นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  51 วิจารณ์
  73.17K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

28) ตอนที่ 28 ความวิตกกังวล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
โรงพยาบาลจิตเวช เวลา 10.20 น.
กุลชาติพาคนทั้งครอบครัวและคุณเยาวลักษณ์มาเยี่ยม มธุสรหลังจากที่ได้รับข่าวดีว่าเธอกับลูกเริ่มสื่อสารกับคนรอบข้างมากขึ้น ซึ่งเยาวลักษณ์เชื่อสุดใจแล้วว่า เพราะแท็กทำให้สองแม่ลูกกลับมาเป็นปกติและทำให้เยาวลักษณ์มีความหวัง ว่ามธุสรกับมธุกรจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง แต่เพื่อให้แน่ใจเธอจึงตัดสินใจมาพบกับหมอณัฐฐาที่เป็นคนรักษาทั้งสอง แต่สำหรับกุลชาติและอรุณานั้นไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ที่แท็กนั้นเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องอันตราย แถมยังติดต่อกันไม่ได้ทำให้อรุณานั้นอดห่วงหลานคนนี้ไม่ได้จริงๆ
    "คุณกุลชาติค่ะได้ข่าวของแท็กไหมค่ะ" เยาวลักษณ์หันมาถามกุลชาติระหว่างที่รอหมอณัฐฐา
    "ไม่เคยครับทั้งผม สายป่าน และคุณแม่ติดต่อเขาไม่ได้เลยครับ" กุลชาติตอบอย่างเป็นกังวลมาก ใจจริงเขาแค่อยากพามาให้แม่ได้รู้จักกับหลานอีกคนเท่านั้น แต่ทำไมกลับตาลปัตรเป็นแบบนี้ได้ยังไง แล้วหากแท็กเป็นอะไรขึ้นมาเขาจะบอกกับจ่าสิบเอกสายลมว่าอย่างไร
    "ไม่เป็นไรนะลูกแม่เชื่อว่าแท็กจะต้องปลอดภัย" อรุณาพูดให้กำลังใจลูกชายของเธอที่กำลังโทษตัวเองอยู่ ไม่นานนักหมอณัฐฐาก็มาพอดีพร้อมกับสารวัตรภาธรที่ตามมาข้างหลัง ซึ่่งทำให้กุลชาติต้องวางเรื่องของแท็กเอาไว้ก่อน
    "ถ้าจะคุยเรื่องของคนไข้ณัฐแนะนำให้มาคุยที่ห้องดีกว่าค่ะ"
    หมอณัฐฐาตัดสินใจพาทุกคนมาที่ห้องคุยส่วนตัวซึ่ง หมอณัฐฐาจะใช้พูดคุยกับคนไข้ซึ่งเมื่อเธอนั้นเปิดประตูเข้ามา พวกเยาวลักษณ์ก็ได้พบกับมธุสรและมธุกร นั่งรอหมอณัฐฐาและพวกเยาวลักษณ์ เมื่อได้เจอเพื่อนรักที่ตอนนี้จำเธอได้แล้ว เยาวลักษณ์ก็ดีใจและกอดเพื่อนกับหลานรักของเธอ ส่วนมธุกรก็กอดสายป่านเช่นกันกุลชาติกับอรุณาชื่นใจแทนสายป่านไม่ได้ เพราะนี้คือช่วงเวลาที่เธอนั้นรอคอยมาตลอด ทั้งหมดนั่งลงตามหมอณัฐฐาเพื่อพูดคุยกัน
    "คุณหมอค่ะสรเขาตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้างค่ะ" เยาวลักษณ์ถามหมอณัฐฐาด้วยความอยากรู้ หมอณัฐฐาหันไปมองมธุสรก่อนจะหยิบแฟ้มประวัติการรักษาออกมา
    "เท่าที่ดูตอนนี้คุณมธุสรกับน้องผึ้งเริ่มอาการดีขึ้นเรื่อย และเริ่มสื่อสารกับคนรอบข้างมากขึ้นที่สำคัญจิตใจของทั้งคู่ดีขึ้นด้วย นับว่าเป็นเรื่องน่ายินดีมากๆค่ะ" หมอณัฐฐาพูด ทำให้พวกเยาวลักษณ์นั้นดีใจอย่างมาก
    "แล้วคุณมธุสรกับน้องผึ้งจะได้ออกจากโรงพยาบาลไหมค่ะ" อรุณาถามขึ้น
    คำถามนี้ทำให้ทุกคนเงียบกันหมดเพราะพวกกุลชาติยังจำได้ว่า หลังจากศาลมีคำสั่งสูงสุดลดลงจากประหารชีวิต เป็นจำคุกตลอดชีวิตแต่เนื่องจากอาการป่วยของมธุสร ศาลจึงให้มารักษาตัวก่อนเพื่อไปรับโทษนั้นทำให้สารวัตรภาธรกับกุลชาติ ไม่ค่อยยินดีกับข่าวนี้สักเท่าไหร่ แถมยังมีอันเดธกับนายย้งจะหมายชีวิตอีก มธุสรเหมือนจะอ่านใจคนทั้งสองออกว่าคิดอะไรอยู่ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้เธอรู้ว่าหากออกนอกโรงพยาบาลเมื่อไหร่ ที่หมายที่เธอต้องไปคือคุกเท่านั้นเพื่อชดใช้กรรมที่เธอได้กระทำไว้ แต่ที่มธุสรห่วงที่สุดคือลูกสาวของเธอเท่านั้น
    "สิ่งเดียวที่ฉันกังวลที่สุดคือเรื่องของผึ้งมากกว่า หากไม่มีฉันลูกจะเป็นยังไงเท่านั้นเอง" มธุสรพูดขึ้น
    "สรอย่าพูดแบบนั้นสิแกต้องอยู่กับลูกต่อไปนะ" เยาวลักษณ์พูดเชิงให้กำลังใจเพื่อนรัก และมธุสรก็มาจับมือเยาวลักษณ์เหมือนกับ ต้องการตั้งความหวังไว้กับเธอ
    "เยาวถ้าฉันต้องกลับเข้าไปอยู่ในคุกจริงๆ ฉันฝากผึ้งได้ไหม" มธุสรพูดอย่างอ้อนวอน ซึ่งแน่นอนว่าเพื่อนร้องขอทำไมเธอจะทำให้ไม่ได้ เธอจึงจับมือตอบและส่งสายตาในการตอบแทน ทั้งสองเข้าใจความหมายของกันและกันดี เมื่อจัดการธุระของลูกแล้วต่อไปก็คงเป็นเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้
    "พวกมันมาตามล่าฉันใช่ไหมค่ะสารวัตร" มธุสรถามสารวัตรภาธร
    "ใช่ครับ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับทางพวกผมตรึงกำลังไว้หมดแล้ว ยังไงก็บุกมาไม่ได้แน่นอนครับ" สารวัตรภรธรพูดเพื่อให้อีกฝ่ายนั้นสบายซึ่งมันไม่ได้ผล
    "สารวัตรอย่าหลอกฉันเลยค่ะ ฉันสังเกตว่าสารวัตรใช้กำลังตำรวจมากกว่าที่คิด มันแสดงให้เห็นว่าพวกมันไม่ได้คิดบุกมาแค่ 7 คน แต่มันอาจมามากกว่านั้น หากเป็นแบบนั้นฉันพร้อมชดใช้กรรมทั้งหมดแต่ขอแค่อย่าให้ลูกต้องโดนไปด้วย"
    "อย่าพูดแบบนั้นสิครับคุณมธุสร" กุลชาติก็ช่วยพูดให้กำลังใจอีกแรง แต่ในระหว่างที่สถานการณ์ตึงเครียดแบบนี้ กลับมีเสียงหนึ่งที่เปี่ยมด้วยความหวังและไร้เดียงสาดังขึ้น
    "แม่จะไม่เป็นไรแน่นอนค่ะ เพราะแท็กสัญญาแล้วว่าจะไม่ให้ใครทำอะไรผึ้งกับแม่แน่นอน" มธุกรหันมาพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ จนคนทั้งห้องเงียบกริบมาก ทำให้หมอณัฐฐานั้นนึกถึงเหตุการณ์ในตอนที่นายย้งบุกโรงพยาบาล แต่ก็ได้แท็กเป็นคนช่วยเอาไว้ไม่งั้นก็คงจะมีคนเจ็บล้มตายอีกมาก ที่สำคัญแท็กยังมีส่วนที่ทำให้มธุกรกลับออกมาจากโลกสมมุติ มาสู่โลกแห่งความเป็นจริงและกำลังใจยังดีกว่าเมื่อก่อนมาก
    "จะว่าไปแล้วผึ้งบอกน้าได้ไหมทำไมถึงรู้ชื่อแท็กได้ยังไง ในเมื่อตอนนั้นไม่มีใครบอกเลยว่านี้ใคร" เยาวลักษณ์ถามด้วยความสงสัย ซึ่งมธุกรยิ้มอย่างมีเลศนัยราวกับว่าเธอมีความลับ ร่วมกับแท็กที่บอกใครไม่ได้
    "ความลับค่ะผึ้งบอกไม่ได้แต่ผึ้งเชื่อว่า แท็กไม่ปล่อยให้แม่กับผึ้งเป็นอันตรายแน่นอนแท็กสัญญาแล้ว" มธุกรพูดอย่างมั่นใจมาก
    เมื่อมีการกล่าวถึงแท็กแล้วทำให้สารวัตรหนุ่มสงสัยไม่ได้ว่า บุคคลที่สัญญากับเด็กสาวตรงหน้านั้นหายไปไหน ตอนนี้ก็แทบจะเกือบเดือนแล้วเขายังไม่เห็นแท็กปรากฎตัวออกมาเลย นอกเสียจากว่าตอนนี้ทางนั้นก็กำลังเตรียมตัว ที่จะรับมือกับพวกอันเดธเหมือนกัน ตอนนี้ยังไม่มีใครพูดอะไรเลยหลังจากที่มธุกรบอก
                                          
                                     
                                                            +++++++++++++++++++++++++++++      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา