Homeless บ้านที่ใช่ หัวใจที่เธอ

เขียนโดย witchwhite

วันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.32 น.

3 ตอน

1 วิจารณ์

5,284 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2558 00.30 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

2) เลขที่ 98/2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

Love is game.
Easy to start.
Hard to finish.

"อะ..เอ แกน่าใจแล้วนะที่จะไปเมืองไทยทั้งอย่างนี้อ่ะ" ฉันถามเอที่สภาพดูไม่จืดเอาซะเลย ก็แหงล่ะ ไปซัดกับผู้ชายมานี่ มันคิดอะไรของมัน แค่ผู้หญิงคนเดียวเนี้ย จะอะไรนักหนาก็ไม่รู้
"หมายความว่ายังไง?" น้ำเสียงเย็นชาแบบนี้ ฉันไม่ชอบเลยนะ
"คือ..ฉันว่า เราค่อยไปวันหลังก็ได้นะ ฉันรู้สึกเหมือนจะไม่สบายยังไงก็ไม่รู้ มันปวดหัวตุ้บๆเลยอ่ะ" นาทีนี้ต้องเล่นให้ใหญ่ไว้ก่อน เดี๋ยวมันไม่เชื่อ
"แต่ฉันจำได้ว่าแกเพิ่งจะกินพิซซ่าหมดไปครึ่งถาดเมื่อกี้นะ"
"โอ๊ะโอ? แฮ่ๆ" เจอสวนกลับมาแบบนี้ก็ไปไม่เป็นเหมือนกันแฮะ
"ได้ !! ไปก็ไป ตั๋วก็ซื้อมาแล้ว จะรออะไรล่ะเนอะ ไปใช้ชีวิตใหญ่ที่เมืองไทยกันเถอะ"
เครื่องบินทยานขึ้นท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ผ่านมวลเมฆ ปะทะกับอากาศถูกขับเคลื่อนให้ไปในเส้นทางที่กำหนดไว้

"นี่ ซอฟต์ เมื่อไหร่จะถึงบ้านหลังนั้นอ่ะ นี่เดินมาจนจะสุดซอยแล้วนะ"
"ตามแผนที่ที่ปริ้นมามันก็น่าจะแถวๆนี้มั้ง ลองเดินดูไปเรื่อยๆก่อน" ฉันบอก เอาจริงๆก็ขี้บ่นเหมือนกันแฮะ รู้แบบนี้ฉันขับรถมาเองดีกว่า
"นี่ก็เดินมาหลายซอยแล้วนะ"
"เอาช็อคโกแลตในกระเป๋าฉันไปกินก่อนไป"
"ฉันกินไปตั้งนานแล้วยะ"
"ห๊ะ? ฉันล่ะเชื่อเธอจริงๆ"
20 นาทีผ่านไป..
"ซอฟต์∼หลังไหนอ่าาาา∼ หิวๆๆๆๆๆๆ"
"เค้ก ! อย่ามีปัญหาได้ป่ะ!?" ฉันเริ่มจะหงุดหงิดแล้วนะ แต่ต้องอดทนไว้ๆ ใจเย็นๆซอฟต์ ใจเย็นๆเข้าไว้
จึกๆ
"นี่ๆ"
"อะไร?"
"ใช่บ้านหลังนี้ป่ะ?" เค้กชี้ไปที่บ้านที่อยู่ตรงสุดซอย บ้านหลังใหญ่มากกกกก แล้วก็ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่เลยแฮะ
// ยังไม่จบตอน ฝากไว้ก่อนนะคะ ^_<

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3