รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

9.6

เขียนโดย jam68

วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.30 น.

  37 chapter
  401 วิจารณ์
  87.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 02.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

32) โจร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

~ปั้ง!!~เสียงปิดประตูดังๆทำให้แก้วสะดุ้ง

โทโมะ:ตกใจอะไรขนาดนั้น คิดคำแก้ตัวไม่ทันหรือไง

แก้ว:ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดทำมั้ยต้องแก้ตัวด้วย

โทโมะ:ไม่ได้ทำอะไรผิด กล้าพูดนะ

แก้ว:ฉันพูดเรื่องจริง!นายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ))แก้วลุกหนี

โทโมะ:จะไปไหน))โทโมะดึงมือแก้วไว้

แก้ว:กลับบ้าน!!

โทโมะ:ทีแบบเนี่ยอยากกลับขึ้นมาเชียวนะ ทำมั้ย!ชู้ไม่อยู่แล้วมันไม่ตื่นเต้นหรือไง

~เพี้ยะ!!~

แก้ว:มันจะมากไปแล้วนะ!!

โทโมะ:มันน้อยไปด้วยซ้ำกับการที่เธอและไอ้เขื่อนรวมหัวกันหลอกเฟย์!

แก้ว:ฉันไม่ได้หลอก!!ฉันกับเขื่อนไม่มีอะไรกันจริงๆ!

โทโมะ:ใครเชื่อก็โง่

แก้ว:งั้นนายก็โง่ไปละกัน ฉันกลับละ))แก้วเดินหนีอีกครั้ง

แก้ว:นี้!ปล่อยนะ!!))ร้องขึ้นเมื่อโทโมะกระชากตัวเธอไปชนกับผนังห้องแถมล็อคแขนไว้ทั้งสองข้าง

โทโมะ:ไม่ปล่อย!!เธอจะได้รู้ไงว่าชู้กับสามีใครมันจะเร้าใจกว่ากัน!))พูดจบโทโมะก็ซุกลงไซร้ซอกคอขาวทันที

แก้ว:ปล่อยยย...ฉันบอกให้ปล่อยไง!!))แก้วดิ้นสุดชีวิต

โทโมะ:อย่าสะดีดสะดิ้งไปหน่อยเลย!!ที่กับไอ้เขื่อนเนี่ยกอดกันกลมเชียวนะ!!

แก้ว:ปล่อย!!ฉันบอกให้ปล่อยไง!!

โทโมะ:ได้!))โทโมะเหวี่ยงแก้วลงมาที่เตียง

แก้ว:ฉันเจ็บนะ!!

โทโมะ:เธอได้เจ็บกว่านี้แน่ที่รัก))พูดจบโทโมะก็ตามมาคร่อมแก้วไว้ทันที

แก้ว:นี้นายจะทำอะไร!!ปล่อยนะ!!))แก้วพยายามดันโทโมะที่กำลังบ้าคลั่งฉีกเสื้อเธอออก

แก้ว:นี้!ปล่อยนะ!!ปล่อยยย...ฉันบอกหะ อื้อ))เสียงแก้วถูกกลืนหายไปเพราะริมฝีปากหนาที่ประกบลงมาอย่างรุนแรง

โทโมะ:โอ๊ย!!))โทโมะร้องออกมาเมื่อแก้วกัดเข้าที่ริมฝีปากเค้าจนเลือดไหลก่อนจะผลักจนเค้าตกลงไปข้างเตียง

แก้ว:ฉันเกลียดนาย!!))แก้วรีบวิ่งออกไปทันที

โทโมะ:แก้ว!!อย่าหนีนะ!!

~ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งต้องเองเคลื่อนไหว~

โทโมะ:ว่าไงอาทิตย์!))โทโมะพูดด้วยเสียงที่หงุดหงิดนิดหน่อย

อาทิตย์:นายหัวอยู่ไหนครับ?

โทโมะ:ท้ายไร่

อาทิตย์:นายหัวระวังตัวด้วยนะครับเพราะคนงานบอกว่ามีโจรแอบเข้ามาทางท้ายไร่นะครับ

โทโมะ:อะไรนะ!!))โทโมะรีบตัดสายทิ้งทันที

~ทางเดินท้ายไร่~

แก้ว:ฮึก ฉันเกลีดยนาย! ฮึก))แก้วพยายามเช็ดรอยที่โทโมะทำไว้ออกแรงๆ

แก้ว:แล้วทางไหนว่ะเนี่ย มืดก็มืดหนาวก็หนาวมองไม่เห็นทางเลย))แก้วบ่น

แก้ว:ฉันจะไม่อยู่ที่นี้อีกแล้ว ฉันจะกลับบ้าน!!

......:จะรีบกลับไปไหนละจ๊ะน้องสาว))เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นข้างหลังทำให้แก้วหันกลับไปมอง

......:ว้าว...อ๋อยพี่หรอจ๊ะ ผิวก็ขาว หน้าก็สวย))ผู้ชายอีกคนหนึ่งพูด

แก้ว:พวกแกเป็นใครอ่ะ!?!))แก้วเอามือมาปิดตัวเองไว้ก่อนจะถาม

ผู้ชาย 1:เป็นใครไม่สำคัญหรอกจ๊ะ แต่ทีแน่ๆคือพี่ได้เป็นผัวน้องแน่))พอผู้ชายคนนี้บอกแก้วก็เตรียมวิ่งทันที

ผู้ชาย 2:อ๊ะๆๆ...จะรีบไปไหนละจ๊ะ มาสนุกกับพี่ก่อนดีกว่านะ))ผู้ชายคนที่สองมาขวางไว้

แก้ว:ถอยไป!!

ผู้ชาย 1:มีตวาดซะด้วย น่ากลัวจริงๆเลย

แก้ว:ฉันเป็นเมียเจ้าของไร่ ถ้าแกไม่อยากตายก็รีบถอยไปซะ!))แก้วรีบยกเรื่องนี้มาขู่โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าจะมาช่วยเธอหรือป่าว

ผู้ชาย 2:ว้าว...รวยซะด้วยสิ ได้เป็นเมียคงสบายไปทั้งชาติ มามะ มาเล่นสนุกกับพี่ดีกว่านะ))ว่าแล้วผู้ชายทั้งสองคนก็เดินมารวบตัวแก้วไว้

ผู้ชาย 1:พอได้สัมผัสแล้วมันสุดยอดไปเลยเว้ย

ผู้ชาย 2:นั้นดิว่ะ หอมก็หอม นุ่มก็นุ่ม

แก้ว:ปล่อยนะไอ้บ้า!!))แก้วพยายามดิ้น

ผู้ชาย 1:จุ๊ๆๆ...อย่าว่าสามีแบบนี้สิจ๊ะ

แก้ว:ช่วยด้วยยยยยยย ช่วยฉันด้วยยยยย!!!))แก้วตะโกนสุดเสียง

ผู้ชาย 2:เงียบ!!!

แก้ว:ช่วยด้วยยยยยยย!!

ผู้ชาย 2:บอกให้เงียบไงว่ะ!!))ผู้ชายคนที่สองต่อยท้องแก้วทำให้แก้วลงไปกองกับพื้น

ผู้ชาย 1:ฉันว่าพานางนี้ไปให้ไกลจากตรงนี้หน่อยเหอะว่ะเดี๋ยวมีคนมาเจอเข้า

ผู้ชาย 2:ก็ได้ว่ะ แต่ฉันขอก่อนนะ))ผู้ชายคนที่สองอุ้มแก้วพาดบ่าก่อนจะเดินไป

~พลั๊ก!!~

โทโมะ:อย่ายุ่งกับเมียกู!!))โทโมะถีบผู้ชายคนที่หนึ่ง

ผู้ชาย 2:เฮ้ยอะไรว่ะ!

โทโมะ:ปล่อยเมียกูมาซะก่อนที่พวกมึงจะตาย!!

ผู้ชาย 2:ปล่อยก็โง่ดิว่ะ!เฮ้ยจัดการ))ผู้ชายคนที่หนึ่งลุกขึ้นมาจะต่อยแต่โทโมะหลบทัน

~พลั๊ก ตุบ พลั๊ก พลั๊ก ตุบ~ทั้งคู่ปล่อยหมัดใส่กันไม่ยั้ง

ผู้ชาย 1:เสร็จละ))ผู้ชายคนที่หนึ่งพูดพร้อมกับจับโทโมะไว้

ผู้ชาย 2:เป็นไงว่ะเจ้าของไร่ หมดสภาพเลยหรอ เฮ้ย!จับให้มันเงยหน้าดีๆสิเดี๋ยวก็จะจัดการเมียมันให้ร้องเสียงหลงเลย 555))ผู้ชายคนที่สองลงไปคร่อมแก้วที่นอนสลบอยู่

โทโมะ:อย่า้นะเว้ย!!

ผู้ชาย 2:ทำอะไรก่อนดีว่ะ ถอดเสื้อ ถอดกางเกง หรือ...

โทโมะ:อย่านะเว้ย!!))โทโมะเหยีบเท้าผู้ชายคนที่หนึ่งจนล้มไปกองกับพื้นก่อนจะตรงเข้าไปซัดหน้าผู้ชายคนที่สองเต็มๆแรง

อาทิตย์:จับเลยครับคุณตำรวจ))อาทิตย์ที่พาตำรวจมาถึงพอดีรีบเข้าไปดูโทโมะ

อาทิตย์:เป็นยังบ้างครับนายหัว

โทโมะ:ฉันไม่เป็นไร แก้ว แก้ว))โทโมะเดินไปหาแก้ว

โทโมะ:แก้ว!อย่าเป็นอะไรนะ! แก้วตื่นสิ! แก้วฉันขอโทษตื่นสิ!))โทโมะพยายามปลุกแก้วที่อยู่ในอ้อมแขน

อาทิตย์:เออออ...ผมว่านายหัวรีบพานายหญิงไปโรงบาลเหอะครับ))อาทิตย์บอกพร้อมกับยืนเสื้อคลุมให้โทโมะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา