อุตส่าห์ได้วันหยุดทั้งทีทำไมต้องแมว : Cat Kingdom

คืนหนึ่งในสักที่ๆหนึ่ง ใน อาณาจักรแมว (ก่อนกายและเบลจะเดินทางมา)

ณ คฤหาสน์ ขุนนาง ลาเมนทิส

ลาเมนทิส : ไอ้บ้า เธอนี้ ไม่ได้เรื่องจริงๆ ครั้งนี้คงต้องแส่สิน่ะ เธอถึงจะจํา

ลาเมนทิสใช้ แส่ฝาดไปที่ หญิงสาวคนหนึ่ง

เด็กสาว : อ๊ากกกก หืออ หือออ อย่าทำหนูเลย หนูไม่ได้ตั้งใ-

ลาเมนทิสใช้ แส่ฝาดขณะที่เด็กสาว กำลังพูด

ลาเมนทิส : ใครใช้ให้เธอพูดขัดฉันห่ะ? ไอ้มนุษย์โสโครกชั้นตํ่าอย่างเธอไม่ใครเอาอยู่แล้ว 

เด็กสาวมองไปยังลาเมนทิสด้วยสายตาที่มีความหวังแบบสุดๆ ลาเมนทิส มองเข้าไปในสายตาของเด็กคนนั้นและกล่าวขึ้นว่า

ลาเมนทิส : หึ ฮา ฮาาๆๆ ฉันล่ะรังเกียจสายเธอจริงๆ ตั้งแต่เธอเกิดมา เธอยังไม่รู้ด้วยซํ่าว่าเธอเป็นใครมาจากไหน

               เอาง่ายๆเลย คิดว่าจะมีใครหน้าไหนมาช่วยเธอได้ มนุษย์หรอ ห่ะ ตลกน่า 

เด็กสาว ได้แต่เอามือกําไปที่สร้อยของเธอ เพื่อให้ตัวเองสบายใจ

ลาเมนทิส : เพราะไอ้กฎบ้าๆของไอ้องค์หญิงเห๋งซวยนั้น ทำให้ระบบทาส มัน...

ลาเมนทิส มองไปยัง แจกันที่มีควัน ออกมา

ลาเมนทิส : หึ ฉันรู้แล้วว่าต้องกำจัดเธอยังไง โดยที่ไม่โดนสงสัย...

ตัดมาที่ปัจจุบัน ใน อณาจักรแมว

หลังจากกายและเบลได้ปลอมตัวเป็นเผ่าแมวเสร็จแล้วนั้น ผู้ชายทั้งสองคนที่ฉุดกายและเบล เข้าก็ได้บอกลากับทั้งคู่ ด้วยการโบกมือ และ ทั้งคู่นั้นก็หายไปเมืองกับฝูงแมว 

เบล : พวกนั้นทำไรอ่ะ พวกเข้ารู้ไหมว่าเราฟังไม่รู้เรื่องอ่ะ

กาย : พวกนั้นบอกลาและบอกให้ระวังตัว

เบล : รู้ได้ไงว่ะพี่ ยังกะมีวุ่นแปลภาษา อย่างนั้นแหละ

กาย : ถ้าพี่จะบอกว่ามีแต่ ไม่ใช่วุ่นแกจะเชื่อไหม

เบล : จะอะไรก็ออกมาเถอะเลิกทำเป็นโดเรม่อนได้แล้ว

กาย : อ่ะนี้ๆ

กายเอามือลวงเข้าไปในกระเป๋า

เบล : ห่ะ มีอะไรจะให้จริงดิ เป็นโดเรม่อนจริงๆหรอเนี่ย

กาย : แถ่นๆ ของสิ่งนี้โมให้มาาาา

กายได้โชว์เข็มกัดที่มีสีเหลืิิอง

เบล : อะไรเนี่ย?

กาย ; พี่ก็ไม่รู้หรอก จำตอนที่มีรถม้าผ่านมาได้ไหม ในรถนั้นโมนั้งอยู่ เหมือนมันเห็นพี่มั้งเลยป้ามาให้ ดีน่ะมันวาวสะทอนแสงเลยเห็น

เบล : เนี่ยอ่ะน่ะ จริงดิ

กาย : แกก็ลองถือดูดิ อ่ะ

กายยืนเข็มกัดอีกอันให้เบล ส่วนอีกอันกายได้ติดไว้ที่อกตัวเอง ส่วนเบลเก็บไว้ในกระเป๋า

ชาวบ้าน1 : เห็นม่ะกฎที่ออกมาทำให้ขุนนาง โกรธใหญ่เลยอ่ะ 

เบล : บ้าาาน่าาา ฟังชัดเหมือนเจ้าของภาษาเลย พี่เจ๋วว่ะดีๆชอบๆ

กาย : ดูเหมือนว่าโมมันถ่ายพลังใส่เข็มขัด ทำให้ระบบรับรู้เราเปลื่ยน ทั้งปากและหู

เบล : งั้นหมายความว่าก็พูดกับพวกนั้นได้ด้วยอ่ะดิ

กาย : แต่แกเอาไปจีบสาวในเมืองไม่ได้น่ะ อิอิ

เบล : มึงด้วยพี่กาย หาหนุ่มจีบหรออออ

กาย : เกย์อีกแหละพอๆ เข้าเมืองๆ ด่ะคนอ่านคิดว่าเป็นนิยาย Y

ในเมืองที่มีเผ่าแมวเต็มไปหมดนั้นกายกับเบลได้ยินบทสนทนามากมายเกี่ยว ทาส การเลือกผู้ปกครอง ประเทศ

กาย : ก็ว่าอยู่แล้วเวลามีการจับพรรคมาเลือกอะไรสักอย่างวุ่นว้ายเกินไป เหมือนบ้างประเทศที่โลกเราเลยว่ะ

เบล : อยู่ดีๆไม่ว่าดีไปแส้การเมืองไมมเนี่ย ด่ะมีคนมารับหรอก ที่ร้องวี้ว้อๆ อ่ะ

กาย : บ้าเราอยู่โลกแมวน่ะเว้ย ใครจะจับเราว่ะ เพลอๆ พูดออกไปก็ไม่มีใครสนหรอก

ระหว่างกายกับเบล กำลังพูดถึงการเมืองในโลกมนุษย์ ได้มีชาวบ้านตะโกนออกมา

ชาวบ้าน2 : เห้ยๆ รีบไปใจกลางเมืองเร็ว องค์หญิง กับ พวกพรรคพลังประชาแมว กำลังดีเบตอยู่!!!

กาย@เบล : อุฟฟฟฟ

กาย : เหมือนไปไหมถามใจดูไหมเบล?

หลังจากนั้นเผ่าแมวเป็นจำนวนมากได้วิ่งไปที่ใจกลางเมือง จากตรงนี้ กาย กับ เบล ได้แยกทางกันเพราะเผ่าแมวต่างวิ่งกัน ชนไปชนมาจนถึงใจกลางเมือง

กาย : ตายแหละเบล เบล!!!!

กายตะโกนสุดเสียง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ กายเลยตัดสินใจมองไปที่ เวทีใจกลางเมือง

เดลวิส : แมวทุนตนจงดูในสิ่งที่องค์หญิงผู้นี้ได้ทำลงไป 

ในขณะที่ เดลวิสกำลังบรรยายอยู่นั้นใต้เท้าเขานั้นกำลังเหยียบหัวองค์หญิงซึ่งนั้นคือโม ที่กำลังนอนตะแขงหาฝูงแมว และ กำลังกินขนมอย่างมีความสุข

กาย@เบล : เห้ย นั้นมันโมนี้ ว่า อ่ะ

กายกับเบลพึ่งรู้ตัวว่าจริงๆตอนนี้ทั้งคู่นั้นไม่ได้อยู่ไกลกันเลย กายเลยตัดสินใจเดินฝ่าผู้เอ่ยแมวคนมาหาเบล

กาย : โย่ เบล

เบล : พี่ไม่เห็นสิ่งมันทำหรอ มันเหยียบหัวโมอยู่น่ะเห้ย ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว

กาย : เดี้ยวดิ คนเยอะไปเดี้ยวก็เป็นเรื่องหรอก สงบสติ ลงหน่อยแมวมันคงไม่อยาก ให้มันวุ่นว้ายไปมาก มันเลยยอมอยู่นิ่งๆ 

เบล : แล้วพี่ดูไปจนจบหรอไง

กาย : โมมันคงว่างแผนอะไรอยู่แหละรอไปก่อน

(จังหวะนี้โมไม่ได้คิดอะไรสำรองไว้เลย)

เดลวิส : ผมนั้นได้ติดตามไอ้องค์นี้จนผมได้พบสิ่งนี้ เลยทำให้องค์หญิงออกกฎ โง่ๆออกมาเช่นนี้ ทุกตนจงดู

เดลวิสได้ฉายภาพด้วยเครื่องฉายภาพล่าสมัย ในภาพเห็น โม ออกไปที่โลกมนุษย์ และพูดคุยกับ กาย เบล เหมือนเป็นคนสนิท

หลินที่ดูจาก ระยะไกล 

หลิน : ท่านพี่ "โม : ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นไม่ต้องไปห่วงพี่เดี้ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง แต่ถ้าน้องเกิดระเบิดเอง ประชาชนจะบาดเจ็บเพราะเธอ 

                        น่ะหลิน" 

เดลวิส : เพราะอย่างนี้ไงครับเราจึงไม่ควรองค์หญิงติดเชื้อมนุษย์ ปกครองเราใช่ไหมครับบบบ!!!

ด้วยความที่โมเป็นที่รักของทั้งอณาจักร ถึงจะเห็นด้วยแต่ก็ไม่ใคร กล้าขึ้นมาเพื่อเถียง เดลวิส

โม : แกมันน่าเบื่อจริงๆ เหอะะะะะ 

โมถอดหายใจ เหมือนไม่เคยเบื่อมาก่อนในชีวิต

โม : แกน่ะแฉความลับ เฉยๆ แฉแบบปกติไม่เป็นหรอไง ผู้คน- เอ่ย ฝูงแมวที่นี้เขาก็ไม่ได้รักแกตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตั้งแต่ฉันเอาพลังไอนํ้า

     เผยให้ พวกแกก็แค่ทุนเยอะ เลยไปสานต่อจน รํ่ารวย แค่นี้พอหรือไง คุณ- หนู- เดล- วิส- <3

เดลวิส : หน๊อยยยย ทำปากดีไปได้ สุดท้ายแกก็ไม่ต่างจากไอ้พวก โสโครก อยู่ดี

เดลวิสเหยียบ และ ขยี้หัวโม ซํ่าๆ

กาย : บ้าเอ่ยมันเริ่มไปกับใหญ่แล้วเบล เราต้อง-

เบลได้ฟิวขาดไปแล้ว...

เบล : ไอ้หน้า... เอ่ยโดนนน 

เบลได้พุ่งฝ่าทั้งฝูงแมวและบอดี้การ์ดได้อย่างง่าย หนึ่งในบอดี้การ์ดได้พูดออกมาว่า

สายลับบอดี้การ์ด : หึ ก็ไม่เลวนี้ไอ้หนู ขอบคุณที่ออกตัวแทนน่ะ

ปังงงงงงง เบลได้ชกไปที่หน้าของเดลวิสไปเต็มๆ ทำหูปลอมหลุด แต่ทำมันให้ได้ใจประชาชน ทุกคนได้ขึ้นไปเพื่อกระทืบเดสวิส โดยไม่สนใจเบล 

ด้วยสถานการ์ณวุ่นว้ายมากทำให้ กายได้ถูกพลักไป พลักมาจนรู้อีกที่มก็อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้

กาย : โอ๊ยยยๆๆๆ ให้ตายสิเบล บอกแล้วให้ใจเย็น โถ่วว พลาดกันแล้ว แล้ว? ที่นี้ที่ไหนเนี่ย

กายได้เข้าหลงเข้าไปในห้องที่มืดมาก หลังจากนั้น พืบ พืบ พืบ แสงไฟได้ถูกจุดบนตะเกียงทีล่ะตัว หลังกจากนั้นก็มีเสียงคนบ่นพืบมืม

ตึง ตึง ตึง

ผู้พิพากษา : เงีบยๆหน่อย!! ต่อไปเป็นคดีเกี่ยวกับ มนุษย์ที่ใช้พลัง ทำร้าย เจ้านาย จำเลยช่วยขานชื่อด้วย

กาย : มนุษย์หรอ!!!

ลาเมนทิส : ผม ลาเมนทิส เด คูนอฟ 

ผู้พิพากษา : เอาตัวทาสหญิงเข้าได้

เด็กผู้หญิงผมสีทอง กับ ชุดที่มอบแบม ได้โดนลากมาด้วยกุญแจมือ 

ผู้คุม : เห้ย เร็วดิ รีบโดนๆตัดสินประหารได้แล้ว

เด็กหญิง : ใครก็ได้ ช่วยด้วย หนูถูกใส่ร้าย

ถึงเด็กหญิงจะตะโกนแค่ไหนทุกตนในศาลไม่มีใครฟังเธอออก 

ลาเมนทิส : หึ

กาย ; หน่อยไอ้ชื่ออะไร น่ะ สาลาเมนเด๋อหรอ

ผู้พิพากษา : อัยการเข้ามาได้

อัยการ : ครับ ศาลที่เคารพ

ผู้พิพากษา : ทนายเข้ามาได้

.... เงียบ

ลาเมนทิส : เออ ขอโทษน่ะครับ ศาลที่เคารพ พบเกรงว่าทนาย ฟั่งทาศคงไม่มาแล้วล่ะท่าน

ผู้พากษา : อะไรน่ะไม่มาอีกแล้วหรอ-

กาย : อะไรน่ะ หมายความว่าไงไม่มา อุฟ-

ผู้พากษา : เธอเป็นใครน่ะ เธอไม่มีหูแมววนิ มนุษย์นิเข้ามาได้ไง

ลาเมนทิส : เห้ยจับตัวมันไว้เร็ว!!!

กาย : หยุดผมมีนี้

กายได้ชูเข็มขัดที่โมให้ทุกตนในศาลได้เห็น

คนดูในศาล : โหนี้มัน ตรา ทนายนี้ไม่ใช่ว่ามีแค่ 1-2 คน หรอมันควรหายไปตั้งแต่หลังสงครามนี้

ลาเมนทิส : แกรู้ได้ไงว่าตรานั้นเป็นของคนในชั้นศาลอ่ะห่ะ 

กาย : ก็ตรงที่สำหรับทนายมันตราคล้ายๆกันไงล่ะ โอเคร ในเมื่อมันไม่ยุติธรรม ฉันจะเป็นทนายฝั่งมนุษย์เอง

ลาเมนทิส : ว..ว..ว่าไงน่ะ หน๊อยยย (มาขัดจังหวะจริงๆก็ได้ฉันจะทำให้แกแพ้คดีไปเองเลย 555+)

 

ขณะเดียวกัน เบลที่ถูกพบว่าเป็นมนุษย์ เลยที่พวกของ เดลวิสจับตัวไปที่ห้องขัง ความผิดที่ต่อยลูกหลานของ เดลวิส 

ทำให้คนในราชวงศ์ ไม่สามารถเข้าไปช่วยได้

เบล : หน่อยไอ้บ้าเอ่ย 

เบลได้เหวียงสุดพลังแต่ไม่สามารถหลุดออกจาก กุญแจที่ตรึ่งแขวงไว้บนกำแพง

บอดี้การ์ด : ไอ้หนูสงบสติหน่อย

เบล : สงบก็...แหละ ใครจะไปยอมว่ะไอ้....

บอดี้การ์ด : ก็แกพลังยังน้อยเกินไปน่ะสิ แต่เรื่องพุ่งไปถือว่าไม่เลวเลย ฝึกได้เลยน่ะนั้น 

เบล : เงียบเลยลุงผมจะออกไปช่วยโม และ กลับบ้าน

บอดี้การ์ด : ฮ๊ากกฮาาาฮาา ถึงลุงแกแต่ลุงเป็น สายขององค์หญิง เธียร่า (โม)​ เลยน่ะ ลุงเห็นแกน่าสนใจเลยจะฝึกแกให้ เพราะอีก 1 สัปดาห์แกจะถูกประหารต่อหน้า พวกขุนนาง

เบล : ว่าไงน่ะ?

บอดี้การ์ด : ก็อย่างที่ว่าไปพวกขุนนางมัน สาดิส จ่ายเงินให้กับพวกเดลวิส โชว์ที่หน้าพึ่งพอใจแกลูกค้า ของมัน แกหนีไปได้หรอกถ้าหนีลุงจะฆ่าแกทิ้งส่ะ ส่วนถ้าแกไม่ฝึก ก็ตายเพราะเกมมันอยู่ดี

 

เบลได้คิดหลายๆเรื่องจนเริ่มปะติดปะต่อจนเข้าใจ 

 

ลุงบอดี้การ์ด : คิดได้ยัง

เบล : ครับ อาจาร์ย

ลุงบอดี้การ์ด : ให้ได้อย่างนี้สิ ฉันมีเวลาปลดแค่ช่วงกลางคืน ตอนนี้ฉันจะสอนทฎษฎีให้ แล้วจะแกนอนพอกลางคืนเมื่อไหร่ การฝึกจะเริ่มขึ้น

เบล ; ได้ครับ (พี่กาย โม หลิน อีก 1 สัปดาห์ผมจะออกไปหาทุกคนช่วยรอผมด้วย)

เบลมองไปยังลุงด้วยความมุ่งมั่นอย่างเเร็งกล้า

ลุงบอดี้การ์ด : (ฉันขนลุกทุกครั้งที่เขาทำตาแบบนั้น ทำให้เหมือนตอนอายุ 14) 5555+

เบล : อะไรจาร์ยเนี่ย?

 

สรุปกายจะสามารถเอาชนะคดีในศาลได้ไหม และ เบลจะฝึกทันก่อนจะถึงวันปรหารไหม

แล้ว โม กับ หลิน กำลังเคลื่อนไว้อะไรอยู่ 

Episode 1 END