นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  51 วิจารณ์
  73.17K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

51) ตอนที่ 51 เจรจา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ห้องสอบสวน สถานีตำรวจใหญ่ เวลา 23.11 น.

   "ตลกมากนะพวกคุณสามคนทำลายงานของพวกผมย่อยยับ ยังมีหน้ามาบอกว่าจะมาให้ร่วมมือกันงั้นเหรอ" สารวัตรภาธรพูดยังเดือดดาลอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

   ย้อนกลับไปเหตุการณ์ก่อนหน้านี้สารวัตรภาธรได้รับแจ้งจากพลเมือง ว่าเกิดคดีฆาตกรรมที่เกิดจากอันเดธซึ่งเมื่อรุกมายังที่เกิดเหตุ เขาพบโจทย์ใหญ่สามคนที่อยู่พร้อมกับศพสามคน ที่ไม่ใช่ใครที่ไหนคือครอบครัวที่ยังเหลืออยู่ของนายบึ๊ก แต่ที่เขาโมโหมากที่สุดคือการที่ฝ่ายโจทย์ที่ทำให้ภาพลักษณ์ของตำรวจแย่นั้น อยู่ดีๆมาขอร่วมงานในการล่าอันเดธครั้งนี้ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะกุมเบาะแสบางอย่างไว้ก็ตาม

   "พูดแบบนี้แปลว่าปฎิเสธใช่ไหม" หยางเสี่ยวฟงถามตรงๆขึ้นมา ทำเอาสารวัตรหนุ่มนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง

   "คุณมีเป้าหมายอะไรกันแน่" สารวัตรภาธรเริ่มสงบอารมณ์แล้วยิงคำถามใส่

   สารวัตรภาธรรู้จักชื่อเสียงของหยางเสี่ยวฟงดีผู้มีฉายาว่า "ยมทูตเนตรน้ำเงินทมิฬ" ซึ่งชายหนุ่มตรงหน้าสารวัตรนั้นเป็นลูกนอกสมรสของตระกูลหยางใหญ่ แต่ประเด็นคือในประวัติที่เขาให้จ่าผลสืบมา หยางเสี่ยวฟงเป็น "ลูกสาว" ของ "หยางจื่อโฮ" ซึ่งมันสวนทางกับภาพลักษณ์ของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขามาก ข้อมูลก็ไม่ได้บอกอะไรมากนอกจากประสบการณ์ด้านรับราชการทหารเท่านั้น สารวัตรภาธรสันนิฐานว่าคงเพราะหยางเสี่ยวฟง เป็นบุตรบุญธรรมของเอกอัครราชทูตอากิระทำให้บางข้อมูลเป็นความลับ

    "ผมว่าคุณอาจมีคำถามมากกว่านั้นแต่ไม่กล้าจะถาม... ยกตัวอย่างเช่น ในประวัติที่คุณเจอผู้ชายที่ชื่อ หยางจื่อโฮ มีลูกสาวนอกสมรสชื่อ หยางเสี่ยวฟง แต่ที่คุณเจอกลับเป็นผู้ชายซึ่งรูปประพันธ์ไม่ตรงกันเลย นี้ใช่ไหมที่คุณสงสัยจริงๆ" หยางเสี่ยวฟงเปรยออกมาด้วยเสียงเรียบๆ แต่สารวัตรภาธรสะดุ้งทันที

    "แล้วถ้าผมถาม คุณจะตอบว่ายังไง" สารวัตรภาธรถามแบบใจดีสู้เสือ

    หยางเสี่ยวฟงพลิกดูรูปภาพของเด็กผู้หญิงใส่กระโปรงสีกลมท่า ไว้ผมสั้นประบ่ากำลังขี่จักรยานสามล้ออยู่ใครเห็นรูปนี้ ต่างก็จะชื่นชมว่าเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักน่าเอ็นดู แต่ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าภายใต้ใบหน้าซื่อๆนั้นซ่อนความเจ็บปวดบางอย่างไว้ ความเจ็บปวดของเด็กอายุ 2 ขวบที่ไม่มีใครสนใจหรือเหลียวแล ชายหนุ่มตัดสินใจคว่ำรูปนั้นกับโต๊ะแล้วยื่นคืนสารวัตรภาธร

     "เด็กหญิงในรูปคืออดีต... ผมคือปัจจุบันของเธอ คำตอบนี้ใช้ได้ไหมสารวัตร" คำตอบเรียบๆของหยางเสี่ยวฟง แต่ไม่รู้ทำไมสารวัตรภาธรอึ้งจนเขาลืมคำถามไปหมดสิ้น แต่ยังไงเขาต้องตั้งสติเอาไว้เพื่อทำงานต่อ

     "คำถามอีกข้อคุณยังไม่ได้ตอบเลย"

     "ผมขอเปลี่ยนคำตอบเป็นแบ่งข้อมูลละกันนะ การกำจัดอันเดธคือเป้าหมายรองแต่ที่ผมกับรุ่นน้องอีกคนตามล่าจริงๆ คือคนที่ไปเปลี่ยนวิญญาณให้กลายเป็นอันเดธต่างหาก"

     "เดียวนะคุณกำลังจะบอกว่ามีคนที่สามารถสร้างอันเดธได้งั้นเหรอ" สารวัตรภาธรถามด้วยความสงสัย ถือว่าเป็นเรื่องที่แปลกใหม่สำหรับตำรวจหนุ่มอย่างมาก เขาไม่แน่ใจว่าหมวดฮันโดมีความรู้เรื่องนี้ไหม

     "ใช่ ผมสองคนแกะรอยมาถึงที่นี้แต่เบาะแสที่ได้มามันไม่พอ นอกจากเรารู้แค่ว่ามันไปเอาคนที่เพิ่งตายไม่นานมาก แต่แรงแค้นจัดเต็มมาเปลี่ยนเป็นอันเดธ และถ้าคุณถามว่าทำแบบนั้นทำไม...ผมตอบได้แค่ว่าอยากสร้างความวุ่นวายเท่านั้น"

     "เมื่อกี้คุณบอกว่าสองคนแล้วเด็กอีกคนละ"

     "เจ้าแท็กนะเป้าหมายจริงๆคือมันแค่มาเป็นตัวแทนของปู่ มาเยี่ยมครอบครัวญาติที่อยู่ที่นี้เท่านั้นผมก็ไม่คาดคิดว่ามันจะโดนลากแห่เข้าไปเพราะอันเดธที่เป้าหมายของผมสร้าง ดันเล็งคนใกล้ตัวของญาติมันเอาไว้เรื่องเลยเป็นแบบนี้"

     ถึงแม้ว่าจะได้รู้เหตุผลของอีกฝ่ายแต่สารวัตรภาธรกลับรู้สึกได้ว่า ฝ่ายหยางเสี่ยวฟงนั้นอมข้อมูลบางอย่างเอาไว้ นั้นหมายความเอาเข้าจริงๆก็ไม่ได้ให้ความร่วมมือจริงๆ แต่หากเขาคิดพิจารณาแล้วให้อยู่ในสายตาย่อมดีกว่า และอาจจะควบคุมตัวได้ง่ายกว่าเพราะอย่างน้อยๆทางนั้นน่าจะไว้หน้ากันบ้าง ระหว่างที่คิดนั้นสารวัตรภาธรไม่รู้ว่ากำลังโดนหยางเสี่ยวฟงอ่านความคิดอยู่ ชายหนุ่มพบว่าทางฝั่งตำรวจเองก็มีหน่วยต่อต้านอันเดธ ซึ่งถูกฝึกโดยหมวดฮันโดนั้นน่าจะเป็นกำลังหลักในการต่อกรฝูงอันเดธได้

     "คนใกล้ตัวเหรอเท่าที่ผมรู้มาอันเดธไม่ได้เล็งสายป่านลูกสาวของคุณกุลชาตินี่" สารวัตรภาธรพูดพร้อมขมวดคิ้ว

     "ผมไม่ได้หมายถึงสายป่านแต่หมายถึงเด็กที่ชื่อ มธุกร"                  

     "เรื่องนั้นผมรู้แต่แท็กรุ่นน้องของคุณเกี่ยวอะไรกับลูกสาวของคุณมธุสร"

     "มันมีเหตุผลของมันแต่คุณสารวัตรน่าจะขอบคุณมันนะ เพราะถึงมันจะป่วนงานของคุณแต่ก็จัดการอันเดธให้ตั้ง 2 ตัว เชียวนะ" คำพูดมาดกวนๆของหยางเสี่ยวฟงนั้น มันอดที่จะไม่ให้สารวัตรภาธรอยากถีบหน้าจริงๆ

     สักพักจ่าผลก็เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกระซิบข้างหูสารวัตรภาธร ซึ่งเพราะพลังฟินิกซ์ทำให้หยางเสี่ยวฟงมีประสาทหูที่ดีเยี่ยม ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่ามีแขกที่คาดไม่ถึงได้เดินทางมาที่นี้ แสดงว่าเรื่องนี้คงจะรุนแรงเกินไปจนทำให้ต้องถ่อสังขารมาที่นี้ สารวัตรภาธรที่ไม่รู้ว่าหยางเสี่ยวฟงรู้แล้วนั้นหันมาให้ความสนใจต่อ  

     "มีคนอยากมาพบคุณ และเหตุการณ์ต่อจากนี้ผมค่อยตัดสินใจว่าจะให้คุณมาเป็นส่วนหนึ่งของทีมผมไหม"

     "ใครอยากมาพบผม" หยางเสี่ยวฟงแกล้งทำเป็นไม่รู้ถามขึ้น

     "คุณจะได้รู้ถ้าตามผมมา" สารวัตรภาธรพูดจบก็ลุกขึ้นไปเปิดประตูให้ หยางเสี่ยวฟงบิดขี้เกียจก่อนจะลุกจากเก้าอี้ และเมื่อเดินเลยผ่านประตูและตัวของสารวัตรภาธรก็ยังไม่วาย ทิ้งวาจากวนๆใส่อีกฝ่าย

     "สารวัตรตอนนี้ผมเป็นผู้ชายแล้วนะ ไม่ต้องสุภาพบุรุษเปิดประตูให้ก็ได้...ผมไม่ค่อยพิศวาสเท่าไหร่"

 

 

 

                                                             ++++++++++++++++++++++++

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา