Heart of cross...รักนี้ต้องเป็นของผมคนเดียว

9.8

เขียนโดย tomoloveforeverน๊า

วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.19 น.

  30 chapter
  81 วิจารณ์
  71.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2556 10.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) ฝากรอยรัก ( 1 )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

   ชายหนุ่มอุ้มแก้วขึ้นไปที่เตียงของเขา พร้อมประกบริมฝีปากจุบแก้วอย่างดูดดื่มและปลเปลืองพันธนาการของหญิงสาวและตัวเองออกจนหมดแล้วฝากรอยรักไว้ทุกส่วนของหญิงสาวด้วยความคิดถึงในขณะเดียวกันก็สอดใส่แกนกลางลงไปที่กลีบผกาของหญิงสาว

 

แก้ว // .: อ๊า มะ โมะ อะ เอาออก เถอะ

 

โทโมะ // : ไม่โมะไม่ได้กอด แก้วนานแล้วนิ อ๊า

 

   ชายหนุ่มเริ่มขยับแกนกลางจากช้าไปเร็ว จนกระทั่งเขาและเธอขึนสู่สวรรค์คาลัยพร้อมกันชายหนุ่มเอาหญิงสาวมากอดแนบอกไว้แน่นก่อนจะจัดแจงอาบน้ำอาบท่าและฝากรอยรักกับเธออย่างหนักหน่วงตลอดคืนนั้น ก่อนจะส่งแก้วให้กับป๊อปปี้ไปแล้วจัดแจงทำความสะอาดห้องที่มีคราบรักของแก้วและเขาก่อนจะชำระร่างกายของตัวเองจนหมด

 

~ ก๊อก ~

 

วิสีณี // : ตาโมะลูก

 

โทโมะ // : ครับคุณแม่

 

วิสิณี // : น้องจินนี่มาหาเราแนะลูก

 

โทโมะ // : งั้นเดี๋ยวผมลงไปครับ

 

 แต่ชายหนุ่มกับปีนหน้าต่างหนีการดูตัวพร้อมเรียกแท็กซี่ไปที่คอนโดของแก้ว ชายหนุ่มกดลิฟต์ไปชั้น 23 พร้อมเคาะประตูห้อง 2311 วึ่งเป้นห้องของแก้ว  แก้วมาเปิดประตูพร้อมต้องตกใจว่าเป็นโทโมะ

 

แก้ว // : โทโมะนายมาได้ยังไง

 

โทโมะ // : ฉันคิดถึงเมียนิ แก้วแต่งงานกับโมะน่ะ

 

แก้ว // : แต่ว่าแม่ของโมะ

 

โทโมะ // : ไม่มีแต่

 

 แต่ชายหนุ่มกับปีนหน้าต่างหนีการดูตัวพร้อมเรียกแท็กซี่ไปที่คอนโดของแก้ว ชายหนุ่มกดลิฟต์ไปชั้น 23 พร้อมเคาะประตูห้อง 2311 วึ่งเป้นห้องของแก้ว  แก้วมาเปิดประตูพร้อมต้องตกใจว่าเป็นโทโมะ

แก้ว // : โทโมะนายมาได้ยังไง

 

โทโมะ // : โมะคิดถึงแก้วนิครับ ( อุ้มแก้วไปที่เตียง )

 

    ชายหนุ่มเริ่มบรรบทเพลงรักอันเร้สร้อนของแก้วกับตัวเองอีกครั้งจนถึงเช้าของวันใหม่ชายหนุ่มก็ยังเลิกบรรเลงบมเพลงรักนั้นลงบนตัวแก้ว

 

แก้ว // อ๊า อี้ ทะโทโมะ อ๊า

 

โทโมะ // : แก้วไม่แต่งงานกับโมะ โมะไม่เลิกรังแกแก้วจริง ๆ ด้วย

 

แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( สลบคาอกโทโมะ B_B )

 

โทโมะ // : ซี๊ดดด

 

    ชายหนุ่มปลดปล่อยลำธารสีขาวขุ่นลงสุ่ตัวหญิงสาวจนหมด พร้อมนอนกอดแก้วจนถึงเช้ามืดของอีกวันก็มีเสียงเคาะประตู

 

~ ปัง ๆ ~

 

แก้ว // : ยัยฟางมีอะไรหรือเปล่า

 

ฟาง // : คุณวิสีณีแม่ของโทโมะน่ะ เขากำลังตามหาตัวโทโมะเป็นการใหญ่ แกต้องระวังตัวดี ๆ น่ะแก้ว

 

แก้ว // : ฉันไปปลุกโทโมะดีกว่า

 

~ แก้วเดินมาที่เตียง ~

 

โทโมะ // : อืม

 

แก้ว // : ที่รักค่ะตื่นได้แล้วน่ะ

 

โทโมะ // : ผมยังง่วงอยู่เลยครับและก็อยากกินแก้วอีก

 

แก้ว // : แต่แม่คุณกำลัง

 

โทโมะ // : อย่าขัดใจผมสิครับ

 

   ชายหนุ่มบรรเลงเพลงรักกับหญิงสาวอยุ่นานจนถึง 4 วัน ลำธารสีขาวขุ่นถูกปล่อยไม่ขาดสายจนกระทั่งมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง

 

แก้ว // : พี่ป้อง ฮึก ทะ ฮึก ( โดนอุ้มไปแล้ว V_V )

 

~ ป้องโทรหาแม่ของโทโมะ ~

 

ป้อง // : คุณแม่ของโทโมะใช่ไหมครับ

 

วิสิณี // : ใช่ค่ะ

 

ป้อง // : ตอนนี้ลูกชายของคุณแม่อยู่คอนโดแก้วน่ะครับ

 

วิสิณี // : ขอบคุณมากค่ะ

 

.....................................................................................................................................

 

 ป้องไม่เลิกยุ่งกับแก้วแถมจับตัวไปแล้ว ในขณะที่แม่ของโทโมะก็กำลังจะมา โทโมะจะไปช่วยแก้วมาจากป้องได้ไหม เม้นเท่านั้น

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา