♡กาลครั้งหนึ่งแห่งความทรงจำ☆

          "โอตารุนายโอเคไหม?"
ไอริสเอยถามหลังจากที่เดินทางมาได้สักระยะ พร้อมหยุดอยู่ที่ป่าที่มืดทึบบรรยากาศเริ่มน่ากลัวมากขึ้นเพราะพระอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้าไปแล้ว ที่สำคัญเลย.... ป่านี้น่ากลัวตั้งแต่เขาเข้ามาแล้วล่ะ!
เซย์จิทิ้งกายลงนั่งตรงเห็ดยักษ์(?)ที่โผล่ขึ้นมาใกล้ๆกับต้นไม้อย่างรวดเร็ว พรางหายใจเข้าออกช้าๆ ก่อนจะสังเกตเห็นว่าไอริสนั้นไม่ได้นั่งหรือหยุดพักอะไรเลยแต่กลับไม่เหนือย?
 "พักหน่อยไหม?"
 "ไม่ล่ะ...มนุษย์อย่างนายพักตามสบายเถอะ"
'มนุษย์?'
เซย์จิขมวดคิ้ว ทำไมถึงเรียกอย่างกับตัวเองไม่ใช่มนุษย์เสียแบบนั้นกัน?
"เห~~มีหนุ่มสาวหลงเข้ามาในดินแดนของข้าด้วยล่ะ~"เสียงหวานเอยขึ้นทำเอาทั้งสองถึงกับสะดุ้งนิดๆก่อนจะหันไปหาต้นเสียง
"นั้นใครน่ะ!?"ไอริสตะโกน
" Who am I ?"
"หะ??"ไอริสเอียงคอกับคำพูดของเขา ฮูท แอม ไอ? คงหมายถึงฉันคือใครสินะหรือว่าต้องการพู ฮูท อาร์ ยู กัน?
"เอาเถอะตอนนี้ผมเป็นใครไม่ต้องทราบหรอก~แต่ว่าพวกเธอคงต้องการถามทาง---"
"ฉันต้องการทางไปพระราชวัง.....และกำลังจะไปหา ควีน โรสฮาร์ต!!"
หลังจากที่เสียงนั้นพูดขึ้นและยังไม่ทันจบไอริสก็ตวาดเสียงแข่งทันที
"...." เสียงนั้นเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะเอยต่อ "ท่านราชินีไม่ว่าง.."
"โกหก!!!"
".....ทำไมถึงคิดแบบนั้นครับ?"
"เพราะไม่มีทางที่ยัยโรสจะไม่ว่างหรอก!"
"คุณ......เป็นเพื่อนราชินีเหรอ?"
 เสียงนั้นทำให้โอตารุทำท่าทีลนลาน "ไอริส..."
"ใช่!!"
ไอริสตอบเสียงแข็ง ทำให้เสียงปริศนาเงียบไปสักพักก่อนจะมีแผ่นดินไหวที่สั่นเล็กน้อย และแล้วต้นไม้และเห็ดใหญ่ก็ค่อยๆเคลื่อนหายไปกลายเป็นทางเดินไปต่อ
"เชิญตามสบายครับ"น้ำเสียงนั้นตอบกลับมาให้