CHESS:พลิกกระดานเทพ

    "โจเซฟ:เอาละเลิกคิดถึงเรื่องนั้นและไปดูดาบอีกเล่มดีกว่า"
 
 
 
    อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็ไปหยิบดาบอีกเล่มมา
 
 
 
    "อากิ:ดาบเล่มนี้ชื่อ ดาบแห่งการเสี่ยงโชค เอฟเฟคของมันคือถ้าฆ่ามอนสเตอร์ด้วยดาบนี้ มอนสเตอร์พวกนั้นมีโอกาศจะดรอปของตามโชคของผู้ใช้"
 
 
 
    "โจเซฟ:...ปกติมอนสเตอร์ก็ดรอปของอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง แล้วเจ้าดาบนี้จะมีประโยชน์ยังไง"
 
 
 
    "อากิ:เท่าที่ลองใช้มาของที่ดรอปเหมือจะแยกจากที่มันดรอปปกติ"
 
 
 
    "โจเซฟ:เดี๋ยวนะ แปลว่าได้ของดรอป 2 เท่าไม่ใช่หรือไง"
 
 
 
    "อากิ:ก็ประมาณนั้น"
 
 
 
    "โจเซฟ:พระเจ้าช่วย ดาบนี้มันจะดีเกินไปแล้ว"
 
 
 
    "อากิ:ทางนี้ก็พยามใช้มันจบฉากมอนสเตอร์นะ แต่ตอนสู้ลืมใช้มันตลอดเลย"
 
 
 
    "โจเซฟ:ไม่ต้องคิดมากหรอก การโพกัสกับการต่อสู้ตรงหน้ายอมดีกว่ามามั่วแต่คิดถึงของดรอปจากมอนสเตอร์อยู่แล้ว เพราะถ้ามั่วแต่คิดถึงของจนบาดเจ็บก็คงไม่ดีใช่ไหมละ"
 
 
 
    "อากิ:ก็จริง..."
 
 
 
    "โจเซฟ:เอาละ นอกเรื่อกันมานานละมาลับดาบกันดีกว่า นายจะลับเล่มไหนก่อน"
 
 
 
    "อากิ:...เอาพวกกริชก่อนแล้วกัน"
 
 
 
    "โจเซฟ:เป็นความคิดที่ดี ถือเป็นการฝึกไปก่อน"
 
 
 
    แล้วอากิก็เอากริชมาถือ
 
 
 
    "โจเซฟ:เอาละว่างหินลับมีดไว้ตรงพื้น และก็เอากริชไปถูกับหินลับมีดและลองหาองศาที่เวลาถูไปแล้วไม่กระตุกหรือติดขัดดู"
 
 
 
    อากิที่ได้ยินก็งงๆ เขาเลยเอากริชไปถูกับหินลับมีดแบบแนวนอน
 
 
 
    "โจเซฟ:ไม่ๆ ไม่ใช่แบบนั้นนานต้องตั้งฉากและหาองศาแบบนี้ และถู"
 
 
 
    "ทรวด ทรวด ทรวด"
 
 
 
    โจเซฟที่เห็นอากิทำผิดก็ได้จับมือของอากิและลองพาเขาทำดู อากิที่ได้โจเซฟจับมือพาทำก็เหมือนจะจับทางได้ และลองทำเองดู
 
 
 
    [อลิส:เปิดใช้งานสกิลสมาธิ เปิดใช้งานสกิลใจเย็น]
 
 
 
    "ทรวด ทรวด"
 
 
 
    "โจเซฟ:ใช่แบบนั้นแหละ"
 
 
 
    โจเซฟที่เห็นอากิทำถูกแล้วก็บอกอากิไป อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็ถูต่อ
 
 
 
    "ทรวด ทรวด ทรงด ทรวด"
 
 
 
    อากิถูไปอีก 10 กว่าครั้งจนในที่สุดโจเซฟก็พูดว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:พอก่อนๆ นายอย่าลืมสิมันมีอีกด้านของกริชด้วย กลับอีกด้านมาลับคมด้วย"
 
 
 
    อากิที่ได้ยินก็พลิกอีกด้านขึ้นมาและลับต่อ
 
 
 
    "ทรวด ทรวด ทรวด"
 
 
 
    [อลิส:ท่านอากิคะ จะเริ่มทำการทดลองแล้วนะค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:อืม"*
 
 
 
    [อลิส:ใช่งานสกิลการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม
 
    แลกมานา 60 หน่วยเป็น STR 15]
 
