังคงปวดตุบๆ ดูเหมือนจะปวดมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ เขาเปิดประตูห้องเบาๆ เพราะอยากไปล้างหน้าให้สดชื่นสักหน่อย
        “อาธีขา ของอาธีจะใหญ่แค่ไหนนะ” ร่างขาวผ่องอวบอัดไร้ซึ่งอาภรณ์ปิดบังนอนอยู่บนเตียง ขาเรียวยาวแยกออกจากกันจนเห็นเนินสาว แม้ทั้งห้องจะมีเพียงแสงไฟสลัวๆ จากด้านนอก เมธีก็เห็นทุกอย่างชัดเต็มสองตาและเขามั่นใจว่าหูไม่ได้ฝาดด้วย
        “อาธี !” คาเมเลียอุทานแล้วค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง ในใจสั่งว่าให้หยิบผ้าห่มมาคลุมร่างกายแต่มือกลับไม่ยอมทำตาม
        “คะ คือ อาขอโทษ อามึนๆ เลยจำประตูผิด คิดว่าเป็นห้องน้ำ”
        “อาธีปวดหัวเหรอคะ ปวดมากไหม” คาเมเลียเดินไปหาเมธี มือเล็กๆ ของเธอประคองใบหน้าคมคายของเขาไว้แล้วถามด้วยความห่วงใย เขาคือผู้ชายคนเดียวที่อยู่ในความคิดคำนึงไม่ว่าจะยามหลับหรือยามตื่น
        “มะ ไม่ มากค่ะ … เมล หนูไม่ได้ใส่อะไรนะ”
        “เมลรู้ค่ะ อาธีเป็นคนเดียวที่ได้เห็นเมลแบบนี้ เมลไม่ยอมเป็นของใครทั้งนั้นนอกจากอาธี” เธอบอกแล้วกอดร่างล่ำสันที่ถวิลหามาเนิ่นนาน
        “เมล อาต้องไปแล้ว พ่อหนูมาเห็น อาตายแน่”
        “แค่นี้พ่อก็ไม่เห็นแล้วค่ะ” คาเมเลียปิดประตูแล้วลงกลอน
        “อาธีต้องรับผิดชอบเพราะมาขัดจังหวะ เมื่อกี้เมลจะเสร็จแล้วแต่อาธีก็พรวดพราดเข้ามา ทำให้เมลหายค้างเลย มาสิคะอาธี” คาเมเลียวางเท้าไปบนเก้าอี้ที่ใช้นั่งเวลาแต่งหน้า มือน้อยๆ ลูบไล้ไปที่เนินสามเหลี่ยม เธอเสียบนิ้วกลางเข้าไปจนสุดแล้วชักออกมา จากนั้นจึงรูดมันเข้าไปในปาก
        “ไม่อยากชิมเหรอคะ ว่าคาราเมลหยดนี้อร่อยแค่ไหน เมลรับรองว่าอาธีจะต้องติดใจ”
        “เมล อาทำไม่ได้ อาต้องไปแล้ว” เมธีไปยืนหน้าประตูแต่ร่างเล็กๆ ก็ขวางไว้
        “ถ้าอาธีเดินต่ออีกก้าวเดียว เมลจะร้องให้ลั่นบ้านเลยว่าอาธีจะปล้ำและที่สำคัญ อาธีจะไปไหนได้คะ แข็งซะขนาดนี้” คาเมเลียคว้าหมับไปที่ลำเนื้อของเมธี มันเป็นก้อนตุงๆ และแข็งราวกับหิน แค่จับก็ขนลุกไปทั้งกายไม่อยากคิดเลยว่าตอนที่มันทะลวงเข้ามาในนั้นจะเสียวซ่านเพียงใด
        “ปฏิเสธสิคะ ว่าอาธีไม่ได้คิดอะไรกับเมล ความห่างเหินความเย็นชาที่อาธีมีให้เมลช่วงหลังๆ คิดว่าเมลไม่รู้เหรอคะ เมลเห็นนะว่าอาธีแอบมองหน้าอกเมลบ่อยๆ จับมันสิคะ ตอนนี้และจากนี้มันเป็นของอาธีแล้ว เมลจะเป็นของอาธีคนเดียว” คาเมเลียนำมือใหญ่สั่นเทามาวางไว้บนหน้าอกขนาดสามสิบสี่บี
        “เมล อาทำ มะ ไม่ … อืมมมม” เมธีพยายามหาทางหนีแต่ปากก็โดนบดขยี้จนพูดไม่ได้และเมื่อความเป็นชายโดนควักออกมา สติก็ขาดกระจุย
        เขาซุกไซ้ไปทั่วลำตัวเพรียวบางแต่ส่วนสัดอวบอิ่มโค้งเว้างดงามลงตัวที่สุด หน้าอกที่เคยแบนราบเมื่อหลายปีก่อนตอนนี้มันทะลักทะล้นจนมือแทบจะกุมไม่หมด พ้นจากปทุมถันก็เป็นหน้าท้องแบนราบและเอวคอดกิ่ว ต่ำลงไปก็คือเนินสาวและสะโพกที่ผายออกได้อย่างพอเหมาะพอดีซึ่งรับกับช่วงขาเรียวยาว
        “อาธีขา ลิ้นก็ทำให้เสร็จได้ มันจริงไหมคะ เมลเคยใช้แต่นิ้วตัวเอง” เด็กสาวถามด้วยเสียงแหบพร่า เธอแทบจะไม่มีแรงยืนอยู่แล้วเพราะไฟรักของเขาทำให้เธอหมดแรง
        “อาจะทำให้ดู มาค่ะ” เมธีอุ้มคาเมเลียมาวางที่เตียงแล้วฝังหน้าไปที่กลางกายของเธอ
        เนินเนื้อบอบบางยังคงปิดสนิทเพราะไม่เคยมีชายใดล่วงล้ำมาก่อน กลิ่นของมันหอมหวานแสนเย้ายวนไม่เคยรู้เลยว่ากลิ่นความบริสุทธิ์จะทำให้คลุ้มคลั่งขนาดนี้
        เมธีลากปลายลิ้นไปที่กึ่งกลางจนกลีบเนื้อสีอ่อนแยกออกจากกัน คาเมเลียแอ่นหลังจนตัวลอยเพราะมันเสียวซ่านแทบขาดใจ มือเล็กๆ กำผ้าห่มแน่นจนทุกข้อของนิ้วแดงก่ำ ร้องดังก็ไม่ได้เดี๋ยวพ่อตื่น
        “อาธีขา เมล อ๊ายยยยย” ไม่กี่อึดใจตรงนั้นของเธอก็สั่นระริกและมีน้ำใสๆ ไหลเอ่อออกมามากมาย เธอนอนตาค้างตัวชาอยู่อย่างนั้นแล้วอาธีก็กวาดลิ้นไปทั่วเนินเนื้ออีกรอบโดยที่เธอไม่สามารถต้านทานอะไรได้เลย
        “เมลขา คาราเมลของหนูหวานจริงๆ ด้วย หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งอีก รู้ไหม” เมธีทาบร่างหนาไปบนลำตัวเพรียวบาง เขากระซิบกับเด็กสาวด้วยเสียงสั่นพร่าเพราะปรารถนาและต้องการเธอ
        “อาธีต้องมากินบ่อยๆ นะคะ หนูให้อาธีกินคนเดียว”
        “จ้ะ อาจะมากินบ่อยๆ เลย” เมธีรับปากไปส่งๆ แบบคนไร้สติเพราะตอนนี้เอาช้างมาฉุดก็หยุดไม่ได้แล้ว เขาอยากได้เธออยากครอบครองเธออยากยัดความเป็นชายเข้าไปในตัวเธอ
        “อาธีขา รออะไรอยู่ล่ะคะ” คาเมเลียเว้าวอน เขาเอาแต่จูบอยู่นั่นแหละแต่ไม่ยอมไปต่อสักที เธอไม่ได้อยากจูบอย่างเดียวซะหน่อย
        “อากลัวเมลเจ็บ” ถึงความยับยั้งชั่งใจจะหมดลงแต่ความห่วงใยในตัวเธอยังเต็มเปี่ยม เขารักและเอ็นดูคาเมเลียมาเสมอ พอเธอเป็นสาวจากความรักบริสุทธิ์มันก็เปลี่ยนไปเขาเลยทำตัวเหินห่างเพื่อไม่ให้ทุกอย่างมันเกินเลย
        “เมลรู้ว่าอาธีไม่มีวันทำให้เมลเจ็บเพราะอาธีรักเมล” คาเมเลียกดสะโพกของเมธีให้ต่ำลงแล้วบดบี้เนินสาวไปกับท่อนเนื้อใหญ่ยาว
        สายตาหวานเชื่อมที่เมธีจ้องอยู่แทบจะเผาทุกอย่างให้กลายเป็นจุณเขาไม่เคยรู้ว่าความอ่อนโยนและนุ่มนวลจากเด็กสาวจะทำให้หนุ่มใหญ่แบบเขายอมสยบแทบเท้าเธออย่างง่ายดาย
        เมธีส่งลำเนื้อเข้าไปช้าๆ มันตอดตุบๆ ไปตลอดทางแต่ก็อดทนดันมันเข้าไปให้ลึกขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดเขาก็เป็นคนแรกที่ได้ครอบครองทั้งร่างกายและหัวใจของคาเมเลีย