จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

9.1

เขียนโดย toey

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  48 chapter
  2734 วิจารณ์
  154.66K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) แค่อยากรู้เหตุผล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฮึ้ย! ไอ้พวกบ้า!" ฉันส่งกระจกมองดูตัวเอง ปากแตก! ท้องก็ช้ำจะเขียวแล้วด้วย! ใจร้ายที่สุด TOT

 

"เธอด่าฉันทำไมเนี่ย!" เสีัยงคุณโทโมะตะโกนเข้ามาในห้องน้ำ

 

"ฉันไม่ได้ด่าคุณ!" ฉันตะโกนกลับไป ทีงี้หูดีจริงๆ!

 

"อาบเร็วๆสิ ฉันจะได้อาบต่อ" เขาตะโกนเข้ามาอีกรอบ

 

"เสร็จแล้วๆ" ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีชุดคลุม

 

"เอาข้าวกล่องไปเวฟให้ฉันด้วยนะ" เขาพูดแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมผ้าขนหนู สั่งได้สั่งดีจริงๆ!

 

-----------------

 

           ฉันเดินออกมาจากห้องของคุณโทโมะแล้วเดินไปที่ไมโครเวฟก่อนเอาข้าวกล่องที่ซื้อมาจากมินิมาร์ทข้าง

 

ล่างเข้าไปเวฟ ฉันก็ยืนรออยู่ข้างๆ

 

"ยังไำม่เสร็จอีกหรอ?" เขาเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กแล้วเช็ดตัวไว้

 

"O.O!! ทำไมอาบน้ำเร็วจัง" ไม่อยากจะเชื่อ ผู้ชายคนนี้อาบน้ำเร็วมากจริงๆ ฉันพึ่งจะเอาข้าวกล่องเข้าไปเวฟไม่

 

ถึง 2 นาที ตานี่เดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว

 

"เดี๋ยวให้เํธออาบให้ใหม่อีกรอบไงจ๊ะ" เขาหยอดเสียงหวาน ทำฉันเลี่ยน

 

 

ติ๊ง~ (เสียงไมโครเวฟ)

 

"อ่ะ เสร็จแล้ว เดี๋ยวฉันไปหยิบมาก่อน" ฉันเดินไปเปิดไมโครเวฟแล้วหยิบข้าวกล่อง 2 กล่องที่ฉันเอาเข้าไปเวฟ

 

"อ๊ะๆ ร้อนๆ" ฉันถือข้าวกล่องแล้วบ่นๆไป แต่ก็ถือมาจนถึงโต๊ะได้ แต่มันร้อนมือจริงๆนะ TOT

 

"เธอนี่จริงๆเลย ไหนดูสิ" เขาดึงมือฉันไปดู

 

"ไม่เป็นไรหรอก นิดหน่อยเอง" ฉันชักมือของตัวเองออกแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะ ก่อนจะกินข้าวไปอย่างเงียบๆ

 

------------------

 

             ฉันเดินเข้ามาในห้องหลังจากกินข้าวเสร็จ ฉันก็ทิ้งไว้ให้เขาเก็บนั้นแหละ ฉันก็ชิ่งมานอนก่อนแล้วกัน

 

ง่วงจะตายชัก! >O<

 

"นี่หลับแล้วหรอ?" โทโมะเดินเข้ามาในห้องก็เห็นว่าแก้วหลับแล้ว

 

"ไหนดูหน่อยสิ" โทโมะค่อยๆเปิดเสื้อของแก้วออก ก็ตอนนั้นแก้วกุมท้องตัวเอง ผมเลยคิดว่าแก้วน่าจะเจ็บ

 

"โหหห เขียวเชียว" ผมเปิดเสื้อแล้วก็ตกใจ ช้ำขนาดนี้เลย

 

           ผมเดินไปหยิบยาทาแก้ฟกช้ำก่อนจะค่อยๆทาลงที่หน้าท้องของเํธอ หึ.. ผอมขนาดนี้ยังจะกล้าไปหลอก

 

คนที่มินิมาร์ทว่าตัวเองกำลังท้องอีกนะ เจ้าเล่ห์จริงๆ   หลังจากนั้นผมหยิบยาใส่แผลสดมาแล้วเอาสำลีฉุบเลยน้อย

 

ก่อนจะเอามาทาที่มุมปากของแก้ว ปากแตกซะน่ากลัวเชียว

 

"อือ.." เธอครางออกมาเบาๆ คงจะแสบล่ะมั้ง แต่ขออย่าให้แสบจนตื่นเลยเถ๊อะ!

 

"คุณทำอะไรอ่า" พูดไม่ทันขาดคำ ตื่นจนได้ >/\<

 

"ทำแผลนะสิ อยู่เฉยๆ" ผมค่อยๆเอาสำลีไปทาที่มุมปากของแก้ว

 

"อ่ะๆ เจ็บจัง" เธอพูดแล้วปัดมือผมออก ก่อนจะนั่งหันหลังให้ผม มือก็จับอยู่ที่ปากของตัวเอง

 

"สรุปเธอวิ่งหนีฉันทำไม?" ผมถามเพราะนึกขึ้นได้พอดี

 

 

 

KAEW TALK

 

"ก็คุณพูดแทงใจฉันนิ!" ฉันเผลอพูดออกไปอย่างลืมตัว

 

"หืม?"

