Fic Inazuma He is my love.

ไม่ว่ายังไงฉันก็เข้าใจ

Burn Talk ;

     "บ..เบิร์น..บ..เบาๆโว้ยยยยย!! กูเจ็บๆๆ!!" กาเซลกำลังกรีดร้องอย่างน่าเวทนา//โดนกาเซลเตะ//ก็ผมถูหลังให้กาเซลอยู่แล้วคิดเรื่อยเปื่อยเลยดันขัดแรงไปหน่อย --^

     "อ...ขอโทษๆ -/|\-" ผมว่า

     "เออๆ ตัวเปื่อยหมดละ ขึ้นๆๆๆ.." กาเซลลุกขึ้นจากอ่างแล้วรีบไล่ผม เออครับ คุณภรรยา --" แหม่~~

ผมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วรีบลงไปกินข้าวเย็นที่แม่บรรจงทำต้อนรับกาเซล(ว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคต)

     "เห้อ..นี่แกกะจะแต่งงานกับฟุสึเกะอย่างเดียวเลยเหรอ ฮารุยะ.." พ่อถามผมซึ่งแน่นอนคำตอบของคำถามคือ

     "ใช่ครับ ผมไม่เปลี่ยนใจแน่ ง่ำๆๆ" แล้วผมก็ตักเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

     "เบิร์น ทำตามที่พ่อนายบอกดีกว่ามั้ย --" กาเซลเอ่ยขึ้นซึ่งพ่อผมก็รอคำตอบเป็นประกาย

     "ทำตามคนอื่นสั่ง กับ ทำตามหัวใจ ทำอะไรดีกว่ากัน..." ผมย้อนถามกาเซล "ถ้านายถูกพ่อแม่บังคับแต่งงานคงจะแต่งงานกับยัยนั่นโดยไม่ลังเลใช่ไหมล่ะ...." ผมประชดกาเซลไป ไม่ได้อยากพูดหรอก แต่ไม่พอใจอ้ะ QwQ

     "ไม่นะเบิร์น..ฉันก็ยังอยู่ข้างๆนายไง.." กาเซลพูดน้ำเสียงแผ่วเบา

     "คุณคะ..ลูกพูดก็ถูกนะ เราควรให้ลูกทำตามเสียงหัวใจ.." แม่พูด ดีมากแม่

     "งั้นพ่อไปทำงานแล้ว..." แล้วพ่อก็ลุกเข้าห้องทำงานไป

     "เบิร์น..ไม่ว่ายังไงฉันก็เข้าใจนายทุกอย่าง...เพราะนายคือคนสำคัญ ถ้าไม่เข้าใจในตัวนาย ฉันจะมายืนอยู่จุดนี้ไหม เพราะฉันมีนายอยู่ตรงนี้นะ ฮารุยะ ^^" กาเซลปั้นรอยยิ้มสดใวขึ้นมาทำให้หัวใจของผมดูชุ่มชื้นขึ้นมามาก

     "เพราะฉันยังมีนายสินะ..และนายก็มีฉัน เราจะเป็นกันและกัน" ผมยิ้มตอบกาเซล

     "รักกัน นานๆนะลูก ^^" แม่บอกก่อนเดินขึ้นห้องไป จานก็ไม่ล้าง หน้าที่ผมกับเมียอีกเนี่ย --*

     "ไปครับคุณเมีย ไปล้างจาน!!" ผมลากกาเซลที่ยืนเอ๋อให้มาเก็บจานแล้วไปล้าง

     "ใครเมียนายฟร้ะะะะะ!!! =\\[]\\=" กาเซลโวยวาย

     "นายไง...." ไปๆ ไปล้างจาน