เอ็กซ์ทีน

26 มีนาคม 2553

กล้องรักษาความปลอดภัย วิลเลจ 1

 

          “เต้ยกับน้องสาวไปรวมตัวกันที่บ้านเก๋” หน้าหล่อใส่แว่นทรงเหลี่ยม ผิวขาว ไหล่กว้าง พูดกับคนอื่น ๆ ในบ้านของแวน

“พวกมันคงระแวงเหมือนกัน สุดสัปดาห์นี้ถ้าเราอยู่ด้วยกันน่าจะดีกว่า เพื่อความปลอดภัยของทุกคน” เด็กหนุ่มหน้าหล่อ ร่างสูง ขาว พูดต่อ

“แต่ถ้าอยู่รวมกันทั้งหมดนี่ บ้านผมจะไม่ไหวเอานะพี่” หน้าลูกครึ่ง รูปร่างล่ำและสูง พูดด้วยน้ำเสียงกังวล

“ใจจริงอยากให้รวมกันบ้านฟ่ามากกว่า แต่ใกล้ศัตรูเกินไป มันไม่ปลอดภัย” หน้าหล่อพูดต่อพร้อมกับชายตามองสมาชิกทั้งหมด

“ฟิล์มไปไหน?” เด็กหนุ่มกลับไม่เห็นสาวสวยผมบลอนด์ยาวประกายแดงจึงถามขึ้น

 

5 นาทีก่อนหน้านี้

 

     เด็กสาวหน้าสวย ผมยาวสีบลอนด์ประกายแดง เดินออกมาจากบ้านหลังสีขาว สองมือประคองผ้าห่มสีครีมผืนใหญ่เลี้ยวไปทางซ้าย ในเวลายามเย็นใกล้พลบค่ำ

 

“นี่แกเห็นอนาคตจริงหรือเปล่า?” เสียงแทรกจากซอกหลืบทางซ้ายมือในเงามืด เด็กสาวหยุดชะงักแล้วหันมอง เผยให้เห็นร่างอวบอิ่ม ผมยาวหยิกสีดำ หน้าคมแขก

“ไม่รู้เหรอว่าตอนนี้เคอร์ฟิว ห้ามออกนอกเคหสถานยามวิกาล” วัยรุ่นสาวหน้าคมแขกย่างก้าวออกมาจากเงามืด

“เราหยุดสิ่งนี้ได้ไหม แล้วคุยกันดี ๆ ฉันขอนะเก๋” หน้าสวยพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ได้สิ” เก๋ตอบ

“สละชีวิตแก เพื่อแลกกับความสงบสุขของทุกคน แล้วฉันจะยอมจบทุกอย่าง” หน้าคมแขกมือเท้าเอวขณะพูด

 

     ร่างบลอนด์ประกายแดงผงะเล็กน้อยเพื่อตั้งหลัก เวลานี้เธอรู้แล้วว่าศัตรูจะไม่มีวันจบปัญหานี้แต่โดยดี เธอตัดสินใจปาผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่ใส่ใบหน้าของอีกฝ่าย ก่อนจะออกตัววิ่งด้วยความไว

 

“อีฟิล์ม!” เก๋โมโหพร้อมกับสะบัดผ้าห่มออกและวิ่งตามอีกฝ่าย ฝ่ามือซ้ายของเธอเข้าตะครุบช่อผมสีบลอนด์ประกายแดงบนศีรษะของฟิล์มราวกับเสือ ก่อนที่มืออีกข้างจะจิกไปที่เดียวกันเหวี่ยงสาวสวยกลับมา

 

    ฟิล์มสู้กลับ สองมือเธอจิกไปที่เส้นผมหยิกสีดำของอีกฝ่ายเช่นกัน ทั้งสองคนต่างเหวี่ยงกันไปมาด้วยแรงของผู้หญิงอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เด็กสาวหน้าสวยได้จังหวะเห็นช่องท้องที่เปิดโล่งของอีกฝ่าย ขาขวาถูกยกขึ้น ฝ่าเท้ายันเข้ากับหน้าท้องของเก๋เต็มแรงทีบผลักให้กระเด็นออก แต่ก็ไม่วายหน้าคมแขกรีบตั้งตัวก่อนที่จะเข้าไปจิกศีรษะของอีกฝ่ายและกดเธอจนล้มลงกับพื้นด้วยพละกำลังที่มีมากกว่า

 

     หน้าสวยกรีดร้องออกมา สีหน้าบิดเบี้ยว เธอพยายามดิ้นแต่ไม่สามารถสู้แรงได้เลย ทันใดนั้นในเงาซอกตึกปรากฏร่างเด็กสาวผมซอยสั้น ตัวสูงโปร่ง ผิวสีเข้ม เธอรีบพุ่งตัวเข้าไปผลักร่างผมหยิกสีดำให้กระเด็นออกไป ผมซอยสั้นประคองฟิล์มขึ้นมา ทั้งสามสาวยืนประจันหน้ากัน

 

“คิดได้ไง เอายัยบี๋มาช่วยเนี่ยนะ” เก๋พูดขนาดที่เธอผายฝ่ามือข้างลำตัว เกิดหมอกควันสีดำคละคลุ้งบริเวณด้านหลัง

“ดี! เวลาตายจะได้ไม่เหงา หึ หึ หึ” หมอกควันสีดำโขมงขึ้นราวกับเกิดเพลิงไหม้ขนาดใหญ่มันกลืนกินตัวเก๋ ก่อนที่จะฟุ้งไปทั่วรอบตัวเด็กสาวทั้งสอง

 

“ปิดจมูกไว้!” ร่างผมบลอนด์ประกายแดงบอกกับเด็กสาวข้าง ๆ พวกเธอไอสำลักควันดำที่บดบังวิสัยทัศน์รอบตัวจนมองอะไรไม่เห็น ทั้งไอ ทั้งแสบตา เด็กสาวทั้งสองหันหลังชนกันเพื่อระวังไม่ให้ใครคนใดคนหนึ่งหายไป

“ขอดูหน่อยว่าแกเห็นอนาคตได้จริงไหม?” สุ้มเสียงของเก๋ล่องลอยอยู่ในหมอกควันสีดำ

 

     ฟิล์มรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังท้าทายพลังของเธอ เธอตั้งสติก่อนที่ภาพบางอย่างจะผุดขึ้นมาในหัว ภาพการเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายที่จะมาถึง

 

“ทางซ้าย หลบ!” สาวสวยตะโกนพร้อมกับผลักผมซอยสั้นข้างตัวไปทางขวา การจู่โจมจากทางซ้ายปรากฏขึ้นจริงอย่างที่เธอเห็น

“รู้การเคลื่อนไหวฉันจริง แต่ช้าไป” สิ้นเสียงที่ล่องลอยในควันดำ หน้าคมแขกปรากฏตัวขึ้นด้วยความเร็ว ยันฝ่ายเท้าข้างขวาทีบไปที่แผ่นหลังของเด็กสาวผมซอยสั้นจนกระเด็นล้มลงกับพื้นคอนกรีต

 

     เก๋พุ่งเข้าหาร่างผมบลอนด์ประกายแดงเพื่อผลักเธอแนบติดกับพื้นก่อนที่จะนั่งคร่อมทับร่างเด็กสาวไว้ ผมซอยสั้นพยายามจะลุกขึ้นมา หน้าคมแขกไม่รอช้า ควบคุมควันสีดำโอบอุ้มรอบตัวเธอเอาไว้ ร่างสูงโปร่งสำลักควันน้ำหูน้ำตาไหล เก๋หันกลับมาสนใจร่างที่นอนทับอยู่ ฟิล์มพยายามจะสู้แต่ถูกเก๋จับแขนทั้งสองของเธอสอดเข้าไปใต้ขาของเก๋แนบชิดติดลำตัว เด็กสาวไร้หนทางต่อสู้ ร่างผมหยิกสีดำใช้มือทั้งสองข้างกดไปที่ลำคอเพื่อหวังให้อีกฝ่ายขาดอากาศหายใจจนตาย

 

“ปล่อยพี่กูนะ!” ร่างอมนุษย์คล้ายก้อนหินตะปุ่มตะป่ำปรากฏตัวขึ้นพุ่งตัวชนร่างของเก๋กลิ้งกระเด็นไปไกล

 

     สองเด็กสาวรอดพ้นจากภัยคุกคาม ฟิล์มสำลักน้ำลายและหายใจเฮือกใหญ่จนหน้าแดง น้ำตาไหล ควันสีดำสลายหายไปทันทีทำให้ร่างผมซอยสั้นตั้งตัวได้ เธอรีบวิ่งไปประคองเด็กสาวเอาไว้ ร่างอมนุษย์หันกลับมานั่งชันเข่าช่วยประคองเด็กสาวด้วยอีกคน

 

     ยังไม่ทันได้ตั้งตัว เกิดแรงดันบางอย่างทำให้มวลน้ำผุดออกมารอบตัวของเก๋หลอมรวมกันเป็นก้อนน้ำขนาดใหญ่สาดเข้าใส่ตัวเธอ สาวหน้าแขกรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งได้ทันท่วงที ลูกไฟยักษ์แผ่พุ่งใส่ราวกับกระสุนปืนทำเอาหญิงสาวกรีดร้องด้วยความตกใจ ผู้ควบคุมน้ำคือฝีมือของหนุ่มหล่อหน้าลูกครึ่ง สูง ล่ำ ส่วนเจ้าของเปลวไฟคือ ร่างสูง หน้าตาหล่อ เปลวไฟลุกโชนครอบคลุมทั่วแขนทั้งสองข้างของเขา

 

     บางอย่างเคลื่อนที่ด้วยความเร็วจนแทบมองไม่ทัน เพียงไม่กี่วินาทีสิ่งนัันพุ่งตรงอัดฝ่าเท้าที่หนักแน่นและรุนแรงใส่เด็กหนุ่มทั้งสองจนกระเด็นล้มลงไป การเคลื่อนไหวนั้นใช้ความเร็วเคลื่อนตัวร่างผมหยิกสีดำกลับมาตั้งหลักห่างจากอีกฝ่ายราวหนึ่งร้อยเมตร เมื่อสิ่งนั้นชะลอความเร็วลงจนกระทั่งหยุดนิ่งเผยให้เห็นเด็กหนุ่มหน้าคมแขก รูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวเหลือง ยืนเคียงข้างเก๋

 

     ไม่เพียงเท่านั้นร่างวัยรุ่นหนุ่มสาวปรากฏตัวเพิ่มขึ้นอีกสี่คนยืนขนาบข้างเป็นหน้ากระดาน จากซ้ายมือสุดคือ คือ แป้ง เด็กสาวที่มีดวงตาคม คิ้วเข้ม ผมยาวถักเปียคู่ ผิวสีเข้ม ถัดมาคือ เต้ย เด็กหนุ่มที่มีใบหน้าคล้ายกับเด็กสาวคนแรก ไหล่กว้าง รูปร่างสมส่วน ผิวสีเข้ม ตรงกลางคือ เก๋กับทีม ร่างสูงโปร่ง ขวาสุดคือ ฝาแฝด ปุ้มและปุ้ย ผมสั้นประบ่า รูปร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์

   

      ฝั่งของเด็กหนุ่มหล่อออกมายืนประจันหน้าฝั่งตรงข้ามเช่นกัน ซ้ายสุดคือ ออม หนุ่มตี๋ตาโต ถัดมาคือ ฟ่า หนุ่มตาตี่ รูปร่างท้วมเตี้ย ที่ตอนนี้อยู่ในร่างของอมุษย์คล้ายก้อนหินตะปุ่มตะป่ำ ตรงกลางคือ พชร หนุ่มหล่อ ร่างสูง แขนทั้งสองข้างของเขายังมีมวลเปลวไฟลุกโชน ถัดไปทางขวาคือ แวน หนุ่มหล่อลูกครึ่ง ผิวขาว สูงล่ำ และคนสุดท้ายของทางขวา คือ โน้ต หนุ่มหล่อใส่แว่นตาทรงเหลี่ยม ผิวขาว ไหล่กว้าง

 

     ตอนนี้สนามหญ้าสุดกว้างขวางกลายเป็นสนามรบของผู้อาศัย ทั้งสองฝ่ายยืนประจันหน้าด้วยความโกรธเกรี้ยวอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ฝั่งของพวกพชรจะเปิดฉากการต่อสู้ก่อน แวนควบคุมมวลน้ำคล้ายเกลียวคลื่นซัดเข้าริมชายหาดทำให้อีกฝ่ายกระจายกันออกเพื่อหลบการจู่โจมที่ไม่ทันตั้งตัว

 

“ยัยนั่น กูขอ” ร่างสูงหล่อพูดกับพรรคพวก สายตาจ้องไปที่สาวผมหยิกสีดำด้วยความโกรธ

 

     กระสุนลูกไฟพุ่งเข้าใส่เก๋อีกครั้งทำให้เธอต้องวิ่งหนีเพื่อหลบการโจมตี มวลน้ำก่อตัวรวมกันเป็นเส้นทางที่คดเคี้ยวเข้าประชิดตัวเธอจากทางขวา เผยให้เห็นก้อนน้ำรูปร่างคล้ายมนุษย์ ร่างนั้นในมวลน้ำปลดปล่อยแรงฉีดพ่นน้ำอัดใส่หญิงสาวจนกระเด็นล้มลงไปที่พื้นสนามหญ้า ยังไม่วายลูกไฟขนาดใหญ่ลอยลงมาหวังจะพุ่งใส่ตัวเธอ เก๋ใช้สัญชาตญาณกลิ้งหลบได้ทันท่วงที

 

     จังหวะนั้นการเคลื่อนไหวด้วยความเร็วเผยร่างสูงโปร่งของทีมซัดหมัดพร้อมกับเตะเข้าที่ชายโครงของพชรจนเขากระเด็นออกไป มวลน้ำคล้ายมนุษย์คืนรูปเป็นเส้นน้ำที่คดเคี้ยวไล่จับทีมแต่ไม่สามารถตามทันได้ราวกับว่าถูกอีกฝ่ายอ่านการเคลื่อนไหวออกทั้งหมด นาทีที่ทีมรู้สึกว่าตัวเองกำลังได้เปรียบทันใดนั้นร่างสูงไหล่กว้างปรากฏตัวขึ้นด้านหลังเขาโดยไม่ทันตั้งตัวก่อนจะจับเขาโยนออกไป

 

     ทีมตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ร่างนั้นอันตรธานปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า นั่นคือ โน้ต เมื่อรู้ว่าคู่ต่อสู้เป็นใครทีมจึงเร่งความเร็วเต็มที่เคลื่อนไหวแบบเปลี่ยนทิศทางไปมาจนไม่สามารถคาดเดาได้ เขาหาจังหวะให้อีกฝ่ายเผยช่องโหว่ชกเข้าไปที่หน้าอกข้างขวาจนโน้ตเกิดอาการเซ ทีมเห็นว่าแผนการนี้ใช้ได้จริงจึงเตรียมที่จะเล่นงานอีกครั้ง โน้ตตั้งตัวได้จึงอันตรธานหายไปในชั่วพริบตาทำให้ทีมจู่โจมพลาดและสะดุดเกือบล้ม เขารีบตั้งตัวพร้อมกับหันไปรอบทิศทางเพื่อเตรียมรับมือการจู่โจมแต่ก็สายเกินไป เมื่ออีกฝ่ายปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังก่อนจะจับแขนซ้ายกับหัวไหล่ทีมพร้อมกับใช้ขาซ้ายเตะตัดขาข้างซ้ายอีกฝ่ายจนเสียหลัก โน้ตจับทีมทุ่มด้วยความไวและรุนแรงจนอีกฝ่ายล้มลงไป

 

     ทางด้านฟ่าเผชิญหน้ากับเต้ยตัวต่อตัว ร่างอมนุษย์หินพุ่งเข้าจู่โจมด้วยความเกรี้ยวกราดจนอีกฝ่ายต้องคอยหลบการโจมตีที่เหมือนกับยกก้อนหินยักษ์มาทุ่มใส่ เต้ยอาศัยจังหวะง้างหมัดจนเกิดแรงสั่นสะเทือนก่อนที่จะซัดเข้าใส่ร่างก้อนหินของฟ่าจนกระเด็นถอยออกมา ทั้งสองคนเข้าปะทะกันอีกครั้ง หมัดของเต้ยที่สร้างความเสียหายรุนแรงต่อร่างกายของฟ่าทำให้เขาเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายตั้งรับและคอยหลบการโจมตีแทน ฟ่ารอจังหวะที่อีกฝ่ายเปิดช่องโหว่ก่อนที่จะกระแทกด้วยพละกำลังมหาศาลจนเต้ยเสียหลัก มือที่กำแน่นคล้ายออกเปิดโอกาสให้ร่างก้อนหินสวนการโจมตีกลับ เต้ยถูกซัดหมัดและถีบไปที่กลางอกจนกระเด็นล้งลงไป ฟ่าออกแรงขาทั้งสองข้างย่อตัวกระโดดขึ้นเพื่อเสริมความแรงของการทุ่มใส่ร่างคมเข้มแต่ไม่สำเร็จ แขนของเด็กสาวผมเปียบังไว้ได้ทัน เธอเปลี่ยนร่างกายเป็นเหล็กกล้าก่อนที่จะต่อยสวนกลับไปจนอีกฝ่ายกระเด็น การต่อสู้ที่ดุดันเกิดขึ้นต่อจากนั้น เชิงยุทธ์ของฟ่ามีมากมายกว่าเด็กสาวในร่างมนุษย์เหล็กแต่ไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับเธอได้เช่นกัน แป้งสวนกลับทำเอาร่างหินถึงกับสะเทือนและเริ่มเซ เธอซัดทั้งหมัด ศอก เท้า และสุดท้ายเด็กสาวใช้แขนทั้งสอบข้างจับร่างของอีกฝ่ายโยนกระเด็นกลับไปราวกับเป็นแค่ตุ๊กตาตัวหนึ่ง

 

     อีกด้านหนึ่งคือการเผชิญหน้าระหว่างฝาแฝดกับออม ปุ้มและปุ้ยฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่มือทั้งสองของพวกเธอสัมผัสกันเกิดประจุพลังงานไฟฟ้าสถิต การจู่โจมของฝาสแฝดเริ่มต้นขึ้น พวกเธอใช้การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเบี่ยงไปทางขวาวนมาทางซ้ายเพื่อให้อีกฝ่ายอ่านเกมไม่ออกแต่ออมรู้ทัน หน้าตี๋ตาโตหลบการจู่โจมที่พุ่งเข้าหาเขาราวกับจรวดได้ทัน ฝาแฝดม้วนตัวตั้งหลักก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่ออมแบบตรง ๆ ไม่มีลูกเล่น สองฝ่ามือของออมขยายใหญ่ขึ้นสิบเท่า ก่อนที่จะกางแขนทั้งสองข้างออกแล้วประกบเข้าด้วยกันคล้ายการปรบมือจนเกิดแรงเสียดทานผลักร่างฝาแฝดที่พุ่งเข้ามากระเด็นออกไป พวกเธอไม่ยอมแพ้ทันทีที่ประสานมือพวกเธอใช้ความเร็วพุ่งเข้าหาออม เด็กหนุ่มพยายามใช้สองฝ่ามือขนาดใหญ่ปัดการเข้าถึงพร้อมกับพยายามอ่านการเคลื่อนไหวของฝั่งตรงข้าม แต่ฝาแฝดมีแผนจู่โจมล้ำหน้ากว่านั้น พวกเธอปล่อยมือกันและค่อยหลบการจู่โจมของอีกฝ่ายพร้อมกับเข้าประชิดตัวก่อนจะจับมือกันอีกครั้ง พละกำลังมหาศาลถูกส่งต่อไปอย่างออม เขาถูกผลักจนกระเด็นเสียท่าให้กับสองพี่น้อง

 

     มวลน้ำจำนวนมากเอ่อล้นออกมาที่สนามหญ้าก่อตัวเป็นเส้นทางพุ่งเข้าใส่ฝาแฝดทั้งสอง พวกเธอตกอยู่ภายในมวลน้ำหนาแน่นและถูกบังคับแยกสองคนออกจากกัน มวลน้ำขึ้นรูปทรงกลมขังฝาแฝดให้จมน้ำลอยอยู่กลางอากาศ ร่างมวลน้ำคล้ายมนุษย์ค่อยปรากฎตัวขึ้นจากกลุ่มน้ำที่เหลืออยู่คืนกลับมาเป็นร่างของหนุ่นลูกครึ่ง แวนควบคุมก้อนน้ำทรงกลมผลักฝาแฝดโยนกลับไปอีกฝั่ง ปุ้มและปุ้ยหลุดออกจากพันธนาการ สูบอากาศหายใจเฮือกใหญ่ ร่างกายของพวกเธอเปียกปอน

 

     ระหว่างที่การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด พชรใช้โอกาสนี้เดินเข้าไปหาเก๋ หญิงสาวเมื่อได้เห็นร่างหนุ่มหล่อถึงกับผงะและก้าวถอยหลัง พชรเร่งอนุภาคความร้อนให้รุนแรงขึ้นก่อนจะยืนแขนทั้งสองข้างส่งเปลวไฟอันร้อนแรงเข้าใส่ร่างผมหยิกสีดำตรงหน้า เก๋กรีดร้องด้วยความกลัว ทันใดนั้นร่างเหล็กกล้าของเด็กสาวปรากฏตัวขึ้นและเอาตัวเองขวางเปลวไฟไว้ทำให้เก๋รอด แป้งม้วนตัวเพื่อสร้างแรงกระแทกผลักอีกฝ่ายจนกระเด็นออกไปไกลตัวเก๋พอสมควร

 

     พชรกับฟ่ากระเด็นกลับมากองรวมกัน โน้ต แวน ออม วิ่งกลับมาสมทบที่ฝั่งของตัวเอง เช่นกันกับฝั่งตรงข้ามที่กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง การต่อสู้นี้มันยังไม่จบ

 

     จังหวะนั้นแผงอุปกรณ์รูปหกเหลี่ยมต่อรวมกันเป็นแผ่นจานดาวเทียมขนาดใหญ่สูงกว่าตัวคนและตั้งเรียงกันตรงหน้าพวกพชร ร่างของเซฟลอยตัวอยู่บนอากาศค่อย ๆ เคลื่อนที่ลงมาจนเท้าแนบชิดกับพื้นดินอย่างเรียบง่าย สายตาดูจริงจังของเด็กหนุ่มใส่แว่นตากลม ร่างสูงใหญ่ เขาตั้งสมาธิรอตั้งรับการโจมตี แผงอุปกรณ์ตั้งเรียงกันส่งสัญญาณบางอย่าง

 

     พวกเก๋เห็นว่าอีกฝ่ายจงใจตั้งรับจึงบุกเข้าไปหวังทลายแผ่นจานดาวเทียมตรงหน้า ทีมเร่งความเร็วหวังสร้างแรงเสียดทานมหาศาลเช่นเดียวกับฝาแฝดที่มีพละกำลังและความเร็วเมื่อพวกเธอประสานมือกัน เต้ยกำหมัดแน่น แป้งเปิดการโจมตีด้วยการพุ่งตัวเข้าไปหวังทำลายสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแต่ไม่สำเร็จ แผงอุปกรณ์ชิ้นนี้รองรับการโจมตีของเธอได้ เกิดสนามพลังงานเป็นเกาะป้องกันสีฟ้าที่สร้างขึ้นมาจากแผ่นหกเหลี่ยมนับหลายสิบชิ้น พวกที่เหลือจึงเข้ามาสมทบ ความเร็วของทีม หมัดของเต้ย พละกำลังของฝาแฝด ไม่มีใครสามารถฝ่าหรือทำลายเกาะพลังงานที่สร้างจากอุปกรณ์ของเซฟได้เลย

 

     พชรถือโอกาสนี้คิดเผด็จศึกจึงรวบรวมอนุภาคเปลวไฟไว้ที่แขนซ้ายจนมีความเข้มข้นสูงก่อนที่จะยิงขึ้นกลางท้องฟ้า แสงจากก้อนพลังงานความร้อนพุ่งทะยานแล้วแตกออกราวกับพลุไฟ สีแดงจากเปลวเพลิงดูสวยงามตัดกับสีท้องฟ้าที่มืดสนิทในยามราตรี เพียงครู่เดียวความงามแปรเปลี่ยนสู่หายนะ เมื่อลูกไฟขนาดใหญ่หลายสิบลูกพุ่งทะยานลงมาด้วยความเร็วราวกับฝนดาวตกตรงใส่พวกเก๋ ทุกคนยุติการทำลายแผ่นจานดาวเทียมแล้ววิ่งหนีตายด้วยความตื่นตระหนก ลูกไฟมีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ สร้างความเสียหายต่อสนามหญ้าจนเกิดเป็นหลุมบ่อ พวกเก๋รวมกลุ่มกันด้วยความกลัวว่าจะพ่ายแพ้ ทันใดนั้นเกิดหลุมดำมืดสนิทรับการโจมตีของลูกไฟเอาไว้ ความมืดนั้นดูดกลืนลูกไฟหายเข้าไปและไม่สร้างความเสียหายจนหมดเกลี้ยง

 

     ร่างสูงใหญ่ ใบหน้าคมแขก ผิวสีเข้ม ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าพวกเก๋ นั่นคือ ท็อป วัยรุ่นหนุ่มผายมือขวาลงขนาบกับพื้นเกิดสสารมืดแผ่พุ่งไปที่แผงอุปกรณ์ของเซฟทันที เพียงไม่นานสสารนั้นแทรกซึมเข้าไปที่แผงจนเกิดการรัดวงจร ท็อปสะบัดแขนขวาอีกครั้ง สสารมืดรวบรวมพลังงานฉีกกระชากแผงอุปกรณ์ภายในพริบตาจนเหลือแค่เศษซาก เซฟได้แต่ยืนอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น

 

“เลือกมาหนึ่งคนให้กูฆ่า แล้วทุกอย่างจะจบ พวกมึงคนไหนจะเป็นคนเสียสละ” ร่างสูงใหญ่ หน้าคมแขก พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและทรงพลัง เสียงนั้นก้องกังวานไปทั่วทุกทิศทาง

“ลุยแม่งเลย!!!” พวกเด็กหนุ่มมองหน้ากันก่อนที่พชรจะตะโกนเพื่อปลุกระดม ท็อปแสยะยิ้มชอบกลเมื่อได้เห็นดังนั้น

 

     พวกของพชรบุกเข้าหาอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว นำโดยฟ่ากับออม เขาทั้งสองวิ่งนำหน้า ท็อปเพียงแค่สะบัดมือซ้ายขวา สสารสีดำก่อกำเนิดกลางอากาศระเบิดใส่ร่างกายทั้งสองจนกระเด็นหมดสภาพที่จะต่อสู้ไปอย่างง่ายดาย

 

     หนุ่มหล่อใส่แว่นตาอันตรธานเข้ามาประชิดตัวท็อปแล้วซัดหมัดลงที่ใบหน้าก่อนที่จะหายตัวไป ท็อปถูกจู่โจมโดยที่ไม่ทันตั้งตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า จังหวะที่โน้ตกำลังได้เปรียบเมื่อท็อปการเคลื่อนไหวได้ เขาเปิดช่องประตูมิติด้วยสสารมืดก่อนที่จะถูกช่องมิตินั้นกลืนหายไปเพื่อจงใจเลียนแบบการโจมตีของอีกฝ่าย โน้ตเสียจังหวะการจู่โจมจึงหยุดนิ่งเพื่อรอดูสถานการณ์ แต่แล้วฝ่ามือของท็อปโผล่เข้ามาจับไปที่ต้นคอของโน้ตโดยที่ไม่ทันตั้งตัว ท็อประเบิดสสารมืดใส่ร่างกายจนทำให้โน้ตสลบหมดสภาพในการต่อสู้ไปอีกคน ร่างของเด็กหนุ่มร่วงลงกับพื้นราวกับใบไม้แห้งที่หลุดออกจากกิ่งนอนแน่นิ่งแต่ยังหายใจ สสารมืดปะปนในร่างกายสะกดเขาเอาไว้

 

     จังหวะนั้นมวลน้ำมหาศาลก่อรูปร่างสูงราวสามเมตรคล้ายหอคอยสูงเผยให้เห็นมวลน้ำคล้ายคนอยู่บนยอดหอคอย ร่างมวลน้ำรวบรวมพลังปลดปล่อยน้ำที่มีแรงอัดฉีดสูงพุ่งตรงใส่ร่างสูงใหญ่ราวกับลำแสงทำลายล้างที่มีอานุภาพ ท็อปสะบัดมือซ้ายเกิดหลุมดำดูดกลืนน้ำเข้าไปโดยที่ไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด แรงอัดฉีดถูกส่งออกไปเรื่อย ๆ ท็อปจึงใช้มือขวาแตะไปที่มวลน้ำเกิดเป็นสสารมืดขดเกลียวคล้ายการรัดของงูย้อนกลับไปสู่ร่างมวลน้ำบนหอคอย สสารมืดรัดร่างนั้นอย่างแน่นหนาจนไม่สามารถขยับได้ก่อนที่จะทำปฏิกิริยาบางอย่าง ร่างมวลน้ำถูกสสารมืดซึมเข้าไปคืนร่างกลับมาเป็นแวนและสลบหมดสภาพในการต่อสู้ไปอีกคน ท็อปคลายสสารมืดออก เด็กหนุ่มหน้าลูกครึ่งดิ่งลงสู่พื้นหญ้าทันที

 

     พชรที่เห็นพรรคพวกถูกเล่นงานจนเกลี้ยงจึงระเบิดพลังงานความร้อนออกมาทั่วร่างกาย เปลวไฟแผดเผาเสื้อผ้าพร้อมกับลุกโชนไปทั่วเรือนร่างของเด็กหนุ่ม เขาลอยขึ้นกลางอากาศคล้ายลูกไฟที่มีชีวิต พชรใช้ความเร็วพร้อมกับการจู่โจมด้วยกระสุนลูกไฟเล่นงานอีกฝ่าย แต่ไม่ว่าจะโจมตีแบบไหนก็ไม่อาจต่อกรกับหลุมดำที่คอยดูดการโจมตีของเขาให้หายไปได้เลย พชรที่ลอยตัวกลางอากาศรวบรวมอนุภาคความร้อนเป็นลำแสงเปลวไฟพุ่งทะยานใส่อีกฝ่าย หลุดดำของท็อปปรากฏขึ้นและดูดกลืนความร้อนเข้าไปอีกครั้ง ทันใดนั้นสายตาของพชรเหลือบเห็นสสารสีดำกลางอากาศตรงข้ามกับเขา มันมีรูปร่างเป็นก้อนทรงกลมสีดำ เพียงปลายนิ้วของท็อปสสารสีดำทรงกลมนั้นแปรเปลี่ยนคล้ายกระสุนพุ่งตรงใส่ไหล่ซ้ายของพชรจนกระเด็นร่วงและกลิ้งในสภาพเปลือยเปล่าและหมดสภาพในการต่อสู้ ร่างของฟิล์มโผเข้ามาพร้อมผ้าคลุมพื้นใหญ่รีบห่อตัวเด็กหนุ่มที่นอนสลบโป๊เปลือยเอาไว้ได้ทัน

 

“มีใครจะลองสู้อีกไหม?” ท็อปเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ตรงหน้าเขาตอนนี้เหลือเพียงแค่ เซฟ เบน ฟิล์มและบี๋

“กู!!” เสียงตะโกนของวัยรุ่นหนุ่มกลางอากาศก่อนที่จะเกิดพายุลมหมุนแบบฉับพลันพัดเอาร่างของ เก๋ ทีม เต้ย แป้ง ปุ้มและปุ้ย กระเด็นไปติดกับรั้วประตูบ้านอย่างหมดสภาพ การท้าทายนี้มาจากร่างผอม ใบหน้าเล็กเรียว จมูกแหลม นั่นคือ เน

 

     ท็อปตกใจกับการจู่โจมแต่เมื่อเห็นว่าพวกน้องสาวไม่บาดเจ็บอะไรมากจึงหันกลับไปมองร่างของเนที่ลอยอยู่กลางอากาศด้วยความโกรธ เนรีบชิงลงมือด้วยการควบคุมสภาพอากาศโดยรอบสร้างกระแสลมหมุนจนเกิดเป็นพายุทอร์นาโดขนาดใหญ่ที่รุนแรงโอบล้อมหวังบดขยี้ตัวท็อปให้แหลกภายในพายุ ทอร์นาโดรุนแรงจนเซฟต้องควบคุมอุปกรณ์มาเป็นที่กำบังพร้อมกับยึดร่างพวกพ้องเอาไว้ไม่ให้เสียหลักจนปลิว บ้านหลังอื่น ๆ โดยรอบใกล้ทอร์นาโดได้รับความเสียหายแต่ไม่มาก เมื่อเนแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายถูกบดขยี้จึงคลายพายุลงแต่กลับไม่เห็นร่างที่นอนแน่นิ่งแบบที่เขาคาดหวังให้เป็น มันมีเพียงแค่ความว่างเปล่า เนพยายามมองหาร่างของอีกฝ่าย ทันใดนั้นมือของท็อปบีบไปที่คอของเนอย่างเต็มกำลัง เขาลอยตัวบนอากาศเหมือนกับเน เนตกใจและเสียหลักพยายามดิ้นเพราะกำลังขาดอากาศหายใจ ร่างสูงใหญ่บีบคอสุดกำลังหวังเอาชีวิต

 

“ปล่อยเพื่อนกู!” ลำแสงสีขาวพุ่งเข้าใส่ร่างของท็อปจนกระเด็นไปพร้อมกับเสียงตะโกนห้าม เผยร่างของวัยรุ่นหนุ่มใส่แว่นตา รูปร่างอวบ ผิวขาว นั่นคือ พีท

 

     ท็อปทรงตัวได้ทันกลางอากาศ ทั้งสองฝ่ายพุ่งเข้าหากันด้วยสสารสีดำและแสงสว่างที่เจิดจ้า เกิดเป็นแสงระยิบระยับกลางท้องฟ้าราวกับพลุไฟในงานเทศกาล ทั้งพลังและความเร็วในการจู่โจมแทบจะสูสี พีทกับท็อปเผชิญหน้ากันได้ชั่วครู่ก่อนที่ทั้งสองจะตัดสินใจรวบรวมมวลพลังงานเปลี่ยนเป็นลำแสงพุ่งออกไปใส่กันเกิดเป็นภาพที่ตระการตา แสงสีดำและแสงสีขาวเบียดเสียดกันอย่างรุนแรงไม่มีทีท่าว่าจะเบาบางลงเลย ท็อปมองว่าการต่อสู้กำลังยืดเยื้อจึงเร่งมวลสารสีดำให้รุนแรงขึ้น ลำแสงสีดำทมิฬค่อย ๆ ผลักลำแสงสว่างเจิดจ้าเข้าประชิดตัวพีทจนเกิดการระเบิด ร่างอวบกระเด็นออกมาด้วยความพ่ายแพ้แต่ยังไม่หมดสภาพเขายังคงลุกขึ้นยืนได้พร้อมกับเนที่ยังต่อสู้ไหว

 

“ตอนแรกก็จะฆ่าคนเดียว แต่ฉันเปลี่ยนใจแล้ว พวกมึงตายห่ากันให้หมดน่าจะดีกว่า” ท็อปลอยตัวต่ำลงพลางพูดไปด้วย เขายกมือขวาขึ้นเหนือศีรษะเกิดเป็นหลุมดำสสารมืดจำนวนนับไปถ้วนรอบทิศทาง

 

     พวกมันเริ่มหมุนและดูดทุกสิ่งทุกอย่างเข้าหาตัว คนที่เหลือรอดเริ่มตื่นกลัวกับสิ่งที่เห็น ทันใดนั้นทุกอย่างหยุดนิ่ง หลุมดำไม่ขยับและค่อย ๆ สลายหายไปราวกับขี้เถ้าจากกระดาษถูกเผา เผยร่างวัยรุ่นสาวผมยาวตัดตรง หน้าอวบอิ่มมีเนื้อแก้ม รูปร่างปุ๊กลุก ผิวขาว ฝ่ามือซ้ายของเธอยื่นออกไปด้วยสีหน้าที่เย็นชา

 

“พี่อยู่นี่พชร” ร่างของฟิล์มที่กำลังกอดตัวพชรไว้ในผ้าคลุมพูด ก่อนที่จะเปลี่ยนรูปร่างเป็นสาวสวย จมูกโด่ง ผมสีดำขับสนิท รูปร่างผอมสูงขาวมีทรวงทรง

“พี่แพรว” พชรพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนที่จะสลบไป

 

     หญิงสาวผมยาวตัดตรงเอามือซ้ายลง ทุกสิ่งทุกอย่างกลับสู่ความเงียบงัน ร่างปุ๊กลุกเพียงแค่กะพริบตา ทุกคนยกเว้นสาวสวยที่กำลังกอดร่างของน้องชายถูกควบคุมให้ยืนตัวตรงลอยเหนือพื้นดินไม่เว้นแม้กระทั่งท็อป ทุกคนไม่สามารถพูดได้หรือขยับร่างกายได้เลย นอกจากการกลอกตาไปมาเพียงเท่านั้น ฟ่า ออม โน้ต แวน ที่สลบเพราะหมดสภาพก็ถูกควบคุมร่างให้ห้อยตัวตรงเหนือพื้นดินเช่นกัน หญิงสาวเพียงแค่ปรายตามองสสารสีดำที่แทรกซึมใส่ร่างกายของพวกเด็กหนุ่มถูกสำลอกออกมาผ่านช่องปากดูน่าขยะแขยง สนามหญ้าค่อย ๆ กลับมาเจริญงอกงาม พื้นถนนคืนกลับมาเป็นปกติ ความเสียหายอื่น ๆ ถูกซ่อมแซมราวกับปาฏิหาริย์ ทุกอย่างกลับมาเป็นแบบเดิมจนเหลือเพียงแค่ความเงียบงันในยามราตรีและเสียงลมพัดแผ่วเบา

 

“พอแค่นี้แหละ แยกย้ายกันได้แล้ว” ใบหน้าอวบอิ่มพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย

“แพรวเอาพชรเข้าบ้าน” ร่างปุ๊กลุกหันไปพูดกับสาวสวยก่อนที่จะเดินออกไป หญิงสาวสองคนประคองพชรกลับเข้าไปในบ้าน ทิ้งไว้เพียงความเงียบสงบ

 

     ชั่วครู่เดียวพันธนาการทุกอย่างถูกคลายออก ทุกคนตกลงสู่พื้นด้วยความตกตะลึง เกิดเสียงอื้ออึงเล็กน้อยของทั้งสองฝ่าย พวกแวนฟื้นขึ้นจากการสลบด้วยความงงงวย การวิวาทอันแสนบ้าคลั่งและวุ่นวายจบลงแต่เพียงเท่านี้