Fic Inazuma He is my love.
9.0
เขียนโดย 
Minksang
วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.22 น.
4 chapter
3 วิจารณ์
9,585 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 10.38 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
แชร์เรื่องสั้น
2) ไม่ว่ายังไงฉันก็เข้าใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่ว่ายังไงฉันก็เข้าใจ
Burn Talk ;
"บ..เบิร์น..บ..เบาๆโว้ยยยยย!! กูเจ็บๆๆ!!" กาเซลกำลังกรีดร้องอย่างน่าเวทนา//โดนกาเซลเตะ//ก็ผมถูหลังให้กาเซลอยู่แล้วคิดเรื่อยเปื่อยเลยดันขัดแรงไปหน่อย --^
"อ...ขอโทษๆ -/|\-" ผมว่า
"เออๆ ตัวเปื่อยหมดละ ขึ้นๆๆๆ.." กาเซลลุกขึ้นจากอ่างแล้วรีบไล่ผม เออครับ คุณภรรยา --" แหม่~~
ผมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วรีบลงไปกินข้าวเย็นที่แม่บรรจงทำต้อนรับกาเซล(ว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคต)
"เห้อ..นี่แกกะจะแต่งงานกับฟุสึเกะอย่างเดียวเลยเหรอ ฮารุยะ.." พ่อถามผมซึ่งแน่นอนคำตอบของคำถามคือ
"ใช่ครับ ผมไม่เปลี่ยนใจแน่ ง่ำๆๆ" แล้วผมก็ตักเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
"เบิร์น ทำตามที่พ่อนายบอกดีกว่ามั้ย --" กาเซลเอ่ยขึ้นซึ่งพ่อผมก็รอคำตอบเป็นประกาย
"ทำตามคนอื่นสั่ง กับ ทำตามหัวใจ ทำอะไรดีกว่ากัน..." ผมย้อนถามกาเซล "ถ้านายถูกพ่อแม่บังคับแต่งงานคงจะแต่งงานกับยัยนั่นโดยไม่ลังเลใช่ไหมล่ะ...." ผมประชดกาเซลไป ไม่ได้อยากพูดหรอก แต่ไม่พอใจอ้ะ QwQ
"ไม่นะเบิร์น..ฉันก็ยังอยู่ข้างๆนายไง.." กาเซลพูดน้ำเสียงแผ่วเบา
"คุณคะ..ลูกพูดก็ถูกนะ เราควรให้ลูกทำตามเสียงหัวใจ.." แม่พูด ดีมากแม่
"งั้นพ่อไปทำงานแล้ว..." แล้วพ่อก็ลุกเข้าห้องทำงานไป
"เบิร์น..ไม่ว่ายังไงฉันก็เข้าใจนายทุกอย่าง...เพราะนายคือคนสำคัญ ถ้าไม่เข้าใจในตัวนาย ฉันจะมายืนอยู่จุดนี้ไหม เพราะฉันมีนายอยู่ตรงนี้นะ ฮารุยะ ^^" กาเซลปั้นรอยยิ้มสดใวขึ้นมาทำให้หัวใจของผมดูชุ่มชื้นขึ้นมามาก
"เพราะฉันยังมีนายสินะ..และนายก็มีฉัน เราจะเป็นกันและกัน" ผมยิ้มตอบกาเซล
"รักกัน นานๆนะลูก ^^" แม่บอกก่อนเดินขึ้นห้องไป จานก็ไม่ล้าง หน้าที่ผมกับเมียอีกเนี่ย --*
"ไปครับคุณเมีย ไปล้างจาน!!" ผมลากกาเซลที่ยืนเอ๋อให้มาเก็บจานแล้วไปล้าง
"ใครเมียนายฟร้ะะะะะ!!! =\\[]\\=" กาเซลโวยวาย
"นายไง...." ไปๆ ไปล้างจาน
Burn Talk ;
"บ..เบิร์น..บ..เบาๆโว้ยยยยย!! กูเจ็บๆๆ!!" กาเซลกำลังกรีดร้องอย่างน่าเวทนา//โดนกาเซลเตะ//ก็ผมถูหลังให้กาเซลอยู่แล้วคิดเรื่อยเปื่อยเลยดันขัดแรงไปหน่อย --^
"อ...ขอโทษๆ -/|\-" ผมว่า
"เออๆ ตัวเปื่อยหมดละ ขึ้นๆๆๆ.." กาเซลลุกขึ้นจากอ่างแล้วรีบไล่ผม เออครับ คุณภรรยา --" แหม่~~
ผมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วรีบลงไปกินข้าวเย็นที่แม่บรรจงทำต้อนรับกาเซล(ว่าที่ลูกสะใภ้ในอนาคต)
"เห้อ..นี่แกกะจะแต่งงานกับฟุสึเกะอย่างเดียวเลยเหรอ ฮารุยะ.." พ่อถามผมซึ่งแน่นอนคำตอบของคำถามคือ
"ใช่ครับ ผมไม่เปลี่ยนใจแน่ ง่ำๆๆ" แล้วผมก็ตักเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
"เบิร์น ทำตามที่พ่อนายบอกดีกว่ามั้ย --" กาเซลเอ่ยขึ้นซึ่งพ่อผมก็รอคำตอบเป็นประกาย
"ทำตามคนอื่นสั่ง กับ ทำตามหัวใจ ทำอะไรดีกว่ากัน..." ผมย้อนถามกาเซล "ถ้านายถูกพ่อแม่บังคับแต่งงานคงจะแต่งงานกับยัยนั่นโดยไม่ลังเลใช่ไหมล่ะ...." ผมประชดกาเซลไป ไม่ได้อยากพูดหรอก แต่ไม่พอใจอ้ะ QwQ
"ไม่นะเบิร์น..ฉันก็ยังอยู่ข้างๆนายไง.." กาเซลพูดน้ำเสียงแผ่วเบา
"คุณคะ..ลูกพูดก็ถูกนะ เราควรให้ลูกทำตามเสียงหัวใจ.." แม่พูด ดีมากแม่
"งั้นพ่อไปทำงานแล้ว..." แล้วพ่อก็ลุกเข้าห้องทำงานไป
"เบิร์น..ไม่ว่ายังไงฉันก็เข้าใจนายทุกอย่าง...เพราะนายคือคนสำคัญ ถ้าไม่เข้าใจในตัวนาย ฉันจะมายืนอยู่จุดนี้ไหม เพราะฉันมีนายอยู่ตรงนี้นะ ฮารุยะ ^^" กาเซลปั้นรอยยิ้มสดใวขึ้นมาทำให้หัวใจของผมดูชุ่มชื้นขึ้นมามาก
"เพราะฉันยังมีนายสินะ..และนายก็มีฉัน เราจะเป็นกันและกัน" ผมยิ้มตอบกาเซล
"รักกัน นานๆนะลูก ^^" แม่บอกก่อนเดินขึ้นห้องไป จานก็ไม่ล้าง หน้าที่ผมกับเมียอีกเนี่ย --*
"ไปครับคุณเมีย ไปล้างจาน!!" ผมลากกาเซลที่ยืนเอ๋อให้มาเก็บจานแล้วไปล้าง
"ใครเมียนายฟร้ะะะะะ!!! =\\[]\\=" กาเซลโวยวาย
"นายไง...." ไปๆ ไปล้างจาน
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
