ผมชอบสาวเมดเข้าแล้วสิ!?

 ผมตื่นมาประมาณตี 5 เพราะว่าผมต้องตื่นมารีดชุดนักเรียนและก็ต้องขัดรองเท้าทำอาหารเช้าผมตื่นแบบนี้เป็นประจำเพราะว่าพ่อแม่ผมไปต่างจังหวัดตั้งแต่เดือนก่อนยังไม่กลับมาเลย เรื่องบ้านก็เลยตกมาที่ผมคนเดียวน้องสาวก็ไม่มีน้องชายก็ไม่มี ผมรีบทำงานบ้านให้เสร็จและ อาบน้ำ แต่งตัว และออกจากบ้านที่สำคัญต้องล็อคบ้านด้วย ผมวิ่งไปโรงเรียนเวลา 6 โมงครึ่งผมถึงโรงเรียน 7 โมงตรงทุกคนยังไม่มาที่ผมเห็นมาเป็นคนแรกนั้นก็คือผม คนที่สองก็คือ วาตาชิดะ วาตาชิดะ นั่งที่ตัวเองต่างคนเงียบหมด
"อรุณสวัสดิ์ วาตาชิดะ"
"เออ รุณหวัด เออ มีไรจะถามหน่อยอ่ะ"
"อะไรอ่ะ"
"นายชอบสาวเมดป่าว"
"ไม่อ่ะ ไม่ชอบ"
"โห.....เพื่อนนายน่ะหมกแต่สาวแว่นล่ะสิท่า"
"ชั้นชอบอ่ะมีปัญหาป่ะ"
"ไม่มี แต่ว่าวันนี้ต้องไปที่ร้านหนึ่งกับชั้น"
"ร้านอะไร"
"ไม่บอก นายไปเดี๋ยวก็รู้"
 ตอนเลิกเรียน     วาตาชิดะบอกผมว่าเลิกเรียนเจอกันที่หน้าโรงเรียนผมรีบไปที่หน้าโรงเรียนทันที
หน้าโรงเรียน
"ช้าเลยนะ คาชิโนะ"
"โทษทีนะ"
"ไปกันได้แล้ว"
"อืม"
 หน้าร้านเมดน้อย
"อ่ะจ่ะอ่ะ!!......พาชั้นมาที่นี้ทำไม"
"เอ้า....ไม่อยากมาหรอ"
"ก็ใช่สิ"
"ข้างในมีสาวแว่นด้วยนะ แต่ก็ช่างเหอะนายบอกว่าไปอยากเข้าไปนี้นา"
"อ่ะแฮ่ม!......ในถานะเพื่อนไปก็ได้ เพราะนายพาชั้นมาทั้งที มาให้เสียเที่ยวเปล่าหรอก"
"อ่าป่ะ เข้าไปกันเถอะ"
"ยินดีต้อนรับค่ะ"
"อ่ะจึ๋ย!......คุณยูกิโกะหรอ"
"อ้าวคาชิโนะคุงวาตาชิดะคุงมาทานข้าวที่นี้หรอ"แย่ล่ะสิ เลือดกำเดาผมออกซะแล้ว
"เฮ้ๆ....นายเป็นอะไรเห็นสาวเมดแล้วเลือดกำเดาพุ่งเลยนะนายเนี้ย"
"เอาเถอะน่า ไปนั่งโต๊ะกันได้แล้วค่ะ"
"อืมๆ"
 ที่โต๊ะ
"ไม่ทราบว่า จะรับอะไรดีคะ"
"ผมขอข้าวผัดห่อไข่นะครับ ถ้าจะเขียนตรงหน้าแล้วแต่คุณยูกิโกะเลยนะครับ"
"ค่ะ - -"
"วาตาชิดะคุงล่ะคะ"
"เอาเหมือนกันครับ"
"ค่ะ กรุณารอสักครู่นะคะ"
"เฮ้ย นายเริ่มชอบสาวเมดแล้วล่ะสิ"
"จริงเหรอ"
"ใช่ นายน่ะเห็นสาวเมดแล้วเลือดกำเดาพุ่งเลยนายน่ะ" ผมว่าผมชอบสาวเมดเข้าแล้วสิ!?