 
 
    หลัวจากแลกไปอากิก็รู้สึกเจ็บที่หัวใจเล็กน้อย
 
 
 
    [อลิส:ท่านอากิเป็นอะไรหรือป่าวค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:ไม่เป็นไร ฉันยังไหวแต่อย่าแลกเกิน 60 ละแค่นี้ฉันก็เจ็บหัวใจแล้ว"*
 
 
 
    [อลิส:รับทราบค่ะ]
 
 
 
    ระหว่างที่อลิสกำลังทดลองแลกเปลี่ยนมานาเป็นค่าสเตตัสอื่นอยู่ อากิก็ยังลับคมกริชต่อ อากิลับมันไปซักพัก โจเซฟที่ดูอยู่ก็พูดว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:พอก่อนๆ"
 
 
 
    อากิที่ได้ยินก็หยุดและถามโจเซฟว่า
 
 
 
    "อากิ:หืม? มีอะไร"
 
 
 
    "โจเซฟ:นายลับมันมานานแล้ว ฉันว่าเรามาดูความคมมันดีกว่า"
 
 
 
    "อากิ:ดูความคม?"
 
 
 
    "โจเซฟ:ใช่ดูความคม"
 
 
 
    แล้วโจเซฟก็ไปเอากริชที่ยังไม่ลับคมมาและเอานิ้วค่อยๆลอบคมและพูดว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:นายลองทำตามนะ"
 
 
 
    แล้วอากิก็เอากริชมาและก็ค่อยๆลูบคมตาม แต่พอลูบไปแล้วอากิก็ทำหน้างงๆ โจเซฟที่เห็นก็พูดว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:เอาล่ะ ทีนี้นายลองไปลูบอันที่ลับคมดู แต่ระวังๆด้วยละ เดี่ยวมันบาดนิ้ว"
 
 
 
    แล้วอากิก็ลูบกริชที่ลับคมแล้ว หลังจากลูบเสร็จแล้วอาก็ก็สัมผัสได้ถึงความคมที่ขูดนิ้วตัวเองที่ต่างกัน
 
 
 
    "อากิ:ความรู้สึก...มันต่างกัน"
 
 
 
   "โจเซฟ:นั้นแหละ นายจับทางถูกแล้ว ทำต่อได้เลยเพราะสิ่งที่ฉันจะสอนนายมีแค่นั้นแหละ"
 
 
 
    "อากิ:คะ-แค่นี้เลยเหรอ"
 
 
 
    "โจเซฟ:อืมแค่นี้แหละ"
 
 
 
    หลังจากอากิได้ยินเขาก็ทำหน้างงๆเพราะ อากิไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้ โจเซฟที่เห็นก็แอบขำนิดหน่อยก่อนจะปล่อยให้อากิลับคมอาวุธต่อเอาเอง
 
 
 
    "โจเซฟ:ฮ่าฮ่า คนเราถ้ายังไม่ลองทำก็มักคิดว่ามันยาก ทั้งที่มันง่ายกว่าที่คิดใช่ไหมล่ะ"
 
 
 
    "อากิ:..."
 
 
 
   "โจเซฟ:เอาล่ะ ฉันไม่กวนนายละ ลับคมต่อให้สนุก"
 
 
 
   แล้วจากโจเซฟเดินออกไปและเดิยไปหาพวกเมิ่งซินอากิก็เอากริชมาลับคมต่อ
 
 
 
    "ทรวด ทรวด ทรงด ทรวด ทรวด"
 
 
 
    จนผ่านไปซักใหญ่ๆอากิก็ลับคมกริชทั้ง 9 เล่มเสร็จ
 
 
 
   "อากิ:ฟูล! ในที่สุดก็ลับคมกริชครบสักที"
 
 
 
   อากิมองดูกริชทั้งหมดที่ลับคมทั้งหมดก่อนจะเก็บไปไว้ช่องคีรัดเหมือนเดิม
 
 
 
    [อลิส:ท่านได้รับกริชที่ลับคมแล้ว นำกริชใส่ช่องคีย์ลัด]
 
 
 
    แล้วอากิก็เอาดาบยาวแห่งการลงทัณฑ์มาและจะลับคม แต่อยู่ๆอลิสก็ทำการแลกเปลี่ยนมานาโดยที่ไม่บอกอากิ
 
 
 
    [อลิส:ใช่การสกิลการแลกเปลี่ยนทีเท่าเทียม
 
    แลกมานา 60 หน่วยเป็น AIG 15 หน่วย]
 
 
 
    ด้วยการที่อากิไม่ได้ตั้งตัวความเจ็บปวดที่มาอย่างรวดเร็วจากหัวใจก็ทำให้อากิมือไม้อ่อนและดาบหลุด
 
 
 
    "เกร็ง!"
 
 
 
    ที่คนที่อยู่ในห้องที่ได้ยินเสียงก็หันมาดู ก่อนจะถามว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:เฮ้! เป็นอะไรหรือป่าว"
 
 
 
    "อากิ:มะ-ไม่มีอะไรพอดีดาบหลุด"
 
 
 
    "โจเซฟ:ระวังด้วยละ ดาบนั้นหนักอยู่นะ ถ้าล้มใส่อาจจะเจ็บตัวได้"
 
 
 
    "อากิ:ฉันจะระวัง"
 
 
 
   *"อากิ:นี่อลิส ถ้าจะแลกเปลี่ยนก็บอกกันก่อนได้ไหม ถ้าแลกที่ละ 60 มันเจ็บที่หัวใจฉันตั้งตัวไม่ทัน"*
 
 
 
    [อลิส:ขออภัยเป็นอย่างยิ่งคะ ครั้งหน้าฉันจะระวังให้มากขึ้นค่ะ]
 
 
 
    อลิสพูดน้ำเสียงที่เสียใจ อากิที่ได้ก็รู้สึกผิด
 
 
 
     *"อากิ:เอาเถอะ แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่ตกใจเฉยๆ"*
 
 
 
    แล้วอากิก็จับดาบมาลับคมต่อ พอเสร็จแล้วก็มีแจ้งเตือนจากอลิส
 
 
 
    [อลิส:ท่านได้รับสกิลใหม่ 2 สกิล
 
    สกิลที่ 1 ดูแลอาวุธ(F-⁽ᴰ⁾) เมื่อเปิดใช่งานจะให้ทำความสะอาดหรือดูแลอาวุธได้เร็วขึ้น 4% ตอนเปิดใช่สกิลใช้มานา 20 หน่วยและใช้มานา 4 ต่อ 4 วิ
 
    สกิลที่ 2 ลับคมอาวุธ(F-⁽ᴰ⁾) เมื่อเปิดใช้งานท่านจะลับคมดาบเร็วขึ้น 4% และเพิ่มความชำนาญในการลับคมขึ้น 4% ตอนเปิดใช้งานสกิลใช้มานา 40 หน่วยใช้มานา 7 หน่วยต่อ 5 วิ]
 
 
 
     *"อากิ:ถามจริง ได้ตอนที่เหลือดาบเล่มเดียวที่ต้องทำลับคมนิน้า"*
 
 
 
    [อลิส:ก็ดีกว่าไม่ได้นะค่ะ แถมยังใช้ครั้งหน้าๆก็ได้]
 
 
 
     *"อากิ:เฮ้อ~ เอาเถอะยังไงก็ได้แหละ"*
 
 
 
    [อลิส:เปิดใช้งานสกิลดูแลอาวุธ เปิดใช้งานสกิลลับคมอาวุธ]
 
 
 
    ด้วยความที่มีสกิลดาบแห่งการเสี่ยงโชคก็ใช้เวลาไม่นานในการลับคม
 
 
 
    [อลิส:ปิดการใช่งานสกิลทั้งหมด]
 
 
 
    *"อากิ:ถึงจะบอกว่าเพิ่มความสามารถขึ้น 4% แต่พอทำจริงๆมันรู้สึกมากกว่านัันนะ"*
 
 
 
    [อลิส:ถ้าจะให้อธิบายก็คงประมาณว่ารู้วิธีขยับร่างกายกับไม่รู้วิธีขยับนั้นแหละคะ]
 
 
 
    *"อากิ:???ยังไงนะ"*
 
 
 
    [อลิส:ก็ก่อนที่จะมีสกิลท่านขยับร่างกายเองในการลับคม ซึ่งท่านไม่รู้ว่าต้องทำยังขยับยังไง ไม่มีแนวทางในการทำเลย แต่พอมีสกิลและเปิดใช้งาน ถึงจะน้อยแต่ท่านก็รู้ว่าต้องขยับอย่างนี้ ต้องทำอย่างนั้นเลยทำให้รู้สึกว่ามันเร็วกว่าคะ]
 
 
 
    *"อากิ:งั้นเหรอ...ไม่ค่อยรู้สึกเลยว่ามันเปลี่ยนไปเลยนะ"*
 
 
 
     [อลิส:ก็มันแค่ 4% เองไงคะท่านเลยรู้สึกไม่ค่อยได้ แต่ถ้าอยากรู้จริงลองลูบคมกริชที่ลับเล่มแรกกับดาบที่ลับเมื่อกี้สิค่ะ]
 
 
 
    แล้วอากิก็เอากริชออกมาและลองลูบคมเทียบกับดาบแห่งการเสี่ยงโชคที่พึ่งลับคมเมื่อกี้
 
 
 
    *"อากิ:ความคมมัน..."*
 
 
 
    [อลิส:มันรู้สึกต่างกันมากเลยใช่ไหมละค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:อืมต่างกับพอสมควรเลย"*
 
 
 
     [อลิส:งั้นท่านคงเข้าใจความต่างของมีสกิลกับไม่มีสกิลแล้วใช้ไหมค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:อืม เข้าใจได้มากขึ้นเลย"*
 
 
 
    [อลิส:อ้อใช่ ท่านมีแจ้งเตือนย้อนหลังด้วยนะคะ จะฟังเลยไหม]
 
 
 
    *"อากิ:เอาสิ"*
 
 
 
    [อลิส:ท่านมี 2 สกิลที่ความชำนาญเพิ่มขึ้น 2 สกิลและมีฉายาที่ความชำนาญเพิ่มขึ้น 1 ฉายา
 
    สกิลปฐมพยาบาลเบื้องต้นความชำนาญเพิ่มขึ้น F->F 
 
    เมื่อเปิดการใช้งานจะทำให้ผู้ใช่มีความรู้ในการรักษาแบบเบื้องต้นและเพิ่มความเร็วในการรักษาหรือทำแผลเร็วขึ้น 4%>7% ใช้มานา 9>15 ต่อ 3 วิ
 
     สกิลการทุบความชำนาญเพิ่มขึ้น F>E-
 
    เมื่อใช้จะทำให้เดเมจจากการทุบแรงขึ้น 7%>11 ใช้มานา 9>19 ต่อครั้ง
 
    ฉายานักวิ่งความชำนาญเพิ่มขึ้น F->F
 
     เมื่อท่านเริ่มวิ่งท่านจะวิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ เพิ่มสูงสุดได้ 10%>15% และท่านจะเหนื่อยยากขึ้นในการวิ่ง 5%>10%]
 
 
 
    *"อากิ:พอมารู้ที่หลังแบบนี้ ถ้ามีสกิลไหนที่มีประโยชน์ขึ้นก็ไม่ได้ใช่แน่ๆ...ฉันว่าการแจ้งเตือนเปิดเป็นแจ้งตลอดเถอะ"*
 
 
 
    [อลิส:ได้เลยค่ะ]
 
 
 
    [อลิส:เปิดการแจ้งเตือน]
 
 
 
    หลังจากจัดการสิ่งต่างๆเสร็จอากิก็เดินไปหาโจเซฟandยืนหินลับคมคืนให้ โจเซฟที่เห็นก็พูดว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:ไม่เป็นไรเก็บไว้ใช้เถอะ"
 
 
 
    "อากิ:ไม่เอาเกรงใจ ทางนั้นให้อะไรมาหลายอย่างแล้ว"
 
 
 
    "โจเซฟ:...งั้นให้นายคิดแบบนี้ ที่ฉันให้หินลับคมนี้กับนายก็เพราะเพื่อปาตี้เรา เพราะถ้านายมีอาวุธที่ดีปาตี้เราก็จะปลอดภัยขึ้นเพราะนายมีอาวุธที่คมใช้ในการสู้ เป็นฟังดูแล้วเป็นไง"
 
 
 
    "อากิ:ก็ได้ผมจะเก็บไว้"
 
 
 
    "โจเซฟ:ฮ่าฮ่า ฉันละชอบคนเข้าใจง่ายแบบนายจริงๆ"
 
 
 
    แล้วอากิก็จะเก็บเข้าช่องเก็บของก็พบว่าช่องเก็บของนั้นเต็ม
 
 
 
    [อลิส:ช่องเก็บของเต็มแล้ว ไม่สามารถเก็บไอเทมได้!]
 
 
 
    อากิเลยเปิดช่องเก็บของออกมาและก็เอาหีบออกมาและเอาหินลับคมไว้ในหีบและเก็บหีบกลับเข้าไป คนอื่นๆที่เห็นอากิเอาหีบออกมาก็งง
 
 
 
    "โจเซฟ:...อากินายเอาหีบมาจากไหน"
 
 
 
    "ลีน่า:ชะ-ใช่ พี่เอาหีบนั้นมาจากไหนค่ะ"
 
 
 
    "อากิ:อ้อหีบนี้อ่ะเหรอ มันเป็นหีบของห้องสมบัตินะ พอดีเอาของมาแล้วเลยเอาหีบมาไว้ใส่ของด้วยเลย"
 
 
 
    "คริส:นั้นคือหีบสมบัติงั้นเหรอครับ"
 
 
 
    คริสที่นอนตื่นแล้วและเห็นหีบก็ถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
 
 
 
    "คริส:ผะ-ผมขอดูหน่อยได้ไหมครับ"
 
 
 
    "อากิ:มาดูสิ"
 
 
 
    แล้วอากิก็เอาหีบออกมาอีกรอบ คนอื่นๆก็พากันเข้ามาดู
 
 
 
    "คริส:ว้าวนี้เหรอ หีบสมบัติที่คนอื่นๆพูดถึงกัน"
 
 
 
    "ลีน่า:หนูลองเปิดได้ไหมค่ะ"
 
 
 
    "อากิ:ตามสบายเลย"
 
 
 
    แล้วทุกคนก็พากันสำรวจกล่องดูเพราะทั้ง 4 คนนี้ไม่เคยเจอกล่องสมบัติเลย และในขณะที่ทุกคนกำลังมุงดูกล่องสมบัติกันอยู่ อลิสก็แจ้งเตือนบ้างอย่าง
 
 
 
    [อลิส:แจ้งเตือนการประเมินม้วนคัมภีร์เสร็จสิ้นแล้ว
 
    ท่านได้รับม้วนคัมภีร์ไฟบอล เลเวล 4 สามารถใช้ได้ 4 ครั้ง]
 
 
 
    'อากิ:เมื่อกี้บอกว่าไฟบอลใช่ไหม ไฟบอลที่เคยเห็นในเกมและก็อนิเมะบ่อยๆนั้นเหรอ ที่นี้มีเวทย์มนต์จริงๆด้วย Yes!!!'
 
 
 
    อากิที่ได้ยินผลการประเมินของม้วนคัมภีร์ก็มีอาการเนื้อเต้นอยากลองใช้ทันที อลิสที่เห็นแบบนั้นก็เลยพูดว่า
 
 
 
    [อลิส:ท่านอากิค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:มีอะไร"*
 
 
 
    [อลิส:ดิฉันมีข่าวร้ายจะแจ้งให้ทราบค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:ข่าวร้าย ข่าวร้ายอะไร"*
 
 
 
    [อลิส:ดิฉันต้องบอกว่าท่านคงไม่ได้ใช่ม้วนคัมภีร์ง่ายๆหลอกค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:ทะ-ทำไมล่ะ"*
 
 
 
    [อลิส:ก็เพราะว่ามันเป็นเลเวล 4 คะ ซึ่งมันมีพลังทำลายสูงมากๆค่ะ ถ้าใช้มันในห้องแบบนี้หรือทางเดินรับรองเราโดนแรงนะเบิดมันตายแน่นอนค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:มันแรงขนาดนั้นเลยเหรอ"*
 
 
 
    [อลิส:ใช่คะ มันแรงขนาดนั้นเลย ดังนั้นดิฉันแนะนำอย่าใช้มันเลยดีกว่าค่ะ]
 
 
 
     *"อากิ:ก็ได้"*
 
 
 
    อากิหลังจากได้ยินอลิสบอกแบบนั้นก็หงอยไปเลย ลีน่าที่เห็นก็เข้ามาถาม
 
 
 
    "ลีน่า:พี่อากิ...มีอะไรหรือป่าวค่ะ"
 
 
 
    "อากิ:ไม่มีอะไร แค่นึกบ้างอย่างขึ้นได้เลยรู้สึกเซ็งเฉยๆ"
 
 
 
    ลีน่าที่ได้ยินก็เข้ามากอดอากิ
 
 
 
    "ลีน่า:ไม่เป็นไรนะค่ะ พี่มีพวกเราอยู่"
 
 
 
    "อากิ:..."
 
 
 
    หลังจากลีน่าปลอบอากิเสร็จ โจเซฟก็พูดขึ้นมาว่า
 
 
 
    "โจเซฟ:อากิฉันถามอะไรนายหน่อยสิ"
 
 
 
    "อากิ:ว่ามาเลย"
 
 
 
    "โจเซฟ:นายบอกว่าสำรวจรอบๆนี้ไปแล้วใช่ไหม นายเจออะไรสำคัญๆบ้างไหม อย่างถ้ำทรัพย์กรหรือรังมอนสเตอร์ไรเงี้ย"
 
 
 
    "อากิ:ขอดูแผนที่แปป"
 
 
 
   แล้วอากิก็ทำท่าเหมือนเปิดแผนที่ขึ้นมาดู แต่จริงๆแล้วเขากำลังถามอลิสอยู่
 
 
 
    *"อากิ:อลิส เธอได้มาร์คสิ่งสำคัญๆไว้หรือป่าว"*
 
 
 
    [อลิส:มาร์คไว้อยู่ค่ะ]
 
 
 
    *"อากิ:รีบๆบอกมาเลย"*
 
 
 
    [อลิส:ก็มีจุดที่ผักเกิด จุดสมุนไพรเกิด จุดที่อากาศเย็นมาก และก็รังโคลโบลค่ะ]
 
 
 
   *"อากิ:โอเค ขอบคุณมากช่วยได้เยอะเลย"*
 
 
 
    [อลิส:ยินดีค่ะ]
 
 
 
    หลังจากอากิรู้จากอลิสแล้วเขาก็พูดให้โจเซฟฟัง
 
 
 
    "อากิ:เท่าที่มาร์คไว้ก็มีจุดที่ผักเกิด จุดสมุนไพรเกิด จุดที่อากาศเย็นมากและก็รังโคลโบล"
 
 
 
   "โจเซฟ:...รังโคลโบลอยู่ไกลจากที่นี้ไหม"
 
 
 
   "อากิ:ก็~~~"
 
 
 
   [อลิส:34 กิโลเมตรจากที่นี้ค่ะ]
 
 
 
    "อากิ:ก็ประมาณ 34 กิโลเมตรจากที่นี้ได้มั้ง"
 
 
 
    "โจเซฟ:ก็ไกลอยู่ คงไม่ต้องระวังขนาดนั้น"
 
 
 
    แล้วเมิ่งซินก็เดินมาและพูดว่า
 
 
 
    "เมิ่งซิน:แล้วเราจะไปดูรังก็อบลินที่เราคาดเดากันไว้ไหม"
 
 
 
    "โจเซฟ:ตรงไหน?"
 
 
 
    "เมิ่งซิน:ก็ตรงแยกก่อนมาที่นีัไง ที่ๆเรารีบเดินห้างออกมา"
 
 
 
    "โจเซฟ:อ้อ โทษทีพอดีลืม"
 
 
 
    "เมิ่งซิน:แล้วจะเอาไง"
 
 
 
    "โจเซฟ:ก็คงต้องไปดูถ้าเป็นรังใหญ่ก็ค่อยกลับไปบอกที่ฐานให้ส่งคนมา แต่ถ้าเป็นขนาดเล็กเราจะจัดการกันเอง"
 
 
 
     "เมิ่งซิน:จะทำแบบนั้นก็ได้แต่ถามคนอื่นในปาตี้ก่อนไหม"
 
 
 
    "โจเซฟ:... ประชุมด่วน!!!"
 
 
 
    แล้วลีน่ากับคริสก็เดินมา พอทั้งคู่เดินมาถึงโจเซฟก็พูดสิ่งที่พูดก่อนหน้านีัให้ทั้ง 2 คนฟัง
 
 
 
    "คริส:ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ผมคงโหวตไม่ให้โจมตี แต่พอมีพี่อากิมาเพิ่มแล้วผมก็พอเห็นด้วยอยู่"
 
 
 
    "ลีน่า:หนูยังไงก็ได้ค่า"
 
 
 
    "โจเซฟ:แล้วนายละ"
 
 
 
    โจเซฟหันไปถามอากิ
 
 
 
    "อากิ:เอาสิยังไงผมก็อยากเก็บเลเวลอยู่แล้ว"
 
 
 
    "โจเซฟ:โอเค งั้นเป็นอันตกลง อีก 4 ชั่วโมงเราจะเดินทางกันเตรียมตัวให้พร้อม"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                     จากผู้แต่ง
 
    ที่จริงตอนนี้จะได้ลงตั้งแต่ 2 วันก่อนแล้ว แต่ผมเป็นไข้นอนซมมา 2 วันแล้วและพึ่งลุกมาลงได้และมาเขียนต่อ ขออภัยในความล้าช้าคัฟ