ถ้าเธอ...คิดเหมือนกัน

1/10/58
                               "เคี้ยว"     
    ณ โรงเรียน    
"โอ้ยๆ เจ็บแขนจัง เอ!ว่าแต่น้องเมื่อกี้ " ผมเดินบ่นพึมพัมกับตัวเองแล้วจู่ๆ
"นี่ คุณชายครับ มัวแต่เดินสะโรอยู่นั่นแหละ" เสียงไอเวฟเพื่อนผมตะโกนแซวตรงโต๊ะหินอ่อน พอผมเห็นมันผมก็รีบวิ่งไปหามันทันที
" มาแล้วๆ ฮ่าๆ โอ้ยยย! " ผมร้องด้วยความเจ็บ
" เอ้าแขนนั่น ไปโดนอะไรมา" เวฟถามผมด้วยสีหน้าสงสัย
"อ่๋อ น้องวิ่งมาชนหนะ" ผมตอบมันไปแต่จู่ๆมันก็หัวเราะผมซะงั้น
"ฮ่าๆ สมน้ำหน้าไม่ยอมดูทางเอง" เวฟหัวเราะเยาะใส่ผม
"เห้ยยยยย!" ผมร้องออกไปเพื่อให้มันหยุดหัวเราะ
"เออๆ งั้นตูไปส่งงานอาจารย์ไพรินละ ฝากป้ะ" เวฟถามแล้วยื่นมือออกมา
" เออๆงั้นฝากด้วยล่ะกัน เดะนั่งรอตรงนี้นะ" ผมยื่นสมุดใหมัน แล้วมันก็เดินขึ้นบันไดไป แล้วจู่ๆ น้องคนที่ชนผมเมื่อกี้ก้เดินมาหา
" เอ่อ พี่เคี้ยวคะ" น้องเค้าเรียกผมด้วยเสียงสั่นๆ
" คะ คะ คัรบ" ผมตอบเก้ๆกังๆ
"ช่วยตามหนูมาทีได้มั้ยคะ" น้องพูดก้มหน้าแล้วดึงแขนผม
" คะ คะ ครับๆ" จากนั้นเราก็อยุ่กันที่ห้องพยาบาล เอ๋เเต่น้องเค้าพาผมมาที่นี่ทำไมนะ
"เอ่อพี่ค่ะ ช่วยนอนลงหน่อยได้มั้ยคะ" น้องเค้าทำเสียงสั่นนๆแล้วมองมาหาผม อย่าบอกนะว่าาาาาา
"นี่ค่ะ กินแล้วนอนพักผ่อนนะคะ เดี๋ยวตอนเที่ยงหนูซื้อข้าวมาให้ค่ะ" น้องเค้าพูดแล้วยื่นเม็ดยากับแก้วน้ำมาให้ เห้อออ นึกว่าจะทำอะไรซะอีก พอผมกินยาเสร็จน้องเค้าก็เดินออกจากห้องไป ทำไม ทำไม ใจผมเต้นแรงขนาดนี้นะ ระ ระหรือว่าเราจะชอบเค้า ?