Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

9.2

เขียนโดย tietang

วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 15.42 น.

  45 ตอน
  2181 วิจารณ์
  120.30K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

โอ๋...งั้นไม่เป็นไรนะเดี๋ยวพี่ทำต่อเองน้องแก้วนอนนิ่งๆแล้วกันนะคนดี”

 

 

ไม่รู้ว่าเป็นไปเพราะฤทธิ์ของอารมณ์รึเปล่าทำให้หญิงสาวคิดว่ารอยยิ้ม

 

ที่ส่งมาให้เมื่อครู่ช่างแปลกตาจริงๆ ปกติเธอเคยเห็นรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์

 

เพย์ทุบายจ้องแต่จะเอาชนะ แต่วันนี้มันคล้ายกับว่ารอยยิ้มนั่นเต็มไป

 

ด้วยความอบอุ่นและเสน่หา แต่ยังไงไม่รู้หญิงสาวเหนื่อยจนแทยไม่

 

อยากลืมตาปล่อยให้คนที่อยู่ด้านบนทำอะไรต่อมิอะไรต่อไปตาม

 

อำเภอใจ

+

+

+

 

 

ร่างบางเปลือยเปล่าถูกโอบรอมไว้ด้วยอ้อมกอดอันอบอุ่น แพขนตา

 

หนาเริ่มกระพริบเป็นสัญญาณว่าเธอตื่นจากการหลับแล้ว ความเจ็บ

 

แปลบแล่นไปทุกอนูผิวกาย ยิ่งขยับร่างกายเธอก็ยิ่งเจ็บปวดคงเป็น

 

เพราะการใช้งานอย่างหนักหน่วงจนทำให้ลุกไปไหนไม่ได้ ได้แต่นอน

 

เฉยๆปล่อยให้อีกคนกอดอย่าเอาแต่ใจ

 

 

ตื่นได้แล้วนะ”

 

 

นอนรอจนเบื่อเมื่อเห็นว่าอีกคนไม่มีท่าทีว่าจะตื่นง่ายๆเธอเลยปลุก

 

 

 

อืออ...ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอครับพี่ยังง่วงอยู่เลยนะ”

 

ง่วงบ้าอะไรแก้วจะกลับบ้าน”

 

ไม่ให้กลับ”

 

อย่ามาวางอำนาจ แล้วก็อยามามองแก้ว”

 

 

ห้ามปรามเมื่อสายตาชายหนุ่มจ้องมองมาที่เรือนกาย ผิวที่ขาวนวลเต็ม

 

ไปด้วยรอยรักสีแดงเต็มร่างกาย ก้มลงดูดซ้ำรอยที่ร่องอกเพื่อย้ำให้มัน

 

ชัดมากขึ้นหญิงสาวพลักออกเต็มแรง

 

 

โอ้ยยย”

 

 

การขยับร่างกายครั้งนี้เพิ่มความเจ็บบริเวณตรงนั้นไปอีก ชายหนุ่มสะดุ

 

งสุดตัวรีบผวาเข้ามาใกล้

 

เป็นอะไร”

 

เจ็บ!!”

 

 

มองไปที่บริเวณเจ็บหนักก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเลห์ออกมา

 

 

ก็น้องแก้วเป็นคนทำให้พี่อารมณ์ขึ้นเอง อันนี้โทษพี่ไม่ได้นะครับ”

 

ลามก รีบไปอาบน้ำแล้วไปส่งแก้วที่บ้าน”

 

 

ตวัดผ้าที่คลุมร่างแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแต่น่าแปลกที่เข้าไปตั้ง

 

นานยังไม่ได้ยินเสียงน้ำสักหยด เค้าไม่ได้อาบน้ำจริงๆแต่ออกมาพร้อม

 

ผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำ เดินตรงมาที่เตียงตวัดผ้าที่หญิงสาวใช้คลุม

 

กายออกจนเหลือแต่ร่างเปล่าๆจับเรียวขาเล็กให้แยกออกจากกัน ร่าง

 

บางรีบกระถดหนีแล้วขืนหุบขา

 

 

โฮ๊ยย”

 

อยู่เฉยๆเดี๋ยวก็เจ็บไปมากว่านี้”

 

 

จำเป็นต้องหยุดการดิ้นรนถ้ายิ่งดิ้นมันก็ยิ่งเจ็บ เมื่ออยู่นิ่งแล้วเนื้อผ้าที

 

เปียกชื่นแตะสัมผัสเข้าที่ร่างกายที่เจ็บหนัก น้ำหนักจากมือแผ่วเบา

 

เหมือนปุยนุ่นบวกกับผ้าชื้นๆช่วยบรรเทาความเจ็บลงไปได้เยอะเค้าเฝ้า

 

วนเวียนเช็ดให้จนหญิงสาวเพลินหลับไป คราวนี้เปลี่ยนผ้าผื่นใหม่เช็ด

 

ไปตามร่างกายจนทั่วต่อทาแป้งให้จนหอมกรุน แล้วใส่เสื้อผ้าให้ขน

 

เรียบร้อย

 

 

ไงเด็กหยิ่ง สินฤทธ์ไปเลยนะ”

 

มาทำให้ทำไมเป็นห่วงรึไง”

 

 

ไม่คิดว่าคนที่นอนหลับไปด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อนจะตื่นง่ายเช่นนี้ร่าง

 

สูงรีบผละตัวออกมาเพื่อเว้นระยะห่าง

 

 

ไม่ได้ห่วงแต่กลับจะตายไปซะก่อน”

 

เหรอ”

 

ก็พี่เป็นหมอเห็นคนเจ็บร้องโอดโอยทรมานก็เลยช่วยไป”

 

งั้นที่หลังไม่ต้องนะ แก้วอยากตายซะมากกว่า”

 

พูดอย่างนี้จะเอาอีกรอบใช้ไหม”

 

 

ดึงให้หญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแล้วกอดแรงๆ กดจูบลงไปประทับ

 

ที่ริมฝีปากลิ้นหนาควานหาความหวานไปทั่วโพร่งปากอย่างไม่รู้จักอิ่ม

 

มือเริ่มไม่อยู่สุขเล้าโลมไปที่อกหยุน

 

 

 

อือออ”

 

 

ทุบอกแกร่งเพื่อประทวง ที่เค้าพูดท่าจะจริงหญิงสาวปัดป้องเต็มที

 

 

ขอโทษพี่ก่อนไม่งันพี่จะไม่หยุดนะ”

 

ไม่ ทำไมแก้วต้องขอโทษ”

 

พูดจาก้าวร้าว”

 

ก็พี่เริ่มมันก่อน”

 

เถียงคำไม่ตกฝาก”

 

ถ้าพี่ไม่ลามกแก้วจะเถียงต่อพี่เหรอไง”

 

ฮึ้ย ทำไมต้องมานั่งเถียงกันก็แค่ขอโทษพี่มาก็จบ”

 

งั้นพี่ขอโทษแก้วก่อนไม่หล่ะ”

 

 

ชายหนุ่มก็เงียบไปต่างฝ่ายต่างไม่พูด ก็แค่คำว่ขอโทษคำเดียวคน

 

ปากหนักทั้งคู่ก็ไม่ยอมให้มันหลุดปากออกมา หญิงสาวเสือกตัวลงมา

 

จนถึงปลายเตียงแต่พอจะลุกร่างกายที่ยังเจ็บอยู่บ้างก็จี๊ดขึ้นมาทำให้

 

ล้มลงไปอย่างไม่เป็นท่า

 

 

ฟลุบ~

 

 

ดีที่พื้นปูไว้ด้วยพรมหนาไม่งั้นคงได้หัวแตกเป็นแน่ แทนที่ชายหนุ่มจะ

 

รีบวิ่งลงมารับร่างบางเปล่าเลยเค้านั่งยิ้มอยู่บนเตียงจนหญิงสาวหัน

 

มามองค้อนใส่นึกหมั้นไส้หนัก ค่อยพยุงร่างกายขึ้นมาอย่างยาก

 

ลำบากมันเจ็บจนทำให้แรงขาไม่มีลุกขึ้นมาก็ล้มลงไปอยู่เรื่องพยายาม

 

อยู่หลายรอบจนน้ำตาไหล ไม่ได้ตั้งใจจะร้องไห้แต่ความเจ็บมันทำให้

 

น้ำตาไหลออกมาเองรีบปาดเช็ดอย่างลวกๆไม่อยากให้อีกคนเห็นเดี๋ยว

 

จะหาว่าเธอทำเป็นอ่อนแอ

 

 

ขวับ~

 

ร่างบางที่พยายามลุกอยบู่ไม่ทันได้มองว่าคนที่นั่งอยู่ข้างบนจ้องอยู่

 

ตลอดเวลา ก็มองจนทนไม่ได้ต้องลุกมาช้อนร่างบางให้ไปนอนอยู่บน

 

เตียงหญิงสาวรีบหลับตาลงเพื่อปิดกลัยน้ำใสๆที่กำลังจะออกมา คิด

 

แล้วก็เสียดายไม่น่าพลาดท่ามีวันนี้กับเค้าเลยมันเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ

 

แต่หลับตาใช่ว่าจะปิดกันทุกอย่างได้หยาดน้ำตายังคงไหลออกมาจน

 

ได้ชายหนุ่มแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้จนหญิงสาวเผลอหลับไป นิ้วมือค่อย

 

เกลี้ยไล่หยาดน้ำตาให้อย่างแผ่วเบา

 

 

ที่ทำเพราะสงสารหรอกนะ”

 

 

ปากแข็งพูดไปทั้งที่ห้องนี้มีเพียงเค้าคนเดียวที่ตื่นอยู่ โกหกแม้กระทั้ง

 

ตัวเอง ห่มผ้าให้ก่อนจะเดินหายออกไปข้างนอก

+

+

+

 

 

กว่าจะกลับมาก็เย็นหญิงสาวที่ได้พักจนเต็มตื่นก็รู้สึกดีขึ้นมากความ

 

เจ็บแทบจะไม่มีหลงเหลืออีกเลยเธออาบน้ำรอบใหม่โดยมีชุดทีแม่บ้าน

 

นำมาวางไว้ให้ โผล่ออกมาจากห้องแต่งตัวก็เจอชายหนุ่มนั่งรออยู่แล้ว

 

 

ไปส่งบ้านที”

 

อยากกลับจังนะบ้านกลัวมันจะหายเหรอ”

 

ใช่กลัวบ้านหายรู้อย่างนี้ก็ไปส่งด้วย”

 

 

ใบหน้าหล่อที่ไม่แสดงความรู้สึกทุกข์ร้อนอะไรทำให้หญิงสาวโมโห

 

เธออยากกลับบ้านแต่อีกคนยังนิ่งเฉยเห็นแล้วรำคาณจะเป็นบ้า

 

 

อยากลับก็กลับเองซิ”

 

แก้วกลับเองก็ได้”

 

หญิงสาวค่อยเดินออกจากห้องแต่มือบางก็ถูกรั้งไว้ ร่างบางเซ่เข้ามา

 

ในอกกว้าง

 

 

ไปงานเป็ฯเพื่อนพี่ก่อนแล้วเดี๋ยวจะปล่อยกับบ้าน”

 

 

เค้ามช่คำว่าปล่อยกับเธอเหรอ เธอเป็ฯคนนะไม่ใช่สัตว์ หยิกไปที่อก

 

กว้างจนชายหนุ่มร้องโอ๊ยยย

 

 

ทำอะไร อยากโดนอีกรอบใช่ไหม”

 

 

ริมฝีปากจะฉกลงมาที่คอขาวแต่หญิงสาวพลิกตัวหลบไปยืนอิงกับ

 

ประตูเอาไว้เธอไม่ยอมเค้าง่ายๆหรอกอย่าให้รอดไปได้นะจะเอาคืนให้

 

สาสมเลย ชายหนุ่มกระตุกยิ้มอย่าผู้ชนะเมื่อเห็นท่าทางหวาดๆของ

 

หญิงสาว เปลี่ยนจากกอดเป็นจูงมือไปแทน พาเธอมายังงานเลี้ยงรุ่น

 

เค้าเป็นคนดังจริงๆเดินไปทางไหนก็มีแต่คนรู้ยิ่งสาวๆนั่ห่าเดินตามเค้า

 

