นักรบพันธุ์โหด ตอน หวงจือชิน Secson 1

บ้านท่านทูตอากิระ เวลา 20.10 น.

อาชินสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับสัญญาณเตือนบางอย่างจาก โปรแกรมใหม่ที่อาชินตั้งชื่อให้ภายหลังว่า "AR-9" มันเป็นโปรแกรมที่อาชินแอบติดตั้งทั่วบ้านเพื่อทดสอบมัน และใช้ควบคู่กับโปรแกรมไมคอนด้วยซึ่งหน้าที่ของเจ้าโปรแกรมAR-9 คือระบบรักษาความปลอดภัยที่ใช้สแกนจากคลื่นความร้อนของบุคคลภายนอก หรือแบบดีม่อนซึ่งหากมันพบความผิดปกติมันจะส่งเสียงร้องเตือนทันที อาชินคิดว่าเพื่อนๆของเขาคงได้ยินกันหมดแล้ว อาชินทำการเปิดแท็ปเล็ตขนาดเล็กที่เขาสร้างขึ้น ทำการใช้โปรแกรมไมคอนแล้วฉายออกมาเป็นโฮโลแกรม 4 มิติ

     ภาพที่เขาเห็นคือจำนวนดีม่อนหลายสิบตัวบุกเข้ามาในตัวบ้านแล้ว ลักษณะของมันเหมือนมนุษย์แต่ผิวหนังแห้งเหมือนเนื้ออบ ไม่มีดวงตาถือดาบ ขวาน หอก กับปืน อาชินค้นหาตามแผนที่พบว่าพวกมันกระจายเกือบทั่วบ้าน แต่ยังมาไม่ถึงแถวห้องนอนดังนั้นอาชินใช้โปรแกรมAR-9 ปิดประตูเชื่อมทางเข้าที่แน่นหนามาก สลับใช้กับโปรแกรมไมคอนปิดล็อคการใช้รหัสในการเปิดประตู แบบปิดตายวิธีเดียวที่จะเปิดได้นั้นคือต้องใช้โปรแกรมไมคอนเท่านั้น ไม่นานนักประตูของอาชินเปิดออกซึ่งนั้นคืออาหมิงนั้นเอง

     อาชินคว้าแท็ปเล็ตสีกลมท่าอันหนึ่งมาและวิ่งตามอาหมิงมาติดๆ เขาเห็นพี่น้องของเขาวิ่งไปที่ห้องใต้ดินอย่างร้อนรนแต่ไม่มีใครกล้าส่งเสียงเท่าไหร่ เหล่าเด็กโตจะพยายามคุมไม่ให้มีการแตกแถว ส่วนมากพวกเขาจะตามไปทีละห้องเพื่อรับเด็กเล็กมา พวกเขามาถึงห้องใต้ดินกันแล้ว ต่างก็รีบพากันลงมาอยู่ข้างใต้นี้กันอย่างรวดเร็ว เด็กที่อายุน้อยกว่าอาชินมีหวาดกลัวเล็กน้อย ซึ่งตรงข้ามกับเขาและพี่รุ่นโตซึ่งแต่ละคนเตรียมอาวุธมากันแล้ว

     "พวกมนุษย์ดิบ มันมาได้ไงว่ะ" หยางซื่อหลานพูดด้วยเสียงเคร่งเครียดมาก

     มนุษย์ดิบจัดเป็นดีม่อนประเภทหนึ่งที่เรียกว่า อันเดธ ซึ่งคือร่างกายของมนุษย์ที่ยังไม่เน่าเปื่อย และถูกสิงสู่โดยวิญญาณสัมภเวสีที่ตกภายใต้การทำสัญญากับหมอผี เพื่อที่จะได้กลับมามีชีวิตอีกครั้งโดยแลกกับการตกเป็นทาสของหมอผี ซึ่งการปรากฎของมนุษย์ดิบย่อมแปลว่าหมอผีอยู่ที่นี้ ซึ่งหากพวกเขาเล่นงานหมอผีได้พวกมนุษย์ดิบก็จะสิ้นฤทธิ์ แต่ปัญหาคือพวกอาชินยังไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้เลยหากเทียบกับพวกเด็กโต แต่พวกรุ่นพี่ก็ดันมีจำนวนที่น้อยกว่า

