จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

            ผมขับรถมาไม่นานก็ถึงที่คอนโด ผมดับรถก่อนจะหันไปปลุกคนข้างๆที่หลับสนิท

"แก้วๆ ถึงแล้ว" ผมเขย่าร่างแก้วเบาๆ ก่อนที่เธอจะค่อยๆลืมตาแล้วแสดงท่าที่สะดุ้งให้ผมเห็น

"ตกใจขนาดนั้นเลยรึไง" ผมพูดแล้วยกยิ้มมุมปาก

"ฉะ..ฉันไม่ได้ตกใจซะหน่อย!"

"ลงไปมินิมาร์ท ซื้ออะไรไปกินบนห้องกันเถอะ" ผมพูดแล้วก้าวเท้าลงมาจากรถแล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งของแก้ว

"โอ๊ยย" แก้วก้าวเท้าลงจากรถแล้วเกือบจะล้มแต่ดีที่ผมจับไว้ก่อน มือเธอกุมท้องไว้ใหญ่เลย เ้ป็นอะไรรึเปล่านะ

"เดินไหวมั้ย?" ผมถามแล้วประคองให้นั่งในรถก่อน เดี๋ยวผมดูอาการก่อน ^O^

"เดินไหวๆ ฉันไม่เป็นไรหรอก" แก้วพูด

"อ๊ะๆ โอเค" ผมพูดแล้วก็ค่อยๆประคองเธอเดิน

"คุณจะเข้ามินิมาร์ทไปซื้อของบะ..แบบนี้หรอ?" แก้วถาม

"ทำไมอ่า?" ผมถาม แค่ใส่เสื้อกล้ามแล้วเดินไปมินิมาร์ทมันเป็นอะไร?

"คุณใส่เสื้อเถอะ" เธอพูดแล้วเอาเสื้อของผมส่งคืน

"แล้วเํ๊๊ธอจะเดินใส่เสื้อกล้ามเข้าไปรึไง?" ผมถาม ถ้าให้เทียบระหว่างให้ผมใส่เสื้อกล้ามเดินเข้ามินิมาร์ทกับเธอที่

เป็นผู้หญิงเดินเข้ามินิมาร์ท อันนั้นมันจะดูไม่ดีกว่ากัน

"งั้นฉันรอในรถก็ได้" เธอพูดแล้วเข้าไปนั่งในรถ

"ไม่ต้องอ่ะ ไปด้วยกันเลย" ผมพูดแล้วดึงมือแก้วออกมา

"อะไรของคุณเนี่ย" เธอทำหน้าหยิกใส่ผม

"ใส่เสื้อฉันไปเลย" ผมยื่นเสื้อให้เธอใส่

"อะๆ ใส่แล้วพอใจยัง?" แก้วใส่เสื้อเชิ้ตของผม แต่ก็แค่ใส่เ่ท่านั้นแต่ไม่ได้ติดกระดุม

"เฮ้ยๆ คุณจะทำอะไรอ่ะ" แก้วถอยตัวหนีจนชนกับรถเมื่อเห็นว่าโทโมะเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ

"อะไรก็แค่จะ..ติดกระดุม" ผมพูดแล้วติดกระดุมให้แก้วทีละเม็ด ทีละเม็ดจนครบ

--------------------

             เราสองคนเดินเข้ามาในมินิมาร์ทที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง ตอนนี้ก็เกือบ 4 ทุ่มแล้วด้วย ฉันถูกคุณ

โทโมะลากให้เดินตามตั้งแต่อยู่ที่รถ

"จะกินอะไรก็หยิบแล้วกัน" เขาพูดแล้วเดินไปหยิบของที่ตัวเองจะกิน

"เอาอะไรดีนะ?" ฉันเดินไปมาอยู่หน้าตู้เครื่องดื่ม จะกินอะไรดี?

"เสร็จยังเนี่ย" เขาเดินเข้ามาหาฉันแล้วถาม พอฉันหันไปหาเขาก็ต้อง...

"O.O!!" ตกใจจ้า! เขาถืออาหารกล่องแช่แข็ง 5-6 กล่อง

"เสร็จยัง ? ฉันจะได้ไปคิดเงิน" เขาพูด

"เดี๋ยวดิ ฉันยังไม่ได้หยิบอะไรเลย" เขาเลือกเร็วมากจริงๆ ฉันยังเดินดูอยู่เลย ฉันเดินไปหยิบตะกร้ามาใส่้ของที่

เขาซื้อแล้วก็หยิบน้ำผลไม้ไปอีก 2 กล่อง แล้วก็ขนมขบเคี้ยวอีก 3 ถุง แล้วเขาก็เอาไปคิดตังค์

"ทั้งหมด 420 บะ.." คนคิดเงินคิดราคาของทั้งหมดก่อนจะบอกราคาแต่พอเงยหน้าขึ้นมา เธอก็ชะงักไป

"เท่าไหร่นะครับ?" คุณโทโมะถามอีกรอบ ก่อนจะเตรียมเงินเพื่อจ่ายตังค์

"อะ..เอ่อ..420 บาทค่ะ" เธอพูดแล้วก็หยิบก่อนจะรับแบงค์ 500 ที่คุณโทโมะยื่นไป

"นี่เงินทอนค่ะ" เธอคนนั้นพูดแล้วเอาเงินถอนให้คุณโทโมะ แถมยังแอบจับมือเขาอีก ไม่ยอมปล่อยด้วยนะ!

"ที่รักค่ะ เสร็จรึไงเอ่ย? ฉันกับลูกหิวจะตายอยู่แล้วนะค่ะ" ฉันเดินไปควงแขนของโทโมะ ส่วนอีกมือหนึ่งก็ลูบท้อง

ราบๆของตัวเองเป็นเชิงบอกว่าลูกที่ฉันว่ากำลังอยู่ในท้อง จากนั้นฉันก็ดึงแขนเขาแล้วลากออกจากมินิมาร์ททันที

ฉันจะไม่เข้ามินิมาร์ทที่นี่อีกแล้ว!

"อะไรของเธอเนี่ย" เขาพูดแล้วมองหน้าฉัน

 "คุณนี่เสน่ห์แรงเหมือนกันนะ" ฉันพูดแล้วก้มองหน้าเขา สาวเจอหน้าหน่อยพูดไม่ออกเลย

"ทำไม..หึงฉันหรอ?" เขาเอาหน้าเอามาใกล้หน้าฉันมากกก ><

"ไอ้บ้่า! ฉันไม่มีทางหึงคุณหรอกย่ะ!" ฉันหันไปพูดใส่เขา เสร็จแล้วก็เดินไปเลย

"อ้าวเฮ้ย! มาช่วยฉันถือของก่อนนน!" เขาตะโกนตามหลังฉันมา แต่ฉันไม่ช่วยหรอก

------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีค่าทุกคน #ยิ้มกว้างจนเห็นฝัน  เค้ามาอัพแล้วนะ 555555 กว่าจะแงะตัวออกมาจากกองงานได้เป็นเรื่อง

ย๊ากยากแต่มันก็ไม่ยากเกินจะห้ามไม่ให้เค้ามาอัพนิยายได้่หรอก *0* ขอโทษทีที่เรื่องอื่นๆไม่ได้อัพเลย แฮะๆ

แค่พิมพ์เรื่องนี้ตุนไว้เยอะสุดแล้วก็เรื่องวงเวียนแห่งรักอ่า sorry จริงค่า(จากใจ) ทุกคนต้องลืมเค้าแล้วแน่ๆเลยอ่ะ

#น้ำตาคลอ งานมันเยอะจริงๆอ่าค่ะ เยอะจะไม่ได้จับคอมเล๊ยย(เหรอ!) ฮ่าๆ มีใครอยากอ่านเรื่องอะไรบ้างป่าวที่

นอกจากเรื่องนี้กับวงเวียนแห่งรัก ถ้าเค้าว่างจะอัพให้เลยอ่า ส่วนสเปรอเธอหันมายังไม่ได้แต่งเลย                 

#สำนึกผิด ขอโทษจริงๆ  เค้าไปแล้วดีกว่าเดี๋ยวโดนยำ บ๊ายบายค่า

อ่อ! ช่วยเม้น+โหวตด้วยนะจ๊ะทุกคนที่รักยิ่ง ^O^

ไปแล้วค่า เจอกันใหม่เมื่อมีโอกาส (อีกนาน)

FB(ที่ตามทวงนิยาย) : Eno'ToEy

9 พฤศจิกายน 2555

17:21  TOEY