 

"ปะ..เปล่าหรอก ไม่มีอะไร"

 

               จู่ๆเค้าก็ถามขึ้นมา แล้วฉันก็เผลอตอบออกไปแล้วด้วย แต่เขาคงไม่รู่อะไรมากหรอก เพราะฉันแก้

 

สถานการณ์ทัน ที่ฉันไม่ยอมบอก เพราะใจฉันยังไม่พร้อม เรียกง่ายๆคือฉันยังไม่กล้ายอมรับความจริง  การที่ไม่มี

 

พ่อแม่มันเศร้ามากจริงๆ TOT

 

"ฉันง่วงแล้ว ฝันดีนะ" ฉันพูดตัดบทก่อนที่เขาจะได้ถาม ก่อนจะล้มตัวนอนทันที

 

"เธอมีัอะไรปิดบังฉัน?" โทโมะพูดแ้ล้วคร่อมตัวของแก้วไว้

 

"คะ..คุณจะทำอะไร ลงไปเดี๋ยวนี้นะ!" แก้วพยายามดิ้นๆ ขาก็ถีบไปมั่วๆ แค่หวังว่าเขาจะปล่อย

 

"ไม่ บอกมาก่อนว่าวิ่งหนีฉันเพราะอะไร?" เขาพูดแล้วไม่มีทีท่าว่าจะยอมลง

 

"คุณลงไปเดี๋ยวนี้เลยนะ! ฉันปวดหัว" วันนี้เป็นวันที่เกิดเรื่องฉันก็ร้องไห้จนจะบ้า นี่ยังต้องมาปวดหัวเพราะคิด

 

เรื่องที่วิ่งหนีออกมาอีก

 

"ไม่บอก โอเค" เขาพูดแล้วก้มลงไซร้คอของแก้ว

 

"อือ..คุณ หยุด!" แก้วพูดก่อนจะพยายามเอามือดันออก แต่แรงก็สู้เขาไม่ได้อยู่ดี

 

"ตัวอุ่นๆ ไม่สบายทำไมไม่บอก" เขาพูดแล้วเอามือแตะหน้าผาก ตัวก็ไม่ได้ร้อนมากหรอก แต่ถ้าปล่อยไว้ไข้ต้อง

 

ขึ้นอีกแน่ๆ

 

"ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย ลงไปสักที หนัก!" แก้วพูดกระแทกใส่หน้าของโทโมะ

 

"พูด แบบนี้ฉันไม่สนใจเธอแล้ว" เขาพูดแล้วก้มลงไซร้คอของแก้วต่อ ก่อนจะจับมือของแก้วด้วยมือข้างเดียว อีก

 

มือหนึ่งก็ลูบคลำตัวของแก้วทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าของแก้วออก ปากจากที่ไซร้คอของแก้วอยู่ก็เปลี่ยนมาจูบที่

 

ปากหวานๆที่กำลังเป็นแผลอย่างเบาแรง ถือว่าเขายังเห็นแก่เธอที่ยังเจ็บอยู่ไม่งั้นอย่าหวังว่าปากของเธอจะไม่โดน

 

ย้ำยี เขาก้มลงจูบก่อนจะถอนจูบออกเพราะคนที่โดนจูบได้แต่ส่งเสียงร้องที่ไม่เป็นภาษาออกมา เขาจึงจำยอมถอน

 

จูบ ก่อนจะค่อยๆปลดชุดนอนลายมิกกี้เม้าส์ที่เธอใส่อยู่ก่อนจะเหวี่ยงมันลงพื้นไปให้พ้นสายตา

 

"คุณ! อื้้อ! พอ..แล้ว" หญิงสาวที่ืตกอยู่ภายใต้อารมณ์แห่งกามก็ได้แต่พูดห้ามแต่ทั้งๆที่ร่างกายมอบให้เขาเต็มที่

 

มือไม้ได้แต่ปัดป้องแต่ก็ไม่พ้นที่จะโอบรอบคอของเขา

 

"คำพูดกัับการกระทำไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่เลยนะ ฮ่าๆ" เขาเงยหน้าขึ้นมามองสาวน้อยก่อนจะหัวเราะออกมาหลัง

 

จากที่ได้ยินคำพูดและได้เห็นท่าทางของเธอ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

มาอัพแล้วววว เอาไปเลย 2 เรื่อง! เปิดมาด้วยฉาก เอ่อ...ไปอ่านเองนะ 5555555 ค้างมั้ยอ่า์?

อัพแล้วช่วยเม้น+โหวตหน่อยค่า

ถ้าไม่เม้นก็ไม่อัพแล้วจริงๆนะ TOT เศร้าอ่า

20:04   TOEY

15 พฤศจิกายน 2555

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา