เอ็กซ์ทีน

/////เสียงในหัวของแพรว/////

          ‘ห้าปีแล้วที่พวกเราสามพี่น้องติดอยู่ข้างในวิลเลจ ถามว่าดีไหม ก็มีทั้งดีและไม่ดีสำหรับฉัน ข้อดีคือเราไม่ต้องรู้สึกแปลกแยก ไม่ต้องฝืนตัวเอง สามารถเป็นตัวเองได้อย่างอิสระโดยที่ไม่ถูกจับเพราะถูกจับมาเรียบร้อยแล้ว ฮา ฮา ฮา ข้อเสียคือเราสูญเสียสังคมไป สูญเสียช่วงเวลาที่เราจะได้เล่นสนุกกับเพื่อน ๆ ใช้ชีวิตแบบคนปกติ สูญเสียช่วงเวลาวัยรุ่นที่ฉันก็แอบคิดถึงมันอยู่ตลอด’

     ‘ส่วนจุดเริ่มต้นที่พวกเรามาอยู่ในนี้เหรอ เมื่อห้าปีก่อนน้องชายฉันถูกแกล้งที่โรงเรียนพิเศษ ตอนนั้นยังประถมอยู่เลย ส่วนฉันอยู่มอสอง และพลอยอยู่มอหนึ่ง แม่ชอบส่งพวกเราเรียนเสริมเพราะแม่เชื่อว่าถ้ายิ่งเรียนก็ยิ่งเพิ่มทักษะกับความรู้ติดตัว เราสามพี่น้องไม่เคยได้หยุดเสาร์ อาทิตย์ เหมือนกับเด็กคนอื่น กลับมาที่เรื่องน้องชายฉันต่อ ตอนนั้นพชรยังเด็กมาก ควบคุมอารมณ์และพลังไม่ได้ทำให้ระเบิดร่างไฟออกมาเผาโรงเรียนพิเศษ มีเด็กกับครูตาย และบาดเจ็บอีกจำนวนมาก ฉันเข้าไปช่วยพชรให้เขาสงบลงก่อนจะพากันออกมา พชรถูกตัดสินให้เข้ามาอยู่ในวิลเลจพื้นที่เขต 1 ซึ่งอยู่ภายในกรุงเทพมหานคร เป็นโครงการใหม่ที่เพิ่งสร้างเสร็จโดยใช้เซ่นสายของพ่อ ทุกอย่างดีหมด ดีกว่าพื้นที่เขตอื่น ๆ ส่วนที่ว่าทำไมฉันกับพลอยถึงได้เข้ามาด้วย ก็เพราะว่าตอนไปช่วยพชรฉันเปลี่ยนร่างตัวเองเป็นตำรวจจะได้เข้าไปง่าย ๆ แต่ตอนนั้นพลังยังไม่เสถียรเลยโดนจับได้ก่อน ส่วนพลอยโมโหที่ฉันกับพชรถูกศาลตัดสินเลยใช้พลังทำให้สมาชิกในชั้นศาลตัดสินตัวเองไปติดคุกเช่นกัน บ้าบอชะมัด’

     ‘จริง ๆ อยู่ในนี้ก็ไม่เหงานะ ตอนเข้ามาคนในวิลเลจอาจจะไม่เยอะ ผ่านมาห้าปีจำนวนสมาชิกเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัวเลย แต่ฉันได้ข่าวว่าที่วิลเลจสามกับสี่มีจำนวนสมาชิกเยอะกว่าของเราอีก ดีแล้วแหละ เพราะแค่นี้ก็วุ่นวายแล้ว ลองนึกภาพตามสิ เด็กวัยรุ่นอายุตั้งแต่ 12 - 19 ปี ถูกยัดข้ามาอยู่รวมกันพ่วงด้วยพลังวิเศษสุดพิสดาร ความวุ่นวายมันจะขนาดไหน ตอนนี้ฉันก็สิบเก้าแล้ว แก่สุดในนี้แล้วมั้ง ส่วนพลอยก็สิบแปด น้องสาวฉันอ่านหนังสือหนักมาก เรียนก็หนัก แถมยังสอบเทียบรายวิชาให้ได้คะแนนสูง เธอบอกฉันว่าปีหน้าจะขอทุนย้ายไปเรียนเมืองนอก ถ้าเรายังอยู่ในนี้ปีหน้าก็จะไม่มีพลอย เหงานะแต่ก็แอบดีใจกับเธอ ก็ฉันเป็นพี่สาวนี่นะ ส่วนที่น่าเป็นห่วงก็คงจะเป็นพชร ปีนี้หมอนั่นอายุสิบหก วัยกำลังซ่าเลย เห็นว่าเป็นหัวโจกของกลุ่มเพื่อนด้วย พวกเด็กผู้ชายเวลารวมตัวกันอย่างกับจับปูในกระด้ง’

     ‘เด็กผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไรนะ บ้านทางโค้งต้นถนน อ๋อ ฟิล์ม หน้าตาสวยดี สีผมสวยมาก จะแอบชอบน้องชายเราหรือเปล่านะ เห็นว่ามีพลังจิตเหมือนกับยัยพลอย ฉันเคยลองถามพลอยดูแต่เธอหันมายิ้ม ๆ ใส่ฉัน ไม่ได้เรื่องอะไรเลย ไม่เป็นไร ฉันจะใช้ความสามารถในการแปลงร่างสืบเอง คนที่ทั้งสวยและเก่งแบบฉัน ทำได้อยู่แล้ว’

     ‘พชรจับได้ว่าฉันชอบแปลงร่างเป็นคนนู้นคนนี้ เป็นนก เป็นไก่ คอยติดตามชีวิตของเขา ก็ฉันเป็นห่วงแกไม่ได้เหรอ แกเป็นน้องชายฉันนะ ไอ้เด็กบ้า ทำมาเป็นงอนไม่คุยกับฉันมาจะห้าวันแล้วนะ ดูซิจะงอนได้ถึงไหนกัน ว่าแต่ใครบอกเรื่องนี้กับพชร ต้องเป็นไอ้เจ้าเบนเด็กบ้านถัดไปแน่เลย หมอนั่นอ่านใจได้นี่หนา ต้องใช้แน่ ๆ ฉันขอคิดแผนใหม่ก่อน พลอยเธอต้องช่วยฉันแล้วแหละ ขอเกาะกั้นพลังจิตหน่อยนะ’

     ‘วันนี้เห็นว่าทะเลาะกับสามพี่น้องบ้านหลังที่อยู่ปากทางเข้า เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตเชียว ฉันเองก็ไม่เคยคุยกับสามพี่น้องพวกนั้นด้วยสิ พลอยเคยบอกว่าเป็นพวกไม่น่าคบเลยไม่เคยคุยกันเลย ขออย่าให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตอะไรอีกเลยนะ’

     ‘วันนี้ออกตัวแรงปกป้องสาว ฉันเห็นนะ ทำเท่เชียวไอ้ขี้เก๊ก กลับมาก็อ้อนอยากกินไข่เจียว สรุปฉันมีน้องชายหรือลูกแมว หลัง ๆ เริ่มแยกไม่ออกแล้ว ว่าแต่ทำไมน้องเก๋ต้องเล่นงานน้องฟิล์มด้วย ชักจะเริ่มได้กลิ่นความหายนะแล้วสิ’

     ‘อะไรกัน บอกว่าจะไม่กลับมาบ้านตลอดสุดสัปดาห์เพราะต้องคอยปกป้องเพื่อน ๆ ฉันไม่เชื่อหรอกแกจะปกป้องสาวมากกว่า อิอิ รู้ทันหยะ พลอยก็ดูไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่ คงไม่น่าเป็นห่วงหรอกมั้ง มั้งนะ’

     ‘พลอยเดินมาบอกฉันว่าให้เตรียมตัว สีหน้ากับท่าทางดูจริงจังมาก ฉันไม่เห็นเธอเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วนะ หรือจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น แอบเป็นห่วงพชรจัง’

     ‘เสียงระเบิดดังตูมตามอย่างกับหนังสงคราม พอออกไปด้านนอกรู้เลย นี่มันสงครามชัด ๆ พวกเธอสู้กันเองทำไม แล้วนั่นน้องชายฉันไฟลุกท้วมตัวในรอบห้าปี สามพี่น้องพวกนั้นทำให้พชรโกรธได้ขนาดนี้เลยเหรอ บ้าบอที่สุด’

     ‘เฮ้ย พชรกับกำลังร่วงลงมาแถมเปลือยเปล่าอีก ฉันต้องรีบเอาผ้าห่มไปคลุมตัวเขาเอาไว้ เดี๋ยวโดนเห็นไอ้จ้อนแล้วมันจะดูไม่ดี แต่พลอยบอกว่าให้ซ่อนตัวก่อนอย่าเพิ่งเผยตัว งั้นฉันแปลงเป็นฟิล์มแล้วกัน’

     ‘โชคดีที่แค่สลบ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว หวังว่าจะหายซ่าได้สักทีนะ ไอ้เด็กบ้า พลอยจัดการให้เรื่องทุกอย่างสงบลง ปราบพยศสามพี่น้องนั่นอยู่หมัด บังอาจมาทำน้องชายฉัน รอฟื้นก่อนจะอะไรร้อน ๆ ให้กินและค่อยดุ หรือดุก่อนค่อยทำกับข้าวดีนะ’

/////เสียงในหัวของแพรว/////