นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  51 วิจารณ์
  73.17K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

81) ตอนที่ 81 จอมเวทย์vsจอมเวทย์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตึกร้างห่างจากเขตหอคอยทาวเวิร์ด

อภิชัยจอดรถข้างๆประตูทางเข้าของตึกร้าง 20 กว่าชั้น สภาพดูเก่าโทรมมากจนไม่น่าจะเป็นตึกร้างใจกลางเมืองหลวงได้ ตึกนี้อยู่ไม่ไกลจากหอคอยทาวเวิร์ดมากนัก ในอดีตนั้นตึกร้างนี้เมื่อราวๆ 70 ปี ก่อนนั้นมันถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นคอนโดแห่งแรกในย่านนี้ และจะถูกเป็นตัวแทนของความมั่งคั่งด้านเศรษฐกิจของประเทศ แต่ทว่า...ก็เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นเมื่อประเทศไวด์โร๊คต้องเผชิิญทั้งวิกฤติทางการเมือง และปัญหาด้านระบบเศรษฐกิจที่ล้มเหลวจนเป็นที่มาของคำว่า "วิกฤติหมูกระทะ" ส่งผลให้นักลงทุนหลายรายต้องล้มละลาย ข้าวยากหมากแพงจนเรียกได้ว่าเมื่อ 70 ปี ตอนนั้นมีหลายชีวิตต้องอดตายเป็นจำนวนมาก ร่วมทั้งผู้ที่อยู่เบื้องหลังการสร้างตึกนี้ด้วย

    แม้ว่าจะผ่านมาหลายปีแล้วตึกนี้ก็ไม่มีนักลงทุนที่ไหนมาสานต่อ ตึกสูงหลายชั้นนี้จึงถูกทิ้งร้างและกลายเป็นสัญลักษณ์ของสมัยผู้ปกครองที่ล้มเหลว ทันทีที่อภิชัยเดินย่างเข้าในเขตประตูเข้ามาในตึก ทั้งวิญญาณร้ายและอันเดธกรูกันมาต้อนรับชายหนุ่มเป็นฝูง ซึ่งอภิชัยไม่มีท่าทีจะหวั่นเกรงแต่อย่างใด เขาสูบบุหรี่ไฟฟ้าพร้อมพ่นควันสีขาวออกมาก่อนที่จะเก็บเข้ากระเป๋ากางเกง ก่อนจะร่ายมนและฝ่ามือทั้งสองข้างของอภิชัย ก็บังเกิดเป็นเปลวเพลิงที่ทำให้เหล่าอันเดธพากันหวาดกลัว และถอยร่นออกจากห่างกันทันที

    "ถ้าไม่อยากโดนย่างเป็นไก่ย่างถูกเผาละก็.... ถอยไปชะ !" อภิชัยร้องตะโกนก้องกังวานไปทั่วบริเวณนั้น เพื่อที่จะส่งสารไปถึงบุคคลที่กำลังรอเขาอยู่

    "เปิดทางให้มันเข้ามาพวกแกไม่ใช่คู่ปราบของมัน" เสียงปริศนาร้องก้องดังมาจากข้างใจตึก ซึ่งไม่ใช่เสียงใครที่ไหนแต่เป็นเสียงของฌอน อดัมส์ผู้อยู่เบื้องหลังของเรื่องราวทั้งหมด

    อภิชัยจึงสามารถเดินเข้ามาในตัวตึกได้โดยที่ไม่มีอันเดธตนไหน มาขวางทางเขาอีกแต่พวกมันก็ขู่ฟ่อๆตลอดทุกย่างก้าวของชายหนุ่ม เขาตั้งใจว่าจะเดินขึ้นบันไดไปแต่อภิชัยเจอประตูมิติที่จะเชื่อมถึงด่านฟ้าของตึก เขาจึงเดินเข้าไปอย่างไม่ลังเลซึ่งมันก็พาเขามาที่ด่านฟ้าของตึก เมื่อย่างเท้าออกมาแล้วประตูมิติจึงทำการปิดลง พร้อมๆกับการปรากฏตัวของชายผ้าคลุมดำ

    "โห่... ไม่ได้พบกันตั้งนานแกโตขึ้นเยอะ แสดงว่าข้าคงแก่ขึ้นหลายปีเลยท่าทาง" ฌอนพูดพร้อมกับถอดผ้าคลุมหัวของเขาออกมา แววตาที่มองมาทางอภิชัยนั้น เขาไม่เคยลืมแววตาของคนที่ลงมือฆ่าครอบครัวของเขา

    "หุบปากของมึงชะ... วันนี้กูก็ขอจัดการไอ้ตัวซิบหายอย่างมึง" อภิชัยพูดพร้อมกับดวงตาของเขาที่กลายเป็นสีดำสนิท

    "ใจเย็นไอ้น้องชาย ข้าไม่ได้เป็นคนก่อวินาศกรรมที่นี่แต่เป็นพวกมันต่างหาก" ฌอนพูดก่อนจะหันไปกองทัพอันเดธที่กำลังปะทะกับทัพอากาศของฝ่ายไวด์โร๊ด

    "กล้าพูดนะถ้าไม่ใช่เพราะมึงที่ไปเปลี่ยนพวกสัตว์นรก 7 ตัวนั้นเป็นอันเดธ ประเทศนี้ก็ไม่ต้องวุ่นวายแล้ว..."

    "แบบนั้นมันก็ไม่สนุกกันพอดี... แกรู้อะไรอภิชัยว่าตอนที่ข้ามองแววตาพวกมันนะ ช่างเหมือนแววตาของแกในตอนนี้เลยดังนั้นข้าเลยเกิดไอเดียขึ้นมาว่าหากพวกมันได้รับโอกาสใหม่ในการคืนชีพ พวกมันจะทำยังไงต่อซึ่งแกก็ต้องไม่เชื่อเลยว่า... พวกนั้นยอมทำทุกอย่างขอแค่ได้ล้างแค้นคนที่ทำกับมันก็พอ.... ดูตลกไหมละ"

    พริบตานั้นก็มีอะไรบางอย่างบินเฉือนแก้มขวาของฌอนไป สักพักก็พบรอยเลือดซึมออกมาจากแก้มตนเอง ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือของอภิชัยแน่นอนหลักฐานอยู่ที่มือขวา ซึ่งถือดาบเปลวไฟสีแดงปนดำอยู่และจากลักษณะการโจมตีดังกล่าวนั้น ทำให้ฌอนรับรู้ได้ว่าพลังของอีกฝ่ายไม่ธรรมดา เพราะไม่เคยมีจอมเวทย์คนไหนระคายผิวของเขาได้ หากไม่นับนักปราชญ์กล้วยไม้หรือนักพรตขาวละก็ อภิชัยคือคนแรกที่ทำให้ฌอนเลือดตกยางออกได้

    "ถ้ายังไม่เลิกพูดมากอีกละก็ คราวนี้จะไม่ใช่แค่ที่แก้มแน่ !" อภิชัยพูดด้วยเสียงเดือดดาลและพร้อมจะตะบั้นหน้าฌอนทุกเมื่อ

    "พูดแบบนี้แสดงว่าตัวเองจะเอาชนะข้าได้สินะ"

    ชายหนุ่มเลือกไม่ตอบแต่พุ่งเข้าใส่ฌอนทันทีโดยใช้ดาบที่เขาสร้างขึ้นจากเวทย์ ฟาดเป็นแนวนอนหวังจะหั่นคอของฌอน แต่ทว่าฌอนหายตัวไปโผล่อยู่อีกทีพร้อมโจมตีกลับ ด้วยการร่ายเวทย์แล้วปรากฏรูปร่างเป็นหอกแหลมหลายร้อยเล่ม พุ่งทะยานเข้ากรูมาทางอภิชัยซึ่งเขาแก้เกมด้วยการเปิดประตูวาร์ปขนาดใหญ่ออกมา หอกเล่มทะลุเข้าประตูมิติกลับลงมาโจมตีโดนบริเวณที่ฌอนนั้นยืนอยู่ แต่ด้วยความว่องไวทำให้ฌอนนั้นร่ายเวทย์สร้างบาเรียออกมาป้องกัน โดยบาเรียนั้นมันครอบตัวฌอนเอาไว้เหมือนฝาแก้ว และทำให้หาช่องโจมตีกลับไม่ได้

    นั้นคือจังหวะที่อภิชัยนั้นรออยู่แล้วเขาร่ายเวทย์เสกลูกไฟสีดำจำนวนหลายร้อยลูก พร้อมออกคำสั่งให้ลูกไฟดำทั้งหมดโจมตีใส่บาเรียของฌอนพร้อมกัน ลูกไฟดำกระหน่ำกระแทกใส่บาเรียอย่างบ้าคลั่งเหมือนกระสุนปืนกล ฌอนที่มั่นใจว่าบาเรียของตนแข็งแกร่งมาตลอดก็เริ่มหน้าถอดสีทันที เมื่อเห็นรอยร้าวปรากฏบนบาเรียอันเกิดจากพลังเวทย์ที่ตนภาคภูมิใจขึ้นมา แสดงให้เห็นชัดเจนว่าพลังของอภิชัยนั้นไม่ได้กระจอกเลย แต่ฌอนนั้นไม่ยอมง่ายๆเขาใช้มือขวาร่ายเวทย์บางอย่างออกมา

    บาเรียหายไปพร้อมกับกระจายระเบิดพลังออกมาซึ่งทั้งหอกและลูกไฟดำ กระจัดกระจายไปทั่วสารทิศและมีบางส่วนกระเด็นมาทางอภิชัย แต่เขาใช้แขนซ้ายสะบัดลูกไฟออกไปไกลๆ ควันที่ฟุ้งอยู่เพียงแปปเดียวก็ผันหายไปเพราะสายลมที่พัดเอาควันออกไป เผยให้เห็นเสือสมิงสีทมิฬมีขนาดใหญ่กว่ารถถังหน่อยหนึ่ง ดวงตาสีดำของมันจับจ้องมาที่ชายหนุ่มราวกับจ้องเหยื่อ ทั้งกรงเล็บและเขี้ยวของมันแหลมคมพร้อมขย้ำเขาได้ทุกขณะ

    อภิชัยจำปีศาจตนนี้ได้มันคือตัวที่ฆ่าลุง ป้า และพี่สาวของเขาในคืนนั้น ไม่คิดว่าฌอนจะส่งปีศาจที่เขาจงเกลียดจงชังมาให้เฉือนล้างแค้น สักพักมือขวาของเขาก็มีแสงเปลวไฟออกมา มันงอกออกมาคล้ายกับดาบเปลวไฟสีดำผสมแดง ดวงตาดำสนิทของอภิชัยจ้องมองเสือสมิงตนนั้นอย่างไม่เกรงกลัวเช่นกัน หลังจากที่ขู่ได้ 3-4 ครั้งเสือสมิงตัดสินใจเข้ากระโจนใส่ชายหนุ่ม เหมือนเสือที่ตะปบเหยื่อแต่อภิชัยไม่หลบแต่ฟาดเข้าที่อุ้มเท้าของเสือสมิงตนนั้น ผลออกมาคือเลือดดำสาดกระจายทั้งอากาศและบนพื้น พร้อมกับอุ้มเท้าของมันที่หลุดขาดจากตัว

    เสือสมิงร้องคำรามอย่างเจ็บปวดซึ่งอภิชัยตั้งใจว่า จะจบเกมกับเจ้าเสือนี่ในดาบเดียวแต่ทว่าก็มีลูกไฟเท่าลูกฟุตบอล พุ่งเข้ากระแทกใส่ชายโครงของอภิชัยเต็มแรงจนเขาถึงกับจุกเลยทีเดียว ชายหนุ่มทรุดลงกับพื้นแต่ไม่ยอมล้ม ฌอนหันไปสนใจเสือสมิงและร่ายเวทย์เพื่อให้อุ้มเท้าที่ขาดไปงอกกลับออกมาใหม่ แต่ทว่าอภิชัยแม้จะลุกไม่ขึ้นแต่ก็ไม่ยอมให้ฌอนได้เปรียบ เขายอมฝืนร่างกายที่ยังไม่สมานดีร่ายเวทย์แล้วอัดใส่ฌอน โดยคราวนี้ฌอนหลบไม่ทันเพราะมั่วแต่สนใจเสือสมิง

    แรงอัดอากาศที่กระทบเข้ากับร่างกายของฌอมนั้นรุนแรงมาก จนถึงกับกระอักเลือดออกมาซึ่งเป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับฌอนอย่างมาก ไม่น่าเชื่อว่าจะมีจอมเวทย์เล่นงานเขาหนักขนาดนี้ หรือว่า.... เจ้าหนุ่มนี่จะเป็นคนในคำพยากรณ์ ! อภิชัยลุกขึ้นมาได้แล้วก็ร่ายเวทย์เรียกสายฟ้าออกมาฟาดฟันใส่ ฌอนกางบาเรียขึ้นมาอีกรอบและสายฟ้าที่ฟาดใส่ด่านฟ้าของตึกนั้น ทำเอาทั้งตึกสั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหว เหล่าอันเดธต่างหนีกระเจิงออกจากตึกกันหมด ฌอนใช้เวทย์รักษาขาที่ขาดของเสือสมิงพร้อมกับร่ายเวทย์ ปล่อยคลื่นพลังสีดำทะลุผ่านบาเรียออกไป

    แต่กลับพบความว่างเปล่าไม่มีวี่แววของอภิชัยเลย ฌอนมึนงงว่าอีกฝ่ายหายไปไหนจนเมื่อเสือสมิงของตนร้องเตือน เมื่อเงยหน้ามองก็ต้องตกตะลึงเพราะชายหนุ่มลอยอยู่เหนือหัวตัวเอง พร้อมกับปลดปล่อยพลังเวทย์เป็นลำแสงเปลวเพลิงดำผสมแดง อัดลงมาตรงใจกลางของบาเรีย ซึ่งฌอนก็ปล่อยพลังเวทย์เป็นเปลวเพลิงดำผสมพุ่งเข้าชนกับเวทย์ของอภิชัย พลังเวทย์ของทั้งสองนั้นก็สูสีไม่ใช่น้อยและมีความรุนแรงเท่ากัน แรงปะทะกันนั้นส่งผลให้เกิดการกระจายคลื่นพลังเป็นวงกว้าง สะท้านไปทั่วท้องฟ้าเลยทีเดียว

    ฌอนไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเองเลยว่าจะเจอกับจอมเวทย์ที่มีพลังขนาดนี้ แถมยังอายุน้อยกว่าตน ไม่สิ ต้องเรียกว่าเป็นรุ่นลูกรุ่นหลานของตัวเองด้วยซ้ำ เด็กชายที่หลบซ่อนอยู่ในกองไม้อย่างหวาดกลัวนั้น ตอนนี้กลับกลายจอมเวทย์ที่ฌอนกล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าแข็งแกร่งและทรงพลังอย่างมาก อ่า... แสดงว่าใกล้จะหมดยุคของตนแล้วสินะ ทางฝั่งอภิชัยนั้นไม่ยอมหยุดแค่นั้นเขาร่ายเวทย์ลูกไฟสีแดงและสีดำออกมาพร้อมกัน และเอามือสมานกันโดยให้พลังทั้งสองร่วมกัน พร้อมกับทำท่าเสมือนยิงธนูเล็งมาทางฌอน

    "คิดว่าแค่นี้จะโค่นข้าได้งั้นสิ" ฌอนพูดก่อนจะร่ายเวทย์ชาร์ตพลังที่ฝ่ามือขวาของตน

    "เดียวก็รู้"

    ทั้งสองร่ายเวทย์ใส่กันอีกครั้งซึ่งรอบนี้รุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม ฌอนที่ปล่อยพลังไปนั้นเริ่มโดนแรงเวทย์อีกฝ่ายดันจนเขาถอยไป 1 ก้าว ส่วนอภิชัยเองก็พยายามต้านพลังเวทย์ของฌอน ด้วยการใส่พลังเวทย์สุดแรงอีกครั้งซึ่งมันได้ผล คราวนี้ฌอนถอยร่นไปถึง 3-4 ก้าวเลยทีเดียว ที่สำคัญหากยังโดนไล่อัดขนาดนี้ละก็ฌอนอาจมีสิทธิ์ที่จะตกจากด่านฟ้าได้ ซึ่งนั้นคือสิ่งที่อภิชัยต้องการให้เป็นแบบนั้นเขาจึงใส่ไม่ยั้ง

    "อาจารย์ !"

    เสียงร้องหลงดังขึ้นทำให้อภิชัยนั้นสมาธิหลุดไปกลายเป็นเปิดช่อง ให้ฌอนนั้นร่ายเวทย์อัสนีฟาดใส่ชายหนุ่มทันที อภิชัยป้องกันตัวไม่ทันจึงถูกอัดแรงกระแทกลงไปนอนกองกับพื้น ก่อนจะเห็นเดรโกที่โผล่มาพร้อมกับปีศาจที่ติดตามมาด้วย 2 ตน กำลังวิ่งไปดูฌอนผู้เป็นอาจารย์ที่แม้จะเสียพลังไปมากแต่ก็ไม่ยอมล้ม เดรโกหันไปจะเล่นงานอภิชัยแต่ฌอนนั้นยกมือห้ามไว้เสียก่อน

    "ปล่อยมันไป" ฌอนออกคำสั่งกับเดรโกซึ่งแสดงสีหน้าไม่เข้าใจ

    "ทำไมละอาจารย์...."

    "ข้าสั่งไม่ชัดใช่ไหม !.... ปล่อยมันไป เราหมดธุระกับที่นี่แล้ว"

    เมื่อได้ยินคำเด็ดขาดจากฌอนแล้วทำให้เดรโกไม่มีทางเลือก จึงทำการเปิดประตูมิติออกและสั่งให้พิกมี่นำตัวฌอนและเสือสมิงเข้าไป อภิชัยที่เห็นภาพดั่งกล่าวจึงพยายามที่จะลุกขึ้น เพื่อขัดขวางไม่ให้ฌอนกับเดรโกหลบหนีได้ แต่เด็กหนุ่มในผ้าคลุมดำก็สั่งการให้ปีศาจสองตนไปถ่วงเวลาก่อน โดยปีศาจตนหนึ่งพุ่งเข้ามาใช้แขนที่เป็นใบดาบจะฟาดใส่เขา แต่อภิชัยร่ายเวทย์กางบาเรียป้องกันไว้ทันเวลาก่อนจะตอบโต้ด้วยการร่ายเวทย์ สร้างหอกไฟขึ้นแล้วสั่งการให้มันเสียบทะลุร่างปีศาจตนนั้นทันที ส่วนปีศาจอีกตนมีลักษณะตัวใหญ่กว่า อภิชัยใช้เวทย์ท่าเดิมที่ใช้ต่อกรกับฌอนก่อนหน้านั้น ปีศาจตนนั้นได้ชิมเวทย์ของอภิชัยแล้วนั้นก็ทรุดลงไปแน่นิ่งทันที

    แม้จะจัดการกับสองปีศาจไปแล้วแต่ก็ไม่สามารถไล่ตามเดรโกกับฌอนได้แล้ว เพราะทั้งคู่หายไปในประตูมิติอีกครั้งและเป็นอีกครั้งที่ชายหนุ่มพลาดท่าให้กับสองจอมเวทย์ อภิชัยเจ็บใจอย่างที่สุดถึงขั้นยิงเวทย์ไฟขึ้นฟ้าอย่างคลุ่มคลั่ง ก่อนจะเอากำปั้นทุบพื้นปูนด่านฟ้าตึกจนมันยุบและร้าวเป็นทาง ดวงตาสีดำสนิทของเขากลับมาเป็นตาคนปกติอีกครั้ง ชายหนุ่มทรุดนั่งลงกับพื้นก่อนจะหันไปทางที่ยังมีการปะทะกันอยู่ อภิชัยรู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะล้มเหลวในการจัดการกับฌอน อดัมส์ แต่ก็ยังมีที่ต้องสะสางจัดการกับปัญหาที่สองคนนั้นก่อเอาไว้ ดังนั้นเขาจึงร่ายเวทย์เปิดประตูมิติเพื่อไปสมทบกับพรรคพวกของเขาทันที

 

 

                                

                              

 

 

 

                                                    ++++++++++++++++++++++++++++++                                   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา