ตามติด"รุ่นพี่"สุดหล่อ

       "ฮึก ฮือ  พี่ภีมผมขอโทษ พี่ผมไม่น่าทำแบบนี้เลย ฮืออออ" มินได้แต่ร้องให้ภาพตรงหน้า ภาพที่ภีมนอนจมกองเลือด รางบางขยับเข้าไปใกล้ๆเพื่อจะขอโทษอีกครั้งแต่สิ่งที่ได้กลับเป็นรอยยิ้มของพี่ภีม พร้อมกับสมุดไดอารี่หนึ่งเล่ม
  
      "มิน รู้มั้ยก่อนที่มินจะแอบตามพี่ อ่อก พี่แอบตามมินก่อนหน้านั้นแล้วน่ะ เรากับมินเคยเจอกันมานานแล้ว พี่ทำได้ทุกอย่างเพื่อมิน ถึงจะตายพี่ก้ยอม อ่อกๆ ขอให้เก็บพี่ไว้ในใจของมิน ตรงนี้น่ะ ตรงที่อกข้างซ้ายและฝากบอกพ่อพี่ด้วยว่าผมขอโทษแต่ผมเลือกหัวใจดวงน้อยกว่าการงาน ผมรักคนๆนึงมาก อ่อกๆ พี่คงอยู่ได้อีกไม่นาน พี่รักมิ..."
 
    "ฮึก ฮือๆๆ พี่ฟื้นมาสิ ตื่นขึ้นมาผมผิดไปแล้วผมขอโทษ ฮือๆ"
 
   "นี้มิน ยกขึ้นมาได้แล้ว เราต้องรีบหนีแล้ว"
 
    "พี่ภีม ขอให้รู้ไว้ผมจะรักพี่จนสิ้นลมหายใจ"
 
 
 
 
 
 
    5เดือนต่อจากนั้น
 
 
  1-3-XX  มินคงจำไม่ได้ พี่กับมินเคยเจอกันเมื่อตอนนั้นพี่ราวม.4มินก้อยู่ม.1ได้ วันนั้นพี่ทำหนังหล่นตอนเรียนพิเศษแล้วมินก้เดินมาช่วยเก็บแล้วก้ช่วยถือไปถึงที่เรียนพิเศษ ตอนนั้นครั้งแรกที่พี่เห็นมิน มิยชั่งหน้ารักสดใสเสียจริง หัวใจพี่กระตุกเร็วมาก จนพี่คิดว่านั้นคือรักแรกของพี่
 3-5-XX  แล้วหลังจากนั้นพี่ก้ไม่เห็นมินอีกเลย แล้วพี่ก้กลับเจอมินอีกครั้งแต่ตอนนั้นมินเดินอยู่กับผช คนอื่นพี่อยากจะผลักชายคนนั้นออกแต่พี่ทำไม่ได้ เพราะแค่ชื่อตอนนั้นพี่ก้ไม่รู้
 24 9 XX พอผ่านมาปีแล้วปีเล่า จนพี่ขึ้นปี3พี่ก้เห็นมิน ตอนแรกพี่ดีใจมากเลยน่ะแล้วพี่ก้แอบตามมินมาตลอดแต่ช่วงหลังๆพี่รู้สึกมินก้แอบตามพี่เหมือนกัน 
               จนวันนี้ที่พี่ขอมินเป็นแฟน พี่ก้ทำดีกับมินมากยิ่งอยู่ใกล้พี่ยิ่งรักมากขึ้นทุกวัน
 
 
 
          
               วันนี้เป็นวันที่พี่เสียใจมาก เมื่อพี่ได้ยินมินพูดโทรศัพกับผช คนอื่นแล้วเรื่องนั้นก้เกี่ยวกับพี่ด้วย พี่รู้ตัวมาตลอดว่ามินอาจไม่ได้รักพี่ ที่ทำมาทุกอย่างก้เพราะแฟนของมินที่มินรักมันมากกว่าพี่ 
 
               วันนี้เป็นวันที่มินได้เริ่มแผนการที่จะกำจัดพี่ ถึงพี่จะรู้ว่าตัวเองจะต้องตายในไม่ช้า แต่เพราะพี่รักมินมากถึงพี่ตายพี่ก้ยอม เพราะอะไรพี่ไม่รู้แต่พี่อยากให้มินรู้จริงๆว่ามินคือรักและรักเดียวของพี่ มินอาจไม่รู้ว่าถึงพี่ไม่ตายวันนี้อีกไม่นานพี่ก้ตายจะไม่ได้อยู่ข้างกายมินอีกต่อไปเพราะพี่เป็นเนื้องอกในสมอง ฮ่าๆๆ เรื่องนี้พี่ก้เพิ่งรู้ได้ไม่นานหรอกน่ะ แต่พี่อยากให้มินจำพี่คนนี้ไว้ในใจตลอดไป เก็บรักษาสร้อยที่พี่ให้ไว้ดีๆน่ะ เพราะนั้นคือตัวแทนของพี่ 
 
 
 
 
     "ฮึกๆ ผมรู้แล้วว่าพี่รักผมขนาดไหน ผมก้รักพี่ไม่ต่างกันหรอกผมรู้แล้วว่าผมรักพี่สุดหัวใจ พี่จะอยู่ในใจผมตลอดไป ผมขอโทษและขอบคุณพี่มากน่ะ ที่ทำให้ผมถึงขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ"
 
    "มิน เข้าบ้านได้แล้วไป เดียวพี่ทำอาหารให้กิน"
 
 
    "ฮึก แต่ผมก้ไม่สามารถทิ้งคนที่ผมรักอีกคนไปได้เหมือนกันพี่เข้าใจผมน่ะ"ผมแหงนหน้ามองดวงดาวตรงหน้า น้ำตาผมไหลลงมาเรื่อยๆเหมือนมันจะไม่มีวันหมด 
 
 
 
    "ขอโทษและขอบคุณ ผมจะรักษาสร้อยไว้อย่างดี รักน่ะครับพี่ภีมของผม"
 
   "มิน เข้ามาเร็วๆข้างนอกเริ่มหนาวแล้วน่ะ"
 
    "ครับ"
 
 
 
 

  the end 
 
อย่าว่าไรต์น่ะ ย้อนแปปนึงน่ะ
 
คนที่เรียกมินก้คือแฟนของมินนั้นเองที่แฟนมินต้องฆ่าก้เพราะปัญหาทางบ้านน่ะโดยส่งหนอนบ่นไส้มาก้คือมินนั้นเอง ที่มินทำไปก้เพราะรักทั้งนั้น ความรักต้องห้ามที่เลือกไม่ได้ระหว่างรักใหม่กับรักเก่า