     "อาชิน ส่งความช่วยเหลือไปหรือยัง" หยางไป๋เฟยถามขึ้น

     ยังไม่ทันที่อาชินจะเอ๋ยถามก็ได้ปรากฎร่างจิตของใครคนหนึ่งขึ้น ซึ่งนั้นคือ หวงเซียนผาง นั้นเองและตอนนี้มีสีหน้าที่ร้อนรนอย่างมาก แม้ว่าทหารหนุ่มจะรับรู้ได้ว่าเด็กๆอยู่ในห้องใต้ดินครบแล้วก็ตาม อาชินเช็ดผ่านกล้องวงจรปิดอีกครั้งหนึ่งพวกมนุษย์ดิบพังข้าวของภายบ้าน และตอนนี้มันมาถึงหน้าประตูที่จะเชื่อมทางไปสู่ห้องนอนของพวกเขาแล้ว

     "พวกนายไม่เป็นอะไรกันนะ" หวงเซียนผางถาม

     "ไม่ครับ ต้องขอบคุณโปรแกรมของอาชิน ไม่งั้นพวกเราคงไหวตัวกันไม่ทัน" หวงซื่อเจียงตอบ

     "ตอนนี้พ่อกับทหารคนอื่นๆกำลังรีบมาช่วย พ่ออยากให้ลูกกับพี่คนอื่นๆถ่วงเวลาเอาไว้... พ่อรู้ว่าฝ่ายลูกอาจเสียเปรียบแต่จงเอาสิ่งที่เรียนรู้และประสบการณ์มาใช้ได้เลย เข้าใจไหม" หวงเซียงผางสั่งกับลูกชายของเขา

     ระหว่างที่พวกเด็กโตกำลังประชุมกันอยู่นั้นโปรแกรมAR-9 ก็ร้องเตือนเขาอีกครั้งซึ่งอาชินใช้โปรแกรมไมคอนเชื่อมต่อ เข้ากับกล้องวงจรปิดอีกรอบหนึ่ง เขาพบร่างชายใส่เสื้อแจ็คเก็ตมีฮู้ดสีดำสนิท เดินทางที่กำลังจะมุ่งตรงไปยังห้องทำงานของท่านทูตอากิระ และที่อาชินสังเกตเห็นคืออีกฝ่ายเตรียมอุปกรณ์ไฮเทคมา มันมีไว้เพื่อการแฮกโดยเฉพาะ..... อาชินหันไปมองทางพวกหวงซื่อเจียง เขาเข้าใจทุกอย่างแล้ว

     "ผมไปด้วยครับ" อาชินพูดอย่างมุ่งมั่น ทำเอาทุกคนแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง โดยเฉพาะหวงเซียงผาง

     "อาชิน นายบ้าไปแล้ว นายยังไม่เคยลงสนามจริงนะ เดียวก็ตายหรอก" อาเจี๋ยพูด

     "ฉันไม่ได้บ้า ฉันมองแผนการบุกรุกครั้งนี้ออกแล้ว พวกนี้ไม่ได้มาฆ่าพวกเราแต่มาเบี่ยงแบนความสนใจต่างหาก เป้าหมายของพวกมันคือโต๊ะทำงานของแม่อากิ" อาชินพูดและโชว์ภาพโฮโลแกรมขึ้น ชายผู้สวมใส่เสื้อแจ็คเก็ตฮู้ดคนนั้นพยายาม จะแฮกระบบของโปรแกรมAR-9 แต่อาชินตอบโต้งด้วยการบล็อคอีกฝ่าย ซึ่งเขารู้ดีว่ามันทำได้แค่ถ่วงเวลาเท่านั้น

    "นายกำลังจะบอกว่าพวกนี้มาเพื่อเอาข้อมูลของแม่อากิ ที่เก็บไว้บนโต๊ะคอมนั้นอ่ะนะ" อาหลงกล่าว                        

    "ใช่ แต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะเอาข้อมูลอะไรแต่พวกเราต้องขวางทางมัน จะให้มันเอาไปไม่ได้เด็ดขาด.... และถ้าพวกนายไม่ไหวฉันก็จะไม่บังคับ" อาชินพูดทิ้งท้าย

    ทุกคนต่างพากันมองหน้ากันไปมองหน้ากันมา ก่อนจะหันมาทางหวงเซียงผางที่น่าจะตัดสินใจ ดีที่สุดในตอนนี้ซึ่งเขาได้มองตาของอาชินแล้ว มันอดคิดถึงเจ้าญาติผู้บ้าระห่ำหวงอี้เต๋อไม่ได้จริงๆ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆถ้าชายหนุ่มร้องห้าม เขาก็เชื่อว่าเด็กคนนี้ก็แอบออกไปอยู่ดีดังนั้นเขาขอเลือกไม่ขวางละกัน

    "ถ้าสมมุติว่าฉันอนุญาต นายบอกมาสิว่านายมีแผนอะไร"

                                               +++++++++++++++++++++++++++++