เป็นแถว

 

 

โทโมะลางานมาหลายวันใช่ไหมเห็นเขื่อนบอก”

 

 

หนึ่งในผู้หญิงมากมายที่รุ่มอยู่พยายามหาเรื่องมาคุยไม่หยุด

 

 

อืมลามาอาทิตย์หนึ่ง”

 

ไปเที่ยวเชียงใหม่กับพวกเราไหม”

 

 

แหม…ไม่อ่อยเท่าไหร่เลยนะก้มลงมาซะจนจะเห็นหน้าอกอวบนั้นจน

 

หมดแล้ว ชายหนุ่มลากหญิงสาวมานั่งด้วยก็เหมือนเธอไร้ตัวตนแทบ

 

นจะไม่มีใครทักไม่ใครสนใจแม่ผู้หญิงพวกนี้ตั้งใจจะรุมเอาโทโมะขึ้น

 

เตียงซะให้ได้ คุณหมอหนุ่มเจ้าเสน่ห์ก็เป็นไปกับเค้าด้วยถามอะไรเออ

 

ออห่อหมกไปด้วยหมด ยอมแม้กระทั้งให้สาวผิวขาวคนหนึ่งมานั่นตัก

 

ทั้งๆที่มือยังจับอยู่กับหญิงสาว

 

 

 

คืนนี้นอนห้องโทโมะบ้างได้ไหมคิดถึง”

 

 

คนบนตักพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยั่วยวน แล้วโทโมะก็ตอบไปด้วยการซุก

 

หน้าลงบนอกอวบ เห็นแล้วมันอยากจะฆ่าให้ตายไปทั้งคู่นักเค้ายังเห็น

 

เธอนั่งอยู่ตรงนี้ไหม เธอไม่ใช่อากาศนะ หญฺงสาวสบัดมือที่ถูกจับอยู่

 

จนมันหลุดออกอย่าง่ายดาย หึไม่สนใจเธอเลยนะพอเจอสาวๆพวกนี้

 

กำลังจะลุกจากโต๊ะก็เจอผู้ชายกลุ่มฝหญ่ที่จะเดินมานั่งพอดีหนึ่งในนั้น

 

มีคนหนึ่งที่เธอคุนหน้าเป็นอย่างดี

 

 

น้องแก้วมาด้วยเหรอครับ”

 

คะ พี่เขื่อนหายหน้าไปเลยนะคะ”

 

 

หญิงสาวลุกขึ้นมาคุยกับเขื่อนที่ถามเพราะไม่เห็นเฟย์โทรมาบ่น

 

เหมือนเคยว่าเขือนไปวุ่นวายที่ร้าน

 

 

เค้าไม่อยากให้พี่ไป พี่คงถอดใจ”

 

 

เห็นแล้วอยากขำออกมาดังๆนายแบบสุดหล่อทำหน้าหง่อยเหงาเพราะ

 

เพื่อนสาวเธอไม่ยอมใจอ่อนสักทีนี่คงไม่ได้ไปหาหลายวันยัยเฟย์ไม่มา

 

ง้อเลยยิ่งหงอยไปกันใหญ่

 

 

พี่ไม่ไปหายัยเฟย์บ้างเหรอคะ”

 

พี่จะไม่ไปแล้ว ไปแล้วเค้าก็ไม่สนใจ”

 

ท้อ??”

 

ครับ กับคนอื่นไม่เห็นจะยากอย่างนี้เลย”

 

 

เอ้าก็คนอื่นมันหวังชื่อเสียงจากพี่หนิน่าเค้าก็ง่ายซิ แต่เพื่อนของหญิง

 

สาวคนนี้ไม่ใช่ มันสนใจชื่อเสียงของเค้าที่ไหนหล่ะแล้วอีกอย่างสิ่งที่

 

ป๊อปปี้ทำไว้กับเพื่อนรักของเธอก็ทำให้ฟางเจ็บมากเห็นเฟย์คงขยาด

 

ไปด้วย

 

 

พี่รักเฟย์จริงไหม”

 

รักซิครับ”

 

ก็อย่าท้อซิคะ ยัยเฟย์หน่ะคงกลับจะเป็นเหมือนฟาง”

 

แต่พี่ไม่ใช่ไอ้ป๊อปนะ”

 

 

การพูดคุยเป็นไปอย่างต่อเนื่องทำให้หญิงสาวลืมผู้ชายที่ตัวเองพึ่ง

 

โมโหไปอย่างสนิทตอนนี้กลายเป็นชายหนุ่มมองหญิงสาวที่คุยจ่อกับ

 

เขื่อนอย่างไม่สบอารมณ์พลอยพาลไล่ผู้หญิงที่นั่งอยู่ให้ออกไปก่อน

 

 

อ้าวไปกัยหมดแล้วพี่เขื่อนนังคุยกับแก้วดีกว่าคะ”

 

 

เรียกเขื่อนก็เหมือนเรียกกลุ่มเพื่อนนั่งลงด้วยหญิงสาวทั้งสวยทั้งน่ารัก

 

และก็ขาวเหมือนหยวกกล้วยเนินหน้าอกที่โผล่ออกมาโชว์ทำให้เพื่อน

 

ของเขื่อนที่นั่งอยู่ด้วยอดน้ำลายไหลไม่ได้ แต่เพื่อนเขื่อนก็เพื่อนชาย

 

หนุ่มอีกเหมือนกันวันนี้เค้ารู้สึกอยากจะฆ่าเพื่อนตัวซะแล้วซิ

 

 

เฮ้ยไอ้หยุดพูดเรื่องตัวเองก่อยดิว่ะแนะนำน้องเค้าให้รู้จักกันบ้าง”

 

น้องเค้าชื่อแก้ว”

 

ยินดีที่ได้รู้จักครับพี่ชื่อจงเบ”

 

ขอโทษคะแก้วไม่อยากรู้จักพี่”

 

 

ทุกคนที่อยู่ทำหน้าจ๋อยไปทันที นั่นหล่ะนิสัยที่ทุกคนบอกว่าเธอหยิ่ง

 

ผู้ชายในโต๊ะทักทายเธอ และก็ได้คำตอบไปเหมือนกันทุกคน มันผิด

 

ด้วยเหรอที่เธอไม่อยาจะรู้จักกับคนพวกนั้นสายตาที่หวังจะได้แต่ร่าง

 

กายเธอไม่อยารู้จักจดจำชื่อให้มันรกสมองหรอก ชายหนุ่มเห็นท่าทาง

 

หยิ่งจองหองก็อดไม่ได้ที่จะพูดแหนบ

 

 

หยิ่งเหลือเกินนะคนสวย”

 

แก้วไม่ได้หยิ่ง”

 

ไม่ได้หยิ่งทำไมทำกับเพื่อนพี่อย่างงั้น”

 

แล้วจะให้แก้วทำยังไง”

 

 

ไม่อยู่ฟังคำตอบของชายหนุ่มเธอลุกคนแล้วดึงมือคนที่แนะนำตัวกับ

 

เธอว่าชื่อจงเบออกไปกลางฟอร์ พองานเริ่มดึกก็มีการเปิดเพลงเต้นกัน

 

ตามประสาแก้วลากจงเบออกไปท่ากลางความเสียดายของใครหลาย

 

คน

 

 

คราวนี้ยินดีที่ได้รู้จักคะพี่จงเบ”

 

จำชื่อพี่ได้...ขอบคุณครับ”

 

 

หญิงเริ่มวาดลวดลายสะโพกงามยักย้ายไปตามจังหวะเพลงเอวบาง

 

ส่ายวนเวียนอย่ข้างๆเอวหนาอย่างจงใจยั่ว มือเรียวโอบคอจงเบไว้โน้ม

 

ให้ลงมาใกล้ๆหัวใจเธอเต้นเป็นปกติแต่หัวใจคนที่นั่งมองอยู่กลับเต้น

 

แรงขึ้นจนมันจะทะลุออกมาอยู่แล้ว

 

 

 

 

.........................................................................

 

มาอัพแล้วนะคะอ่านแล้วเป็นยังไงก็คอมเม้นบอกกันได้นะคะ

 

เม้นมากก็มาอัพเร็วคะ~เม้นๆโหวดๆให้ด้วยนะคะ:))

 

รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา