I'll Never forget you

เขียนโดย ไอบอม

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.33 น.

1 ตอน

4 วิจารณ์

3,062 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2558 18.18 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

1) I LOVE YOU

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

สายลมอ่อนๆมากระทบเบาๆที่แก้มทั้งสองข้าง.....ทำให้ฉันนึกถึงใบหน้าของเธอ...คนที่ฉันเคยรัก
รักแรกพบที่งดงาม รักแรกที่เป็นเหมือนกับดอกไม้ที่ผลิบาน ดวงตาคู่นั้นช่างไม่ต่างไปปจากดอกไม้

รักแรกของเด็กน้อย.......
ในวันที่แสงแดดสาดส่องมายังร้านดอกไม้ที่ไร้ผู้คนยังมีหญิงสาวเจ้าของร้านนั่งจัดดอกไม้ใส่แจกัน
มองเข้าไปในร้านอย่างยิ้มๆ ใบหน้าสวยที่สูดดมดอกไม้เหมือนภาพในเทพนิยาย ก่อนที่จะเปิดประตูเอาไปในร้าน ก้าวช้าๆไปหาเธอที่ไม่รู้ว่ากำลังมีลูกค้า หยุดตรงหน้าโต๊ะตัวที่เธอกำลังจัดดอกไม้ โดยที่เธอก็ยังไม่เงยหน้ามามองสักที เคาะไปที่โต๊ะเบาๆเพื่อเรียกสติคนที่งุงอยู่กับดอกไม้ในมือแต่ดูเธอจะตกใจเล็กน้อย เธอเงยหน้าขึ้นมามองเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มบางๆ ผมเลือกที่จะสั่งช่อดอกไม้เธอสักช่อ... เดินออกจากร้านมาก็ได้แค่ยิ้มไปเรื่อยๆ เมื่อถึงห้องผมวางของทุกอย่างลงที่เตียงก่อนจะเดินไปที่กระดานวาดรูปพลางนึกถึงหน้าสวยๆที่มีรอยยิ้มบางๆไปด้วย.....
12:00am ยืนอยู่หน้าร้านเดิมอีกครั้งพร้อมกระบอกใส่ภาพ ลังเลที่จะเดินเข้าไป แอบมองเข้าไปในร้านก็ยังเจอเธอคนเดิม ก่อนที่จะตัดสินใจผลักประตูเข้าไปในร้าน เดินเลือกดอกไม่ไปเรื่อยๆแอบมองเธอเป็นระยะแต่ก็ยังไม่ให้มันกับเธอ... ผมเลือกForget me not มา1 ช่อ เดินไปจ่ายตังค์แล้วรีบออกมาจากร้านนั้นทันที...
19:00pm มันเป็นเพราะผมไม่กล้าพอ...หันไปมองภาพวาดอย่างทรมาน กระดาษในมือเป็นคำเตือนให้กับผม ก่อนจะตัดสนใจม้วนเก็บภาพใส่กระบอกแล้ววิ่งออกจากบ้านไปที่ร้านแห่งนั้น...
ผมมายืนที่หน้าร้านอีกครั้งอย่างเหน็ดเหนื่อย ผลักประตูเบาๆเข้าไปให้ร้านผมเดิกผ่านดอกไม้ต่างๆตรงไปยังประตูหลังร้าน..ก็พบกับเธอที่นั่งอยู่กลางสวนดอกไม้ ผมเดินเข้าไปหาเธอช้าๆ
"อะ...เอ่อ..คุณครับ"
"....."
"ผม....."
"......"
"คือ....พรุ่งนี้...."
"......."
"ผมต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ" ผมจะพูดยังไงกับเธอดีละ ได้แค่เกาหัวแก้เขิน
"......."
"คือว่า...ผม...." ทำใจกล้าๆที่จะพูดออกไป
"........"
"......ความจริงแล้ว"
"......"
"ผมชอบคุณมาก...."
".......""แต่ว่า....." ผมเลือกที่จะพูดคำนั้นเบาๆ "ถ้าเป็นไปได้....ผมก็ไม่อยากไป..." เธอไม่ตอบโต้ผมสักคำ ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้จึงรีบวิ่งออกจากร้านเธอทันที...... ฉันมองตามผู้ชายคนนั้นที่บอกชอบฉัน....ฉันเลือกที่จะลุกวิ่งออกไปตามเค้า แต่ก็มาสะดุดสิ่งหนึ่งที่หน้าร้าน ฉันหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาดูก่อนจะค่อยๆเปิดออก คลี่ภาพออกเรื่อยๆ...แล้วมันคือภาพฉันเอง มองหาเค้าจนทั่วแต่ก็มีแต่ความว่างเปล่าหยดน้ำตาค่อยๆไหลอาบสองแก้ม...

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ฉันเองก็ไม่รุ้ได้แต่มองภาพในมือ...ในคืนวันนั้น... เค้าจากไปทั้งอย่านั้น...แล้วเราก็ไม่ได้พบกันอีกเลย... มีคำพูดนึง...คำที่ฉันไม่ได้บอกออกไป...จนถึงตอนนี้
( ภาษามือ )
ฉันชี้มือเข้าหาตัวเอง
".....ฉัน......"
แล้วผายมือไปยังเก้าอี้ที่ว่าง
".......คุณ......."
ฉันกำมือหลวมๆแบมือบนกำปั่นแล้วมั่นรอบ..
".....รัก......."
".......ฉันรักคุณค่ะ....."
เหมือนกับเสียงที่เค้าไม่มีวันได้ยิน...

ปล. เหมือนแต่งไม่รู้เรื่องยังไงไม่รู้ TT

ตัวละคร

สารบัญ