นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ห้องพักของแท็ก
ผ่านมาได้ 4 อาทิตย์กว่าๆแล้วที่แท็กนั้นต้องรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ด้วยพลังที่พื้นฟูอาการบาดเจ็บที่รวดเร็วทำให้หมอและพยาบาลต่างแปลกใจที่เขาพื้นตัวเร็วมาก ซึ่งนั้นทำให้เขานั้นอาจได้ออกจากโรงพยาบาลเร็วๆนี้แน่นอน แม้ว่าพลังฟินิกซ์จะทำหน้าที่เยียวยารักษาอาการบาดเจ็บก็จริง แต่ส่วนหนึ่งก็มาจากมธุกรที่คอยดูแลแท็กในช่วงที่นอนติดเตียงอยู่ ช่วงเวลานั้นเป็นอะไรที่ทำให้เขานั้นสุขใจอย่างมาก ไม่ใช่เพราะได้อยู่กับเธอแต่เป็นเพราะการที่แท็กได้เห็นรอยยิ้มที่สดใสชุบชื่นหัวใจของมธุกรต่างหาก เพียงเท่านี้ก็เท่ากับว่าเขาทำสำเร็จแล้ว
    "ขอคุยเป็นการส่วนตัวได้ไหมค่ะ" มธุสรหันไปพูดกับจ่าผล ซึ่งจ่าผลก็ยอมปล่อยให้เธอคุยกับแท็กตามลำพัง แต่แท็กคิดว่าจ่าผลคงเฝ้าอยู่หน้าประตูห้องนั้นแหละ
    "เป็นยังไงบ้างละแท็ก หมอว่าไงบ้าง" มธุสรกล่าวอ่อนโยนกับแท็ก มันทำให้เขาผ่อนคลายพอสมควร
    "เริ่มดีขึ้นแล้วครับน้า ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมผมแต่ว่า... ผมอยากให้น้าสรซ่อนตัวดีกว่านะครับ มันอันตราย"
    แทนที่จะห่วงตัวเองยังมีเวลาห่วงคนอื่นจริงๆ นี่คือสิ่งที่มธุสรคิอในใจ เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมธุกรลูกสาวของเธอจะเผลอหลงชอบแท็ก ทั้งๆที่แท็กนั้นไม่ใช่ผู้ชายด้วยซ้ำและตัวมธุสรก็ยอมรับว่าไม่ได้รังเกียจแท็ก ตรงกันข้ามเธอชื่นชมในความเป็นสุภาพบุรุษในตัวของเด็กที่อยู่ตรงหน้าต่างหาก ซึ่งหากเริงฤทธิ์สามีเก่าที่ตายไปแล้วได้สักครึ่งหนึ่งของแท็ก อะไรๆมันก็คงจะดีกว่านี้ก็ได้
     "ไม่ต้องห่วงน้าหรอก ห่วงตัวเองบ้างเถอะเรานะ" มธุสรพูด
     "แค่นี้ไม่สะเทือนกระดูกผมหรอก.... แต่ทำไมน้าถึงมาหาผมละครับ" แท็กถามตรงๆ
     "น้ามีเรื่องอยากขอร้องแท็กหน่อยได้ไหม ถ้าผ่านเรื่องร้ายเหล่านี้ไปแล้วนะน้าฝากดูแลมธุกรได้ไหม" คำพูดของมธุสรทำเอาแท็กถึงกับอึ้งพูดไม่ออกเลยทีเดียว
     คำพูดของมธุสรทำให้แท็กนั้นแทบอยากกระทืบพวกโลกสวยเป็นบ้า ข่าวก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นพวกที่ชอบประท้วงให้มธุสรรับโทษสูงสุคคือประหารชีวิต หึ ! แท็กอยากรู้เหมือนกันว่าหากพวกมันมีลูกสาว หลานสาว พี่สาว น้องสาว ถูกกระทำแบบมธุกร พวกมันจะยังทำตามกฎหมายอย่างที่ปากพูดไหม หากครอบครัวตัวเองไม่ได้รับความเป็นธรรม เหมือนที่ท่านทูตอากิระสอนเขานั้นแหละว่า คนเราหากไม่โดนกับตัวเองจะไม่มีวันเข้าใจสิ่งที่คนอื่นเผชิญมา ดังนั้นเราควรมีความเห็นอกเห็นใจอย่าซ้ำเติมกันและกัน มธุสรเห็นแท็กกำมือทั้งสองแน่นพร้อมแสดงสีหน้าโกรธจนออกนอกหน้า เธอจึงจับมือของแท็กเพื่อให้เขาคลายมือ
     "อย่าทำแบบนี้แท็ก เราโกรธไปก็ไม่ได้ทำให้น้าพ้นโทษหรอกนะ... มีเพียงอย่างเดียวที่เราจะช่วยน้าได้คือเรื่องของผึ้งเท่านั้นแหละ พวกไอ้แป๋วต้องตามมาเล่นงานผึ้งเพื่อทรมานจิตใจของน้าแน่นอน ถ้าน้าจะถูกมันฆ่าตายก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ขอแค่อย่างเดียวคือลูกสาวของน้าต้องไม่รับกรรมที่น้าก่อเท่านั้น..."
     "จะไม่มีใครโดนกระทำอะไรทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นน้าสรหรือผึ้ง" แท็กพูดแทรกขึ้น
     ใช่ ! สองแม่ลูกเป็นเหยื่อกามของ 7 ชาติชั่วแล้วไม่ได้รับความยุติธรรม แต่สังคมจอมปลอมที่ทำเป็นคนดีต่อหน้าความจริงเน่าเฟะซิบหาย แล้วยังมีหน้าพยายามที่จะเหยียบเธอสองคนนี้ให้จมดินอีก ไม่ ! ไม่มีทาง ! แท็กจะไม่ยอมให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ซ้ำสองแน่นอน เอาไว้จัดการกับพวกนายแป๋วชะก่อน
     "เราจะทำอะไรละแท็ก" มธุสรถาม
     ยังไม่ทันที่แท็กจะตอบคำถามนั้นจ่าผลก็เดินเข้ามา พร้อมกับแสดงสีหน้าท่าทางบ่งบอกให้มธุสรควรจะกลับได้แล้ว ดังนั้นเธอจึงหันกลับมายิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับแท็กอีกครั้ง ก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินออกจากห้องไป แต่แท็กสังเกตว่าจ่าผลไม่ได้ตามมธุสรไปด้วย                      
     "เดียวประมาณอีก 3 ชั่วโมงจะมีคนมาขอพบเธอนะ เห็นสารวัตรเขาบอกมา" จ่าผลพูดก่อนจะเดินออกจากห้อง แต่แท็กทำหน้าประมาณว่า "พูดแค่เนี่ยนะ"
     "เฮ้ย ! เดียวดิจ่า ใครจะมาหาผมอ่ะ ใจคอจะไม่บอกกันเลยเหรอ" แต่ก็ไร้คำตอบจากจ่าผลเพราะอีกฝ่ายปิดประตูห้องไปชะแล้ว นั้นทำให้สัญลักษณ์คำถามเต็มหัวเขาไปหมดว่า คราวนี้จะมีใครอยากมาพบเขาอีกงั้นเหรอ
                                                     
                                           
 
 
 
                                                                  +++++++++++++++++++++++++++++